ေအာက္ေဖၚျပပါ ကဗ်ာေလး ကေတာ့ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းေတာရ ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ရဲ႔ ညီအငယ္ဆုံး ျဖစ္သူ ႏုိင္ငံေက်ာ္ ဓမၼစရိယဦးေဌးလႈိင္ေရးသားခဲ့ တာ ျဖစ္ပါတယ္..။ ဆရာႀကီး ရဲ႔ ေျမဇင္းေယာဂီအေတြ႔ အႀကဳံမ်ား လုိ႔ နာမည္ ေပးထားတ့ဲ အသံဖုိင္ေလးထဲက လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ေလာက္ က နာယူခဲ့စဥ္က မွတ္သားထားမိတဲ့ (ေလးခ်ဳိး) ကဗ်ာေလး ျဖစ္ပါတယ္. http://www.nibbana.com ကရခဲ့တာ ပါ..။
ဆရာႀကီးက တရားအားထုတ္ရင္း ပစၥယပရိဂၢဟ ၪာဏ္ ရလာေတာ့ ဘဝေတြ ရႈပ္ယွက္ ခပ္ေန ေအာင္..ျမင္ရတဲ့အခါ ၊ သံေဝဂ ၪာဏ္ အလြန္ရင့္သန္ ၊ ရုံးၾကြ လာတာမုိ႔ ေမာင္းေထာင္ေျမဇင္းေတာရ ေက်ာင္းေလး မွာေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးျဖစ္ပါတယ္။ ေရးမိၿပီး ဆရာႀကီး ကသူစြဲထုံခဲ့တဲ့ ဝါသနာအစြဲ ကုိလည္း တရားအသိ နဲ႔ ျပန္လည္ ရႈမွတ္ ခဲ့ျပန္ပါေသးတယ္။ ဖတ္ၾကည့္ပါအုံးေနာ္။
*အထုပ္ကေလးေတြ ကုိယ္စီထမ္းပါလုိ႔
လာလမ္းကုိတဲ့ ေမွ်ာ္ၾကည့္ကြယ္…( ျပန္ၾကည့္မယ္)။
*ေနမဝင္ခင္
ေညာင္ညဳိ ရိ္ပ္မွာ ေခၽြးသိပ္ စုိ႔ကြယ္..။
*ၾကည့္စမ္းဟယ္…
ဟုိအေနာက္ေတာင္စြယ္မွာ ျဖင့္….ေနကြယ္ လုပါပေကာ။
*အခြင့္ေကာင္းေတြ…တစ္ေရွာင္ေရွာင္လြဲခဲ့ၿပီမုိ႔
ဝကၤပါ အထဲ ေမွာင္ထဲမွာလ…..
တစ္ေယာက္ ထဲေယာင္လည္လည္ နဲ႔
ခရီးသည္..အုိ ဘဲ့ သံသရာခရီးသည္…
ခရီးသည္ သင့္ေနာင္ေရးကုိ..(ကြယ္..)ေတြးရစိတ္ေမာ..။
-ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြက ေတာ့ ေတြးဆစိတ္ေမာ။
-မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ေတြကေတာ့ ကႏၱာရ ခရီးမွာ
အာရုံငါးပါးတည္း ဟူေသာ…..
အဆိပ္သီးေတြကုိ…အဝစား-- စားၿပီးေတာ့ ေငးက်အိပ္ေမာ..။
နားေထာင္ၿပီးတာ့ ကၽြန္မ မွာ ႏွလုံးသားရဲ႔ အနက္ရႈိင္းဆုံး၊ အသားႏုေနရာကုိ ထားဝယ္ႀကိမ္လုံး ၊ ေသးေသးေလးနဲ႔ ခပ္စပ္စပ္ ရုိက္ ၿပီးဆုံးမခံလုိက္ရသလုိ ထိထိရွရွ..တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ ခံစားခဲ့ရဘူးပါတယ္..။ ဆရာႀကီး က ထူးျခားတဲ့ အသံၾသဇာကုိပုိင္ဆုိင္ထားၿပီး ေတာ့ သတိပ႒ာန္ ျပည့္ဝေနတဲ့အသံ ျဖစ္ေနတာမုိ႔ လည္း စိတ္ႏွလုံးကုိ သိမ္းက်ဳံး၊ လႊမ္းမုိးႏုိင္စြမ္း ရွိခဲ့ရပါတယ္။
မေန႔က ေတာ့ ကၽြန္မ ရဲ႔ စိတ္အစဥ္ဟာ အဲဒီတရားဖုိင္ေလးကုိ ထူးထူးျခားျခား ျပန္ သတိရေနမိပါတယ္..။ ေျမဇင္းဓမၼ Face Book စာမ်က္ႏွာ မ်ား မွာပါ သြားေရးၿပီး ကုိယ္တုိင္လည္း အပူတျပင္း ရွာ ယူ ရေလာက္ေအာင္ ကၽြန္မရဲ႔ စိတ္ဆႏၵ ဆာေလာင္ ျပင္းျပ ခဲ့ပါတယ္..။ တရားဓမၼ ေတြ တင္ထားတဲ့ ဓမၼရံသီ Website မွာ ျပန္ေတြ႔ လုိက္ ရကတည္းက တစ္ညေနလုံး ဘာမွ မလုပ္ပဲ တရားနာယူ လုိက္ပါတယ္။ အရင္ကလုိ ခံစားမိရုံ သာမက ပုိၿပီးေတာ့ေတာင္ သံေဝဂေတြျပင္းျပ ထက္သန္ လာခဲ့ရပါတယ္..။ အသံဖုိင္ ကုိနာ ယူ ခ်င္ၾက တယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဓမၼရံသီ ရဲ႔ ဒီေနရာ မွာ နာယူႏုိင္ပါတယ္..။
အားေပး တရား ႏွင့္နည္းေပး တရား ႏွစ္မ်ဳိးရွိတဲ့အထဲမွာ နည္းေပးတရားမ်ား နာယူအားထုတ္ ၿပီး စိတ္အေညာင္းမိလုိ႔ ၊စြမ္းအားမ်ားက် ဆင္း လာခဲ့ရင္ စိတ္ဓာတ္ျမင့္တက္၊ တြန္းပုိ႔ ေပးစြမ္းႏုိင္တဲ့ ကဗ်ာ၊လကၤာ ေကာင္းေလး ေတြ နဲ႔ ထုံမႊမ္းထားတာ မုိ႔ လည္း ႏွစ္သက္စရာ ေကာင္းေနပါတယ္..။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔ လုိ႔ ကၽြန္မ ရဲ႔ ဓမၼမိတ္ေဆြ မ်ားကုိ တေပါင္းလျပည့္ ေန႔ ဓမၼလက္ေဆာင္မြန္ အျဖစ္မွ်ေဝ လုိက္ခ်င္တာ ပါ..။ ဆရာႀကီး ရဲ႔ ေျမဇင္းဓမၼ-ဝိပႆနာ နည္းေပးတရားမ်ား ပါဝင္တဲ့ အပုိင္းေတြကုိေတာ့ နက္နဲလြန္း လွတာမုိ႔ ကၽြန္မ ခ်န္လွပ္ခဲ့ပါတယ္..။
(အထုပ္ကေလးေတြ ကုိယ္စီထမ္းပါလုိ႔)
အထုပ္က ဘယ္ႏွစ္ထုပ္လဲ..ခရီးသည္ေတြ႔ဘူးတယ္မဟုတ္လား။ ေရွ႔မွာတစ္ထုပ္ ေနာက္မွာတစ္ထုပ္ ။ဘာအထုပ္ေတြလဲ။ကုသုိလ္ အထုပ္က ေရွ႔က၊ အကုသုိလ္အထုပ္ကအပါယ္ကုိ ဆြဲခ်ေစတာမုိ႔ ေနာက္က အထုပ္ေပါ့တဲ့။ ကၽြန္မတုိ႔အားလုံး ယူရမဲ့ အထုပ္ေတြ ထုပ္ေလ့ရွိတတ္ၾကပါတယ္။ ဘဏ္မွာလည္းထုပ္၊ အိမ္မွာလည္းထုပ္၊ မီးခံေသတၱာ ထဲမွာ လည္းထုပ္၊ တကယ္ေတာ့ ထုပ္တုိင္း သယ္ယူ သြားႏုိင္ပါသလား။ ဦးေပၚဦး ကေတာ့ လက္ခ်ည္းသက္သက္သာ သြားရပါေၾကာင္း ၊ အေခါင္းထဲက ေန အေပါက္ေဖါက္ၿပီး ျပသသြားခဲ့ပါတယ္..။ ေသတဲ့အခါ ယူသြား ၊ပါသြားမဲ့ အထုပ္ေတြကေတာ့ ကၽြန္မတုိ႔ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ နဲ႔ အကုသုိလ္ (ဓမၼ နဲ႔ အဓမၼ အထုပ္ေတြပါ။ ဘဏ္နဲ႔ မီးခံေသတၱာ ထဲက အထုပ္ေတြကေတာ့ ထားခဲ့ရမွာပါ။ ၾသဝါဒ အထူးပ်ဳိ႔ မွာ ဥစၥာ ေရႊေငြ ေတြနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး *စိႏၱေက်ာ္သူဦးၾသ *ေရးခဲ့တဲ့ ကဗ်ာေလးကုိ ဆရာႀကီး ကရြတ္ဆုိ ကုိးကားျပထားပါတယ္..။
*ငါ့ဝယ္ငါ့ေရႊ၊ငါ့ေၾကးေငြဟု ၊
စိတ္ေစၾကည္သာ ၊ ဆုိျပန္ပါလည္း၊
ၾကမၼာေဆာ္တုိက္ ၊ေကာင္းေသာ္ခုိက္သာ၊
ဧည့္ဆုိက္မွ်သာ ၊ တည္းခုိပါရွင့္ ။
ငါးျဖာရန္သူ၊ ယူလည္းတုိ႔ပါ၊
ေသမင္းခြာလည္း ၊ သင့္ရာအေလွ်ာက္ ၊
တုိ႔ ေရာက္သည္ပင္ ၊ တုိ႔အရွင္္သင္
ျဖစ္ခ်င္လြန္းလွ ၊ လြန္မင္းစြ ဟု ၊
ေဒါသစီခ်ယ္ ၊ ေရႊ ေငြ ရယ္၏။
ငါ့လယ္၊ ငါ့ယာ၊ ငါ့ေျမတာဟု၊
ဥစၥာ ခင္မင္ ၊ ဆုိျပန္လွ်င္လည္း၊
အရွင္မဲ့ပါ ၊ ငါတုိ႔မွာကား၊
ကမၻာမေက် ၊ မခ်င္းေန၏။
ေဖာက္ေသြယြင္းယုိ ၊ ဒင္းတုိ႔ကုိယ္မွ
လုိမပုိင္ပဲ ၊ ဖြယ္သရဲလွ်င္
က်ိန္ဆဲေသာႏွယ္၊ ေျမကရယ္၏။
ငါ ငါ..တစ္ငါငါ နဲ႔ စြဲလန္းတဲ့သူေတြ..ေျမပုိင္ရွင္ ႀကီး ေရႊ၊ေငြပုိင္ရွင္ ေတြရယ္လုိ႔ အမည္ တပ္ ၾက၊ ဂုဏ္လုပ္ၾက၊ မာန္တက္ၾကသူေတြကုိ ေျမေတြ၊ ေရႊ ေငြေတြက ေလွာင္ပါသတဲ့။ ေလွာင္ ရယ္ ရယ္ ၾက ပါသတဲ့။ ကုိယ္က တကယ္စြဲလန္း မာန္တက္ ခဲ့ရင္ သူတုိ႔ ရယ္သံကုိ သတိထားမိရင္ေတာ့ အမွန္တကယ္ ေတာ့ ရွက္စရာႀကီး ပါပဲေလ..။
အေမြေတြခြဲၾက၊ လုၾက အမႈေတြရင္ဆုိင္ၾက ၊ ေသြးသားရင္းေတြ အမုန္းပြား ၾကေစတဲ့ အထုပ္ေတြ ကုိ အပါယ္ထိ ထမ္းပုိးသြား မွာလား။ တကယ္ေတာ့လည္း ေသတဲ့အခါ ဓမၼအထုပ္နဲ႔ အဓမၼ အထုပ္ ႏွစ္မ်ဳိးသာ ပါသြားတာပါ။ အသက္ရွင္စဥ္မွာ တေန႔တေန႔ကုန္ဆုံးသြားရင္ တဘက္သြားနစ္နာေအာင္ ငါဘာေတြ လုပ္ခဲ့မိ ပါလိမ့္။ ကၽြန္မတုိ႔ နဖူးေပၚလက္တင္ မစဥ္းစားသင့္ဘူးလား။ ေရွ႔က အထုပ္က ဓမၼ အထုပ္ ေနာက္အထုပ္က အဓမၼ အထုပ္။ ကုသုိလ္ ထုပ္နဲ႔ အကုသုိလ္ အထုပ္ သူတုိ႔စီမံရာနာခံရမွာမဟုတ္ဘူးလား။ ဘယ္အထုပ္မ်ား ႀကီးသြားၿပီလဲ စစ္ေဆးသင့္တာေပါ့ေနာ္..။
ဒီဘဝမွာ ႏွစ္ခ်ဳပ္ လခ်ဳပ္စာရင္းေတြ၊ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ စာရင္း ရွင္းႏုိင္ေအာင္ လုပ္ၾကပါတဲ့။
တရားေတြ ေတာ္ေတြ-သာသနာသည္ ေနလုိ လလုိ ထြန္းကားေနတဲ့အခ်ိ္န္ မွာေတာင္ တရားအားမထုတ္ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ ပါသြားရမဲ့ အထုပ္ကေတာ့….တြက္ဆ ၿပီးသာၾကည့္ပါေတာ့ေနာ္..။ဒါဆုိရင္ ေတာ့ တရား ဆုိရင္ေတာ့အခြင့္ေကာင္းႀကီးနဲ႔လြဲ ပါၿပီတဲ့။ ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး က တရားမၾကြယ္ အထုပ္ငယ္ လိမ့္..လုိ႔ ဆုံးမစာ ကဗ်ာေလး ေရးခဲ့တာကုိ ဆရာႀကီးက ရြတ္ဆုိ ဆုံးမျပပါတယ္..။
*နင့္ရုပ္နင့္နာမ္၊ နင့္သ႑န္ ဝယ္၊
နင့္ဥာဏ္မစူး ၊ အေပၚျဖဴးလွ်က္၊
(ရူးရူးေမ့ေမ့) မူးမူးေမ့ေမ့ ၊ အမ်ားေလ့ျဖင့္၊
ေန႔ရက္ အကုန္ ၊ လြန္ခဲ့တုံၿပီ။
အာရုံကုိထု ၊ အစုစုျဖင့္
ယုယုယယ ၊ နင္ေၾကာင့္ၾက လည္း
မရဏေသမင္း ၊ သူ႔ဓာတ္နင္းက
မညင္းဆန္သာ ၊ နင့္ခႏၶာ သည္
ျပာပုံအၿပီး ၊ ျဖစ္လုနီးေပါ့။
ရီးတီးရားတား ၊ ေသ၍သြားေသာ္..
တရားမၾကြယ္ ၊ အထုပ္ငယ္လွွ်က္
အပါယ္ စခန္း ၊ သြားၿမဲလမ္း၌
တစ္ပန္းဟုိက္ဟုိက္၊ တစ္ရႈိက္ ငင္ငင္
တညင္ညဳိညဳိ ၊ ဆင္းရဲပုိလွ်က္
အပါယ္ ထုိထုိ ၊ ဥဒဟုိ သည္
နင္လုိ လူမုိက္ ၊ သြားလမ္းတည္း။
သည္ ကဗ်ာေလး ကုိၾကည့္ၿပီး လယ္တီ ဆရာေတာ္ဘုရား ႀကီး က ဆရာႀကီးကုိ လက္ညႈိးေငါက္ေငါက္ထုိး ဆုံးမသလုိ ခံစားရပါတယ္တဲ့။ကုိယ္လာတဲ့လမ္း ျပန္ၾကည့္ပါ ၊ ကုိယ့္အထုပ္ေလးကုိ ကုိယ္ ျပန္ေျဖ ၾကည့္ပါတဲ့ ။ ရုပ္မွန္း နာမ္ မွန္း မသိပဲ စားေကာင္းေသာက္ေကာင္းရုံ အေပၚယံေလာက္သာ တရားကုိ အားထုတ္သြားခဲ့ရင္၊ အပါယ္ထုိထုိ ….ဥဒဟုိ ဆုိတာ ေသခ်ာေနပါတယ္..။
တရားစခန္းေတြ ေတာ့ အသြားမ်ား ပါရဲ႔ ၊အားလည္း ထုတ္ပါရဲ႔ ၊ တကယ္သိလားဆုိေတာ့ အေပၚယံျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း သိဘုိ႔ အင္မတန္အေရးႀကီးလွသလုိ အခ်ိန္လည္း တိတိက်က် ေပးၿပီး ၊စနစ္က်စြာ ေလ့လာအားထုတ္ သင့္လွပါတယ္..။ ကၽြန္မ လည္း ေသရင္ထားခဲ့ ရမဲ့ ပညာေတြကုိရဘုိ႔ ေတာ့ အခ်ိန္မ်ားစြာ ေပးခဲ့မိၿပီး၊ ေသရင္ပါမဲ့ အထုပ္ အတြက္ ေတာ့ *တရားမၾကြယ္ - အထုပ္ငယ္* ေနတာကုိ ႏႈိင္းယွဥ္ ဆင္ျခင္မိလုိက္ပါတယ္။
ဗုဒၶျမတ္စြာ၊ သာသနာနဲ႔ ေတြ႔ ႀကဳံတုံးမွာ ထိထိမိမိ ၊ တိတိရိရိေလး သိသြား သင့္လွပါတယ္တဲ့။
ဘာသာ၊ သာသနာအလုပ္ ၊ လုပ္ေတာ့လုပ္ပါရဲ႔ အေပၚယံေလး ပဲလုပ္တယ္ အထဲကုိ မစူးဘူးတဲ့။(Traditional Belief နဲ႔ ပဲ တဲ့ Emotional Level, Devotional Level, ေလာက္ပဲ Penetration level ကုိမေရာက္ဘူးတဲ့ ) ပကာသန ေလာက္ပဲလုပ္တာ တဲ့။
ဆရာႀကီး ဦးေ႒းလႈိင္ ကသူ႔ကုိယ္သူ ဆုံးမခဲ့တာပါ။ ဒီသံေဝဂရတာ သူက အသက္ ၇၂ ႏွစ္ရွိခဲ့ပါၿပီတဲ့ေလ..။ေနမကြယ္ေတာင္ ကုိယ့္သက္တမ္းက ကြယ္ေတာ့မယ္..တဲ့။ တရားဓမၼ စာအုပ္မ်ားစြာ ေရးခဲ့သူ၊ ဓမၼာစရိယဘဲြ႔ ရ၊ ဘုန္းႀကီးလည္းျဖစ္ ခဲ့ဘူးတယ္။ ပါေမာကၡႀကီးလည္းလုပ္ခဲ့တယ္၊ ျမန္မာတစ္ႏုိင္ငံလုံးအတြက္ သာသနာေရးဆုိင္ရာ အႀကံေပးပုဂၢဳိလ္ႀကီး လည္းလုပ္ခဲ့ပါတယ္။သုိ႔သာ္…..ကမၼ႒ာန္းေက်ာင္း ထဲေရာက္ကာမွ ငါတတ္တာေတြက အလကား ပါလားလုိ႔ ဆင္ျခင္မိပါသတဲ့။
(လာလမ္းကုိတဲ့ ေမွ်ာ္ၾကည့္စမ္းကြယ္။ျပန္ၾကည့္မယ္
ေနမဝင္ခင္ …ေညာင္ညဳိ ရိ္ပ္မွာ ေခၽြးသိပ္ စုိ႔ကြယ္..။)
ေညာင္ဆုိတာ ဗုဒၶသာသနာ အထိန္းအမွတ္တဲ့။ သာသနာ တြင္းကုိ ကုသုိလ္ကပုိ႔ေဆာင္လုိ႔ အခ်ိန္ရွိေသးတယ္ေနာ္..တဲ့ ။
(ၾကည့္စမ္းဟယ္ ….ဟုိအေနာက္ေတာင္စြယ္မွာ ျဖင့္….ေနကြယ္ လုပါပေကာ)
ေနမကြယ္ခင္ ၊အလင္းေရာင္မဆိတ္သုဥ္းခင္မွာ ေညာင္ညုိရိပ္ ကုိ မခုိဝင္မိရင္ေတာ့ …
အေမွာင္ ထဲမွာဒုကၡေရာက္ေတာ့မယ္..။ေမွာင္နဲ႔မည္းမည္း လေရာင္လည္းသဲကြဲမလင္းတယ္..လမ္းေပ်ာက္ပါလိမ့္မယ္တဲ့။
သာသနာတည္းဟူေသာ ေနမင္းႀကီးက မၾကာခင္မွာ ကြယ္ေပ်ာက္ ပါေတာ့မယ္တဲ့..။ သာသနာ ကြယ္ေပ်ာက္ ရင္ ။ ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားသာသနာကြယ္ရင္..ဒုစရုိက္တရားေတြဖုံးလႊမ္းၿပီး ၊လုံးေထြးေနၾကတာေမွာင္အတိပါတ့ဲ။ ေသသြားရင္ အပါယ္က်မယ္။..အပါယ္ေလးဘုံ စုံၾကပါလိမ့္မယ္ တဲ့။ ဘဒၵကမၻာ ရဲ႔ ေနာက္ဆုံး အရိမေတၱယ် ျမတ္စြာ ဘုရား ပြင့္ေပၚေတာ္မူ ၿပီးလွ်င္ ေမွာင္အတိက်တဲ့ သုညကမာၻေတြခ်ည္းပဲရွိပါတယ္တဲ့ ။ ေနဝင္ခါနီး လွမ္းတဲ့ စပါးဖ်ာ.. နာနာေမႊ ရမယ္မဟုတ္ပါေလာ။….
(အခြင့္ေကာင္းေတြ…တစ္ေရွာင္ေရွာင္ လြဲခဲ့ၿပီမုိ႔…)
အကုန္လြဲခဲ့တာပါ..။ ကကုႆန္၊ ေကာဏဂုံ၊ ကႆပ ဘုရား၊ေဂါတမဘုရားေတြ လြဲၿပီးရင္းလြဲရင္း..လြဲၿပီးရင္း လြဲရင္း အခြင့္ေကာင္းေတြ လြဲခဲ့တာ..။ ဘုရားအဆူဆူ ပြင့္ခဲ့ေသာ္လည္း မကၽြတ္လြတ္ခဲ့ပါ..တဲ့ ။ သံသရာ ကုိခဏထားပါအုံး။ အခုဘဝမွာေတာင္ ၊ျမန္မာႏုိင္ငံလုိ သာသနာထြန္းကားတဲ့ တရားနဲ႔ လက္လွမ္းတစ္မွီ ရွိတဲ့ ေနရာ မွာ လူျဖစ္ခြင့္ ရခဲ့ တာေတာင္မွပဲ လယ္တီဆရာေတာ္၊ ဒီပဲရင္းဆရာေတာ္၊ ေဝဘူဆရာေတာ္၊ ေညာင္လြန္႔ဆရာေတာ္၊ စြန္းလြန္းဆရာေတာ္ ၊ မုိးညွင္းဆရာေတာ္၊ မုိးကုတ္ဆရာေတာ္၊မင္းကြန္းဆရာေတာ္၊ ေျမဇင္းဆရာေတာ္၊ မဟာစည္ ဆရာေတာ္၊ ေရႊဟသၤာဆရာေတာ္၊ ေရႊဥမင္ဆရာေတာ္၊ မုံလယ္ဆရာေတာ္၊ စတဲ့ အဘုိးတန္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး မ်ားစြာ..မ်ားစြာ..တုိ႔ကုိေကာ ဖူးေတြ႔ ဘူးခဲ့ ၾကပါသလား တရားေတြ ေကာ နာယူခဲ့ပါသလား…။ျပန္ေမးပါတဲ့….ႏုိး ဆုိရင္ေတာ့ …အခြင့္ေကာင္းေတြ အကုန္ လြဲခဲ့ရတာ ေသခ်ာတာေပါ့ေနာ္။
လြဲၿပီးရင္းလြဲရင္း..လြဲ ၿပီးရင္းလြဲရင္း…သာ၍ လြဲစရာေတြ ကလည္း ေရွ႔ မွာ သိပ္ကုိမ်ားတာပဲ။ ေရွာင္ၿပီးရင္းေရွာင္ခဲ့ ၾကလုိ႔ အခုလုိ က်န္ခဲ့ၾကတာလည္းပါတာေပါ့ေနာ္..။ေန႔ေရႊ႔ ညေရႊ႔ နဲ႔ သား တာဝန္ၿပီးမွ သမီးတာဝန္ ၿပီးမွ ေရႊ႔ဆုိင္းတတ္ၾကပါေသးတယ္တဲ့။
(ဝကၤပါ အထဲ ေမွာင္ထဲမွာလ…)
ကုန္းမွန္းမသိ၊က်င္းမွန္းမသိ၊ေကြ႔မွန္းမသိ၊ေကာက္မွန္းမသိ၊ေမွာင္က အတိက်ေတာ့မယ္။
(တစ္ေယာက္ ထဲေယာင္လည္လည္ နဲ႔
ခရီးသည္……အုိ ဘဲ့ သံသရာခရီးသည္…
ခရီးသည္ သင့္ေနာင္ေရးကုိ..(ကြယ္..)
ပညာရွိသူေတာ္ေကာင္းေတြက ေတာ့ ေတြးရစိတ္ေမာ။)
သူေတာ္ေကာင္းေတြက အဲလုိ သနားတာ။
(မင္းတုိ႔ ငါတုိ႔ေတြကေတာ့ ကႏၱာရ ခရီးမွာ
အာရုံငါးပါးတည္း ဟူေသာ…..
အဆိပ္သီးေတြကုိ…အဝစား…စားၿပီးေတာ့ ေငးက်အိပ္ေမာ..။)
ဆရာႀကီးက ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ တစ္လေလာက္ေတာ့ျဖင့္ တရားအားထုတ္ၾကည့္ပါတဲ့။ငါ လူျဖစ္က်ဳိးနပ္သြားၿပီ ဆုိတဲ့ အသိေလးရေစခ်င္ပါတယ္တဲ့။ဒါဆုိရင္ သာသနာနဲ႔ ႀကဳံေတြ႔ ရက်ဳိး နပ္သြားၿပီတဲ့။ ေသာတာပန္ ျဖစ္တာေတြမျဖစ္တာ ေတြအသာထား သံသရာ ကုိရင္ဆုိင္ ရဲ တဲ့ ခြန္အားသတၱိေတြ..၊ အင္သစ္အားသစ္ေတြ မလြဲ မေသြ ရရွိ ပုိင္ဆုိင္ လာပါ ေစ့မယ္တဲ့။ ကုိယ့္ကုိကုိ ေက်နပ္သြား ပါလိမ့္မယ္တဲ့။ အဲဒီလက္ေဆာင္ေလးကုိ ေပးခ်င္တာပါတဲ့။ ကုိယ့္လာခဲ့လမ္း ေလးျပန္ၾကည့္ပါ တဲ့ ကုိယ့္အထုပ္ေလးလည္း ကုိယ္ေျဖၾကည့္ပါတဲ့။
အင္း…ကၽြန္မကေတာ့… ေျဖၾကည့္ေနမိပါၿပီ..။ဘာမွ မရွိေသးပါ လားေနာ္..။
ေမတၱာျဖင့္
သစၥာအလင္း
