“သုေမဓာရွင္ရေသ့ ဘုရားဆုပန္တယ္” ဆုိတာကုိ အေသအခ်ာ ေလ့လာၾကည့္မယ္ဆုိရင္… ဟုိ…ျမတ္စြာဘုရားရွင္ အဘိဓမၼာတရား ေဟာျပီးလုိ႔ တာ၀တိ ံသာကျပန္ျမန္း ဆင္းသက္လာစဥ္တုန္းက ဘုရားရွင္ရဲ့ ဘုန္းတန္ခုိး အာနုေဘာ္ေတြ ကုိ မ်က္၀ါး ထင္ထင္ ျမင္ေတြ႔ၾကရတဲ့ ဗုိလ္ပါပရိသတ္ေတြရဲ့ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ “ဘုရား ျဖစ္ခ်င္လုိက္တာ”ဆုိတဲ့ ေတာင့္တမႈ၊ ေတာင္းခံမႈမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။
သဗၺညုတဘုရားရွင္ တစ္ဆူျဖစ္တဲ့ ဒီပကၤရာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က တစ္ကုိယ္ေတာ္ နိဗၺာန္ကုိ အခုခ်က္ခ်င္း မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ခြင့္နဲ႔ သတၱ၀ါတုိ႔ရဲ့ဒုကၡကုိ ကယ္မႏိုင္တဲ့ သဗၺညုတ ဘုရားတစ္ဆူ ျဖစ္ႏုိ္င္ခြင့္ဆုိတဲ့ အခြင့္အေရး နွစ္ခုရွိတယ္။ ႀကိဳက္ရာကုိ ေရြးႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ ႏႈတ္ျမြက္စကားကုိ ၾကားနာရလုိ႔ “ဘုရားျဖစ္ဖုိ႔ ပါရမီေတာ္တုိ႔ကုိ မဆုတ္မနစ္ ျဖည့္ဆည္း အားထုတ္ပါမယ္” ဆုိျပီးလက္ခံ ပန္ဆင္လုိက္တာပါ။ “မတန္ရာကုိ ေတာင့္တတာ မဟုတ္ပါဘူး၊ ထုိက္တန္စြာေပးအပ္တဲ့ အတြက္ လက္ခံပန္ဆင္လုိက္တာ”လုိ႔ အဓိပၸာယ္ ရပါတယ္။
ဒီပကၤရာဘုရားရွင္က ႏႈတ္ျမြက္ ေျပာဆုိရတာကလည္း အေၾကာင္းမဲ့သက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။
(၁) လူသားစင္စစ္ျဖစ္ျခင္း၊
(၂) ေယာကၤ်ား စင္စစ္ျဖစ္ျခင္း၊
(၃) လုိအပ္လွ်င္ အဲဒီဘ၀မွာပဲ အရဟတၱဖုိလ္အထိ ေရာက္ရွိျပီး နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ျခင္း(ဒီေန႔ ငါးပါးသီလေတာင္ အစင္အၾကယ္ မျမဲၾကဘဲ ဘုရားဆုပန္ဆုိျပီး ျဖီးျဖန္းညာ၀ါး လုပ္ေနၾကသူတုိ႔ကုိ အကဲဖတ္မိစရာ အဂၤါရပ္ပါပဲ)
(၄) သက္ေတာ္ထင္ရွား ျမတ္စြာဘုရားကုိ ဒိ႒မ်က္ေမွာက္ဖူးျမင္ရျခင္း၊
(၅) ကမၼ၀ါဒီ (ကံနဲ႔ ကံရဲ့ အက်ိဳးကုိ ယုံၾကည္သူ) ရွင္ရေသ့ျဖစ္ျခင္း၊
(၆) စ်ာန္သမာပတ္ရွစ္ပါး၊ အဘိညာဥ္ငါးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံသူျဖစ္ျခင္း၊
(၇) အဓိကာရ (အရပ္စကားအေခၚ’အထိကရ’ ကုသိုလ္ထူးနဲ႔ ျပည့္စုံျခင္း၊
(၈) မီးပင္လယ္ႀကီးပဲ ဆီးဆီး၊ ဓားသြား၊ လွံသြား၊ ရွားမီးခဲ တံတား ေတြပဲ ျခားျခား၊ မဆုတ္မနစ္ ကူးခတ္သြားျပီး ဘုရားမျဖစ္သမွ် မေလွ်ာ့ဘဲ ဘုရားျဖစ္လုိတဲ့ ဆႏၵ ျပင္းျပျခင္းဆုိတဲ့ အဂၤါရွစ္ပါးနဲ႔ ျပည့္စုံလုိ႔ မိန္႔ၾကားတာပါ။
ဒီအဂၤါရွစ္ပါးထဲမွာ နံပါတ္(၇)ျဖစ္တဲ့ အဓိကာရ ကုသိုလ္ဆုိတာ အသက္ကုိပင္ ငဲ့ကြက္ ေထာက္ထားျခင္း မရွိဘဲ ျပဳလုပ္ရဲတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးကုိ ဆုိလုိတာပါ။ သုေမဓာရွင္ရေသ့ဟာ မိမိတာ၀န္ယူထားတဲ့ ရႊံဗြက္ႀကီး ဖုိ႔လုိ႔မျပီးခင္မွာပဲ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္နဲ႔ ေနာက္ပါ ရဟန္းေတာ္ ေလးသိန္းတုိ႔ ႀကြလာတာကုိေတြ႔ရျပီး ဘုရားရွင္ရဲ့ လကၡဏာေတာ္ ႀကီးငယ္တုိ႔ကုိ ဖူးျမင္ရတဲ့အခါ “ျမတ္စြာဘုရားရွင္ႀကီးတစ္ပါး ျဖစ္ပါလ်က္ ဒီလုိညြန္ေပ်ာင္းေပၚမွာ နင္းျပီး ဆင္းရဲစြာမၾကြ ျမန္းေစသင့္ဘူး၊
ဒီေန႔ ငါဟာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ထံမွာ အသက္ကုိ စြန္႔သင့္တယ္လုိ႔ သုံးသပ္ျပီး ေတာ့မွ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္နဲ႔ ရဟႏၱာေလးသိန္းတုိ႔ ငါရဲ့ ေက်ာက္ကုန္း(ေက်ာျပင္)ကုိ နင္းျပီး ၾကြေတာ္မူၾကပါေစသတည္းလုိ႔ ဆုံးျဖတ္ျပီး ကုိယ္ကုိ အလ်ားစင္း တံတားခင္းလုိက္တာပါ။ အဲဒီလုိ ကုသိုလ္မ်ိဳးကုိ အဓိကာရ (အလြန္အကဲ)ကုသိုလ္၊(တုႏႈိင္းမရတဲ့ အထိကရ ကုသိုလ္)လုိ႔ ေခၚတာပါ။
ဒီပကၤရာဘုရားရွင္က သုေမဓာရွင္ရေသ့ရဲ့ အရည္အခ်င္း အဂၤါရပ္ရွစ္ပါးနဲ႔ ျပည့္စုံပုံကုိသာမက သုမိတၱာ အမ်ိဳးသမီးေလးရဲ့ အရည္အခ်င္း ဂုဏ္အဂၤါေတြကုိပါ သိျမင္ေတာ္မူတဲ့ အတြက္--
“အုိ.. သုေမဓာရေသ့ျမတ္၊ ဒီ-သုမိတၱာ အမ်ိဳးသမီးဟာ ဘုရားျဖစ္ဖုိ႔ အားထုတ္တဲ့ သင့္အတြက္ စိတ္တူ ကံတူ အညီအမွ် ျပဳလုပ္သူ၊ ကုိယ္ ႏႈတ္ ႏွလုံး သုံးပါးလုံး ခ်စ္ခင္အပ္သူ (ပါရမီျဖည့္ဖက္) ျဖစ္ေပလိမ့္မယ္။ ေနာက္ဆုံး ပစၦိမဘ၀မွာ သင့္ရဲ့ ေလာကုတၱရာ အေမြကုိ အရဟတၱဖုိလ္ေပါက္ ခံယူျပီး တန္ခုိးဣဒၶိပါဒ္နဲ႔ ျပည့္စုံတဲ့ သာ၀ိကာမ ျဖစ္လိမ့္မယ္”အစရွိတဲ့ ဗ်ာဒိတ္ စကားကုိ မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သုေမဓာရွင္ရေသ့က ဘုရားအေလာင္း အာဇာနည္ေယာကၤ်ားေကာင္းအျဖစ္ နိယတဗ်ာ ဒိတ္ကုိ ခံယူသလုိ သုမိတၱာ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းကေလးလည္း ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ နိယတ ဗ်ာဒိတ္ရရွိတယ္လုိ႔ပဲ ဆုိရမွာပါ။
ဒီေနရာမွာ ဒီေန႔ေခတ္မီတယ္၊ ၀ိဘဇၨ၀ါဒကုိ လက္ကုိင္ ထားတယ္ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တခ်ိဳ႔ရဲ့ အူေၾကာင္ေၾကာင္ စဥ္းစားေ၀ဖန္ေတြးေခၚ ေခတ္မီၾကပုံကေလးကုိ နည္းနည္း ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ သူတုိ႔ေျပာတဲ့စကားကုိ အရင္နားဆင္ၾကည့္ပါဦး-
“ဘုရားအေလာင္းေတာ္ဟာ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးဘ၀မွာ ပါရမီျဖည့္ဖုိ႔ဆုိျပီး မဒၵီေဒ၀ီကုိလည္း လႈပစ္တယ္၊ သားငယ္ သမီးငယ္တုိ႔ကုိလည္း လႈပစ္တယ္ဆုိေတာ့ ဒီကိစၥဟာ ဒီေန႔ကမၻာ့ အလယ္မွာ ခ်ျပလုိ႔ (ေျပာျပလုိ႔)ျဖစ္ကုိ မျဖစ္ႏုိင္ေလာက္တဲ့ ကိစၥျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔ လဲဆုိေတာ့ ဒါဟာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ကြ်န္နုိင္ထက္ စီးနင္းျပဳရာ က်ေနပါတယ္။ ကေလးငယ္ မ်ားကုိ ကြ်န္အျဖစ္ခုိင္းေစဖုိ႔ ေပးလွဴတယ္ ဆုိတာဟာလည္း ဒီေန႔ ကေလးသူငယ္ လူေမွာင္ခုိ ကိစၥေတြနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ တစ္ကမၻာလုံး လက္ခံထားတဲ့ မိခင္နဲ႔ ကေလးသူငယ္ ေစာင့္ေရွာက္ ေရး ဆုိင္ရာ ဥပေဒမ်ားနဲ႔ ျငိေနလုိ႔ ကမၻာက လက္မခံႏုိင္ပါဘူး”တဲ့။
ဒီလုိ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ခဏခဏဆုိသလုိ ေတြ႔ရဖူးပါတယ္၊ ဒါေၾကာင့္ ေလာကမွာ မိခင္နဲ႔ကေလးေတြဟာ ဘာမွ ျပႆနာမတက္တတ္ဘူး။ ေလာက ႀကီးကုိ ျပႆနာေတြ ရႈတ္ေထြးေအာင္ လုပ္ေနတာ၊ ရုံးျပင္ကနားမွာ အမႈေတြ စုပုံေနတာ၊ လက္ရွိႀကဳံေတြ႔ေနရတဲ့ ဒုကၡအေထြေထြတုိ႔ရဲ့ အဓိက လက္သည္ဟာ မိခင္နဲ႔ကေလးမ်ား မဟုတ္ၾကဘူး၊ ဖခင္နဲ႔ လူႀကီးေတြသာျဖစ္လုိ႔ ေလာကႀကီး ျငိမ္းခ်မ္းသာယာဖုိ႔အတြက္ဆုိရင္ “ဖခင္နဲ႔ လူႀကီးမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရး” အသင္းႀကီးကမွ တကယ္လုိအပ္ေနတာ လုိ႔ေတာင္ စဥ္းစားမိခဲ့တာ အေတာ္ၾကာေနျပီ။
အခုလည္း တကယ့္ပါရမီရွင္ အာဇာနည္ေယာကၤ်ားျမတ္တုိ႔ရဲ့ လုပ္ငန္းကုိ ခုကာလ ေခတ္မီ ဥပေဒေတြနဲ႔ ျငိစြန္းတယ္တဲ့ဗ်ာ။ သူတုိ႔ေျပာပုံ အရဆုိရင္ အေလာင္းေတာ္သူျမတ္ ျဖည့္ က်င့္ခဲ့တဲ့ ပါရမီေတြထဲက ဒါနပါရမီန ပတ္သက္လုိ႔ အထြတ္အထိပ္ျဖစ္တဲ့ ‘စြန္႔ျခင္းႀကီး ငါးပါး’ဆုိတာ ကုိေတာင္ “သားမယားကုိစြန္႔ျခင္း”ဆုိတာကုိ နႈတ္ပယ္ျပီး စြန္႔ျခင္းႀကီးေလးပါးကုိ သာ ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္လုိ႔ လိမ္ညာရေတာ့မယ့္ပုံမ်ိဳး ဆုိက္ေနတယ္။
သူတုိ႔တစ္ေတြရဲ့ ေျပာပုံ ေျပာေပါက္ အရဆုိရင္ ဒါဟာ ဒီေန႔ ကမၻာမွာ တကယ္ပဲ ႀကဳံေတြ႔ေန ရတဲ့ ျပႆနာႀကီးတစ္ခုလုိ အေလးအနက္ ေျပာေနၾကတာပါ။ ဒါေပမယ့္ တကယ့္လက္ေတြ႔ ကမၻာကုိ သာသနာျပဳေတာ္မူခဲ့တဲ့ ဆရာေတာ္ အရွင္ေသ႒ိလရဲ့ ေျပာျပခ်က္မ်ား အရဆုိရင္ ကမၻာႀကီးဟာ အခုလုိ သူျမတ္လမ္းစဥ္ေတြအေပၚမွာ ျပႆနာရွာျပီး စြမ္စြဲေလာက္ေအာင္ အထိ ေအာက္က် ေနာက္က်ျဖစ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး အလြန္ရွားပါတယ္တဲ့။ ဆရာေတာ္ႀကီးက-
“ေလာကမွာ ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာ အကဲခတ္ၾကည့္၊ အက်ိဳးကုိလုိလားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အက်ိဳးကုိၾကည့္ျပီး အက်ိဳးကုိရွာၾကတာ၊ အျပစ္ကုိ လုိလားတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြက အျပစ္ကုိၾကည့္ျပီး အျပစ္ရွာ၊ အျပစ္တင္လုပ္ၾကတာပဲ၊ ေနာက္ဆုံးေတာ့ အက်ိဳးရွာသူေတြက အက်ိဳးကုိ ေတြ႔ျမင္ျပီး အက်ိဳးရၾကတယ္။ အျပစ္ရွာသူေတြကေတာ့ အျပစ္ေတြျမင္ျပီး အျပစ္ရေနၾကတာေပါ့။
သူတုိ႔အေနာက္ႏုိင္ငံေတြမွာ နားမလည္ႏုိင္တဲ့ ကိစၥတစ္ရပါအေပၚမွာ သူတုိ႔ရဲ့ သေဘာထားကုိက အလြန္အထက္တန္းက်တဲ့ ခံယူခ်က္ရွိတယ္။ ဥပမာ-‘ဗုဒၶဘာသာအရ အျမင့္ဆုံးပန္းဆုိင္ဟာဘာလဲ’လုိ႔ ေမးလာတဲ့အတြက္ “နိဗၺာန္”နဲ႔ နိဗၺာန္ ေရာက္ေၾကာင္း မဂၢင္ရွစ္ ပါးကုိ ရွင္းျပတဲ့အခါ အေသအခ်ာ စူးစူးစုိက္စုိက္ကုိ နားေထာင္တယ္၊ ျပီးေတာ့ ဘာေျပာလဲဆုိေတာ့ ‘ကြ်န္ေတာ္တုိ႔ ဉာဏ္သိပ္မမီေသးဘူး၊ သိပ္ျပီးေလးနက္ လြန္းတယ္’ တဲ့။ ဒါဟာ အလြန္အဆင့္မီတဲ့ မွတ္ခ်က္ပဲ။ သူ႔အတြက္ နိဗၺာန္တံခါး ဘယ္ေတာ့မွ မပိတ္ဘူး။
တုိ႔ဒီမွာ ေခာတ္မီသလုိလုိ၊ ေခတ္ပညာတတ္လုိလုိ ေကာင္ေလးေတြ တစ္ခါတစ္ခါ လာေမးလုိ႔ ေျပာျပၾကည့္တယ္၊ သူတုိ႔ သေဘာမေပါက္ နားမလည္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးဆုိရင္” ဟာ.. ဒါေတာ့ လုံးလကုိ မျဖစ္ႏုိင္ပါဘူး”တဲ့၊ မွတ္ခ်က္ခ် ပုံခ်င္း ဘယ္ေလာက္ အဆင့္အတန္းကြာသလဲ၊ သြားျပီ.. သူ႔အတြက္ ဘာမွ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မရွိေတာ့ဘူး၊ သူ႔ဟာသူ အားလုံးကုိ တံခါးပိတ္ပစ္ လုိ္ကျပီေလ။ ‘မျဖစ္နုိင္ပါဘူး’ ဆုိမွေတာ့ ဒီကစၥကုိ သူဘယ္လုိလုပ္ ေလ့လာေတာ့မွာလဲ၊ ဒါဟာ အထက္တန္း ေရာက္မယ့္သူနဲ႔ ေအာက္တန္းက်မယ့္ သူတုိ႔ရဲ့ သေဘာထား ကြာျခားခ်က္ပဲ”လုိ႔ ရွင္းျပဖူးပါဘူး။
အခုလည္း ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးကုိ မိခင္နဲ႔ ကေလးသူငယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရး ဥပေဒအရ အျပစ္မရွိဆုိျပီး ျပႆနာရွာလာတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြကုိ ေတြ႔ရ ေတာ့ ဆရာေတာ္ႀကီးေျပာတဲ့ အထက္တန္းစား စိတ္ထားနဲ႔ ေအာက္တန္းက်တဲ့ စိတ္ထားဆုိတာကုိ ေျပးျပီး သတိရမိတယ္။ သူတုိ႔ကုိေတာ့ အေထြအထူး မေျပာလုိက္ပါဘူး။ “ ဒီကိစၥက ယေသာဓရာေထရီမႀကီး အသိဆုံးပါ။ သူ႔ကုိ ေမးေလွ်ာက္ၾကည့္သင့္တယ္” လုိ႔ပဲ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ယေသာဓရာ ရဟႏၱာေထရီမႀကီးအျဖစ္ ေရာက္တဲ့အခါမမွာေတာ့ ဘုရားရွင္ထက္ ၂-ႏွစ္ ေစာျပီး သက္ေတာ္ ၇၈-နွစ္အရြယ္မွာ ပရိနိဗၺာန္ျပဳပါ တယ္။ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခါနီးမွာ အျခံအရံ ဘိကၡဳနီမမ်ားနဲ႔အတူ ျမတ္စြာဘုရားထံ ၀င္ေရာက္ျပီး အတိက္ဘ၀ တစ္စိတ္စ္ပုိင္းတုိ႔ကုိလည္း ျပန္ေျပာင္း ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ျပီးေတာ့ အဲဒီလုိ ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ဘ၀ကုိ အရွင့္အတြက္ သက္သက္ စြန္႔လႊတ္ ျဖည့္က်င့္ခဲ့တဲ့ ကာလတစ္ေလွ်ာက္မွာ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္မ်ား ရွိရင္လည္း ခြင့္ လႊင့္ဖုိ႔ ေလွ်ာက္ထားတာပါ။ အဲဒီထဲမွာ ေထရီမႀကီးက ဘယ္ေလာက္အထိ ပြင့္လင္းသလဲ ဆုိရင္-
“ဒီပကၤရာျမတ္စြာဘုရားကုိ ပူေဇာ္ဖုိ႔ ၾကာပန္းရွစ္ခုို္င္ကုိယူျပီးအလာ ပရိသတ္ဗုိလ္ပုံအလယ္မွာ ထင္ရွားတဲ့ သုေမဓာရွင္ရေသ့ကုိ ဖူးျမင္ လုိက္ရတယ္။
ကာလခ်ိန္ၾကာ ခ်စ္ၾကင္နာခဲ့ရသူ၊ စိတ္ႏွစ္လုံးကုိ သိမ္းက်ဳံးဆြဲေဆာင္ႏုိင္စြမ္းရွိတဲ့ ရွင္ရေသ့့ကုိ ဖူးျမင္လုိက္ရတာနဲ႔ တစ္ျပိဳင္နက္ ‘ငါဟာ အသက္ရွင္ရက်ိဳးနပ္ျပီ’လုိ႔ ခံစားလုိက္ရ ပါတယ္။ (ေထရီအပဒါန္ ၃၆၅-၆)
ဒီစကားအရ သုေမဓာနဲ႔ သုမိတၱာတုိ႔ ဘ၀မတုိင္မီကတည္းက စိတ္တူကုိယ္တူ ကုသိုလ္ျပဳ ဖက္ ခ်စ္ၾကင္နာဖက္မ်ား ျဖစ္ၾကသလုိ သုမိတၱာဘ၀မွာ သုေမဓာ ရွင္ရေသ့လကုိ ေတြ႔ရေတာ့ လည္း သူကပဲ ျမင္ျမင္ခ်င္း ေမတၱာေပမစိတ္ျဖစ္ခဲ့ျပီး ပါရမီျဖည့္ဖက္အျဖစ္ ခံယူခဲ့တယ္ဆုိတာ ကုိလည္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ၀န္ခံတယ္။
ဒီလုိ ပါရမီျဖည့္ဖက္ျဖစ္ဖုိ႔ ဘုရားအဆူဆူနဲ႔ ပေစၥကဗုဒၶါေတြ ရဟႏၱာအရွင္ျမတ္ေတြထဲမွာ လည္း ဆုေတာင္းခဲ့ဖူးတယ္ ဆုိတာကုိ ေထာက္ဆရင္ ပါရမီျဖည့္ဖက္ တစ္ေယာက္ရဲ့ လွႈဘြယ္၀တၳဳတစ္ခု မျခားနားတဲ့ ဘ၀ကုိလည္း နားလည္ျပီး ျဖစ္သလုိ ဒီလုိ သေဘာထားျပီး စိတ္တူကုိယ္မွ် ပါရမီျဖည့္ရတဲ့ အစြန္႔ အလွဴခံဘ၀ကုိလည္း ကုိယ္တုိင္က်က်နန သိျပီးမွ ေက်ေက် နပ္နပ္ ခံယူခဲ့တယ္ဆုိတဲ့ သေဘာကုိလည္း ေျပေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္လည္း အျခားတစ္ေနရာမွာ--
“ရဟန္းျမတ္ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား… ဘ၀ေပါင္း ကုေဋအေထာင္မက မယားျပဳဖုိ႔ အတြက္ေကာ၊ အစားအစာ ျပဳဖုိ႔အတြက္ပါ အကြ်ႏု္ပ္ကုိ သူတစ္ပါးအား ေပးလွဴခဲ့ ေပမယ့္ အရွင္ဘုရား (သဗၺညဳတဉာဏ္ ရရွိႏုိင္ေရးကုိ ေရွးရႈျပီး) စိတ္ေဖာက္ျပန္ ျငိဳင္ျငင္ျခင္း လုံး၀ မျဖစ္ခဲ့ပါ။
အရွင္ဘုရား၏ သဗၺညဳတဉာဏ္ရႏုိင္ေရးကုိ ေရွးရႈျပီး တပည့္ေတာ္ရဲ့ ကုိယ္အဂၤါေတြ၊ အ၀တ္တန္ဆာေတြ၊ အမ်ိဳးသမီးတုိ႔ရဲ့ တန္ဆာေတြကုိ ဘာမွ်မလွ်ိဳ႔၀ွက္ခဲ့ပါ။
အရွင္ဘုရားအက်ိဳးအတြက္ ခ်မ္းသာျခင္းနဲ႔ႀကဳံရတဲ့အခါ ၀မ္းျမာက္ခဲ့သလုိ ဆင္းရဲမႈနဲ႔ ႀကဳံရတဲ့အခါမွာလည္း စိတ္မခ်မ္းမသာ မျဖစ္ခဲ့ပါ။ ခ်မ္းသာနဲ႔ ဆင္းရဲႏွစ္မ်ိဳးလုံးမွာ ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ ပမာ ညီမွ်ခဲ့ပါတယ္။”(ေထရီအပါဒါန္) စတဲ့ ဂါထာေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ ေလွ်ာက္ထားျပီးေတာ့မွ-
ပါရမီျဖည့္စဥ္ သံသရာခရီးတစ္လွ်ာက္ ခြ်တ္ေခ်ာ္ မွားယြင္းမႈမ်ား ရွိခဲ့ရင္လည္း အျပစ္ကုိ သည္းခံေတာ္မူပါ”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကေတာ့-
“ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ခါနီးဆဲဆဲျဖစ္တဲ့ သင့္ကုိ ဘာမ်ား အထူးေျပာစရာ ရွိပါေတာ့မလဲ ခ်စ္သမီး..”လုိ႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရား မိန္႔ၾကားေတာ္မူခဲ့တဲ့အတုိင္းပါပဲ၊ “ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္ခါနီးဆဲဆဲ ေရာက္ေနခါမွ အတိတ္က ျဖစ္ေၾကာင္းေတြ ဘာလုိ႔မ်ား ျပန္ေျပာင္း ေလွ်ာက္ထား ေနရပါလိမ့္”လုိ႔ ထင္ခဲ့မိ ပါတယ္။
အခုကာေလပၚ ေခတ္မီပုဂၢိဳလ္မ်ားရဲ့ စိန္႔စြဲခ်က္ကုိ ၾကားရေတာ့မွ ေၾသာ္… ေထရီမႀကီးဟာ ဒီလုိပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးေတြကုိ ႀကိဳျမင္လိမ့္မယ္၊ ဒါေၾကာင့္ “ဒီလုိ အစြန္႔အလွဴခံဘ၀”ကုိ ဘုရား အေလာင္းက တုိက္တြန္းျပီး အသုံးခ်ခံတာ မဟုတ္ဘူး၊ သူကုိယ္တုိင္က ကုိယ့္သေဘာဆႏၵနဲ႔ ကုိယ္ရယူခဲ့တာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ထင္ရွားေအာင္ ေလွ်ာက္ထား ေနတာပဲလုိ႔ သေဘာေပါက္ လုိက္မိတယ္။
တစ္နည္းေျပာရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဘုရားရွင္အတြက္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ ဘ၀ေတြမွာသာ လုိေလေသး မရွိေအာင္ ေဆာင္ရြက္ ျဖည့္ဆည္းခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး၊ အခု ပရိနိဗၺာန္စံ၀င္ခါနီးဆဲ ဆဲမွာပင္ ေနာင္ အနာဂတ္မွာ ဘုရားရွင္အေပၚ စြပ္စြဲကဲ့ရဲ့ အျပစ္တင္ၾကမယ့္ အျဖစ္ေတြ မႀကဳံရ ေအာင္ “အရာရာဟာ သူ႔ဆႏၵအတုိင္းသာျဖစ္တယ္”ဆုိတာကုိ အမ်ားတကာ ၾကားသိခြင့္ ရေအာင္ ေလွ်ာက္ထားသြားေလသလားလုိ႔ေတာင္ ေအာက္ေမ့ၾကည္ညုိေလးစားမိပါတယ္။
တကယ့္ သံသာေလကမ္းတုိင္ အစစ္ပါတကား
ဓမၼေဘရီအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)
