ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ (၂)
ထုိသုိ႔ ယူဆပါက ဘုရားေအာက္ နိမ့္က်ေသာ သံဃာေတာ္မ်ားက ဘုရားကုိ ျမႇင့္တင္ေပးသည္၊ ဘုရား ျဖစ္ေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးသည္ဟု အဓိပၸာယ္ ရသျဖင့္ ယုတိၱရွိမည္ မဟုတ္ပါ။ အသက္သြင္းသည္ဟု ယူဆလွ်င္ကား ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶတရားေတာ္ အရ တကယ္မရွိေသာ အသက္၊ အတၱ၊ လိပ္ျပာ၊ ၀ိညာဥ္ ေကာင္ကုိ လက္ခံသျဖင့္ အလြန္အဆင့္နိမ့္ေသာ ဘာသာ၀င္ တစ္ေယာက္၊ မိစၦာဒိ႒ိနယ္သုိ႔ ခ်င္းနင္း ၀င္ေရာက္သူ တစ္ေယာက္အျဖစ္ က်ေရာက္သြား ေပလိမ့္မည္။ အေနကဇာတင္ ကိစၥတြင္ စြမ္းႏုိင္လွ်င္ လူပုဂၢိဳလ္မ်းပင္ ရြတ္ဆုိ ပူေဇာ္ႏုိင္ၾကပါသည္။ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားအား ပင့္ဖိတ္ ေဆာင္ရြက္ျခင္း အားျဖင့္ ဒါနမႈ၊ သီလမႈ၊ ဘာ၀နာမႈ၊ ဗုဒၶပူဇာ၊ ဓမၼပူဇာ၊ သံဃပူဇာ စံုေအာင္ ျပဳလုပ္ႏုိင္သျဖင့္ ပုိ၍ အက်ိဳးႀကီးႏုိင္ေၾကာင္း လက္ခံၾကရပါမည္။
ေက်ာက္ဆင္းတုကုိ အိမ္မွာ ကုိးကြယ္လွ်င္ ထိခုိက္တတ္သည္ ဟူေသာ ယူဆခ်က္မွာ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္တုိ႔၏ ဘာသာေရး ကုိးကြယ္မႈ အေပၚ ယုန္ထင္ ေၾကာင္ထင္ျဖစ္ေအာင္ ဘာသာေရး တစ္ပုိင္း ေၾကာင္ပုဂၢိဳလ္တုိ႔၏ တတ္ေရာက္ကား ဆရာႀကီး လုပ္ရာမွ ေပၚေပါက္လာေသာ အယူအဆ ျဖစ္ပါသည္။ ကုိးကြယ္မႈသည္ ေကာင္းက်ိဳးရသည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္ရကား မိမိတုိ႔ ကုိးကြယ္သည့္ ေက်ာက္ဆင္းတုက မိမိတုိ႔ကုိ ဆုိးက်ိဳး ေပးသည္ဆုိလွ်င္ ယုတိၱမတန္ရာ၊ ေက်ာက္ဆင္းတု ျဖစ္ေစ၊ ေၾကးဆင္းတု ျဖစ္ေစ၊ သစ္သား ဆင္းတုျဖစ္ေစ ကုိးကြယ္သူ၏ အာ႐ံုျပဳႏုိင္မႈ ပံုေဖာ္ႏုိင္မႈ ပညာအဆင့္အတန္းအေပၚ မူတည္၍ ေကာင္းက်ိဳးရမႈ ကြာျခားမည္ ျဖစ္ပါသည္။
သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္ဘုရား၌ လည္းေကာင္း၊ ပရိနိဗၺာန္စံ ၀င္ၿပီး ဘုရား (႐ုပ္ပြားဆင္းတု ေစတီပုထုိး) ၌ စိတ္ထားတူလွ်င္ အက်ိဳးေပး တူသည္ ဟူ၍သာ က်န္းဂန္၀ည ဆုိပါသည္။ ဘုရားကုိးကြယ္ရာ၌ ပံုေတာ္သည္ အဓိကမဟုတ္ဘဲ ေက်းဇူးေတာ္၊ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကသာ အဓိက ျဖစ္ပါသည္။ ထုလုပ္သူမ်ားက နည္းစနစ္တက်၊ ပံုစံတက်ျဖစ္ေအာင္ မစြမ္ေဆာင္ႏိုင္လွ်င္ ကုိးကြယ္သူမ်ားမွာ အၾကည္ညိဳ ပ်က္ဖြယ္၊ အျပစ္ရဖြယ္ ရွိပါသည္။
ဘုရားစစ္ ဘုရားမွန္ကုိ ႐ုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္မ်ားက ကြယ္ေနေၾကာင္း၊ တရားစစ္ တရားမွန္ကုိ က်မ္းစာအုပ္မ်ားက ကြယ္ေနေၾကာင္း၊ သံဃာစစ္ သံဃာမွန္မ်ားကုိ ဘုန္းႀကီးမ်ားက ကြယ္ေနေၾကာင္း အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ ဆရာေတာ္ႀကီး ေဟာေျပာ ေရးသားခ်က္မ်ားကုိ ၾကားနာ မွတ္သား ရဖူးပါသည္။ လူအမ်ားစုသည္ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ ရတနာျမတ္ သံုးပါး၊ ဂုဏ္ေတာ္ကုိ အာ႐ံုမျပဳႏုိင္ဘဲ ႐ုပ္ပြား ဆင္းတု ေစတီပုထုိး၊ က်မ္းစာအုပ္၊ ဘုန္ႀကီးမ်ားေလာက္သာ အာ႐ံုေရာက္ တတ္သျဖင့္ ဂုဏ္ေတာ္အထိ အာ႐ံုျပဳဖုိ႔ လုိေၾကာင္း သြန္သင္ဆံုးမ လုိရင္း ျဖစ္ပါသည္။
ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ အမရပူရ မဟာဂႏၶာ႐ံု ေက်ာင္းတုိက္တြင္ ေက်ာင္းအေဆာက္အအံု မ်ားစြာရွိေသာ္လည္း ေစတီေတာ္ တစ္ဆူႏွင့္ ႐ုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္ ကိန္း၀ပ္စံပယ္ရာ ဂႏၶကုဋိတိုက္ တစ္လံုးသာ ဘုရားပူေဇာ္ရာ အျဖစ္ ထားရွိပါသည္။ အျခား မည္သည့္ အေဆာက္အအံု၌မွ် ရုပ္ပြား ဆင္းတုေတာ္မ်ားကုိ ပူေဇာ္ထားျခင္း မရွိပါ။ ထုိသုိ႔ ပူေဇာ္ျခင္းမ်ိဳးကုိ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ တားျမစ္ ထားပါသည္။ ေနရာတကာ ႐ုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္ မ်ားထားရွိၿပီး ထင္သလုိ ေနပါက အဂါရ၀ ျဖစ္ေစသည္ဟု ဆုိပါသည္။
ပ႒ာန္း(၂၄)ပစၥည္း အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိခ်က္သည္ ၿပီးခဲ့သည့္ အခမ္းအနား တစ္ခု၏ ဖိတ္စာေနာက္ေက်ာတြင္ ေဖာ္ျပထားခ်က္မွ ထုတ္ႏုတ္ခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ အဆုိပါ အဓိပၸာယ္ ဖြင့္ဆုိခ်က္မ်ားသည္ ေဖာ္ျပပါ ပ႒ာန္းပစၥည္းမ်ားက ထုိအဓိပၸာယ္မ်ားကုိ မျပဆုိႏုိင္သျဖင့္ လံုး၀ မွားယြင္းမ်ားသာ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းမွားယြင္းမႈသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္၏ အထြတ္အထိပ္ ပ႒ာန္း တရားေတာ္ႀကီးကုိ ေစာ္ကားရာ ေရာက္သည့္အျပင္ ဘာသာေရး သေရာ္မႈအျဖစ္ မွတ္ယူသြား ႏုိင္ပါသည္။ အဓမၼကုိ ဓမၼအျဖစ္ ဖန္တီးထားသျဖင့္ ႀကီးေလးေသာ ဘာသာေရးျပစ္မႈကုိ က်ဴးလြန္ရာ ေရာက္ပါသည္။ ထုိအဓိပၸာယ္မ်ားကုိ အမွန္ဟု လက္ခံထားသူမ်ား ရွိပါက ၄င္းတုိ႔၏ ဘာသာေရး အသိအျမင္ကုိ အမွားနယ္သုိ႔ ပုိ႔ေဆာင္ေပးရာ ေရာက္ၿပီး အဆင့္ဆင့္ အမွားသံသရာလည္ကာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ အစစ္အမွန္ကုိ ညစ္ႏြမ္း ေမွးမွိန္ ေပ်ာက္ကြယ္ ေစႏုိင္သျဖင့္ အထူး သတိမူ အပ္ပါသည္။ မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ေရွာင္ရွားသင့္သည့္ အမွားမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
လူေသလွ်င္ အိမ္မွာ (၇)ရက္ ေနသည္ဟူေသာ ယူဆခ်က္ကား ဗုဒၶဘာသာ၀င္ (၉၀)ရာခုိင္ႏႈန္းက လက္ခံထားေသာ ယူဆခ်က္ျဖစ္သည္ ဆုိလွ်င္ မွားအံ့မထင္၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ (၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္း တုိ႔သည္လည္း ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္၏ အဆံုးအမ၊ အႏွစ္သာရကုိ နားမလည္ ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္ ဆုိလွ်င္လည္း လြန္အံ့မယ္မထင္ပါ။ လူေသလွ်င္ (၀ါ) သတၱ၀ါေသလွ်င္ ေသာတာပန္ (အရိယာ) အဆင့္ မေရာက္ေသးေသာ ဘ၀အျပည့္ရွိသူ ျဖစ္ပါက ေဒ၀ (နတ္ျဗဟၼာ) ဘ၀၊ မႏုႆ (လူ) ဘ၀၊ နိရယ (ငရဲ) ဘ၀၊ ေပတ (ၿပိတၱာသရဲ တေစၦ) ဘ၀၊ တိရစၦာန (တိရစၦာန္)ဘ၀ ဟူေသာ ဘ၀(၅)မ်ိဳးတြင္ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးသုိ႔ ေသၿပီးခ်က္ခ်င္း နာရီ မိနစ္ စကၠန္႔ မျခား ေရာက္ရွိသြားပါသည္။ ေပတ (ၿပိတၱာ သရဲတေစၦ) ျဖစ္ပါမူ အိမ္ႏွင့္ အိမ္၀န္းက်င္တြင္ က်င္လည္ႏုိင္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ (၇)ရက္ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ တစ္လ ျဖစ္ခ်င္ ျဖစ္မည္။ တစ္မိနစ္လည္း ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မည္။ ဤသည္မွာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶတရားေတာ္၏ သြန္သင္ ညႊန္ျပခ်က္ ျဖစ္ပါသည္။ အကယ္၍
လူေသတုိင္း အိမ္မွာ (၇)ရက္ေနသည္ ဟုယူဆလွ်င္ လူေသတုိင္း ေပတ (ၿပိတၱာ သရဲတေစၦ) ျဖစ္သည္ဟု လက္ခံရာ ေရာက္ပါသည္။ ထုိသုိ႔ လက္ခံလွ်င္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာတရားေတာ္ႏွင့္ ေျဖာင့္ေျဖာင့္ ဆန္႔က်င္သျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အစစ္မဟုတ္ပါ။ (၀ါ) ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ စစ္စစ္ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။
သာသနာျပဳၾကစုိ႔
စာဖတ္သူသည္ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ စစ္စစ္ျဖစ္လုိပါက ေဖာ္ျပပါ ေထရ၀ါဒ၏ သြန္သင္ ညႊန္ျပခ်က္မ်ားကုိ ကိုယ္တုိင္ လက္ခံ က်င့္သံုးလုိက္နာၿပီး အျခားေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ မ်ားကုိလည္း လက္ခံ က်င့္သံုး လုိက္နာေစရန္ ႀကိဳးပမ္း အားထုတ္ သာသနာျပဳ သင့္ပါေၾကာင္း တုိက္တြန္းလုိက္ ရပါသည္။
- (၁) ေထရ၀ါဒသည္ အရွင္မဟာကႆပ အစရွိေသာ ပထမ သဂၤါယနာတင္ ေထရ္ အရွင္မ်ားမွ ဆ႒သဂၤါယနာတင္ ေထရ္အရွင္မ်ားအထိ မေထရ္ အဆက္ဆက္တုိ႔ လက္ခံက်င့္သံုးလာေသာ ၀ါဒျဖစ္သည္။
- (၂) ေထရ၀ါဒသည္ ထြက္ရပ္ေပါက္၊ သိဒၶိေပါက္၊ တန္ခုိးရွင္ ဖန္ဆင္းရွင္၊ အင္းအုိင္ ဓားလွံလက္ဖဲြ႕၊ ဓာတ္႐ုိက္ ဓာတ္ဆင္၊ ေဆး၀ါး၊ ယၾတာ၊ ဂါထာမႏၱာန္မ်ားျဖင့္ အေျချပဳေသာ တႏၱရမႏၱရ၀ါဒ တုိ႔ကုိ အားမေပး။
- (၃) ေထရ၀ါဒသည္ သတၱ၀ါတုိင္း မိမိတုိ႔ ရရွိခံစားေသာ ေကာင္းက်ိဳး ဆုိးျပစ္မ်ားကုိ မိမိတို႔ကုိယ္တုိင္ ျပဳလုပ္ေသာ ကံတရားမ်ား၏ စီမံမႈ အက်ိဳးရလဒ္ မ်ားရရွိရန္ ဘုရားရွင္ က ျပဳလုပ္ေပးျခင္း၊ တာ၀န္ယူျခင္း မရွိဘဲ ေကာင္းက်ိဳး ရရွိႏုိင္ေစရန္ ႏွင့္ ေနာက္ဆံုး ဒုကၡခပ္သိမ္း ေအးၿငိမ္းရာ အထိ ခ်မ္းသာသုခ ရရွိရန္ နည္းေပးလမ္းျပသာ ျပဳေပးသည္။
- (၄) ေထရ၀ါဒသည္ ရုပ္နာမ္ႏွင့္ ခႏၶာတုိ႔၏ ေၾကာင္းက်ိဳးျဖစ္စဥ္ကုိ ေဖာ္ျပေသာ ေခတ္အဆက္ဆက္ အၿမဲ မွန္ကန္ တိက်ေသာ အဘိဓမၼာ တရားေတာ္ျဖင့္ ရပ္တည္သည္။
- (၅) ေထရ၀ါဒသည္ ၾသကာသ ေလာကျဖစ္ေသာ ၃၁ ဘံုတည္ရွိသည္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ၿပီး ထုိ ၃၁ ဘံု၌ ျဖစ္ရန္ အေၾကာင္းတရားမ်ား၊ ၃၁ ဘံုမွ လြတ္ေျမာက္ရန္ နည္းလမ္းမ်ား ကုိ ညႊန္ျပသည္။
- (၆) ေထရ၀ါဒသည္ ၀ိပႆနာ၏ အေျခခံျဖစ္ေသာ သမထလမ္းစဥ္ႏွင့္ ေလာကမွ လြတ္ေျမာက္ေရး ၀ိပႆနာ လမ္းစဥ္တုိ႔ကုိ အခုိင္အမာ ခ်မွတ္၍ ေ၀ေနယ် သတၱ၀ါတုိ႔အား ဘ၀သံသရာ မွ လြတ္ေျမာက္ေရး ဦးတည္သည္။
- (၇) ေထရ၀ါဒသည္ ဓာတ္ေတာ္ ေမြေတာ္၊ ေစတီပုထုိး၊ ရုပ္ပြားဆင္းတု ေတာ္မ်ားကုိ ဗုဒၶဘုရားရွင္၏ ေက်းဇူးေတာ္ ဂုဏ္ေတာ္တုိ႔ကုိ အာရံုျပဳ၍ ကုိးကြယ္ဆည္းကပ္ရာ အျဖစ္ ခြင့္ျပဳသည္။
- (၈) ေထရ၀ါဒသည္ ဂဂၤါ၀ါဠဳ သဲစုမက ဘုရားရွင္မ်ား ပြင့္ထြန္း ေပၚေပါက္ခဲ့ေၾကာင္း ေဟာၾကား၍ သတၱ၀ါတုိင္း မိမိတုိ႔ ကိုယ္တုိင္ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ခြင့္ ရွိေၾကာင္း ဘုရား ျဖစ္ႏုိင္ေၾကာင္း အခြင့္အေရးေပးသည္။
ဓမၼ၀ီရဂ်ာနယ္၊ အတဲြ(၁၃)၊ အမွတ္(၅)၊ ပထမေက်ာ္ ဦးစံသင္းလႈိင္ ၏ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာစစ္စစ္၊
