သႀကၤန္အခါေတာ္ - မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၃ ရက္ေန႔တြင္ ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ‘ေလာကဓံတရားေတာ္’ မွ)
ဒီကေန႔ဟာ ၁၃၂၆-ခု ဆိုတဲ့ ႏွစ္ေဟာင္းက ၁၃၂၇-ခု ဆိုတဲ့ ႏွစ္သစ္ကို ကူးေျပာင္းတဲ့ သႀကၤန္အခါေတာ္ အစေန႔ ျဖစ္တယ္။
ဒီ‘သႀကၤန္’ဆိုတာ ‘သႀကၤႏၲ’ဆိုတဲ့ သကၠတဘာသာမွ ျဖစ္လာတဲ့ စကားပဲ။
‘ေျပာင္းေ႐ႊ႕တယ္’လို႔ အဓိပၸာယ္ ရွိပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ႏွစ္ေဟာင္းမွာ အဆံုးျဖစ္တဲ့ ‘မိန္ရာသီ’မွ ႏွစ္သစ္မွာ အစျဖစ္တဲ့ ‘မိႆရာသီ’သို႔ တနဂၤေႏြၿဂိဳဟ္ဆိုတဲ့ ေနၿဂိဳဟ္ႀကီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာကို သႀကၤန္က်တယ္လို႔ ဆိုၿပီး ျမန္မာျပည္မွာ ႏွစ္သစ္ကူးပြဲ က်င္းပၾကတာပဲ။
အဲဒါဟာ ႏွစ္ေဟာင္း တေပါင္းလမွ ႏွစ္သစ္ တန္ခူးလသို႔ ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာကိုပဲ ရည္႐ြယ္ပါတယ္။
ဒီသႀကၤန္က်တယ္ဆိုတာကို ေရွးက ပုဏၰားေတြက စၿပီး တီထြင္ထားတဲ့အတိုင္း ယခုလည္း သႀကၤန္စာေတြထဲမွာ “သိၾကားမင္းႀကီးက ႏြားကို စီးၿပီး လူ႔ျပည္သို႔ ဆင္းလာတယ္”စသည္ျဖင့္ ေဖာ္ျပထားၾကတယ္။
တကယ္ေတာ့ သိၾကားမင္းႀကီးက ဆင္းလာတာ မဟုတ္ပါဘူး။
ေနၿဂိဳဟ္ႀကီး ေျပာင္းေ႐ႊ႕တာသာ ဟုတ္ပါတယ္။
အဲဒါလည္း ေရွးက အယူအဆအတိုင္း ေျပာရတာပဲ။
ယခုေခတ္ သိပၸံဆရာေတြရဲ႕ အလိုအားျဖင့္ဆိုရင္ ကမ႓ာေျမႀကီး လည္ေနတာ ႏွစ္တစ္ပတ္ျပည့္လို႔ မူလေနရာသို႔ တဖန္ ေျပာင္းေ႐ႊ႕တယ္လို႔ေတာင္ ဆိုရမွာလို ျဖစ္ေနပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လုိ႔ ႏွစ္သစ္သို႔ ကူးေျပာင္းတယ္ဆိုတာကေတာ့ မလြဲႏိုင္ပါဘူး။
ဒါေၾကာင့္ သႀကၤန္ဆိုတာ ႏွစ္သစ္ေျပာင္းတာ ႏွစ္သစ္ကူးတာပဲလို႔ မွတ္ၾကရမယ္။
ဘုရားလက္ထက္ေတာ္က ကာလဆီတုန္းကေတာ့ အိႏၵိယအလယ္ပိုင္းမွာ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညဥ့္၌ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးဟန္ ရွိပါတယ္။
ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုရင္ အဲဒီ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညဥ့္ကို “ပုဏၰာယ ပုဏၰမာယ”လို႔ သာမညဖလသုတ္က ဆိုထားရာမွာ သူ႔အဖြင့္ အဌကထာက “မာသပုဏၰတာယ - ရက္သံုးဆယ္ တစ္လျပည့္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ဥတုပုဏၰတာယ - မိုးေလးလ ဥတုျပည့္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ သံဝစၧရပုဏၰတာယ - ဆယ့္ႏွစ္လ တစ္ႏွစ္ျပည့္ေသာေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အဲဒီ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ညဥ့္ကို ပုဏၰ - ျပည့္သည္ မည္တယ္”လို႔ ဖြင့္ျပထားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါပဲ။
အဲဒီ စကားထဲမွာ လျပည့္တယ္ဆိုတာကေတာ့ သီတင္းကၽြတ္လျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္က စၿပီး အဲဒီ လဆုတ္ပကၡမွာ (အဲဒါက ရက္မစံု ပကၡျဖစ္တဲ့အတြက္) ၁၄-ရက္၊ တန္ေဆာင္မုန္းလဆန္း ပကၡမွာ ၁၅-ရက္၊ ေပါင္း ၂၉-ရက္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တစ္လမွာ အမ်ားအားျဖင့္ ရက္သံုးဆယ္ ရွိတဲ့အတြက္ ရက္သံုးဆယ္ တစ္လျပည့္တယ္လို႔ပဲ ဆိုရပါတယ္။
ဥတုျပည့္တယ္ဆိုတာကေတာ့ ဝါဆိုလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္က စၿပီး တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ညဥ့္သန္းေခါင္အခ်ိန္မွာ ၾကတၱိကာနကၡတ္ႏွင့္ လ,ယွဥ္ၿပီး မိုးဥတုေလးလ ျပည့္ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဥတုလည္း ျပည့္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။
ႏွစ္ျပည့္တယ္ဆိုတာကေတာ့ အရင္ႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေက်ာ္ ၁-ရက္က စၿပီး အဲဒီ ေရာက္ဆဲႏွစ္ တန္ေဆာင္မုန္းလျပည့္ေန႔ ညဥ့္မွာ ၁၂-လ တစ္ႏွစ္ျပည့္တာကိုပဲ ဆိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ အဲဒီ သာမညဖလသုတ္အဖြင့္ အဌကထာအရအားျဖင့္ ဟိုေခတ္ ဟိုအခါတုန္းက အဲဒီ အိႏၵိယအလယ္ပိုင္းအရပ္မွာ တန္ေဆာင္မုန္း လျပည့္ေန႔ညဥ့္၌ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္ ကူးေျပာင္းတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
အေနာက္တိုင္း ဥေရာပတိုက္သားေတြကေတာ့ အမ်ားသိၿပီး ျဖစ္တဲ့အတိုင္း ဒီဇင္ဘာလ ၃၁-ရက္ ညဥ့္မွာ ႏွစ္ေဟာင္းမွ ႏွစ္သစ္ကူးတယ္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳၾကတယ္။
သူတို႔ဟာကေတာ့ ကိန္းေသပဲ။ တြက္မေနရေတာ့ဘူး။
ဒီဇင္ဘာ ၃၁-ရက္ ညဥ့္သန္းေခါင္ဆိုရင္ ႏွစ္ေဟာင္းကုန္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးေတာ့တာပဲ။
သူတို႔ ႏွစ္သစ္ကူးပံုဟာ သိလြယ္တဲ့အတြက္ ေကာင္းတယ္လို႔ ဆိုဖြယ္ရွိပါတယ္။
ျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးကေတာ့ အဲဒီလို သိဖို႔ မလြယ္ဘူး။
ေဗဒင္တတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက တြက္ခ်က္ၿပီး စာ႐ြက္စာတမ္း ႐ိုက္ႏွိပ္ ျဖန္႔ေဝမွ အမ်ားက သိရတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သိဖို႔ မလြယ္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေဗဒင္ကိန္းခန္းအရ မိနစ္၊ စကၠန္႔အထိ တိတိက်က် သိရတဲ့အတြက္ ဒီျမန္မာႏွစ္သစ္ကူးကလည္း ခ်ီးမြမ္းဖြယ္ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုပါတယ္။
၁၃၂၇-ခုႏွစ္ သႀကၤန္ဆိုရင္ ၁၃၂၆-ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၂-ရက္ ညေန ၅-နာရီ ၁၉-မိနစ္ ၉-စကၠန္႔အခ်ိန္ သႀကၤန္က်တယ္တဲ့။ ေနၿဂိဳဟ္ႀကီး စၿပီး ရာသီေျပာင္းတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၄-ရက္ေန႔ ည ၁၀-နာရီ ၃-မိနစ္ ၄၉-စကၠန္႔အခ်ိန္ ၁၃၂၇-ခုႏွစ္သို႔ ကူးေျပာင္းမယ္တဲ့။
အဲဒီည ၁၀-နာရီ ၃-မိနစ္ ၄၉-စကၠန္႔ အခ်ိန္က စၿပီး ၁၃၂၇-ခု ႏွစ္သစ္ျဖစ္မယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
(ျမန္မာႏိုင္ငံပကၡဒိန္အၾကံေပးအဖြဲ႕၏ ျမန္မာသကၠရာဇ္ ၁၃၇၃-ခုႏွစ္အတြက္ သႀကၤန္စာအရကား - ၁၃၇၂-ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၁ ရက္၊ ၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၄ ရက္ ၾကာသပေတးေန႔၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ေန႔ ၃-နာရီ ၄၀-မိနစ္ ၄၉-စကၠန္႔တြင္ သႀကၤန္က်ၿပီး၊
၁၃၇၂-ခုႏွစ္ ေႏွာင္းတန္ခူးလဆန္း ၁၃ ရက္၊ ၂၀၁၁-ခုႏွစ္ ဧၿပီလ ၁၆ ရက္ စေနေန႔၊ ျမန္မာစံေတာ္ခ်ိန္ ည ၇-နာရီ ၄၅-မိနစ္ ၃၁-စကၠန္႔တြင္ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၂-ခုႏွစ္ ျပည့္၍ အတာႏွစ္သစ္ သကၠရာဇ္ ၁၃၇၃-ခုႏွစ္သို႔ အတာတက္သည္။)
အဲဒီလို ႏွစ္ေဟာင္းကုန္လို႔ ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခါမွာ ဗုဒၶသာသနာဝင္ေတြအေနနဲ႔ဆိုရင္ မိမိတို႔သႏၲာန္မွာ သီလအထူးစင္စင္ၾကယ္ၾကယ္နဲ႔ ႏွစ္သစ္ကူးဖို႔ လိုပါတယ္။
တစ္ႏွစ္လံုး ရက္တိုင္း ရက္တိုင္း ဥပုသ္သီလ မေစာင့္ႏိုင္ေသာ္လည္း ႏွစ္ရဲ႕ အစႏွင့္ အဆံုးမွာ သီလ အထူးစင္ၾကယ္ဖို႔ လိုပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဗုဒၶသာသနာဝင္ျဖစ္ၾကတဲ့ အမ်ိဳးသမီး အမ်ိဳးသား သူေတာ္ေကာင္းေတြဟာ ယခုႏွစ္ အစကလည္း ဥပုသ္သီလေစာင့္ခဲ့ၾကၿပီ၊ ယခုႏွစ္အဆံုးမွာလည္း ဥပုသ္သီလေစာင့္ၾကတယ္။
ဒီေတာ့ တစ္ႏွစ္လံုး အစႏွင့္အဆံုး ဥပုသ္သီလ စင္ၾကယ္တဲ့ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုၾကတာေပါ့။
တခ်ိဳ႕က ဒီသႀကၤန္ရက္အတြင္းမွာ ၁-ရက္၊ ၂-ရက္၊ ၃-ရက္ ဥပုသ္ေဆာက္တည္ က်င့္သံုးၾကတယ္။
အေရးအႀကီးဆံုးကေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခ်ိန္မွာ သီလစင္ၾကယ္တဲ့ ဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေနဖို႔ပါပဲ။
ဒါေၾကာင့္ သႀကၤန္က်တဲ့ ရက္က စၿပီး ဥပုသ္သီလ မေစာင့္ႏိုင္ေတာင္ အတာတက္ၿပီး ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့ ေနာက္ဆံုးရက္ေတာ့ မပ်က္မကြက္ ဥပုသ္ေစာင့္သင့္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ တခါတရံ အတာတက္တဲ့အခ်ိန္က သန္းေခါင္ေက်ာ္ေလာက္မွာ တက္တာလည္း ရွိတယ္။
အဲဒီလိုဆိုရင္ေတာ့ အတာမတက္ခင္ အရင္ တစ္ေန႔က စၿပီး ေစာင့္ဖို႔ လိုပါတယ္။
တတ္ႏိုင္ရင္ေတာ့ သႀကၤန္အက်ေန႔က စၿပီး အတက္ေန႔ထိေအာင္ ေစာင့္တာက သာၿပီး ေကာင္းပါတယ္။
ယခု အမ်ားအားျဖင့္ ဒီအတိုင္းပဲ ေစာင့္ေနၾကပါတယ္။
အဲဒီထက္ တတ္ႏိုင္ေသးရင္ေတာ့ အႀကိဳေန႔ႏွင့္ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ပါ ေစာင့္ႏိုင္ရင္ သာၿပီး ေကာင္းပါတယ္။
ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္ဆိုတာ အတာတက္သည့္ အခ်ိန္က စၿပီး ႏွစ္သစ္ႏွစ္ဆန္း ျဖစ္တာပါပဲ။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီ အတာတက္သည့္ေန႔က တစ္ရက္ မျပည့္ဘဲ တစ္ပိုင္းတစ္စေလာက္သာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အတာတက္ၿပီး ေနာက္တစ္ရက္က်မွ ႏွစ္ဆန္းတစ္ရက္လို႔ အသိအမွတ္ျပဳထားၾကပါတယ္။
ယခုလို ႏွစ္ေဟာင္း ႏွစ္သစ္ကူးတဲ့အခါ ဥပုသ္သီလႏွင့္ စင္စင္ၾကယ္ၾကယ္ က်င့္သံုးေနၾကရတာဟာ ခ်စ္ကၽြမ္းဝင္တဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို လိုက္ပို႔ရတာ၊ ႀကိဳဆိုရတာနဲ႔ တူပါတယ္။
ကိုယ့္အရပ္ ကိုယ့္ဌာနမွ ျပန္သြားတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို လိုက္ပို႔တဲ့အခါ သန္႔ရွင္း စင္ၾကယ္တဲ့ အဝတ္မ်ားကို ဝတ္ၿပီး ႐ႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္စြာနဲ႔ လိုက္ပို႔ၾကရတယ္။
အဲဒါလိုပဲ ယခုႏွစ္ေဟာင္းကုန္တဲ့အခါ ဥပုသ္သီလေစာင့္ၾကရတာဟာ ကုန္သြားတဲ့ႏွစ္ေဟာင္းကို သီလစင္ၾကယ္စြာႏွင့္ ႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ် ႏႈတ္ဆက္ၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ကိုယ့္အရပ္ဌာနလာတဲ့ မိတ္ေဆြမ်ားကို ႀကိဳဆိုတဲ့အခါမွာလည္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္တဲ့ အဝတ္မ်ားကို ဝတ္ၿပီး ႐ႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္စြာနဲ႔ ႏႈတ္ဆက္ ႀကိဳဆိုၾကရတယ္။
အဲဒါလိုပဲ ယခုႏွစ္သစ္ မလာမီကတည္းက ဥပုသ္သီလေစာင့္သံုးေနၾကရတာဟာ လာမည့္ ႏွစ္သစ္ကို သီလစင္ၾကယ္စြာႏွင့္ ႐ႊင္႐ႊင္ပ်ပ် ႏႈတ္ဆက္ ႀကိဳဆိုၾကတဲ့ သေဘာပါပဲ။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ သီလစင္ၾကယ္႐ုံတင္လည္း မကေသးပါဘူး။
ဒါနကုသိုလ္ေတြလည္း တတ္စြမ္းႏိုင္သမွ် ျပဳၾကရေသးတယ္။
ဘာဝနာကုသိုလ္ေတြလည္း ပြားမ်ားၾကရေသးတယ္။
အဲဒီလို ဒါန၊ သီလ၊ ဘာဝနာ ကုသိုလ္ေတြနဲ႔ ႏွစ္သစ္ကို ႀကိဳဆိုရတာဟာ အင္မတန္ ေကာင္းပါတယ္။
မိမိတို႔ သႏၲာန္မွာေရာ၊ သူတပါးသႏၲာန္မွာေရာ၊ တစ္ကမ႓ာလံုးမွာေရာ ဒီႏွစ္သစ္အတြင္းမွာ ေဘးရန္ အႏၲရာယ္ေတြ ကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြကို ရဖို႔ရာပါပဲ။
အဲဒီလို ေဘးအႏၲရာယ္ ကင္းၿပီး ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာ ျဖစ္ပြားပါေစလို႔လည္း ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းရတယ္။
+++++
မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး၏ “ေလာကဓံတရားေတာ္” မွ
