အရွင္ဘုရား
တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ငရဲရွာ လူ႔ရြာဘုရားပြဲ ဟူေသာ စကားရွိပါသည္။ ယခုေခတ္ ဘုရားပြဲတုိ႔သည္ ကုသိုလ္မရ၊ အျပစ္သာရွိ ပါသည္ ဟု ေျပာၾကရံုမက အလွဴလုပ္ေသာ္လည္း အလွဴမမည္၊ အကုသိုလ္ျဖစ္သည္ဟု လူအမ်ားေျပာေနၾကေသာ အလွဴမမည္ေသာ အလွဴမ်ားအေၾကာင္း စာလာေပလာအတိုင္း သိလိုပါသည္ဘုရား၊ ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ဗဟုသုတျဖစ္ေစ ရန္ ေျဖၾကားေစလိုပါသည္။
ေမာင္ေစာလွိဳင္
လမ္းမေတာ္၊ရန္ကုန္။
ပဥၥဒါနာနိ အပုညသမတာန
ေလာကသၼိ ံ မဇၨဒါနံ၊ သမဇၨဒါနံ၊ ဣတၳိဒါနံ
ဥသဘဒါနံ၊ စိတၱကမၼဒါနႏၱိ။
ယခုေခတ္၌ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈဟု ေျပာဆိုသတ္မွတ္၍ လွဴဒါန္းေနၾကေသာ္လည္း ကုသိုလ္ေကာင္းမႈမဟုတ္၊ အကုသိုလ္ အလုပ္သာျဖစ္ကုန္ေသာ အလွဴငါးမ်ိဳးတို႔ သည္ ရွိကုန္၏။
၎တို႔မွာ ယစ္မ်ိဳးတို႔ကို လွဳဒါန္းျခင္း၊
ပြဲလမ္းသဘင္ ကေခ်သည္ ေပ်ာ္ရႊင္ပြဲတုိ႔ကို ခင္းက်င္း လွဴဒါန္းျခင္း၊
မိန္းမပ်ိဳ အုိတို႔ကို ကာမကိစၥအတြက္ ေပးလွဴျခင္း၊
ႏြားမအလယ္၌ ႏြားငယ္မ်ား ေပါက္ဖြားေစရန္ ႏြားလား၊ ႏြားထီးတို႔ကို လႊတ္ေပးလွဴဒါန္းျခင္း၊
မိန္းမရုပ္ ေယာက္်ားရုုပ္တို႔ကို မက္ေမာၾကည္ႏူးေစရန္ ေရးဆြဲလွဴဒါန္းျခင္း၊ ယခုေခတ္တြင္ မိန္းမရုပ္ ျပကၡဒိန္လွလွပပ ကေလးမ်ား ၀ယ္၍ လွဴဒါန္းျခင္း၊
ဤငါးပါးေသာအလွဴတို႔သည္ အလွဴဟုသာေခၚရေသာ္လည္း ေကာင္းက်ိဳးမရ၊ ဒါနမဟူ၊ အလွဴဟု မဆိုရကုန္၊ အကုသိုလ္တရားပြားမ်ားအံ့ေသာ အေၾကာင္းသာ ျဖစ္သည္ဟု ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူ၏။
အနည္းငယ္ခ်ဲ႔ပါဦးမည္
ထိုငါးပါးတို႔တြင္
မဇၨဒါန ဟူေသာ ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးတုိ႔ကို လွဴဒါန္းျခင္းျဖစ္၏။ ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေဆး၀ါးသည္ လွဴဖြယ္၀တၳဳပစၥည္း မဟုတ္ေပ။ မိမိ ေသာက္စားသံုးေဆာင္လွ်င္ပင္ သူရာေမရယသိကၡာပုဒ္အရ ငါးပါးသီလ ပ်က္ျပက္ပ်ားကာ ငရဲသို႔ က်ေရာက္ႏိုင္ပါသည္။
ငါးပါးသီလတြင္ ေသရည္ေသရက္ ေသာက္စားျခင္းမွာ အျပစ္အၾကီးဆံုးပင္ျဖစ္သည္။ အျခားသီလပ်က္ျပားမႈမွာ ငရဲက်၍ ငရဲသက္ကုန္လွ်င္ ငရဲမွ လြတ္ေျမာက ္နိုင္ေသာ္လည္း ေသရည္ေသရက္ မူးယစ္ေသာက္စားမႈကား ငရဲမွ လြတ္ေျမာက္လာသည့္တိုင္ေအာင္ ေခြးရူး၊ ႏြားရူးစေသာ အရူးေပါင္းမ်ားစြာ၌ က်င္လည္ၾကရေပဦးမည္။
ထိုသို႔ အျပစ္ၾကီးလွေသာ ေသရည္စသည္ကို မိမိေသာက္စား၍ အျပစ္ၾကီးရံုသာမက သူတစ္ပါးအားလွဴဒါန္း၍လည္း ကုသိုလ္မရ အျပစ္သာရေလေတာ့သည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ကိုယ္တိုင္လည္း ေရွာင္ၾကဥ္ပါ။ သူတစ္ပါးအားလည္း ကုသိုလ္ျဖစ္လိမ့္မည္အထင္ႏွင့္ ၀ယ္၍ မတိုက္ပါႏွင့္။
ဣတိ္ၳဒါနံ ဟူသည္မွာ မိန္းမအလွဴဟူ၏။ ကာမဂုဏ္ အတြက္ အျခားသူအား မိန္းမလွဴဒါန္းမႈမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ကၽြန္ေယာက်္ား၊ ကၽြန္မိန္းမအလွဴဟူ၍ ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ဤ ဣတိ္ၳဒါနအရ မပါ၀င္ေခ်။ ဣတိ္ၳဒါနကား ကိေလသာကိစၥမ်ဳိးသာ ျဖစ္သည္။ ဤတြင္ ႏြားလားအုပ္၌ ႏြားမမ်ား, လြတ္ေပးျခင္းမ်ဳိးလည္း ပါသည္ဟု ဆိုေပသည္။ အက်ယ္မေရးေတာ့ေပ။ ဤတြင္ ပါရွိသည့္ ဥႆာဒါနႏွင့္လည္း အလားတူေပသည္။
စိတၱကမၼဒါန ဆုိသည္မွာ မိန္းမ႐ုပ္၊ ေယာက်္ား႐ုပ္ လွလွပပမ်ား တစ္႐ုပ္စီ သီးျခား လည္းေကာင္း၊ ပူးတြဲ၍လည္းေကာင္း ျမင္ရသူတို႔ မက္ေမာႏွစ္သက္စဖြယ္ ေရးျခယ္၍ ျဖစ္ေစ၊ ဓာတ္ပံု, စက္႐ိုက္ပန္းခ်ီ, ပန္းပု ႐ုပ္လံုး႐ုပ္ႂကြမ်ားျပဳလုပ္ထုဆစ္၍ ေက်ာင္း, ဇရပ္, ဘုရား, တန္ေဆာင္းတို႔၍ ဆန္းဆန္းၾကယ္ၾကယ္ ခ်ိတ္ဆဲြ၍ ေအာက္ေမ့ဖြယ္ လွဴဒါန္းမႈမ်ဳိးျဖစ္သည္။
ယခုကာလ ျပကၡဒိန္လွလွကေလးမ်ား ႐ုပ္ရွင္ မင္းသမီးပံုမ်ား ကို ေက်ာင္းဘုရားမ်ား၌ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ၎မွာ ျမင္ရသူတို႔က ကုသိုလ္ျဖစ္မႈထက္ ကာမရာဂ ပြားတုိးမႈသာ ျဖစ္ေစသျဖင့္ ကုသိုလ္ထက္ အကုသိုလ္ျဖစ္ပြားမႈက ပိုေပသည္။
ေက်ာင္း၊ တန္ေဆာင္းတုိ႔တြင္ ဆန္းၾကယ္ေသာ ပန္းႏြယ္ ပန္းညြန္႔ ျခဴးပန္းျခဴးႏြယ္ ဆန္းဆန္းျပားျပား ထုလုပ္လွဴဒါန္းမႈ မ်ဳိးကား အပုညဒါနမျဖစ္ ကုသိုလ္သာျဖစ္ေၾကာင္း မွတ္သားရာ၏။ တျခားဒါနမ်ား၌လည္း အလားတူမွတ္ရာ၏။
သမၼဇဒါန ကေခ်သဘင္အလွဴ ဆုိရာ၌ ျပႆနာရွင္၏ စာတြင္ပါေသာ တစ္ႏွစ္တစ္ခါ ငရဲရွာ လူ႔ရြာဘုရားပြဲတို႔တြင္ ဘုရားအား အတီးအကတုိ႔ျဖင့္ ပူေဇာ္သည္ထက္ ခပ္သိမ္းေသာသူတို႔အား ၾကည့္ေစေပ်ာ္ေစ၊ ရႊင္ေစျခင္းငွာတီးေစမႈတ္ေစ ကေစျခင္းမ်ဳိးသာျဖစ္၍ ဘုရားအား ၾကည္ညိဳရွိခိုးမႈထက္ အေပ်ာ္အပါး ရႊင္အားတရ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ေမာဟတုိ႔သာ တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းေစ၍ ကုသိုလ္ရမႈထက္ အကုသိုလ္တိုးပြားမႈက ပိုေတာ့သည္။
ဘုရားေက်ာင္းကန္အတြင္း ပြဲလင္သဘင္ခံျခင္းျဖင့္ ဘုရား ေက်ာင္းကန္ ညစ္ညမ္းေပေရျခင္း၊ လာေရာက္ေပ်ာ္ရႊင္သူတို႔အေနျဖင့္ ဘုရားေျမ၊ ေက်ာင္းေျမတို႔အတြငး္ ႏွပ္တံေတြး၊ က်င္ႀကီး၊ က်င္ငယ္တို႔ စြန္႔ျခင္းတုိ႔ျဖင့္ ဘုရားေက်ာင္းကန္၏သန္႔ရွင္းမႈလည္း ပ်က္ျပား၊ သြားလာသူတို႔လည္း ငရဲမ်ားလွသျဖင့္ လံုး၀ မသင့္ေလ်ာ္သည္ကား အမွန္ပင္ ျဖစ္ေပသည္။
ထုိသုိ႔ အေပ်ာ္အပါး မဟုတ္ဘဲ ဧတၳစပူဇနတၳာယ ကတႆ ႏဋသမဇၨႆ အာယတႎ သုခ၀ိပါေကာ အရဘုရား အစရွိေသာ ရတနာသံုးပါးအား မိမိတက္ေသာ အတီး၊ အမႈတ္ ကခုန္ျဖင့္ ဂုဏ္ျပဳပူေဇာ္ ေကာ္ေရာ္ လွဴဒါန္းမႈမ်ဳိးကားကုသိုလ္ ျဖစ္ပါသည္။
လွဴပါေရွာင္းလည္း ဖ်င္းေသာင္းဖတ္သပ္၊
မအပ္စြာလွ၊ ဒါန အလွဴ
ဟူသားေစတနာ မမည္ပါတည့္
ေသရာထုိးလႊား ငါးပါး ေပါ့ျပက္
က်ဳိးမနက္ကို စြန္႔ရက္စဲက၊
မရေနာင္ဖန္၊ မရွိတန္ဟု၊
မ်က္မာန္ေရွးေရွး၊ ေပး၍လည္းေကာင္း၊
လွဴပါေရွာင္းလည္း ေကာက္ေႏွာင္းမ်ဳိးပဲ၊ ၾကက္၀က္ႀကဲသို႔။
ပါရမီ(၁၁၃)
ျမတ္သတိ၀ါဒီမဂၢဇင္း၊
ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ ၂၀၀၂ ခုႏွစ္
