ေလာကတြင္ အၾကီးမားဆံုး ဆာနာေရာဂါ

ေလာကတြင္ အၾကီးမားဆံုး ဆာနာေရာဂါ

ဤဆာနာေရာဂါ ဆိုသည္ကို လူတိုင္းသိရွိမည္မဟုတ္ေပ။ သိသူနည္းေပလိမ့္မည္။ ေလာက၌ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း ဒဏ္ကို မည္သို႔ေသာသတၱ၀ါမွ် ၾကံ့ၾကံ့ခံႏိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ၾက၍ သတၱ၀ါတိုင္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် စားေသာက္ေနၾကရ၏။ အစားအေသာက္အတြက္ ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ၾကိဳးစား အလုပ္လုပ္ေနၾကရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ တရား အားထုတ္ၾကေသာ ရဟန္းမ်ားႏွင့္  ေယာဂီမ်ားသည္ပင္ ၀မ္းတြင္း၌ အစအာာဟာရ ကုန္ခမ္း၍ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ေသာအခါ  စိတ္တည္ၾကည္မႈ သမာဓိကို မရႏိုင္ဘဲ၊ ေခ်ြးျပန္ျခင္း၊ စိတ္ ျပန္႔လြင့္ျခင္းမ်ား ျဖစ္တတ္ေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ား၌ ဖြင့္ဆိုထားပါသည္။ သာမန္လူသားမ်ားဆိုပါက ေျပာဖြယ္ မရွိျပီ။

ေလာကတြင္ ေခတ္ပ်က္ခိ်န္၊ စစ္ျဖစ္ခ်ိန္မွလြဲ၍ သာမန္အခ်ိန္မ်ားတြင္ ငတ္မြတ္ျပီး ေသေသာ မသာဟူ၍ မၾကားဘူးေပ။ ဆိုလိုသည္မွာ ေလာကလူတို႔သည္ ငတ္မြတ္ျပီး အေသခံမည္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ ဆာလြန္းလွ်င္ ေတာင္းစားေပမည္။ ေတာင္း၍ မရလွ်င္ လုယူေပလိမ့္မည္။ လု၍မွ မရလွ်င္ အတင္းအဓမၼ တိုက္ခိုက္ယူေပလိမ့္မည္သာ။ “ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာ” “ကိုယ္မခ်ိ အမိေသာ္လည္း သားေတာ္ခဲ” “ကမၻာမီးေလာင္ သားေတာင္ခ်နင္း” ဟူေသာ ျမန္မာစကားပံုတို႔သည္ အထက္ပါ အယူအဆကို ေထာက္ခံေသာ စကားပံုမ်ား ျဖစ္ၾကပါ၏။

“ေရာဂါ” ဟူသည္ အဘယ္နည္း။ ထိုေရာဂါဆိုသည့္ေ၀ါဟာရကို ……

၁။ ေဒသနာနယ (ဓါတ္ဆရာ) ရႈေထာင့္မွဆိုလွ်င္ ေဒသနာက်မ္းလာ အပူ (ဥဏွ)၊ အေအး (သီတ)၊ ႏွစ္ပါးကို အေၾကာင္းခံ၍ လူ႔ခႏၶာကိုယ္တြင္ ေျပာင္းလဲေဖာက္ျပန္ကာ မခံသာေအာင္ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္ရသည္ကို “ေရာဂါ” ဟူ၍ ေခၚပါ၏။

၂။ ေဘသဇၨနယ (ဗိေႏၶာဆရာ) ရႈေထာင့္မွဆိုလွ်င္ ေဒါသ(အျပစ္) (၃)ပါး (ေလ၊ သည္းေျခ၊ သလိပ္)၊ ဓါတ္(၇)ပါး (ရသ၊ ေသြး၊ အသား၊ အဆီ၊ အရိုး၊ ခ်ဥ္ဆီ၊ သုတ္) ႏွင့္ ေလ (၁၂)ပါး (က်င္ၾကီး၊ က်င္ငယ္၊ နားဖာေခ်း၊ ေျခသည္း၊ လက္သည္း၊ သလိပ္၊ မ်က္ရည္၊ မ်က္ေခ်း၊ ေခြ်း၊ ဆီး၊ သုတ္၊ ခ်ဥ္ဆီ) တို႔၏ ပြါးျခင္း၊ ခန္းျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဆင္းရဲဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို “ေရာဂါ” ဟူ၍ ေခၚပါ၏။

၃။ ေဗဒနကၡတၱနယ (ေဗဒင္ဆရာ) ရႈေထာင့္မွဆိုလွ်င္ ေနႏွင့္လ (၂)ပါး၊ ျဂိဳဟ္ၾကီး (၉)လံုး ႏွင့္ နကၡတ္ (၂၇)လံုးတို႔ ေကာင္းကင္တြင္ လွည့္ပတ္သြားလာေနမႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာရသည့္ အယာဥ္(၂)ပါး၊ ဥတု(၃)ပါး၊ ရတု(၆)ပါး၊ ႏွင့္ ရာသီ(၁၂)လီတို႔ အေၾကာင္းခံ၍ သတၱေလာကအေပၚ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈ၊ အခံရခက္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး က်ေရာက္ျဖစ္ေပၚျခင္းကို “ေရာဂါ” ဟူ၍ ေခၚပါ၏။

၄။ ၀ိဇၹာဓရနယ (ပေယာဂ ဆရာ) ရႈေထာင့္မွဆိုလွ်င္ ပင္းျခင္း၊ တြဲျခင္း၊ ခဲျခင္း၊ (အစာပင္းတြဲ ခဲျခင္း၊ ေသြးပင္းတြဲ ခဲျခင္း၊ ေလပင္းတြဲ ခဲျခင္း) စသည္တို႔ကို အေၾကာင္းခံကာ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း ေဖါက္ျပန္မႈ အမ်ိဳးမ်ိဳး၊ ဆင္းရဲဒုကၡအမ်ိဳးမ်ိဳး ေရာက္ရသည္ကို “ေရာဂါ” ဟူ၍ ေခၚပါ၏။

         ထို “ေရာဂါ” ဟူသည့္ေ၀ါဟာရႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေလာကသားတို႔၏ အႏႈိင္းမဲ့ အတုမရွိ ဗုဒၶျမတ္စြာသည္ ဥပါသကာတစ္ဦးကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ေအာက္ပါအတိုင္း ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါသည္။

“ဇိဂစၦာ ပရမာ ေရာဂါ” (ဧကဥပါသက၀တၳဳ၊ ဓမၼ၊႒၊ဒု၊၁၆၉။ဂါထာ၊၁၇၁။)

ဇိဂစၦာ၊ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈသည္။ ပရမာ၊ အၾကီးမားဆံုးေသာ။ ေရာဂါ၊ ဆင္းရဲဒုကၡျဖစ္ေစေသာ ေရာဂါပင္ ျဖစ္ပါ၏။

 ဆိုလိုသည္မွာ ေရာဂါအေပါင္းတို႔တြင္ အၾကီးမားဆံုးႏွင့္ အေျခခံ အက်ဆံုးေသာ ေရာဂါသည္ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္ျခင္း “ဆာနာ” ေရာဂါပင္ ျဖစ္ပါသည္။

မွန္ပါ၏။ ထို“ဆာနာေရာဂါ”သည္ မည္သည့္လူမ်ိဳး၊ မည္သည့္ဘာသာမဆို ၾကံဳေတြ႔ၾကရသည္သာ ျဖစ္ပါ၏။ သက္ရွိသတၱ၀ါ မွန္သမွ် ေရွာင္လႊဲ၍ မရႏိုင္ေပ။ ေလာကရွိ ပုဂၢိဳလ္ သတၱ၀ါ အားလံုးမွာလည္း ေန႔စဥ္ႏွင့္အမွ် နံက္ ေန႔ ည တစ္ေန႔ (၃)ၾကိမ္ ဆာေလာင္ျခင္းဒဏ္ကို မခံႏိုင္၍ စားသံုးေနၾကရျခင္း ျဖစ္ပါ၏။ ေန႔စဥ္ လႈပ္ရွား ရုန္းကန္ အလုပ္လုပ္ေနၾကရျခင္းမွာလည္း “ငါ့၀မ္းပူဆာ မေနသာ”ေသာထို ဆာနာေရာဂါေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ထိုမွ်မက ဆာနာေရာဂါသည္ ကမၻာေပၚရွိ မည္သည့္ေဆးပညာအျမင္ျဖင့္ ၾကည့္ပါေစ မဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ေတြ႔ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။

      ျခံဳ၍ သံုးသပ္ဆင္ျခင္ၾကည့္မည္ဆိုလွ်င္….

၁။ ဓါတ္ေဆးပညာအလိုအားျဖင့္ အပူ (ဥဏွ)၊ အေအး (သီတ) တို႔ မည္သို႔ေဖါက္ျပန္ ေျပာင္းလဲသည္ျဖစ္ေစ၊ မေဖါက္ျပန္ မေျပာင္းလဲသည္ ျဖစ္ပါေစ “ဆာနာေရာဂါ” ကား ရွိေနမည္သာ။

၂။ ဗိေႏၵာေဆးပညာအလိုအားျဖင့္ ေဒါသ၊ ဓါတ္၊ မလတို႔ မည္သို႔ခန္းေျခာက္သည္ျဖစ္ေစ၊ တိုးပြါးသည္ျဖစ္ပါေစ “ဆာနာေရာဂါ” ကား ရွိေနမည္သာ။

၃။ ေဗဒင္ပညာအလိုအားျဖင့္ ေန၊ လ၊ ျဂိဳဟ္၊ နကၡတ္တို႔ကို အေၾကာင္းျပဳ၍ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ဥတု၊ ရတု၊ ရာသီ၊ ၾတင္း၊ န၀င္းတို႔ မည္သို႔ ေကာင္းေသာအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲသည္ျဖစ္ေစ၊ မေကာင္းေသာအားျဖင့္ ေျပာင္းလဲသည္ျဖစ္ပါေစ  “ဆာနာေရာဂါ” ကား ရွိေနမည္သာ။

၄။ ပေယာဂေဆးပညာအလိုအားျဖင့္ အစာ၊ ေသြး၊ ေလတို႔ မည္သို႔ပင္ ပင္း၊ တြဲ၊ ခဲ၍ ေဖါက္ျပန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မေဖါက္ျပန္သည္ျဖစ္ပါေစ  “ဆာနာေရာဂါ” ကား ရွိေနမည္သာ။

     ယခုေခတ္ကာလတြင္ ေၾကာက္စရာအေကာင္းဆံုး ေရာဂါျဖစ္သည့္ ကင္ဆာေရာဂါ၊ ခုခံအား က်ဆင္းသည့္ေရာဂါ (AIDS) စသည့္ေရာဂါၾကီးမ်ားကို ႏွစ္ဆယ့္တစ္ရာစု သိပၸံ ပညာရွင္ၾကီးမ်ား၏ ၾကိဳပမ္း အားထုတ္မႈေၾကာင့္ ေပ်ာက္ကင္းႏိုင္သည့္ ေဆး၀ါးမ်ား ေပၚေပါက္လာသည့္တိုင္ “ဆာနာေရာဂါ” ကား ရွိေနမည္သာ။ ေလာကၾကီးတြင္ သက္ရွိသတၱ၀ါမ်ား ရွိေနသ၍ ၊ ဆက္လက္တည္တံ့ေနသ၍ကာလပတ္လံုး ဤ “ဆာနာေရာဂါ” သည္လည္း ဆက္လက္ တည္တံ့ကာ ရွိေနဦးမည္သာတည္း။

ထိုသို႔ ဘဝအဆက္ဆက္ သံသရာလည္ပတ္ေနသ၍ လိုက္ပါကာ ဒုကၡေပးေနေသာ ေရာဂါထဲတြင္ အၾကီးဆံုးဆိုႏိုင္ေသာ ဆာနာေရာဂါကို ျမတ္ဗုဒၶ၏ ဝိပႆနာ တရားေဆးျဖင့္သာ လွ်င္ ကုသေပ်ာက္ကင္းႏိုင္မည္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္၍ ဆာနာေရာဂါမွ အျမစ္ပ်က္ ေပ်ာက္ကင္း လိုသူတိုင္းသည္ ဘုရားေပးေသာ တရားေဆးကို မွီဝဲကာ ဆာနာေရာဂါမွ လြတ္ကင္းျပီး နိဗၺာန္ကို လ်င္ျမန္စြာ ေရာက္ႏိုင္ၾကပါေစ။

တကၠသိုယ္ ေမာင္ကိုရင္