*အရဟံ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္*
ဘာေရးလို႔ ေရးရမွန္း မသိေသးခင္ အရင္ဆံုး ေခါင္းထဲ၀င္လာတာက ညေနက (27.07.2011) ကိစၥ။ ဘာလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကို၀ိ (၀ိမုတၱိသုခ) နဲ႔ ေထြရာေလးပါး ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာ ေျပာအၿပီး.. အရဟံ ဂုဏ္ေတာ္နဲ႔ ပုတီး ဆယ္ပတ္စိပ္မယ္ဆိုၿပီး ဘုရားခန္းထဲ ဆင္းသြားပါတယ္..။ ျဖစ္ခ်င္တာကတစ္ျခား၊ ျဖစ္လာတာက တစ္ျခား..။ စစျခင္း ကို၀ိေျပာသလို ခင္ပြန္းႀကီး ၁၀-ပါး ကန္ေတာ့လိုက္တယ္.. ၿပီးေတာ့ လူက ပုတီးစိပ္ဖို႔ကို မစိပ္ေသးဘဲ ဓမၼစၾကာကို တစ္ေခါက္ရြတ္တယ္.. အဲ ၿပီးလည္းၿပီးေကာ အိပ္ငိုက္လာတာနဲ႔ ေမးကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္ေထာက္ၿပီး ခဏမွိန္းလိုက္တာ.. အဲ ေတာ္ေသးတာေပါ့.. ဘုရားခန္းထဲ တစ္ျခားသူေတြ ၀င္မလာလို႔.. ကၽြန္ေတာ္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္.. ထိုင္လ်က္ႀကီး အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ။ ျပန္ႏိုးေတာ့ မျဖစ္ေသးပါဘူး ဆုိၿပီး ပုတီးစိပ္မယ္ျပင္.. ဒါလည္း မစိပ္ျဖစ္ဘဲ အနတၱလကၡဏသုတ္ တစ္ေခါက္ထပ္ရြတ္ျဖစ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ ေမတၱသုတ္ကို ပါဠိလို ႏွစ္ေခါက္၊ ျမန္မာလို အနက္ျပန္ကို တစ္ေခါက္ရြတ္ၿပီး ဆုေတာင္း၊ အမွ်ေ၀၊ နတ္ေတြျပန္ပို႔ၿပီး ျပန္တက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။
အင္း.. ကၽြန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက အရဟံ နဲ႔ ဆက္စပ္တာပါ။ ဒီလို ပုတီးစိပ္ဖို႔ကိုလည္း ကို၀ိေက်းဇူးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ သိသြားတာ..။ ဗန္းေမာ္ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီး ေဟာသြားတာေလ။ ဘာတဲ့ အရွင္ဉာဏိကာ ဘိ၀ံသ (http://www.mymudita.com/) ရဲ႕ မုဒိတာေရႊေက်ာင္း ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားမွာ..။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး တရားနာၿပီးကတည္းက ၾကံဳရင္ၾကံဳသလို ပုတီးစိပ္လိုက္ေသးတယ္..။ စစခ်င္းေတာ့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ၁၀-ပါး (ဘုရားဂုဏ္ေတာ္က ကိုးပါးမဟုတ္ ၁၀-ပါးပါတဲ့၊ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဟာတာပဲ) ကို တစ္ပါးကို တစ္ပတ္နဲ႔ ၁၀-ပတ္ စိပ္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ လူက အပ်င္းက်တယ္ပဲ ေျပာရမလား.. အတိုကိုပဲ ႀကိဳက္တယ္ ေျပာရမလား.. အရဟံ ကိုပဲ ၁၀-ပတ္ စိပ္ေတာ့တယ္။ တစ္ခါတေလ အပတ္ ၂၀၊ တစ္ခါတေလ အပတ္ ၃၀၊ တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ဘယ္ႏွပတ္ရလို႔ ရသြားမွန္း မသိဘူး။ လက္ထဲ ပုတီး မရွိလည္း စိတ္ကေတာ့ ေအာ္တို ရြတ္ေနမိတယ္။
ေအာ္.. အရဟံ.. အရဟံ..။ အရဟံ မွာ အဓိပၸါယ္ သံုးမ်ိဳး ရွိတာကိုေတာ့ သိထားတာ ၾကာပါၿပီ။ က်က္လည္း က်က္ထားတယ္။ ဒါကလည္း ဆရာေတာ္ အရွင္ဆႏၵာဓိက ေက်းဇူးနဲ႔ပါ။ ဆရာေတာ့္ရဲ႕ အဲ.. ဘယ္စာအုပ္ပါလိမ့္.. “လိုတရ ႏွလံုးသား” ထင္တယ္။ အဲဒီ စာအုပ္ထဲကေန ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ကိုးပါး (အဲဒီစာအုပ္ထဲေတာ့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ကိုးပါးနဲ႔ပဲ အနက္ဖြင့္ထားတယ္) အနက္ကို ကူးၿပီး က်က္ထားမိတာ။ ရြတ္လည္း ရြတ္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္…
အရဟံ ဆိုတဲ့ စကားလံုး သံုးလံုးကို ရြတ္ဆိုပံုအလိုက္ ေျပာင္းၿပီး အဓိပၸါယ္ ကြဲသြားတယ္ ဆိုတာကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ 2008 ေႏွာင္းပိုင္းမွ သိခဲ့တာ။ ဆိုလုိတာက အရဟံ မွာ အဓိပၸါယ္ သံုးမ်ိဳးရွိတယ္။
၁) ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္ မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
၂) ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
၃) ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား.. ဒီလို အနက္သံုးမ်ိဳး။
ဒါေပမယ့္ ဒီလို အနက္သံုးမ်ိဳး ထြက္သြားတာက ကၽြန္ေတာ္ သိသေလာက္ အရဟံကို ရြတ္ဆိုတဲ့ အသံထြက္ေပၚ မူတည္ၿပီး ကြဲသြားတာ။ ဘယ္လိုလဲ ဆိုေတာ့..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပံုမွန္ရြတ္ေနက် အရဟံ ဆိုတဲ့ စကားသံုးလံုးကို ပူးတြဲၿပီး အရဟံ လို႔ရြတ္လိုက္ရင္ ဒါသည္ “ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား” လို႔ အနက္ထြက္တယ္။ ဒီလိုမဟုတ္ဘဲ..
အရဟံ ဆိုတဲ့ စာလံုးသံုးလံုးမွာ “အရ” ကို ပူးတြဲရြတ္ၿပီး (ရေကာက္ကို လွ်ာလိပ္သံထည့္တယ္။) “ဟံ” ကို သီးသန္႔ထားလို႔ “အရ-ဟံ” လို႔ရြတ္ရင္ “ကိေလသာ ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား” လို႔ အနက္ထြက္သြားတယ္။ ဒီလိုမွ မဟုတ္ေသးဘဲ..
ဒီ အရဟံ ဆိုတဲ့ စာလံုးသံုးလံုးကိုပဲ “အ” ကို သီးသန္႔ထားၿပီး “ရေကာက္” နဲ႔ “ဟံ” ကို ပူးတြဲလို႔ (ဒီေနရာမွာလည္း ရေကာက္ကို လွ်ာလိပ္သံထည့္ပါ။) “အ-ရဟံ” လို႔ရြတ္လိုက္ရင္ေတာ့ “ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား” လို႔ အဓိပၸါယ္ ထြက္ပါသတဲ့။ ဒီေတာ့ ျပန္ခ်ံဳ႕လိုက္ရင္..
၁) အရ-ဟံ ဆုိတာ = ကိေလသာကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
၂) အ-ရဟံ က = ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူေသာ ျမတ္စြာဘုရား
၃) အရဟံ ဆိုတာကေတာ့ = ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူေတာ္ မူထိုက္ေသာ ျမတ္စြာဘုရား ဆိုၿပီး ရြတ္ဆိုပံုအလိုက္ အနက္အဓိပၸါယ္ အသီးသီး ကြဲသြားတယ္။ ဒါကေတာ့ ရြတ္ဆိုပံုေတြ..
ဒီလို ရြတ္ဆိုတဲ့ထဲမွာ ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္သမႈနဲ႔ ရြတ္ဆိုတာေတြလည္း ရွိတယ္။ တျခား အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ပူေဇာ္ ရြတ္ဆိုတာေတြလည္း ရွိတယ္။ ဘယ္လိုပဲ ရြတ္ဆို ရြတ္ဆို ပူေဇာ္ ပူေဇာ္.. ဒီလို ပူေဇာ္နည္းမွာ သံုးဆင့္ ရွိေသးတယ္တဲ့..။ ဘာေတြလဲဆိုေတာ့..
၁) ကၽြန္ေတာ္တို႔ ရိုးရိုးသာမန္ ဘုရားဂုဏ္ကို ခ်ီးက်ဴး ပူေဇာ္တာရွိတယ္။
၂) ဒုတိယက ဘုရားကို အသက္၀င္ေလာက္ေအာင္ ပံုေဖာ္ၿပီး ၾကည္ညိဳ ပူေဇာ္တဲ့ အထူးပူေဇာ္ျခင္း ဆိုတာရွိတယ္။
၃) ေနာက္ဆံုး တိုက္႐ုိက္ ဘုရားပင့္ၿပီး ပူေဇာ္တာကေတာ့ ၀ိပႆနာ ပါတဲ့။ ဒါကေတာ့ အေကာင္းဆံုး ပူေဇာ္ျခင္းေပါ့။ ဒီလို သံုးဆင့္ ဘုရားပူေဇာ္တာကလည္း ကသစ္၀ိုင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး အဆံုးအမလို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ အေၾကာင္းေျပာရင္း ဆက္စပ္မိလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာျဖစ္သြားတာ။
ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေပးမိတဲ့ ေခါင္းစဥ္က “အရဟံ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္” ဆုိေတာ့.. ဒီေခါင္းစဥ္ကိုပဲ ကၽြန္ေတာ္ ရွင္းရပါေတာ့မယ္..။ ခုန အရဟံရဲ႕ အနက္အဓိပၸါယ္ သံုးမ်ိဳးကို ေအာက္ဆံုးကေန တစ္ခုခ်င္း ၾကည့္ၾကည့္ရေအာင္.။ ပထမဆံုး ေျခလွမ္းအေနနဲ႔..
ပူေဇာ္အထူးကို ခံယူထုိက္တယ္
ဒီအဓိပၸါယ္ကို ျမင္မွ သြားသတိရမိတာက ဆရာေတာ္ ဦးသုမဂၤလရဲ႕ ဘုရားအေပၚ ၾကည္ညိဳတဲ့ အဆံုးအမေလး..
“ပူေဇာ္ထိုက္သူတို႔က ပူေဇာ္ရေသာ ျမတ္စြာဘုရား” ဆိုတာ
ေလာကမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အေနနဲ႔ ပူေဇာ္ထုိက္တဲ့သူေတြက အမ်ားႀကီးပါ.. မိဘ၊ ဆရာသမား၊ ေနာက္ ကိုယ့္ထက္ သီလဂုဏ္၊ သမာဓိဂုဏ္၊ ပညာဂုဏ္ ျမင့္တဲ့သူေတြ စသျဖင့္.. ဒီလို ပူေဇာ္ထိုက္တဲ့ သူေတြကေတာင္မွ ျမတ္စြာဘုရားကို ပူေဇာ္ရတယ္ဆိုၿပီး ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္သမႈနဲ႔ ဆရာေတာ္က ဂုဏ္ျမႇင့္လိုက္တာပါ။ တကယ္ပါ၊ ရြတ္ဆိုၾကည့္ရတာ တအားကို အရသာရွိပါတယ္။
ထားပါေတာ့။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ကိုက ပူေဇာ္စရာ လူပုဂၢိဳလ္ မရွိေအာင္ ၿပိဳင္စံရွား ျမင့္ျမတ္တဲ့ လူသားတစ္ေယာက္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ပူေဇာ္ထုိက္ေအာင္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ၾကမလဲ.. အရဟံကို ရြတ္တာကလည္း ရြတ္တာေပါ့၊ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ျဖစ္ေအာင္ တစ္ပါးသူက ကိုယ့္ကို ေမာ္ၾကည့္ၿပီး ေလးစား ရတဲ့သူျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လို လုပ္ၾကမလဲ..။ ဒါနဲ႔ ဆက္စပ္လို႔ ဆရာျမသန္းစံရဲ႕ “မေသမွီ မိမိကုိယ္ကို ၾကည္ညိဳသြားခဲ့ခ်င္သည္” ဆုိတဲ့ တရားအသံဖိုင္ေလးကို ေျပးသတိရလိုက္တယ္။ နာယူခ်င္သူမ်ား နာယူႏိုင္ေအာင္ ကၽြန္ေတာ္ လင့္ခ္ေလး ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။
http://dhammadownload.com/MP3Library//MyaThanSan/MP3Disc02/012-MyaT...
ဟုတ္လည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ တစ္ပါးသူက ကိုယ့္ကို ၾကည္ညိဳဖို႔ထက္ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ဖို႔က အေရးႀကီးဆံုးပဲ။ လုပ္ႏိုင္ဖို႔လည္း တအားခက္တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ့္အေၾကာင္းက ကိုယ္အသိဆံုးေလ။ တစ္ပါးသူကိုသာ ညာလို႔ရမယ္၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို က်ေတာ့ ညာလို႔က ဘယ္လိုမွမရ.. အဲဒီေတာ့ မေကာင္းကြက္ေတြက မ်ားေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ဖို႔က.. ေတာ္ေတာ့္ကို မလြယ္တဲ့ကိစၥ..။ အဲ ဒီလို မလြယ္ မလြယ္ ေျပာလို႔.. ၾကည္ညိဳႏိုင္ေအာင္ မလုပ္ေတာ့ဘူးလား..။ ဒုကၡ.. ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမ်ားကိုသာေမးတာ.. ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တုိင္ကေကာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညိဳႏိုင္ေအာင္ ဘာေတြမ်ား လုပ္ေနပါလိမ့္။ ၾကည္ညိဳခဲ့ဖူးတာေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ သႀကၤန္တရားစခန္း ၀င္တုန္းက။
ကၽြန္ေတာ့္ စကားေတြလည္း ဘယ္ေတြ ေရာက္လို႔ ေရာက္ကုန္တယ္မသိ..။ စိတ္ကူးတည့္ရာဆုိေတာ့..။ အၾကံေပးခ်င္တာကေတာ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညိဳထိုက္တဲ့ သူျဖစ္ေအာင္ တန္ဖိုးရွိတဲ့သူ ျဖစ္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ အေတြး၀င္လိုက္တာနဲ႔ ဘုရားေရွ႕သြားၿပီး သိကၡာသံုးပါးသာ တည္ေအာင္ လုပ္လုိက္ပါ။ ဒီေနရာမွာ သိကၡာသံုးပါးဆိုတာကို တစ္ခ်ိဳ႕ မသိတဲ့သူေတြ ရွိပါေသးတယ္။ သိကၡာသံုးပါးက (သီလရယ္၊ သမာဓိရယ္၊ ပညာရယ္) ပါ။
ကိုယ့္ကိုယ္ကို ၾကည္ညိဳထိုက္ေအာင္၊ ပူေဇာ္ႏိုင္ေအာင္၊ တန္ဖိုးရွိေအာင္ သိကၡာသံုးပါး တည္ေအာင္လုပ္နည္းကို အေသးစိတ္ ဖတ္ခ်င္ရင္ေတာ့ ဒီလင့္ခ္ကို သြားဖတ္ေပးပါေနာ။
http://www.vimuttisukha.com/2010/02/blog-post_23.html
ဖတ္ၿပီးသြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ေနာက္တစ္ဆင့္ ဒုတိယ ေျခလွမ္းကို လွမ္းၾကည့္ရေအာင္..
---------------------------------------------------------------------------------------
ဒုတိယ ေျခလွမ္းက..
ဆိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ပင္ မေကာင္းမႈကို ျပဳေတာ္မမူ
ဘုရားရွင္ကေတာ့ ကြယ္ရာမွာေတာင္ မေကာင္းမႈကို တစ္စက္ကေလးမွ မေတြးမၾကံ၊ မေျပာ၊ မလုပ္ဘူးတဲ့..။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ကေကာ..။ မလြယ္.. လူလစ္ရင္ လစ္သလို မေကာင္းတာကို လုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြက နည္းတာမွ မဟုတ္။ ဘယ္လို လုပ္ရင္ေကာင္းမလဲ..။
ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ ဘုရားကေတာ့ ဆံုးမတယ္။
“တကယ္သိတဲ့ ဘုရား သားသမီးမ်ားသည္ ကြယ္ရာမွာေတာင္ မဟုတ္တာ မေတြးရဲဘူး၊ ကိုယ္႐ႈံးမွာ သိတာကိုး” တဲ့..။
ဒါေပါ့ဗ်ာ.. ေသြးထြက္ေအာင္ မွန္တယ္ပဲ ေျပာရမလား.. မဟုတ္တာ ေတြးၿပီဆိုကတည္းက ကိုယ္႐ႈံးေနၿပီ..။ ဒါေတာင္ ေတြးခ်င္ေနေသးတယ္ ဆုိေတာ့..။ ဒီေနရာမွာ ဆရာေတာ္က အေျခခံ က်င့္နည္းကို ဆက္ေဟာပါေသးတယ္။ ဒီလို မေကာင္းတ့ဲ အေတြးအၾကံ၊ အလုပ္၊ အေျပာေတြကို ဘယ္က စက်င့္ရင္း ပါးသထက္ပါးေအာင္ လုပ္ရမလဲဆိုေတာ့..
“ဘုရားက မေကာင္းဘူးဆိုတဲ့ အလုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ ေပသာေရွာင္ပါ။” ေပေရွာင္တာ မ်ားလာရင္ စိတ္က တကယ့္ကို မႀကိဳက္ဘဲ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္တဲ့။ ေနာက္
“ဘုရားက ေကာင္းတယ္ဆုိတဲ့ အလုပ္ကို ဘယ္ေလာက္ပဲ မႀကိဳက္မႀကိဳက္ ေပသာလုပ္ပါ။” ေပၿပီး ေကာင္းတာေတြ လုပ္တာမ်ားလာရင္ အခ်ိန္ကုန္လာတာနဲ႔ အမွ် စိတ္မွာ အာေသ၀နသတၱိထံုလို႔ ေကာင္းတာကို ႀကိဳက္ကို ႀကိဳက္လာပါလိမ့္မယ္၊ မလုပ္ရ မေနႏိုင္ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္တဲ့။
ဒါကေတာ့ လူတိုင္းအတြက္ အေျခခံ က်င့္စဥ္ပါ။
အဲ ဒီကေန တစ္ဆင့္မွ ခင့္ျမင့္ျမင့္ေလး မေကာင္းမႈကို ပယ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့.. သတိပ႒ာန္ကို ဦးစားေပးတဲ့ ဒီတရားေလးကို နာယူရင္း ႏွလံုးသြင္းၾကည့္ပါလို႔ တိုက္တြန္းပါတယ္။ တရားေတြကေတာ့ အမ်ားႀကီးေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ နာျဖစ္တဲ့ထဲက ေရြးၿပီး ေပးရတာဆုိေတာ့..။ ႀကိဳက္ရင္လည္းယူ၊ မႀကိဳက္လည္း ပယ္ေပါ့။ နာျဖစ္ရင္ေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ အ႐ံႈးေတာ့ မရိွပါဘူး။ မဟာေဗာဓိၿမိဳင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေဟာၾကားထားတာပါ။ တရားေခါင္းစဥ္က “တပ္ထြက္ မိန္႔ခြန္းပမာ”။
http://www.dhammaransi.net/Audio/Dhamma/MahabodhimyaingSayadaw-Dham...
--------------------------------------------------------------------
ေနာက္ဆံုးအဆင့္ ေျခလွမ္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ျမင့္သြားၿပီ။
ကိေလသာကင္းစင္မႈ
ကိေလသာကင္းစင္တာ.. ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ.. ေတာ္ေတာ္ ျမင့္ေနၿပီ။ ဒီလို ေျခလွမ္းကို လွမ္းဖို႔က..။ ဒါကို မဆိုနဲ႔ဦး.. အနိမ့္ဆံုး ေသာတာပန္ဉာဏ္ အဆင့္ကို ရဖို႔ေတာင္မွာ အေတာ္ အားထုတ္ရဦးမွာ.. ကၽြန္္ေတာ့္ကိုယ္ ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတာပါ။ ဒီေနရာမွာ ကိေလသာကလည္း သံုးဆင့္ ရွိေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား သိၿပီးသားပါပဲ။ အႏုစားရယ္၊ အလတ္စားရယ္၊ အၾကမ္းစားရယ္ ဆုိၿပီး။
ဒီေနရာမွာ အၾကမ္းစားကို သီလနဲ႔ ပယ္သတ္ရမယ္တဲ့။ အလတ္စားကိုေတာ့ သမာဓိနဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးအဆင့္ အႏုစားကုိေတာ့ ၀ိပႆနာ ပညာဉာဏ္နဲ႔ ၿဖိဳခြဲပစ္ရမယ္။ ခုန ဟိုးအေပၚမွာ ေျပာခဲ့သလို သိကၡာ သံုးပါးပါပဲ။ ဒီေနရာမွာ သူ႔အဆင့္နဲ႔သူပါ။ အႏုစားကို သီလန႔ဲ သြားပယ္ဖို႔ မလြယ္သလို၊ ကိေလသာ အၾကမ္းစား ၀င္လာရင္လည္း သမာဓိနဲ႔ ကာကြယ္ႏိုင္ဖို႔က ခက္ပါတယ္။ မလုပ္သင့္တာမလုပ္ဘဲ ေရွာင္ၾကဥ္ ေစာင့္စည္းတဲ့ သီလနဲ႔သာ အၾကမ္းစားကို ပယ္ဖို႔အဆင္ေျပတာပါ။
ေနာက္တစ္ခု ကိေလသာကို အႏိုင္တိုက္ထုတ္လိုသူေတြ သတိထားရမွာက မာရ္စစ္သည္ ၁၀-ပါးပါ။ အျပင္ မာရ္နတ္ ရန္သူထက္ ဒီ အတြင္း မာရ္ ၁၀-ပါးက ပိုေၾကာက္ဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ဒီ ၁၀-ပါးကို သမၺဳေဒၶ မိုးညႇင္း ဆရာေတာ္ ဘုရားႀကီးက ခုလို လကၤာေလး စီေပးထားပါတယ္။
“ကာမ, ပ်င္းရိ၊ မြတ္သိပ္ဘိႏွင့္၊ လိုရွိတဏွာ၊ အိပ္ငိုက္ကာျဖင့္၊ ဘယာဘီ႐ု၊ ယံုမႈကိစၦာ၊ ပယ္ခြါေက်းဇူး၊ ေပ်ာ္ျမဴးေႁခြရံ၊ အတၱဳကၠံသန၊ ဆယ္ပါးျပသည္၊ မွတ္ၾကမာရ္စစ္ ဆယ္ပါးတည္း။”
ဒီ ဆယ္ပါးကို ခုန ကိေလသာသံုးဆင့္နဲ႔ ခ်ိန္ထိုးရပါမယ္တဲ့..။ ဆိုလိုတာက အိပ္ငိုက္တယ္ဆိုရင္ အၾကမ္းစားလား၊ အႏုစားလား၊ အလတ္စားလား.. ဒီလို ခ်ိန္ထိုးၿပီး ခုန သိကၡာသံုးပါးနဲ႔ ျပန္ယွဥ္လို႔ သူ႔အဆင့္နဲ႔သူ ပယ္ရပါမယ္၊ ပယ္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရပါမယ္တဲ့။
ဒီ မာရ္စစ္သည္ ဆယ္ပါးကို တြန္းလွန္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ မွတ္သားထားသေလာက္ နည္းနည္းေလး အက်ယ္ခ်ဲ႕ၾကည့္ရင္..
၁) ကာမ = အေတြးေတြ ခ်ဲ႕တာ (ဒီအေတြးေတြကို ၀င္လာရင္ ၀င္လာမွန္းသိပါ။ မသိရင္ သံသရာမွာ အဖန္ဖန္ အသတ္ခံရေတာ့မယ္။ ဒီေနရာမွာ “မာရ္” ဆိုတာက သတ္တာ။)
၂) ပ်င္းရိ = လုပ္သင့္မွန္းသိလ်က္သားနဲ႔ မလုပ္တာ ပ်င္းတာ။ (ပ်င္းတာ ပ်င္းမွန္းသိၿပီး ေကာင္းတာေတြ ေပလုပ္ရတယ္။)
ေရႊက်င္ သာသနာပိုင္ ဆရာေတာ္ဘုရား အဆံုးအမ
“ဟဲ့.. ေကာင္းတဲ့အလုပ္ဆိုရင္ ႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိက္ ေပသာလုပ္။ လုပ္ရင္းနဲ႔ သတၱိကိန္းၿပီး ၾကာလာရင္ အဲဒီအလုပ္မွာ ေပ်ာ္လာလိမ့္မယ္။”
- ပ်င္းမေနနဲ႔ ေသခ်င္လို႔လား၊ ေသရမယ့္လမ္း ေရာက္လိမ့္မယ္ ဆိုၿပီး ပ်င္းစိတ္ေပၚလာရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမပါ။
၃) မြတ္သိပ္ဘိ = ဆာေလာင္မြတ္သိပ္တဲ့ အခါမွာလည္း ေဒါသပါတတ္တယ္။ သီလယူထားရင္ေတာ့ ဒါကိုလည္း ၿငိမ္ၿပီး ေရနဲ႔ျဖည့္.. သည္းခံရမယ္။
၄) လိုရွိတဏွာ = ဥပါဒါန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ စီမံတာ၊ ပံုစံခ်တာကို ေျပာတာ။ ကိုယ့္ဥပါဒါန္ ဘယ္ေလာက္ ျပင္းလဲဆိုတာ သိရမယ္။ ဥပါဒါန္ ျပင္းတာနဲ႔ ေသခ်င္လို႔လား၊ ေသမယ့္လမ္းပဲ ဆိုၿပီး သံသရာကို ေၾကာက္ရမယ္။ သံသရာမွာ ပင္ပန္းခဲ့ၿပီ။
၅) အိပ္ငိုက္ကာျဖင့္ = ေမာဟမ်ားတာ။ (အိပ္ငိုက္တာကိုက်ေတာ့ ေရွာင္တုိက္ရမယ္။ အစားအစာကိုလည္း ခ်င့္ခ်ိန္စား၊ အလုတ္ေရမွတ္ထား.. ၀မယ့္အတိုင္းအတာထက္ သံုးေလးလုတ္ေလွ်ာ့စားၿပီး ေရနဲျဖည့္၊ ဒါဆို အိပ္ငိုက္ သက္သာတယ္။)
၆) ဘယာဘီ႐ု = ေၾကာက္စိတ္ေပၚတာ (ေဒါသပဲ)
၇) ယံုမႈကိစၦာ = လမ္းေပ်ာက္တာ (အေတြးေပၚတိုင္းမွာ အစုန္လမ္း၊ အဆန္လမ္း၊ နိဗၺာန္လမ္း ခြဲတတ္ရင္ ယံုမႈကိစၦာကို ပယ္ႏိုင္။)
၈) ပယ္ခြါေက်းဇူး = အတင္းေျပာတာ၊ ေက်းဇူးမျမင္တာ (တစ္ဘက္သားရဲ႕ ေက်းဇူးေပ်ာက္ၿပီး မေကာင္းျမင္တာ)
- ေက်းဇူးေပ်ာက္လွ်င္ မာနေပၚသည္။ ေက်းဇူးျမင္လွ်င္ ေမတၱာေပၚသည္။
၉) ေပ်ာ္ျမဴးေႁခြရံ = အေပါင္းအသင္းနဲ႔ ၀ိုင္းဖြဲ႔ စကားေျပာျခင္း (သတိထားပါ) ေျပာရင္လည္း အလိုနည္းေၾကာင္း၊ ေရာင့္ရဲေၾကာင္း၊ တရားနဲ႔ ပတ္သတ္တာေျပာ၊ မတရားတာ မေျပာနဲ႔။
၁၀) အတၱဳကၠံသန = သူမ်ားႏွိမ့္ခ်၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျမႇင့္တင္တာ။ (ကိုယ္က တရားေလး နည္းနည္းလုပ္ၿပီး သူမ်ားကို ကိုယ့္လို မလုပ္ပါဘူးဆိုၿပီး ႏွိမ့္ခ်ခ်င္တာ။ ျမင္ႏိုင္ခဲတယ္။ ၿပိဳင္တဲ့စိတ္။ သူမ်ားကို ၾကည့္ၿပီး အထင္ေသးတဲ့စိတ္)
- ဖိုးသူေတာ္ ငါးမွ်ားတာကို တီတူးတဲ့သူကျမင္ၿပီး အျပစ္ေျပာသလို..
ကၽြန္ေတာ္လည္း ေရးေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေရးလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္မ်ားသြားၿပီ။ အေပၚက ကိေလသာ သံုးဆင့္နဲ႔ မာရ္စစ္သည္ ၁၀-ပါး အေၾကာင္းက ကၽြန္ေတာ္ မွတ္သားထားသေလာက္ ေရးလိုက္တာပါ။ ေနာက္ၿပီး စာဖတ္ရတာ အားရသူေတြအတြက္ ေရးေပးတာပါ။ ဒါကိုမွ စာလည္းဖတ္ခ်င္ တရားလည္း နာခ်င္ေသးတယ္ ဆိုရင္ေတာ့.. ဒီလင့္ခ္ကို သြားၿပီး ေဒါင္းေပးပါ။ ပိုင္းေလာ့ဆရာေတာ္ဘုရား ေဟာၾကားထားတဲ့ “ကိေလသာသံုးဆင့္” တရားေဒသနာပါ။
http://www.dhammaonline.net/tl_files/dhammaonline/tapes/Pilot-Sayar...
အညႊန္းေတြ မ်ားလို႔ေတာ့ စိတ္မညစ္ၾကပါနဲ႔.. ကိုယ့္အတြက္ အျမတ္ေတြခ်ည္းပါပဲ။
ကဲ အစ္ကိုေရ ကၽြန္ေတာ္လည္း အကို႔ေမြးေန႔အတြက္ မေရးမေရးဘူးနဲ႔ ေရးလိုက္ေတာ့လည္း အေတာ္မ်ားသြားသလိုပဲ..။ ဒီ အရဟံ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ သံုးမ်ိဳးထဲက ညီ အႀကိဳက္ဆံုးကေတာ့ “ကိေလသာ ကင္းစင္ျခင္း” ဆိုတဲ့ စာသားပါ။ ႀကိဳက္ေတာ့ႀကိဳက္တယ္၊ လုပ္ဖို႔ခက္တယ္မ်ား ျဖစ္ေနမလားမသိဘူး။ ဘာပဲေျပာေျပာ ညီ ဟိုတစ္ခါ ေျပာခဲ့ဘူးသလို ဘုရားရွင္ သက္ေတာ္ ၃၅-ႏွစ္ျပည့္မွာ ဘုရားျဖစ္ေၾကာင္း ေႂကြးေၾကာ္ႏိုင္သလို အစ္ကိုလည္း အစ္ကို႔ရဲ႕ အသက္ ၃၅-ႏွစ္ျပည့္မွာ တစ္ခုခုေတာ့ ေႂကြးေၾကာ္ႏိုင္လိမ့္မယ္လို႔ ညီေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
ကို၀ိတစ္ေယာက္ ဆိတ္ကြယ္ရာ အရပ္မွာေတာင္ မေကာင္းမႈေတြ ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္ပါေစ။ မိမိကိုယ္ကို ပူေဇာ္ႏိုင္သူ ၾကည္ညိဳႏိုင္သူလည္း ျဖစ္ပါေစ။ ကိေလသာကင္းတဲ့ ေျခလွမ္းမ်ား (သို႔တည္းမဟုတ္) အရဟံ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္လည္း ေလွ်ာက္လွမ္းႏိုင္ေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာပို႔ရင္းးးးးးးးးးးး..
ေလးစားခင္မင္စြာျဖင့္
ညီ
ျပည့္စံုေအာင္ (ဖိုးသား)
