အမွန္ျမင္ႏွလံုးသား

   “ဒီအပင္ေလးကပဲ အရင္ဆံုးေရာ္ရြက္ေ၀ခဲ့ပါလား”
ဟု တီးတိုးေရရြတ္လိုက္မိသည္၊ တစ္ပင္လံုး၀ါေနေသာ အဲ…. နီေနေသာ ေမပယ္လ္ပင္ေလး၊ သတိထားမိသည္မွာ မႏွစ္ကလည္း အဦးဆံုးေရာ္ရြက္ေ၀ခဲ့သည္၊ ယခုလို မေတြ့ဖူးလ်ွင္ ပင္လံုးက်ြတ္ပြင့္ေနသကဲ့သို႔၊ အ၀ါမပီ အနီမက် ေရာ္ရြက္တို႔ ဖံုးလ်က္၊ ပင္ေခ်တစ္၀ိုက္ ျမက္ခင္း စိမ္းစိမ္းေပၚတြင္လည္း နီ၀ါေရာင္ ေကာ္ေဇာခင္းသည္သို႔၊...

  “သစ္ရြက္ေရာ္ရည္ ဣႏၵနီ၀ယ္၊ သိဂႌတစ္၀က္၊ ဖက္၍ေဆးစံု၊ ခ်ယ္ေသာပံုသို႔၊ ရဂံုၿမိဳင္တြင္း၊ ေတာလံုးလင္းသား.....” တစ္ပိုင္းတစ္စ ရေနေသးေသာ အင္း၀ေခတ္ စာဆို ရွင္ဥတၱမေက်ာ္၏ ကဗ်ာေလး ႏႈတ္မွာစီးခိုလာသည္၊ သိဂႌတစ္၀က္ ျမတစ္၀က္ေပါ့၊ အနီတစ္ခ်ဳိ႕ အစိမ္းတစ္၀က္ တင့္ဖက္ေလသည့္အလွ၊ သည္အလွမ်ဳိးကို ျမင္ကာ အရွင္ဖြဲ႔ခဲ့ေလသည္ထင့္၊ ေနာက္ၿပီး ရဂံုၿမိဳင္တြင္းေတာလံုးလင္းသားတဲ့၊ မၾကာမွီ Clarke square ဥယာဥ္ေလးတစ္ခုလံုး အစိမ္းေရာင္ကြယ္ကာ အ၀ါေရာင္လႊမ္းေတာ့မည္၊ ထိုအခါ ၾကည့္ေလရာရာသည္ ေတာလံုးလင္းလ်ွက္။

   ရြက္ေၾကြၿပီးလ်ွင္ အမိေျမမွာေတာ့ ပူျပင္းသည့္ ေႏြရာသီ၊ သည္ေျမမွာေတာ့့ဖီလာ ဆန္႔က်င္၊ ရြက္၀ါေတြ ေၾကြၿပီးလွ်င္ စႏိုးေတြ ဖံုးေတာ့မည္၊ Fall ေခၚ ေအာ္တန္ရာသီ၊ အခ်မ္းကဲ၀ွန္ အေအးသန္ေတာ့မည္၊ ဥဏွေတေဇာ ေလာင္တတ္သလို၊ သီတေတေဇာ ကလည္း ေလာင္ၿမိဳက္တတ္ ပါကလားဟု သတိခ်ပ္မိသည္။

   အမိေျမမွာေတာ့ ခုလိုရြက္၀ါေတြေၾကြလ်ွင္ ၿမိဳင္တစ္ေၾကာမွာ ဥၾသ ဥၾသ ငွက္ဥၾသ ခြန္းဆင့္၍  လြမ္းသံေႏွာေပမည္၊ ၿပီး ၀န္းက်င္တစ္ခို ျမဴမင္းလြင္တို႔ ေ၀ွ႔ေနသည္မွာ မွဳန္ရီျပာႏွင့္ လြမ္းတတ္သူတို႔လြမ္းစရာ။

   ၀န္းက်င္မွာ ျမဴေလးေတြသန္းလ်ွင္ “ဦးဇင္းျပန္ၾကြလာေတာ့မွာပဲလို႔ တပည့္ေတာ္မျဖင့္ လြမ္းသလိုလို ဘာလိုလုိ” ကိုယ့္အေမ၏စကားကို ၾကားေယာင္မိသည္၊ အေမ့ကို အမွတ္ရမိသည္၊ ဘာလုိလုိႏွင့္ အေမကြယ္လြန္သြားတာ ငါးေႏြေတာင္ က်ဴးခဲ့ပါပေကာ၊ ေအာ္…. အေမ အေမ။
ရဟန္း မယ္ေတာ္ပီပီ အရာရာကို တရားႏွင့္ယွဥ္ကာ ႏွလံုးသြင္းတတ္သည့္အေမ၊ ခုလို တျဖိဳက္ျဖိဳက္ေၾကြေနသည့္ ေမပယ္လ္ရြက္ေလးေတြ ကိုေတြ႕လ်ွင္၊ ေအာ္ တစ္ႏွစ္ကုန္ ျပန္ေတာ့မွာပါလား

တစ္ႏွစ္ကုန္ျပန္ ငါ့ရုပ္နာမ္ ေသရန္တစ္ႏွစ္လြတ္ခဲ့ၿပီ၊
တစ္ႏွစ္ေရာက္ျပန္ ငါ့ရုပ္နာမ္ ေသရန္တစ္ႏွစ္ နီးေခ်ၿပီ၊
တစ္လကုန္ျပန္......
တစ္ရက္ကုန္ျပန္.....စသည့္ျဖင့္ ႏွစ္လံုးသြင္းဆင္ျခင္ေနမည္မွာ ဧကန္။

  ကိုယ္တို႔ ငယ္စဥ္ကတည္းက ရင္းႏွီးခဲ့ရေသာ ဓမၼလကၤာေလးမ်ား၊ ဇရာ ဗ်ာဓိ တစ္ခုခုႏွင့္ ဆံုတိုင္း အေမ့ႏႈတ္မွ စီးျဖာက်လာတတ္သည့္ လကၤာသီတံေလးေတြ၊ တစ္ခါတစ္ေလ ေတာ့လည္း
တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး အိုဖို႔တစ္ေန႔နီး၊
တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး နာဖို႔တစ္ေန႔နီး၊
တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး ေသဖို႔တစ္ေန႔နီး၊ သံတူေၾကာင္းကြဲ လကၤာေလးေတြကို ၾကားရ တတ္သည္။

အရာရာကို မၿမဲျခ်င္းျဖင့္ ယွဥ္၍ျမင္တတ္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ ၀င္တို႕၏ႏွလံုးစိတ္ရင္းကို အေမ့ထံမွ စတင္ေတြ႔ခဲ့ဖူးသည္၊ ထိုသို႔ ရႈ႕ျမင္တတ္မႈကိုလည္း အေမ့ထံမွပင္ အေမြရ ခဲ့သည္။

   ပန္းေလးတစ္ပြင့္ ေၾကြတာေတြ႔လ်ွင္ပင္ “ဖူးပြင့္ ႏြမ္းေၾကြ၊ ပန္းအေနသို႔႔၊ အရွည္မၾကာ တို႔ခႏၶာလည္း၊ ေၾကြရၿမဲသည္၊ မၿမဲအနိစၥပါတကား” ဟု ရႈ႕ဆင္ျခင္တတ္သည့္ ကိုယ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာေတြကို အခ်ဳိ့က“အဆိုးျမင္၀ါဒီမ်ား”ဟု သတ္မွတ္ခ်င္ၾကသည္၊ အို နာ ေသ အပ်က္ေတြကိုသာ ရႈတတ္သူမ်ားတဲ့၊ သူတို႔ကေတာ့ အျဖစ္ကို ရႈ႕သည့္ အေကာငး္ျမင္ သမားမ်ားေပါ့။

    အပ်က္ကို ရႈ႕သူမ်ားအတြက္လည္း အျဖစ္ႏွင့္ ဆံုရသလို၊ အျဖစ္ကို ရႈ႕သူမ်ားလည္း အပ်က္ႏွင့္ၾကံဳရၿမဲမို႔ ကြာျခားသည္ မထင္၊ တကယ္ေတာ့ ကိုယ္တို႔ ဗုဒၶဘာသာမ်ားသည္ အပ်က္ကိုသာျမင္ေလ့ရွိသူမ်ားမဟုတ္၊ အျဖစ္ကို လ်ွစ္လ်ွဳရႈ႕သူမ်ားလည္းမဟုတ္၊ အမွန္ကို ျမင္သူမ်ားျဖစ္ေအာင္ ေလ့က်င့္ေနသူမ်ားဟု ဆိုလိုက္ခ်င္ပါသည္။

     အျဖစ္ခ်ည္းသာ ရႈ႕သူအတြက္ မည္မ်ွခိုင္ခ့ံေအာင္ အားထုတ္ထားပါေစ၊ အပ်က္ႏွင.္ တိုးခဲ့ေသာ္ ေဆာက္တည္ရာ မရျဖစ္တတ္သေလာက္၊ အပ်က္ကိုလက္ခံထားသူမ်ား အတြက္မူ မတုန္လႈပ္၊ အျဖစ္ကို တဖန္ျပန္လည္တည္ေဆာက္ရာတြင္လည္း အပ်က္ျမင္ သမားက တည္ၿငိမ္လြယ္ မည္ဟု ထင္ျမင္မိေပသည္၊ အပ်က္ေပၚမွာ ရပ္တည္ရင္းျဖင့္ အျဖစ္ကို တည္ေဆာက္ၾက၍ ေလာကၾကီးတိုးျမင့္လာခဲ့ျခင္းဟု ယူခ်င္ပါသည္၊ လတ္ ဆတ္ေနဆဲ အေၾကာင္းအရာတခုကို သာဓက ေဆာင္ခ်င္သည္၊ ကမၻာကိုေျပာင္းလဲ သြားေစသည့္ ပါရမီရွင္ဟု တုိင္း မဂၢဇင္းက ေရးသားသည့္ Mr steve Jobs အေၾကာင္းပင္။

   I နည္းပညာတို႔၏ ဖခင္၊ Apple ၏အရွင္၊ သူ၏တီထြင္မႈတို႔၏ တြန္းအားသည္ သူ (၁၇) ႏွစ္သားအရြယ္က ဖက္ခဲ့ရသည့္ “ေန႔တိုင္းကို သင့္ဘ၀၏ ေနာက္ဆံုးေန႔အျဖစ္ ေနထိုင္ ခဲ့လ်ွင္ တေန႔႔မွာေတာ့ အဲဒီအတိုင္း ျဖစ္လာမွာေသခ်ာပါတယ္ ဆိုသည့္” ေရွ႕သူေဟာင္း စကားေလးႏွင့္၊ “ဘ၀အတြက္ အလြန္အေရးပါသည့္” ဆံုးျဖတ္ခ်က္မ်ားကို ခ်ရာတြင္ အေရးအၾကီးဆံုးအေထာက္အပံ့ ကိရိယာအျဖစ္ သူေတြ႕ရွိခဲ့ေသာ အရာမွာ ေသျခ်င္းတရားဟာ လက္တကမ္းမွာ ရွိသည္ဟု သတိခ်ပ္ျခင္းပင္တဲ့။ standford university မွာ သူေဟာေျပာခဲ့သည့္ စကားေလး။

   သို႔နယ္အေၾကာင္းတို႔ကို ခ်င့္ေထာက္ၿပီး ဗုဒၶဘာသာေတြရဲ့ အျမင္ဟာ အမွန္ျမင္ဟု ဆိုလိုျခင္းပါ၊ ကိုယ့္အေမတို႔ရဲ႕၀န္းက်င္ အေပၚရႈ႕ျမင္ႏွလံုးသြင္းမႈကိုလည္း ကိုယ္ေလးစားမႈအသစ္ျဖစ္မိသည္၊ထုိသုိ.နွလံုးသြင္းတတ္ေအာင္ လမ္းျပပ်ဳိးေထာင္ေပးေတာ္မူၾကသည့္ ဗုဒၶ ျမတ္စြာႏွင့္ ေထရ္သံဃာတို႔ကိုလဲ ၾကည္ညိုမဆံုး။

   ထိုေၾကာင့္ အဆိုးျမင္ဟု ဆိုဆုိ၊ အပ်က္ျမင္ဟု ေျပာေျပာ၊ မလြဲၾကံဳရမည့္ သေဘာတို႔ကို ရုတ္ခ်ည္းေတြ႔ၾကံဳလာလ်ွင္ မတံုလွဳပ္ဖို႔ ၾကိဳတင ္ျပင္ဆင္ထားရေပမည္၊ ယဥ္ပါးေနျခင္းသည္ စိမ္းကားေနျခင္းထက္ အသံုး၀င္သည္ မဟုတ္ပါလား၊ အဘိဏွသုတ္လို ေန႔ည မျပတ္ ႏွလံုးသြင္းဖြယ္ေတြကို ဘုရားရွင္ေဟာျပခဲ့သည္မွာ အမ်ားအျပား၊ အငး္ .... ဆင္ျခင္မွ ဆင္ျခင္မွ.........

တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး အိုဖို႔တေန႔နီး..
တစ္လကုန္ တစ္လၾကီး .....
“ေဟး.....”
ကေလး တသိုက္၏ ေအာ္သံကို ၾကားလိုက္မွ ပန္းျခံေထာင့္ ကေလးကစားကြင္းနားကို ေရာက္ေနတာ သတိထားမိသည္၊ လွမ္း၍ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆာ့စကားေနၾကေသာ ကေလးတသိုက္၊ အေမရိကန္ မက္ဆီကန္ႏွင့္ လူမဲ ကေလးငယ္မ်ား၊ ထိုလူမဲ ကေလး မ်ားကိုျမင္မွ အင္း...ဒင္းကေလးေတြ ေပါ့၊ ရုတ္ခ်ည္း မႏွစ္က အျဖစ္အပ်က္ေလး တခုက ေပၚလာသည္၊ သည္အေမရိကကို ေရာက္စ၊ တစ္ကိုယ္တည္း နံနက္တစ္ၾကိမ္ ညေနတစ္ၾကိမ္ ဒီပန္းျခံေလးကို ပတ္ကာလမ္းေလ်ွာက္ျဖစ္ခဲ့သည္၊ တစ္ညေနမွာေတာ့ ေနာက္မွ ေျခသံေတြကိုၾကားရသည္၊ ကိုယ့္ အသြင္စိမ္းကို စၾက ေနာက္ၾကေလ မလားဟု ေတြးေနတတ္ေသာ ကိုယ္အဖို႔ ေနာက္မွ ရုတ္တရက္

“၀မ္း တူး သရီး Bigboss”
ကိုယ္ လန္႔သြားသည္၊ ဘာကို ေအာ္လုိက္ပါလိမ့္၊
“၀မ္း တူး သရီး Bigboss”

“Bigboss” တဲ့၊ ဘာလဲ Bigboss၊     အေျပးအလႊား စဥ္းစားၾကည့္မိသည္၊ big ၾကီးေသာ Boss သူေဌးၾကီးေပါ့၊ ေန႔စဥ္လိုလို ေအးေအးလူလူ လမ္းေလ်ွာက္ႏိုင္ေသာ ကိုယ့္ကို သူတို႔ေလးေတြက Bigboss ၾကီးဟု ျမင္ၾကသည္ထင့္၊ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ထင္သည့္အတိုင္းပင္၊ လူမဲေလး ၄ေယာက္၊ မတိမ္းမယိမ္း၊ Money Money ဟု ေတာင္းခံေနၾကသည္၊ ကိုယ္ ရယ္ခ်င္သြားမိသည္၊ တစ္ေဒၚလာစီ ေပးအံ့ဟု အိပ္ကို စမ္းမိေတာ့ ပါမလာ၊ ဘယ္လုိေျပာရပါ့၊ မတတ္ႏိုင္၊ ကိုယ္ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ တတ္က်ြမ္း ထားသည့္ တလံုးတည္းေသာ အဂၤလိပ္ေ၀ါဟာရျဖင့္ တုန္႔ ျပန္လိုက္သည္၊ NO,

   သည္ေတာ့မွ ေမာင္မင္းၾကီးသားေလးေတြ ရပ္က်န္ေနခဲ့သည္၊ ကိုယ္တည္းၿပံဳးရင္း ဆက္ေလ်ွာက္လာခဲ့သည္၊ သူေဌးၾကီ း တဲ့၊ ထင္မွထင္တတ္ ပေလ၊ ေမာင္ရင္ေလးတို႔ ရယ္၊ ကိုယ္ဟာလဲ မင္းတို႔မိဘေတြလို ေပးမန္႔ ေတြနဲ႔ နပန္းလံုးေနရသူပါ၊ ရင္ထဲမွာ တီးတိုး ေျပာျဖစ္ခဲ့သည္ကို အမွတ္ရမိသည္။

  တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္မိၿပီး၊ ဒီေမာင္မဲေလးေတြ အခုေတာ့… အဲ… သူတို႔လုပ္တာႏွင့္ ဆင္ျခင္လာသည့္ တရားေလးေတြေတာင္ ေပ်ာက္သြားၿပီ၊ ကဲ… ဆင္ျခင္အုံးမွ ဆင္ျခင္ အံုးမွ ဘာတဲ့…

တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး “ေပးမန္႔” တစ္ေန႔နီး အဲ.. ဟုတ္ေပါင္ .....
တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး အိုဖို႔တစ္ေန႔နီး၊
တစ္ေန႔ကုန္ တစ္ေန႔ၾကီး.....
တစ္ေန႔ကုန္......၊၊

ကံထြန္းသစ္
10၊ 30၊ 2011