ေျပလည္မႈ ႏွင့္ နားလည္မႈ
သီတင္း၀ါလကြၽတ္ၿပီဆိုလွ်င္ ဟိုအရပ္သည္အရပ္၌ ၀ါဆို၀ါကပ္ၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ ဘုရားဖူးဖို႕၊ တရားနာဖို႕၊ သူတို႕ရရႇိထားေသာ တရားထူးတို႕ကို ေလွ်ာက္ထားတင္ျပဖို႕ ဘုရားရွိရာဌာနဆီသို႔ ေရာက္လာၾကစၿမဲ ျဖစ္သည္။
ဘုရားရွင္ကလည္း သူ၏သားေတာ္ရဟန္းမ်ားကို ၀မ္းပန္းတသာ လႈိက္လႈိက္လႇဲလႇဲ ႀကိဳဆိုေတာ္မူၿမဲ ျဖစ္သည္၊ ေတြ႕လွ်င္ေတြ႕ခ်င္း ဘုရားရႇင္ေမးေတာ္မူၿမဲျဖစ္ေသာ ႏႈတ္ခြန္းဆက္စကားေတာ္ ရႇိသည္၊ ''ခ်စ္သားတို႕... က်န္းက်န္းမာမာရႇိၾကရဲ႕လား၊ အာ၀ါသသပၸါယ၊ ပုဂၢလသပၸါယစသည္တို႕ မွ်မွ်တတေကာရႇိၾကရဲ႕လား၊ ဆြမ္းသကၤန္းစသည္ ပစၥည္းေလးပါးကိစၥမႇာ မပင္မပန္း ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ ရွိၾကရဲ႕လား''ဟု အရင္ဦးဆံုး ေမးေလ့ေမးထရွိသည္၊ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ အစစအရာရာအားလံုး အဆင္ေျပၾကရဲ႕လား၊ ေျပလည္ၾကရဲ႕လားဟု ေမးေတာ္မူလိုရင္း ျဖစ္သည္။
ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈအစဥ္အလာအရ သားေတြသမီးေတြေျမးေတြသည္ သီတင္း၀ါကြၽတ္လို႕ မိဘဘိုးဘြားေတြကို သြားေရာက္ကန္ေတာ့ၾကသည့္အခါ မိဘဘိုးဘြားေတြက သူတို႔၏ သားေတြသမီးေတြေျမးေတြကို ''အားလံုးအဆင္ေျပရဲ႕လား'' ဆိုတာကစ၍ ေမးၾကသည္၊ ျပည္တြင္း၌ျဖစ္ေစ၊ ျပည္ပ၌ျဖစ္ေစ အျခားေနရာတစ္ခုခုမႇာ သြားေရာက္ေနထိုင္ၾကသူေတြကို မိတ္ေဟာင္းေဆြေဟာင္းတို႕က ျပန္လည္ေတြ႕ၾကသည့္အခါ ''ဟိုမႇာအားလံုးအဆင္ေျပရဲ႕လား''ဟု ေမးေလ့ေမးထရႇိၾကသည္၊ သံုးသပ္ၾကည့္ေသာ္ ဘ၀၌အဆင္ေျပမႈ၊ ေျပလည္မႈသည္ အလိုအပ္ဆံုးအေရးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ထိုအေရးကို အႀကီးဆံုးအေရးအေနႏႇင့္ ေမးၾကျခင္း ျဖစ္သည္။
ေနလို႕ထိုင္လို႕ေကာင္းလွ်င္ ေနေရးထိုင္ေရး အဆင္ေျပသည္၊ ေရာင္းလို႕၀ယ္လို႕ေကာင္းလွ်င္ စီးပြားေရးေျပလည္သည္၊ လင္ႏႇင့္မယားေပါင္းလို႕သင္းလို႔ေကာင္းလွ်င္ အိမ္ေထာင္ေရးေျပလည္သည္၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္ေတြ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံလို႕ ေကာင္းလွ်င္ လူမႈေရးေျပလည္သည္၊ စား၀တ္ေနေရးေခ်ာင္လည္လွ်င္ စား၀တ္ေနေရးေျပလည္သည္၊ လူတို႕ကိစၥတိုင္းမႇာ အဆင္ေျပဖို႕၊ ေျပလည္ဖို႕သည္ အေရးႀကီးဆံုးျဖစ္သည္။
ဟိေတာပေဒသ၌ ဒါနဥပါယ္၊ ဒ႑ဥပါယ္၊ ေဘဒဥပါယ္၊ သာမဥပါယ္ဟု ဥပါယ္တံမ်ဥ္(ဥပါယ္တျမည္) ေလးမ်ဳိးျပသည္၊ အလုပ္ကိစၥတစ္ခု ေအာင္ျမင္ၿပီးေျမာက္ဖို႕အတြက္ နည္းပရိယာယ္ ျဖစ္သည္၊ နည္းစနစ္၊ နည္းဗ်ဴဟာဟုလည္း ဆိုႏိုင္သည္။
ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေကာင္းက်ဳိးအားလံုး ၿပီးစီးေစႏိုင္သည္ဟု စာက ဆိုသည္၊ ေလာကစကားကေတာ့ ေပးကမ္းျခင္းသည္ ေအာင္ျမင္၏ဟု ဆိုသည္၊ ဒါန၏ထိေရာက္ပံု အဆိုအမိန္႕ေတြစာ၌ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ရႇိသည္၊ ဒါနျဖင့္ ႐ိုင္းသူကို ယဥ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သည္၊ ဒါနျဖင့္ ပင္ကိုစိတ္ကို တစ္မ်ဳိးတစ္ဖံုေျပာင္းလဲသြားေအာင္ လုပ္လို႕ရသည္၊ ဒါနသည္ ပီယေဆးတစ္ပါးျဖစ္သည္ စသည္ျဖင့္ ဒါန၏အစြမ္းကို အမ်ဳိးမ်ဳိးတင္စားၾကသည္၊ သို႕ျဖစ္၍ ဒါနသည္ မိမိကိစၥၿပီးေျမာက္ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ပါးျဖစ္သည္မႇာ ေသခ်ာသည္။
ဒ႑ဥပါယ္ဟူသည္မႇာ ဒဏ္ခတ္ျခင္း၊ ဒဏ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္၊ ထိုနည္းကလည္း ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ပါးျဖစ္သည္၊ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဆုေပး၊ ဒဏ္ေပးစနစ္ျဖင့္လည္း မိမိတို႕လုပ္ငန္းေတြမႇာ ေအာင္ျမင္မႈရႏိုင္သည္၊ ေဘဒဥပါယ္ကား ေသြးခြဲျခင္းျဖစ္သည္၊ ကုန္းေခ်ာ၊ သပ္လွ်ဳိျခင္းဟူေသာ ပိသုဏ၀ါစာအမႈသည္ ေဘဒဥပါယ္ျဖစ္သည္၊ ထိုနည္းကား မသမာမႈတစ္ခုျဖစ္ေသာ္လည္း ေအာင္ျမင္ေၾကာင္း ဥပါယ္တစ္ခုေတာ့ ျဖစ္သည္။
သာမဥပါယ္ဆိုသည္မႇာ အေျပအျပစ္ျပဳျခင္းဟု ဆိုသည္၊ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳျခင္း၊ ေျပေျပျပစ္ျပစ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္၊ ေအာင္ျမင္ရာေအာင္ျမင္ေၾကာင္း နည္းလမ္းေလးမ်ဳိးရႇိရာတြင္ ေရႇ႕သံုးမ်ဳိးက ႐ိုးသားခ်င္မႇ ႐ိုးသားေပမည္၊ တရားနည္းလမ္းက်ခ်င္မႇလည္း က်မည္၊ ေနာက္ဆံုး သာမဥပါယ္ကေတာ့ ႐ိုးသားသည္၊ တရားနည္းလမ္းက်သည္၊ ေကာင္းျမတ္သည္၊ အရာရာ၌ ေျပလည္တာက အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ ေျပလည္ခ်င္စိတ္ရႇိရမည္၊ ေျပလည္ရာေျပလည္ေၾကာင္း နည္းလမ္းကို ရႇာရမည္၊ ေျပလည္မည့္ စကားလံုးကို ေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္ ေျပာရမည္၊ ေျပလည္ႏိုင္သည့္ အလုပ္ကိုေရြးခ်ယ္၍ ေျပလည္ေအာင္ လုပ္ရမည္။
မေျပလည္ႏိုင္ေလာက္ေသာစကားမ်ဳိးကို ေရႇာင္ရမည္၊ မေျပလည္ႏိုင္ေလာက္သည့္ ကိစၥမ်ဳိးကို ေရႇာင္ရမည္၊ ဒါကလည္း ေျပလည္ခ်င္သည့္ စိတ္ရွိမွျဖစ္မည္၊ ေျပလည္မႈကို ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး တန္ဖိုးထားတတ္မွ ျဖစ္မည္၊ မေျပလည္သမွ်ေတာ့ စိတ္ဆင္းရဲေနၾကရဦးမည္၊ ေျပလည္မွသာ စိတ္ခ်မ္းသာမည္၊ ထို႕ေၾကာင့္ အၿမဲတေစအျဖစ္ႏိုင္ဆံုး ေျပလည္မည့္ဘက္ကို ဦးတည္ၿပီးေတာ့ ေတြးရမည္၊ ေျပာရမည္၊ လုပ္ရမည္။
သမုဒၵရာေရမ်က္ႏႇာထက္ ခဏတက္သည့္ ေရပြက္ပမာ တစ္ခဏတာဘ၀ေလးမႇာ ေနေနရသည့္အခိုက္ ဘာပဲျဖစ္ေစ အားလံုးေျပေျပလည္လည္ ေနရထိုင္ရလုပ္ကိုင္ရျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ လင္ႏႇင့္မယား၊ မိဘႏႇင့္သားသမီး၊ ညီအကိုေမာင္ႏႇမ၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္အားလံုးအားလံုးဟာျဖင့္ ေျပေျပလည္လည္ရႇိၾကလွ်င္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္၊ အားလံုးေျပေျပလည္လည္ဆိုလွ်င္ အားလံုးစိတ္ခ်မ္းသာၾကရမည္၊ အမႇန္ကလည္း အားလံုးေျပလည္ျခင္းသည္ အေကာင္းဆံုးမဟုတ္ပါလား...။
အရွင္သံ၀ရာလကၤာရ (ဓမၼပိယဆရာေတာ္)
(Weekly Eleven News ဂ်ာနယ္ အတြဲ ၅၊ အမွတ္ ၉ မွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္)
