အေႏွာင္အဖြဲ႕
ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ သာ၀တၳိျပည္ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌ သတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္တို႕ သာ၀တၳိျမိဳ႕တြင္းသို႕ ဆြမ္းခံၾကြေတာ္မူ၏။ ဆြမ္းခံၾကြစဥ္ သံဃာေတာ္မ်ား ျမင္ေတြ႕ခဲ့ရေသာ ျမင္ကြင္းတစ္ခုကို ျမတ္စြာဘုရားအား ေလွ်ာက္ထားၾကေလသည္။
ျမတ္စြာဘုရား၊ ပေသနဒီ ေကာသလ၏ စစ္သည္ေတာ္တို႕သည္ အျပစ္ရွိေသာ ရာဇ၀တ္သား မ်ားအား အခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားကို ၾကိဳးျဖင့္တုပ္ေႏွာင္ထားသည္။ အခ်ိဳ႕ကို လက္ထိပ္ခတ္ထားသည္။ သံေျခခ်ဥ္းတို႕ျဖင့္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားသည္ကို ေတြ႕ရပါသည္ ဘုရားဟု ေလွ်ာက္ထားၾက၏။
ျမတ္စြာဘုရားသည္ ထိုေလ်ာက္ထားခ်က္ ကိုအေၾကာင္းျပဳ၍-
ခ်စ္သားတို႕ ၊သစ္သားျဖင့္ ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကို၄င္း၊ ေလွ်ာ္ၾကိဳးျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ အခ်ဳပ္အေႏွာင္ကို ၄င္း၊ သံျဖင့္ေဆာက္လုပ္ထားေသာ သံေလွာင္အိမ္ကို ၄င္း ခိုင္ျမဲေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ဟု ပညာရွိတို႕မေျပာဆိုၾကကုန္။
ေရႊ၊ ေငြ၊ စိန္၊ေက်ာက္၊ ပတၱျမားတို႕ကို ၄င္း၊ သားသမီး ဇနီးမယားကို ၄င္း၊ အလြန္အမင္း ခ်စ္ခင္ ႏွစ္သက္အပ္၏။ ငဲ့ကြက္ျခင္းလည္းရွိ၏။ အပါယ္ငရဲကို ပို႕ေဆာင္တတ္ေသာ အလြန္ပင္ ေျဖရခက္ေသာ ၊ ငဲ့ကြက္ေသာ သံေယာဇဥ္ကို ရုန္းထြက္ဖုိ႕ အလြန္ခက္ေသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ဟူ၍ ပညာရွိတို႕ ဆိုကုန္၏။ (သဂါထာ၀ဂၢသံယုတ္ပါဠိေတာ္ ဗႏၶနသုတ္)
ျမတ္စြာဘုရားေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သည့္အတိုင္း ပုထုဇဥ္တို႕မွာ.ကိစၥမ်ားေျမာင္ လူတို႕ေဘာင္ ဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ လူ႕ေဘာင္ လူေလာက မွာ အိမ္ေထာင္ေရး ကိစၥ၊ သားသမီးကိစၥ၊ ေျမးကိစၥ၊ ဇနီးကိစၥ၊ ရပ္ရြာကိစၥ၊ ေဆြမ်ိဳးကိစၥ ၊စားေသာက္ေရးကိစၥ၊ ေနထိုင္ေရးကိစၥ စေသာ ကိစၥမ်ားျဖင့္ ရႈပ္ေထြးေနတတ္ၾကသည္။ ထိုကိစၥမ်ား ျဖင့္၀ိုင္း၍ ရစ္ပတ္ခံေနရသျဖင့္ ေရွာင္၍မလြတ္၊ ရုန္း၍မရ၊ ေျဖလို႕မေျပနိုင္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ျဖင့္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံေနရသည္။
သံေယာဇဥ္ အေႏွာင္အဖြဲ႕ ဟူသည္မွာ က်ားၾကီး ၊ ေျခရာၾကီး က်ားငယ္ ေျခရာငယ္ ဆိုသည့္ စကားအတိုင္း စည္းစိမ္ ဥစၥာမ်ားေလ ပို၍ အေႏွာင္အဖြဲ႕ခံရေလ၊ ထင္ရွားေက်ာ္ၾကားျခင္း၊ အေျခြရံ မ်ားျခင္း သည္လည္း အေႏွာင္အဖြဲ႕မ်ားျခင္းျဖစ္ေလရာ ရုန္းထြက္ဖို႕ လြန္စြာခဲယဥ္းလွပါတယ္။
ထိုကဲ့သို႕အမွားကို အမွန္၊ အမွန္ကို အမွားဟု ေ၀ခြဲမရ၊ အ၀ိဇၹာ တိမ္သလႅာဖံုးျပီး စံုလံုးကန္းေနေသာ တဏွာအခ်ဳပ္ေထာင္တြင္ ဒုကၡခံေနၾကရေသာ ပုထုဇဥ္လူသားတို႕ဆုေတာင္းဆုယူမွားၾကပံုကို ဦးပုညသည္ ဆဒၵန္ဆင္မင္း၀တၳဳ အစတြင္...အခုကာလ ပုထုဇဥ္တို႕ကလည္း နိဗၺာန္ကို လက္လြတ္၍ ၀ဋ္ကိုသာေတာင့္တသည္။ ခုလူမ်ား လကၡဏာ၊ ဘုရားေဟာေဒသနာႏွင့္၊ စကၠ၀ါေလသု ကြာေ၀းသည့္အမႈေၾကာင့္....ဟု တရားမသိ၍ အမွားသံသရာလည္ေနေသာ ေလာကီလူသားတို႕အား အားမလို အားမရ အျပစ္တင္ထားသည္။
ဆဒၵန္ဆင္မင္း၀တၳဳတြင္ အဆံုးတြင္ေတာ့...၀ဋ္ခ်မ္းသာကို တဏွာလိုက္စား၊ ဆုေတာင္းမွားၾကလွ်င္၊ နာလိုက္လား ေသလိုက္လား၊ တစ္မႊားမႊားႏွင့္ ၊ အလ်ားလိုက္ေမ်ာ၊ဆင္းရဲ႕၍ေမာၾကလိမ့္မည္၊ သေဘာထား ၾကီးၾကပါေစကုန္... ဟု ႏွိဳးေဆာ္ သတိေပး ေရးသားခဲ့သည္။
ဒါေၾကာင့္ သံသရာမွ လြတ္ေျမာက္ေအာင္ ၾကိဳးစား၍ မိမိအားရစ္ပတ္လာမည့္ ကိေလသာ အေႏွာင္အဖြဲ႕ေဘးကို အျမဲမျပတ္ ၾကည့္ရႈရမည္။ ရုန္းထြက္နိုင္ေသာအခါ လြတ္ေအာင္ရုန္းထြက္ျပီး သူေတာ္ေကာင္းတရားျဖင့္ ေနထိုင္ၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေရးသားသူ.... ညခင္းႏွင့္လမင္း
