သင့္ဘဝကိုမေျပာင္းတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမွာ သင့္ဘဝကို မေရာင္းပါနဲ႔

                 "သင့္ဘဝကိုမေျပာင္းတဲ့ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းမွာ သင့္ဘဝကို မေရာင္းပါနဲ႔"


အထူးသျဖင့္ အခုလို ႏုိင္ငံရပ္ျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ မိေဝးဖေဝး၊ ေဆြေဝးမ်ိဳးေဝး၊ တခ်ဳိ႕လင္ေဝး၊ မယားေဝး၊ သားေဝး၊ သမီးေဝး လာေရာက္လုပ္ကုိင္ ဝင္ေငြရွာေနသူေတြ အေနနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕အတတ္ပညာေတြ၊ ခြန္အားေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အႏုပ်ဳိဆုံး၊ အသန္စြမ္းဆံုး၊ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ေတြ စတဲ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ဘဝေတြကုိတင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အတြက္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေရာင္းခ်ထားၾကတာဟာ မဟုတ္ပါဘူး။ 

အေမ့အိမ္ရဲ႕အေဝးမွာ အေမ့အိမ္ကုိ ေငးေနတဲ့ သားအတြက္၊ သမီးအတြက္ ပူပင္ေသာက စိတ္မခ်တဲ့ မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဗ်ာပါဒေတြ၊ ဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ လူမသိ၊ သူမသိ တရိရိ လြမ္းဆြတ္တမ္းတ သတိရမႈေတြ၊ အုိႀကီးအုိမမွ သားသမီးရဲ႕ အနီးကပ္ျပဳစုမႈ မခံရ ကသီလင္တ ႏုိင္ေနၾကတာေတြ၊ ကုိယ့္သမီး၊ ကုိယ့္သားကုိ ခြဲထားခဲ့ရတဲ့ သူေတြအတြက္ဆုိရင္ မိဘရဲ႕ အနီးကပ္ ျပဳစုယုယၾကင္နာမႈ ငတ္မြတ္ရွာတဲ့ ကေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္အလုိမက်မႈ၊ စိတ္အလိုမျပည့္ဝမႈ စတဲ့ တစ္သက္လုံးစာ ေသရာ ပါသြားေတာ့မယ့္ စိတ္ဒဏ္ရာေတြ၊ (က်န္ေနခဲ့ရတဲ့ ကေလးတင္မဟုတ္ပါဘူး။ ေဝးေနၾကရတဲ့ လူႀကီးေတြ၊ ခုလုိ ရပ္ေဝေျမျခား တုိင္းတစ္ပါးမွာ ေရာက္ေနၾကတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ ပတ္ဝန္းက်င္က မိတ္ေဆြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားခမ်ာ စိတ္က်န္းမာေရး ေဒါင္ေဒါင္မျမည္ၾက ရွာပါဘူး) ဒါ့အျပင္ ႏုိင္ငံေတာ္ရဲ႕ လုပ္အား ဆုံး႐ံႈးမႈေတြ၊ ဦးေႏွာက္ယုိစီးမႈေတြ စတဲ့ စတဲ့ အရာေတြကုိပါ ေရာင္းခ်ထားၾက ရတာပါ။ 

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အသက္ရွင္ရပ္တည္ႏုိင္႐ုံ၊ စားဝတ္ေနေရး ေခ်ာင္လည္ေစ႐ုံမွ် သာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေစၿပီး ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ဘဝကို သူမတူ တစ္မူထူး ေအာင္ ေျပာင္းလဲေစႏုိင္စြမ္း မရွိတဲ့ အဲဒီလုိ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း အတြက္ ကုိယ့္ဘဝ (အထူးသျဖင့္ ဘဝရဲ႕ ဆီဦးေထာပတ္ကာလ) နဲ႔တကြ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တဲ့ ဘဝနဲ႔ ေနာက္ဆက္တြဲ တျခားလူေတြရဲ႕ ဘဝေတြကုိပါ ဒြန္တြဲ ေရာင္းခ်ထားၾကရတာ ထုိက္တန္ပါရဲ႕လား။

"လူအေျမာက္အျမားဟာ ၂၅ ႏွစ္သားမွာ ေသဆုံးသြားၾကၿပီး အသက္ ၇၅ ႏွစ္ မျပည့္မခ်င္း ဂူမသြင္း ေျမမျမႇဳပ္ၾကဘူး" တဲ့။ ေခ်ာက္ခ်ားတုန္လႈပ္ဖြယ္ အမွန္တရားကို ဘင္ဂ်မင္ဖရင္ကလင္က ေျပာၾကား ခဲ့ပါတယ္။

လူသားမွာ အေရးအႀကီးဆုံး တရားဟာ သစၥာတရားပါ။ အဲဒီ အေရးအႀကီးဆုံးေသာ သစၥာတရားတကာ သစၥာတရားေတြ အနက္မွာ မိမိ ကုိယ္ကုိယ္သစၥာရွိမႈဟာ အေရးအႀကီးဆုံးပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ။ မိမိကုိယ္ကုိယ္မွ သစၥာမရွိတဲ့ သူတစ္ေယာက္ဟာ သူတစ္ပါးအေပၚမွာ သစၥာေစာင့္သိဖုိ႔ ဆုိတာ ဘယ္လုိမွ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး။ ကုုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သစၥာရွိတယ္ဆုိတာ ဘာလဲ ...။
ကုိယ့္ရဲ႕ယုံၾကည္မႈေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕တန္ဖုိးေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕အိပ္မက္ေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ဝါသနာေတြ၊ ကုိယ့္ရဲ႕ ျဖစ္ႏုိင္စြမ္းေတြ အေပၚမွာ သစၥာရွိတာဟာ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ သစၥာရွိတာပါပဲ။

ပိတုန္းေတြဟာ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ ဖြဲ႕စည္းပုံအရ ပ်ံလုိ႔ရစရာအေၾကာင္း မရွိပါဘူးတဲ့။ ဒါေပမဲ့ သူတုိ႔ဟာ ပ်ံလုိ႔မရဘူး ဆုိတာကုိ မသိခဲ့တဲ့အတြက္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ သူ႔တုိ႔ခႏၶာေဗဒရဲ႕အားနည္းခ်က္ကုိ မသိဘဲ ပ်ံႏုိင္တယ္လုိ႔ပဲ ယုံၾကည္တဲ့အတြက္ ဒီကေန႔ ကမၻာနဲ႔အဝန္းက ပိတုန္းေတြဟာ ပ်ံသန္းေနၾက ပါတယ္။

မ်က္ေမွာက္ေခတ္ သတၱဝါေတြထဲမွာ ခြန္အားအႀကီးဆုံး ဆုိတဲ့ ဆင္၊ ဧရာမသစ္ပင္ႀကီးေတြ ကုိပါ တြန္းလွဲႏုိင္တဲ့ ဆင္ဟာ သူ႔ ခြန္အားနဲ႔ ယွဥ္လုိက္ရင္ အင္မတန္ေသးငယ္တဲ့ သံႀကိဳးေလးမွာ မ႐ုန္းကန္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနတာ မလြတ္ေျမာက္ခ်င္လုိ႔ေတာ့ မဟုတ္ေလာက္ဘူး။ အဲဒီသံႀကိဳးေလးဟာ သူ႐ုန္းလုိက္ရင္ ျပတ္သြားမယ္ဆုိတာ သူမသိလုိ႔ပါတဲ့။ တစ္နည္းအားျဖင့္ အဲဒီသံႀကိဳးေလး ကုိ သူမျဖတ္ေတာက္ ႏုိင္ဘူး၊ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ဘူးလုိ႔ ယုံၾကည္ေနလုိ႔ပါ။ ပိတုန္းေတြရဲ႕အျဖစ္နဲ႔ ဆင္ေတြရဲ႕ အျဖစ္ ဒါေတြဟာ ကုိယ့္ယုံၾကည္မႈေၾကာင့္ ကုိယ္ျဖစ္ၾကတာ ေတြခ်ည္းပါပဲ။

(Gothe) ဂ်ဳိသီးက ေျပာတယ္။ လူတစ္ေယာက္ကုိ သူျဖစ္ေနရွိေနတဲ့ အတုိင္း ဆက္ဆံရင္ သူဟာ အဲဒီသူ ျဖစ္ေနရွိေနတဲ့ အေနအထားမွာပဲ ရပ္တန္႔ၾကြင္းက်န္ ေနလိမ့္မယ္တဲ့။ သူ႔ကုိသူ ျဖစ္ေနရွိေနတဲ့ အေနအထား အတုိင္း မဆက္ဆံဘဲ သူျဖစ္သင့္ရွိသင့္တဲ့၊ သူေရာက္ရွိႏုိင္တဲ့ အေနအထား အတုိင္း ေျပာဆုိ ဆက္ဆံေပးလုိက္ရင္ အဲဒီလူဟာ သူျဖစ္သင့္ ရွိသင့္တဲ့၊ သူေရာက္ရွိႏုိင္တဲ့ အေျခအေန၊ ဘဝအေနထားကုိ ေရာက္လာလိမ့္မယ္တဲ့။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္စီကုိယ္င ျဖတ္သန္းလာၾကတဲ့ ကုိယ့္ဘဝကုိ ျပန္ၾကည့္ပါ။ လူတစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ ကုိယ့္အေပၚ ယုံၾကည္မႈ၊ အားထားမႈ၊ အထင္ႀကီးမႈ စတဲ့ အထင္အျမင္၊ ဆက္ဆံမႈ တစ္ခုခုေၾကာင့္ ကုိယ့္ဘဝေျပာင္းလဲ ခဲ့တာမ်ိဳးေတြ ရွိခဲ့သလား။ ကြ်န္ေတာ့္မွာေတာ့ ရွိခဲ့ပါတယ္။ ဒီကမိတ္ေဆြေတြ မွာလည္း ရွိၾကမယ္ဆုိတာ ယုံၾကည္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတစ္ပါးကုိ ကူညီ ခ်င္တယ္၊ အမ်ားအက်ဳိး ေဆာင္ခ်င္တယ္ဆုိရင္ အေထြအထူး ေဝးေဝးလံလံ စဥ္းစားေနစရာ မလုိပါဘူး။ ပစၥည္းဥစၥာေတြ လွဴေနတန္းေန၊ ေပးကမ္း ေထာက္ပ့ံေနမွ မဟုတ္ပါဘူး။ လွဴဒါန္းေပးကမ္း ေထာက္ပံ့ေနတာလည္း ေကာင္းပါတယ္။ လုိအပ္ပါတယ္။ 

အလြယ္အကူဆုံးနဲ႔ အထိေရာက္ဆုံး ျဖစ္ၿပီး တကယ့္ဘဝေတြကုိ ေျပာင္းေစတဲ့ ကူညီမႈကေတာ့ ကုိယ္နဲ႔ဆုံေတြ႔၊ ဆက္ဆံ သမွ် တစ္ဦးခ်င္း တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တုိင္းကုိ သူတုိ႔ကုိယ္စီကုိယ္င ျဖစ္ေနရွိေန ၾကတဲ့အတုိင္း မဆက္ဆံဘဲ၊ သူတုိ႔ ျဖစ္သင့္ ျဖစ္ထုိက္တဲ့၊ ျဖစ္လာႏုိင္တဲ့ အတုိင္း အသိအမွတ္ျပဳ ဆက္ဆံေပးေနတာပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ မိဘေတြ၊ ဆရာေတြ ဟာ ကုိယ့္သားသမီးေတြ၊ ကုိယ့္ေက်ာင္းသားေတြကုိ အဲဒီလုိ ဆက္ဆံႏုိင္ဖုိ႔ အသိစိတ္ရွိရွိ ျမင့္မားတဲ့ သတိတရားနဲ႔ ႀကိဳးစားေလ့က်င့္ ဆက္ဆံသြားၾကဖုိ႔ ဒီေနရာကေန တုိက္တြန္းလုိ ပါတယ္။ 

ထားေတာ့ သူတစ္ပါးကုိ ဘယ္လုိ ဆက္ဆံမလဲ ဆုိတာ။ ဒီကေန႔ ဒီေနရာမွာ ကြၽန္ေတာ္အဓိက ေျပာခ်င္တာက ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ဘယ္လုိ ဆက္ဆံမလဲပဲ။ ေစာေစာကေျပာခဲ့တဲ့ အတုိင္းပဲ ကုိယ့္ကိုယ္ကုိယ္ လက္ရွိျဖစ္ရွိေနတဲ့အတုိင္း မဆက္ဆံဘဲ ကုိယ္တကယ္ ျဖစ္သင့္၊ ေရာက္သင့္တဲ့အတုိင္း၊ ကုိယ္တကယ္ ျဖစ္ႏုိင္၊ ေရာက္ႏုိင္တဲ့ အတုိင္း၊ ကုိယ္တကယ္ ျဖစ္ခ်င္၊ ေရာက္ခ်င္တဲ့အတုိင္း ကုိယ္ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ အသိအမွတ္ျပဳ ေျပာဆုိဆက္ဆံရပါမယ္။

တကယ္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တစ္ဦးခ်င္း၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီ တိုင္းဟာ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းပဲ၊ ေပၚဦးသက္ပဲ၊ လီယိုနာဒိုဒါဗင္ခ်ီ၊ ဘီအိုဗင္၊ ဗင္းဆင့္ဗင္ဂိုးပဲ။ ဒါေပမဲ့ ဘာျဖစ္လုိ႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ဒီကေန႔ ၿမိဳ႕မၿငိမ္း မျဖစ္ဘဲ၊ ေပၚဦးသက္မျဖစ္ဘဲ သူလုိကုိယ္လုိ သာျမင္ေညာင္ညျဖစ္ေန ၾကသလဲ။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ မိဘေတြက၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းမွန္းမသိခဲ့လုိ႔၊ ေပၚဦးသက္မွန္း မသိခဲ့လုိ႔၊ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းအျဖစ္ မဆက္ဆံခဲ့လုိ႔၊ ေပၚဦးသက္အျဖစ္ မဆက္ဆံခဲ့လုိ႔ပါပဲ။ အထူးသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ၿမိဳ႕မၿငိမ္းမွန္း၊ ေပၚဦးသက္မွန္း မသိခဲ့ဘဲ သူလုိကုိယ္လုိ သာျမင္ေညာင္ညလုိ႔ သိမွတ္ယုံၾကည္ လက္ခံက်င့္ႀကံ ေနထုိင္ခဲ့လုိ႔ပါပဲ။

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္စီကုိယ္င ဒီကေန႔ ေရာက္ရွိေနၾကတဲ့ ဘဝအေန အထားဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္စီကုိယ္ငရဲ႕စိတ္ထားနဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့အေန အထား၊ သဟဇာတျဖစ္တဲ့ အေနအထား၊ သပၸာယမွ်တဲ့ အေနအထားပါပဲ။

အဲဒီေတာ့ ဒီကေန႔ ကုိယ္ေရာက္ေနတဲ့ ဘဝအေနအထားကုိ ကုိယ္ ေက်နပ္အားရရဲ႕လား။ ကုိယ္စိတ္တုိင္းက် ျဖစ္ရဲ႕လား။ "ဟုတ္တယ္ ဒါ ငါလုိခ်င္တဲ့ ဘဝပဲ။ ငါ တစ္သက္လုံး ႀကိဳးပမ္း႐ုန္းကန္ တည္ေဆာက္လာတာ ဒီဘဝမ်ဳိး အတြက္ပဲ။ ငါ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ခဲ့ရတာေတြဟာ တကယ့္ကုိ ထုိက္တန္တယ္" လုိ႔ ခံစားရသလား။

ေက်နပ္အားရတယ္။ စိတ္တုိင္းက်တယ္။ ထုိက္တန္တယ္လုိ႔ ခံစား ေနရတယ္ဆုိရင္ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဆက္ေျပာစရာ မလုိေတာ့ဘူး။ စာဖတ္သူ ေတြလည္း ဆက္ဖတ္ေနစရာ မလုိေတာ့ဘူး။
အကယ္၍ ကုိယ္ေရာက္ရွိေနတဲ့ ဘဝ၊ ကုိယ္ျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထား ကုိ မေက်နပ္ဘူး၊ စိတ္တုိင္းမက်ဘူး ဆုိရင္ေတာ့ ဒီဘဝကုိ ေျပာင္းလဲေအာင္ လုပ္ၾကရမယ္။ ေစာေစာက ေျပာခဲ့တယ္။ ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ကုိယ္စီကုိယ္ငဟာ ကုိယ့္စိတ္နဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့ဘဝ၊ ကုိယ့္ဘဝအျမင္၊ ကုိယ့္ေလာက အျမင္နဲ႔ ထုိက္တန္တဲ့၊ ဆီေလ်ာ္တဲ့ဘဝမွာ ေရာက္ရွိေနၾကတာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘဝေျပာင္းဖုိ႔ ဆုိရင္ စိတ္ေျပာင္းမွျဖစ္မယ္။ ဘဝအျမင္ေျပာင္းမွ ျဖစ္မယ္။ ေလာကအျမင္ ေျပာင္းမွျဖစ္မယ္။

ဒီကေန႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ရရွိထားတဲ့ဘဝ၊ ေရာက္ရွိေနတဲ့ဘဝ ဆုိတာ တကယ္ေတာ့ မေန႔ မေန႔ေတြက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေရြးခ်ယ္ခဲ့တာေတြရဲ႕ အက်ဳိး ဆက္ရလဒ္ေတြပဲ။ သံသရာကုိ ယုံၾကည္တဲ့သူေတြ အေနနဲ႔ဆုိ ဒီဘဝ ဒီခႏၶာ ဆုိတာ ဟုိးအတိတ္ ဘဝဘဝ မ်ားစြာမွာ ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ ျပဳလုပ္ခဲ့တာေတြ၊ ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ ေျပာဆုိခဲ့တာေတြ၊ ကုိယ္ေရြးခ်ယ္ေတြးေတာ ခဲ့တာေတြရဲ႕ အက်ဳိးဆက္ရလဒ္ေပါ့။ ဒါဆုိ ဒီကေန႔ ကုိယ္ေရာက္ေနတဲ့၊ ကုိယ္ရတဲ့ဘဝကုိ မႀကိဳက္ဘူး၊ မႏွစ္သက္ဘူး၊ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ဘဝကုိ ရခ်င္၊ ေရာက္ခ်င္တယ္ ဆုိရင္ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ ေရြးခ်ယ္ခ်က္ေတြ လုပ္မွျဖစ္မယ္။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ အေတြးေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ေတြးေတာရမယ္။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ အေျပာေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ေျပာရမယ္။ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြကုိ ေရြးခ်ယ္ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။

အဲလ္ဘတ္အိုင္စတိုင္းက ေျပာတယ္။ လုပ္႐ုိးလုပ္စဥ္ လုပ္ေလ့လုပ္ထ ရွိတဲ့ အရာကုိ ထပ္ခါတလဲလဲ ျပန္လုပ္ေနရင္း မတူထူးျခားတဲ့ ရလဒ္ကုိ ေမွ်ာ္လင့္တာဟာ သြက္သြက္ခါ ႐ူးသြပ္မုိက္မဲမႈပဲတဲ့။ မတူကြဲျပားတဲ့ ရလဒ္၊ မတူကြဲျပားတဲ့ဘဝကုိ လုိခ်င္တယ္ဆုိရင္ ေတြး႐ုိးေတြးစဥ္၊ ျမင္႐ုိးျမင္စဥ္၊ ထင္႐ုိးထင္စဥ္ (ထင္တာက ျမင္တာထက္ ပုိဆုိးတယ္ေနာ္)၊ လုပ္႐ုိးလုပ္စဥ္ ေတြနဲ႔ မတူကြဲျပားတဲ့ ေတြးေတာမႈကုိ ေတြးေတာရမယ္။ မတူကြဲျပားတဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈကုိ လုပ္ေဆာင္ရမယ္။ ဒီကေန႔ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေလာကကုိ ျမင္ပုံေတြ၊ ဘဝကုိျမင္ပုံေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕ သက္ဝင္ယုံၾကည္မႈေတြ၊ အျပဳအမူေတြ၊ အေလ့အထေတြဟာ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ကုိယ္တုိင္ ေရြးခ်ယ္ထားတာေတြခ်ည္း ရာႏႈန္းျပည့္ မဟုတ္ပါဘူး။ 

ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္ဘဝ ႀကီးျပင္းခဲ့ပုံေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔မိဘေတြက ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အေပၚ ဆက္ဆံခဲ့ ပုံေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ တက္ခဲ့တဲ့ေက်ာင္း၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ေပါင္းခဲ့တဲ့ မိတ္ေဆြေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဖတ္ခဲ့တဲ့စာေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ပတ္ဝန္းက်င္က လက္ခံ က်င့္သုံးတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထုံးတမ္း စဥ္လာေတြ၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ကုိးကြယ္ ယုံၾကည္တဲ့ ဘာသာတရားရဲ႕အဆုံးအမ၊ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းေတြ စသျဖင့္ စသျဖင့္ေသာ အရာေတြရဲ႕ လႊမ္းမုိးပုံသြင္းျခင္းက အဓိကအေၾကာင္းရင္း ျဖစ္ေနတာ ျငင္းလုိ႔မရဘူး။ 

ဒါေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ဘဝေျပာင္းဖုိ႔ဆုိရင္ ဘဝအျမင္ ေျပာင္းဖုိ႔လုိတယ္။ ဘဝအျမင္ေျပာင္းဖုိ႔ဆုိရင္ အေပါင္းအသင္း၊ ပတ္ဝန္းက်င္ ေျပာင္းဖုိ႔ပါလုိတယ္။ လက္ရွိ ကိုယ္ေပါင္းေနတဲ့ အေပါင္း အသင္း၊ ကုိယ္က်င္လည္ေနတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္ဟာ ကုိယ္ေျပာင္းလဲခ်င္တဲ့ ဘဝကုိ ေရာက္ရွိဖုိ႔အတြက္ လုိအပ္တဲ့ဘဝအျမင္ ေျပာင္းလဲဖုိ႔မွာ အေထာက္ အကူျဖစ္ရဲ႕လား။ အေထာက္အကူ မျဖစ္တာထက္ အေႏွာင့္အယွက္ အဟန္႔အတား အပိတ္အပင္ ျဖစ္ေနရင္ေတာ့ အဲဒီပတ္ဝန္းက်င္ကေနပါ ေျပာင္းမွျဖစ္မယ္။

“ပ်မ္းမွ်နိယာမ” မွာ (Jim Rohn) ဂ်င္မ္ရြန္က ေျပာထားတယ္။ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ စာ႐ိတၱ၊ ဘဝအျမင္၊ ဥစၥာဓနၾကြယ္ဝမႈ စတာေတြဟာ သူ စြဲစြဲၿမဲၿမဲ တြဲေလ့ရွိတဲ့၊ ေပါင္းေလ့ရွိတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမိတ္ေဆြ ငါးေယာက္ရဲ႕ စိတ္ေနစိတ္ထား၊ စာရိတၱ၊ ဘဝအျမင္၊ ဥစၥာဓနၾကြယ္ဝမႈေတြ စုစုေပါင္းကုိ (၅) နဲ႔ ျပန္စားတာနဲ႔ အခ်ဳိးက်ညီမွ်တယ္တဲ့။ အတိအက် မဟုတ္ရင္ေတာင္ အဲဒီအနီးအနား ပတ္ဝန္းက်င္မွာပဲ ရွိေနမွာ ေသခ်ာပါ တယ္။ “မုဆုိးနားနီး မုဆိုး၊ တံငါနားနီး တံငါ” လုိ႔လည္း ဆုိ႐ုိးရွိတာကုိး။

ဂြၽန္အက္ဖ္ကေနဒီက ေျပာပါတယ္။ "မေမးနဲ႔" တဲ့။
မင္းႏုိင္ငံက မင္းကုိ ဘာလုပ္ေပးမလဲ။
"မေမးနဲ႔"တဲ့။
မင္းမိဘက မင္းကုိ ဘာလုပ္ေပးမလဲ။
"မေမးနဲ႔"တဲ့။
မင္းပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝုိင္းက မင္းကုိ ဘာလုပ္ေပးမလဲ။
"မေမးနဲ႔"တဲ့။
မင္းက မင္းႏုိင္ငံ၊ မင္းမိဘ၊ မင္းပတ္ဝန္းက်င္ အသုိင္းအဝိုင္းကုိ ဘာလုပ္ေပးမလဲ။
"အဲဒါကုိပဲ မင္းေမးပါ"တဲ့။

"ေလာကမွာ ကုိယ္ျမင္ခ်င္တဲ့ အေျပာင္းအလဲ ကုိယ္ကုိယ္တုိင္ပဲ ျဖစ္ေစပါ"လုိ႔ မဟတၱမဂႏၵီက တုိက္တြန္းပါတယ္။

 (ေဇယ်ာထက္)