သူတို႔စိတ္ႏွင့္ အမ်ားဆႏၵ

သူတို႔စိတ္ႏွင့္ အမ်ားဆႏၵ

(မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ေလ့လာသုံးသပ္ျခင္း)

သီတင္းေလးပတ္ခန္႔ ေဟာ့တ္ နယူးစ္ (Hot News) ျဖစ္ေနခ့ဲတဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒႏွင့္စပ္တဲ့ အစ္ရွူး (issue) အင္းစိန္သံဃာ့ညီလာခံႀကီးအၿပီးမွာ ၿငိမ္သက္သြားခဲ့တယ္။ ထိုသံဃာ့ညီလာခံႀကီးကို သံဃာေတာ္ မ်ားက ဦးေဆာင္၍ က်င္းပျပဳလုပ္တာျဖစ္ၿပီး ဓမၼ၀ိနယႏွင့္အညီ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့ၾကလို႔ “ညီညြတ္ ျခင္းသည္ အင္အား↔ဆိုတဲ့ သံဃသမဂီၢ သေဘာထားကို ေပၚလြင္ထားရွားေစခဲ့တယ္။ တိုင္းျပည္မွာ ၿငိမ္ခ်မ္းေရး တည္ေဆာက္ေနဆဲ အခ်ိန္အခါျဖစ္လို႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို လိုလားေတာ္မူၾကေသာ သံဃာေတာ္ မ်ားအား ႀကိဳဆိုမိျခင္းပါ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတည္ေဆာက္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးဆိုတာ လြယ္ကူလွတဲ့ အရာမ်ဳိးေတာ့မဟုတ္ပါ။ တခါတရံမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ဦးတည္ၿပီး ေဆာင္ရြက္တာမ်ဳိးျဖစ္ေပမဲ့ တခ်ဳိ႔ကိစၥေတြမွာ မၿငိမ္းမခ်မ္း ျဖစ္သြားတတ္တာ မ်ဳိးေတြလည္း ရွိေနတတ္ျခင္းပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ မၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းကို ျဖစ္ေစႏိုင္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေတြ မ်ားစြာရွိေကာင္းရွိပါလိမ့္မယ္။ သို႔ေသာ္ အဲဒီထဲမွ ျဖစ္ႏိုင္ေျခရွိတဲ့ အေၾကာင္းရင္း ေတြကေတာ့ – အျမင္မတူတဲ့ အေတြးေတြ၊ ယဥ္ေက်းမွုျခင္းမတူတဲ့ လူ႔ပတ္၀န္းက်င္၊ သင္ၾကားတတ္ေျမာက္ထားတဲ့ မတူညီတဲ့ ဘာသာရပ္၊ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတဲ့ ျခားနားတဲ့ ဘ၀ခရီး၊ သင္ယူေလ့လာထားတဲ့ မတူညီတဲ့ လူ႔သမိုင္း၊ ကြဲျပားျခားနားတဲ့ ဘာသာယုံၾကည္ကိုးကြယ္မွု စတဲ့ ဒီလို မတူကြဲျပားမွုေတြ ရွိေနသမွ်ကာလပတ္လုံး ၿငိမ္းခ်မ္းျခင္းဆိုတဲ့ သဘာ၀ တရားႏွင့္ မၿငိမ္ခ်မ္းျခင္းဆိုတဲ့ သဘာ၀တရား ႏွစ္ခုအၾကား အားၿပဳိင္မွုေတြဆိုတာ ရွိၿမဲရွိေနမွာပါ။

ကိုယ့္အျမင္၊ သူ႔အျမင္၊ ကိုယ့္ဆႏၵ၊ သူ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းဟာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့ အျမဴေတ လို႔ဆိုရမွာပါ။ သို႔ေသာ္ ကိုယ့္ဆႏၵကို သေဘာက် ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းကိုသာ လူ႔အခြင့္အေရးထင္ၿပီး အမ်ား ဆႏၵကို အမ်ားသေဘာက် ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းကိုမူ လူ႔အခြင့္ေရး ခ်ဳိးေဖါက္သည္ဟု ထင္ျမင္ ယူဆသူ ေတြကလည္း ရွိေနေလေတာ့ လြတ္လပ္မွုရွိရမည္ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့အျမဴေတကို ေ၀၀ါးသြားေစျခင္းပါ။ ̏လူ႔အခြင့္ေရးစကားကို မ်ားမ်ားေျပာဆိုေနသူသည္ လူ႔အခြင့္အေရးကိစၥမ်ား၌ ကိုယ္တိုင္က ခ်ဳိးေဖါက္ေနမိ တတ္၏။ ဒီမိုကေရစီစကားကို လိုသည္ထက္ပုိ၍ ေျပာေနသူသည္ ကိုယ္တိုင္က အာဏာရွင္စနစ္ကို က်င့္သုံး ေနမိတတ္၏˝ တဲ့။ ေခတ္သစ္ပညာရွင္တို႔၏ အယူအဆပါ။ ထိုအဆို၏ မွားျခင္း၊ မွန္ျခင္းကို ကိုယ္ပိုင္ဥာဏ္ျဖင့္ သုံးသပ္ဆင္ျခင္ႏိုင္ဖို႔ပါ။

မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ အယူအဆအမ်ဳိးမ်ိုး ေပၚထြက္လာခဲ့တယ္။ သုံးသပ္ပုံျခင္း မတူညီၾက၍ ကမၻာ႔လူ႔သားမ်ားအလယ္မွာ စိတ္၀င္းစားဖြယ္ေကာင္းတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ျဖစ္ခဲ့တယ္။ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ေအာက္မွာ ကိုယ့္ဆႏၵ၊ သူ႔ဆႏၵကို ထုတ္ေဖၚေျပာၾကားခြင့္မ်ား ရရွိၾက၍ ေက်နပ္မိျခင္းပါ။ သို႔ေသာ္ လူ႔အခြင့္ေရး စကားကို မ်ားမ်ား ေျပာဆိုၿပီး၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ရဲ့ က်င့္ထုံးကို ေလးစားလိုက္နာသင့္သည္ဟု တြင္တြင္ႀကီး ေျပာဆိုေနသူမ်ားသည္ ဒီမိုကေရစီစနစ္ႏွင့္အတူ ေမြးဖြားလာတဲ့ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ဆိုတဲ့ ဒီမိုကေရစီ က်င့္ထုံးကို ေမ့ထားၾကဟန္တူ၏။ အမ်ားဆႏၵျဖစ္တဲ့ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို လြတ္ေတာ္သုိ႔ တင္သြင္းမည့္ကိစၥ၌ ကန္႔ကြက္ရွုတ္ခ်ေနၾကသည္ကို ေတြ႔ရွိၾကရသည္။ လူတိုင္း လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ရွိသည္မို႔ ႀကိဳဆိုပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေ၀ဖန္ေျပာဆိုရာ၌ ေၾကာင္းက်ဳိးယုတၱိဆီေလၽွ်ာ္၍ သုံးႏွုံးေျပာဆိုေသာစကားတို႔၌ ကိုယ္က်င့္သိကၡာ ဆိုင္ရာ အဆင့္ရွိဖို႔ေတာ့လို၏။

အမ်ဳိးသမီးမ်ား လက္ထပ္ျခင္းကိစၥႏွင့္စပ္ေသာ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒမ်ဳိးဆိုတာ အမ်ဳိးသမီးမ်ားကသာ ေရးဆြဲၾကရမွာျဖစ္သည္ဟု ယူဆထားသူေတြလည္း ရွိေနျခင္းပါ။ ထိုအဆို (သို႔မဟုတ္) ထိုအယူ အဆသည္ သီအိုရီသေဘာအရ မွန္းေကာင္း မွန္ႏိုင္ေသာ္လည္း ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ေ၀ဖန္သုံးသပ္ ေျပာဆိုရလွ်င္ ထိုအဆိုကို မွန္သည္ဟုေျပာဖို႔ခက္၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယေန႔ျပည္သူမ်ားအၾကား ျပဌာန္းေပးထားေသာ ဥပေဒမ်ားကို ၿခဳံငုံသံုးသပ္ၾကည့္လွ်င္ ဥပေဒအမ်ဳိးအစား (၂)မ်ဳိးကို ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

နံပတ္ (၁) ဥပေဒအမ်ဳိးအစားက  ကိုယ္တိုင္က (ဥပေဒပညာရွင္မ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေခါင္းေဆာင္မ်ားက) ဥပေဒကို ေရးဆြဲျပဌာန္း၍ ကိုယ္တိုင္လည္းလိုက္နာရေသာဥပေဒမ်ဳိး၊ နံပတ္ (၂) ဥပေဒအမ်ဳိးအစားက ဥပေဒကို ကိုယ္တိုင္က (ျပည္သူလူထုက) ေရးဆြဲထားသူမဟုတ္ေသာ္လည္း လိုက္နာရေသာဥပေဒ ဟူ၍ ဥပေဒ အမ်ဳိးအစား ႏွစ္မ်ဳိးရွိေၾကာင္း ေတြ႔ရွိႏိုင္သည္။

ဥပမာ၊ အဲနီးမဲလ္ ရုိက္တ္ (Animal Right) တိရစၦာန္မ်ားအခြင့္အေရးအတြက္ ကာကြယ္ေပးထား ေသာဥပေဒကို တိရစၦာန္မ်ားက ေရးဆြဲထားျခင္းမဟုတ္ေၾကာင့္ သိျမင္ႏိုင္ျခင္းပါ။ ယာဥ္ စည္းကမ္း၊ လမ္းစည္း ကမ္းႏွင့္ဆိုင္ေသာ ဥပေဒမ်ားကို ယာဥ္ေမာင္းသူမ်ားက ေရးဆြဲထားျခင္းမ်ဳိး မဟုတ္ သည္ကိုလည္း ေလ့လာ သိရွိႏုိင္ျခင္းပါ။ တိုင္းျပည္အတြက္၊ လူမ်ုဳိးအတြက္ အေမွ်ာ္အျမင္ရွိၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္ ဥပေဒ ပညာရွင္မ်ား ပူးေပါင္း၍ ေရးဆြဲထားျခင္းျဖစ္ၿပီး ျပည္သူမ်ားက လိုက္နာေနရျခင္းပါ။ ဥပေဒပညာႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ေတြးေခၚေမွ်ာ္ျမင္တတ္သူတိုင္း ဤအေျခအေနမ်ားကို သိရွိႏိုင္ျခင္းပါ။ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ သံဃာ ေတာ္မ်ားက ဥပေဒကို ေရးဆြဲသူမ်ားမဟုတ္ပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္အား၊ ျပည္သူလူထုအား ျမန္မာ့အမ်ဳိးသမီးမ်ား (တုိင္းရင္းသူအမ်ဳိးသမီးမ်ားလည္းပါ၀င္)ႏွင့္ ထိုအမ်ဳိးသမီးမ်ားႏွင့္ စပ္ေသာ မိသားစု၀င္မ်ားအတြက္ ဆုံးရွုံး နစ္နာ ေနမွုမ်ားကို ႏိုင္ငံေတာ္မွ ဥပေဒျဖင့္ ကာကြယ္ေပးရန္ ေတာင္းဆိုတိုက္တြန္းျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း သိရွိႏိုင္ၾကဖို႔ပါ။

ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအတြက္ ရသင့္ရထိုက္ေသာ လူ႔အခြင့္ေရးမ်ားကို ရရွိႏိုင္ရန္ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္ရွိေသာ ဒီမိုကေရစီက်င့္ထုံးအရ ျပည္သူ႔သေဘာဆႏၵကို သံဃာေတာ္မ်ားက လက္မွတ္ေကာက္ခံ ေနမွုအတြက္ အသဲအသန္ကန္႔ကြက္ ရွုတ္ခ်ေျပာဆို ေရးသားေနမွုမ်ားသည္ အမွန္တရားကို မသိမျမင္၍ေလာ။ သို႔မဟုတ္ သိကားသိ၏။ ဆုံးရွုံးနစ္နာေနေသာ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးမ်ားအား ကိုယ္ခ်င္းစာတရားမ်ား မထားႏိုင္၍ေလာ။ သို႔မဟုတ္ အတၱ မာနတရားေတြ အစြန္းထြက္ေန၍ သတိမမူႏိုင္ျခင္းမ်ဳိးေလာ။ ေ၀ခြဲဖို႔ ခက္ေနျခင္းပါ။

မိမိဆႏၵကို မိမိလြတ္လပ္စြာ ထုတ္ေဖၚေျပာဆိုျခင္းသည္ ဒီမုိကေရစီစနစ္ရဲ့ အျမဴေတလို႔ ဆိုႏိုင္ျခင္းပါ။ သို႔ေသာ္ မိမိေျပာေသာစကားမ်ား၌ အက္သစ္က္စ္ (ethics) ရွိဖို႔ေတာ့လိုအပ္ေနျခင္းပါ။ ေျပာေသာ စကား မ်ားသည္ အဆင့္အတန္းရွိလား၊ မရွိလား။ သင့္ေတာ္လား၊ မသင့္ေတာ္လား။ အက်ဳိးရွိလား၊ မရွိလား စဥ္းစား ႏိုင္ဖို႔ေတာ့လိုမွာပါ။ ေလာက၌ ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထရွိ္သည္မွာ – ဥာဏ္ရွိေယာက္်ားမ်ားသည္ပင္ (ပညာျပည့္၀ ေသာ အမ်ဳိးေကာင္းသား၊ အမ်ဳိးေကာင္းသမီးမ်ားပင္) ျဖစ္လင့္ကစား မိမိေျပာလိုေသာစကား၌ ဥာဏ္မယွဥ္ဘဲ ေျပာဆိုခဲ့မိလွ်င္ လြဲမွားေသာအဓိပၸါယ္ကို ေဖၚေဆာင္သြားတတ္ျခင္းပါ။ ရိုင္းျပေသာသေဘာသို႔ သက္၀င္သြား တတ္ျခင္းပါ။ က်မ္းဂန္မ်ား၌  ေဖၚျပထားသည္မွာ – “ဥာဏ္ရွိေယာက်္ား၊ မွားလတ္ေသာခါ၊ ေဆးလြန္နာကို၊ ဆရာေနာက္ဆက္၊ အကုခက္၏↔တဲ့။ ၾကမ္းကၽြံလွ်င္ ႏုွတ္လို႔ရႏိုင္ေသးေသာ္လည္း စကားကၽြံလွ်င္ ႏွုပ္ရခက္ ေၾကာင္း သတိေပးစကား အဆိုရွိထား၍ ပညာရွိသူတို႔ သတိမူႏုိင္ၾကဖို႔ပါ။ အထူးသျဖင့္ ေခါင္းေဆာင္ လုပ္သူမ်ား၊ ျပည္သူေလးစားေသာပုဂၢဳိလ္မ်ား အထူးသတိထားစရာပါ။ မလႊဲသာ၍ စကား တစ္ခြန္းကို ေျပာရ၊ ဆိုရေတာ့မည္ဆိုလွ်င္ သတိတရား၊ ဆင္ျခင္တုံတရား၊ ေမွ်ာ္ျမင္တုံတရားမ်ားႏွင့္ ေျပာႏိုင္၊ ဆိုႏိုင္္ဖို႔ အႀကံျပဳလို ျခင္းပါ။

သတိတရား မထားႏိုင္ပဲ ျဖစ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵကို ေရွ႔တန္းတင္လွ်က္ လူ႔အခြင့္အေရးတစ္ခုတည္းကိုသာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပဳၿပီး၊ ျမန္မာတို႔၏ယဥ္ေက်းမွုဓေလ့ထုံးစံမ်ားကို လုံး၀လ်စ္လ်ဴရွု၍ ေျပာၾကဆိုၾကမည္ ဆိုလွ်င္(ေရးသားၾကမည္ဆိုလွ်င္) ထိုေျပာေသာစကားမ်ားသည္ အစြန္းထြက္သြားႏိုင္ၿပီး၊ ထိုသူ၏အစြန္းထြက္ ေနေသာစိတ္၌္ အတၱဆိုတဲ့ ႀကီးစုိးစိတ္အစဥ္္၊ မာနဆိုတဲ့ ေထာင္လႊားစိတ္အစဥ္တို႔သည္ အမွားအမွန္ကို မသုံးသပ္ႏိုင္တဲ့ အ၀ိဇၨာဆိုတဲ့ မသိစိတ္မ်ားအသြင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားႏိုင္ၿပီး တာက်ဳိးေသာေရသည္ ဦးတည္ရာသို႔ တရွိန္ထိုးစီး၀င္သြားႏိုင္သကဲ့သို သတိကင္းေသာစိတ္သည္ တာက်ဳိးေသာေရကဲ့သို႔ ျဖစ္ရွိသြားႏိုင္ျခင္းပါ။

အ၀ိဇၨာသေဘာကို ေလ့လာသုံးသပ္ၾကည့္လွ်င္ အလင္းကို အေမွာင္ထုက ဖုံးလႊမ္းႏိုင္သလို ဥာဏ္အလင္းကို အ၀ိဇၨာအေမွာင္ထုက ဖုံးလႊမ္းထားႏိုင္ျခင္းပါ။ အမွန္ကိုလည္း အမွားထင္၊ အမွားကိုလည္း အမွန္ထင္သြားႏုိင္ေစျခင္းပါ။ အမွားသံသရာလည္ျခင္းကိစၥမွာ ဒီအ၀ိဇၨာက ဦးေဆာင္ေနၿပီး၊ အမွန္လမ္းကို မေရာက္ေအာင္ တားဆီးေပးေနတဲ့တရားဟာလည္း ဒီအ၀ိဇၨာတရားပါ။

အ၀ိဇၹာသေဘာကို ဥာဏ္သေဘာျဖင့္ မသက္၀င္ႏိုင္လွ်င္ – မသိမွုအ၀ိဇၨာက အတၱတရားကို အစြန္း ေရာက္သြားေအာင္၊ မာနတရားကို ေခါင္းေထာင္လာေအာင္ စြမ္းေဆာင္ႏိုင္တာမို႔ ငါကဲ့သို႔ေသာ လူသားအား အဘယ္သူက အန္တုႏုိင္မွာလဲဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကို အထင္ႀကီးစိတ္ျဖင့္ အတၱကိုအထြဋ္တင္၊ မာနကို အလံထူ၍ အမွားလမ္းကို တစိုက္မတ္မတ္ လိုက္မွားမိတတ္ျခင္းပါ။ အတၱရဲ့ ပဲ့ထိမ္း၊ မာနရဲ့ ပဲ့ကိုင္ထားျခင္းကို ခံရတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးဆိုတာ – ̏ေလွခြက္ခ်ည္းက်န္ အလံမလွဲ˝ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးပါ။

ဇြန္လ (၂၇)ရက္ေန႔က ၿပီးဆုံးသြားခဲ့တဲ့ အင္းစိန္သံဃာ့အစည္းအေ၀းႀကီးအေၾကာင္းကို ေျပာရမယ္ ဆိုရင္ ေျပာစရာေတြကအမ်ားႀကီးပါ။ အဲဒီအမ်ားႀကီးထဲက – ေျပာစရာတစ္ခုက အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ စိတ္ရွည္ရွည္ထားၿပီး၊ သည္းခံၿပီး အလုပ္လုပ္ၾကဖို႔၊ သည္းခံစိတ္မေမြးဘဲ စိတ္လိုက္မာန္ပါ လုပ္ၾကမယ္ဆိုရင္ မလိုအပ္တဲ့အဓိပၸါယ္ေတြ သက္ေရာက္သြားႏိုင္ၿပီး မိမိတို႔ေဆာင္ရြက္တဲ့ လုပ္ငန္းေတြမွာ အေႏွာက္အယွက္ အဟန္႔တားေတြ မ်ားစြာျဖစ္လာႏိုင္တယ္လို႔ သပိတ္အိုင္ ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက သံဃာေတာ္မ်ားအား မိန္႔မွာသြားေတာ္မူုျခင္းပါ။

သည္းခံရမယ္ဆိုေပမဲ့ ျမတ္စြာဗုဒၶေဟာၾကားခဲ့တဲ့ တရားအဆုံးအမကိုလည္း အမွတ္ရေတာ္မူၾကပါဟု ဆက္လက္မိန္႔ၾကားေတာ္မူျပန္တယ္။ ျဗဟၼဇာလသုတၱံမွာ ျမတ္စြာဘုရားက ခ်စ္သားတို႔ ရတနာသုံးပါးရဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးမဲ့ကို တစုံတစ္ေယာက္သူက ေျပာဆိုလာခဲ့ေသာ္ မဟုတ္မမွန္ ေျပာဆိုတာကို မဟုတ္မမွန္ဘူး (အဘူတံ အဘူတေတာ နိေဗၺေဌတဗၺံ) လို႔ ျပန္လည္ေျပာဆိုၾကရမယ္။ (ရတနာသုံးပါးရဲ့ ဂုဏ္ေက်းဇူးကို) ဟုတ္မွန္တဲ့အတိုင္း ေျပာဆိုေနခဲ့ရင္လည္း ဟုတ္မွန္ေၾကာင္း (ဘူတံ ဘူတေတာ ပဋိဇာနိတဗၺံ) ၀န္ခံေျပာဆို ႏိုင္ရမယ္လို႔လဲ မွာၾကားသြားေတာ္မူခဲ့တယ္။

ဟသာၤတၿမဳိ႔၊ မိုးေကာင္းဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးကေတာ့ – ရြာတစ္ရြာတြင္ အိမ္ေလးအိမ္ရွိရာမွာ အိမ္သုံး လုံးကေတာ့ မိသားစု၀င္ေတြ လုံၿခဳံမွုရွိေအာင္ ၿခံစည္းရုိးခပ္ထားၿပီးျဖစ္တယ္။ က်န္တဲ့အိမ္တစ္လုံးက ၿခံမခတ္ရ ေသးလို႔ သားသမီးမ်ားရဲ့ လုံၿခဳံမွုအတြက္ မိဘမ်ားက ထိုအိမ္ကို ၿခံခတ္ဖို႔ ျပင္ဆင္တဲ့အခါ အျခားအိမ္မ်ားက ကန္႔ကြက္လာမယ္ဆိုရင္ တရားမွ်တမွု ရွိႏိုင္ပါမလား။ ဒီလိုမွမဟုတ္ပဲ ၿခံမခတ္ရေသးတဲ့အိမ္မွ သားသမီး ေတြကုိယ္တိုင္က အိမ္တြင္း အိမ္ျပင္ ၀င္ခ်င္တိုင္း၀င္၊ ထြက္ခ်င္တိုင္းထြက္ခ်င္လို႔ စည္းမဲ့၊ ကမ္းမဲ့ ေနလိုတဲ့ သေဘာေၾကာင့္ မိဘမ်ားက ၿခံခပ္တာကို ကန္႔ကြက္ေနၾကမယ္ဆိုရင္ ထိုသားသမီးမ်ဳိးေတြဟာ ဘယ္လို သားသမီးမ်ဳိးေတြ ျဖစ္မလဲ – ဆိုၿပီး ေမးခြန္းထုတ္သြားေတာ္မူခဲ့ျခင္းပါ။

ျပန္ၾကားေရး၀န္ႀကီးဌာနႏွင့္ အေမရိကန္သံရုံးက ႀကီးမွဴးက်င္းပတဲ့ ဘာသာေပါင္းစုံအလုပ္ရုံေဆြး ေႏြးပြဲတစ္ခုမွာ ႏိုင္ငံျခားသူ သတင္း ေထာက္တစ္ေယာက္က အရွင္ဘုရားက ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ အျခားဘာသာ၀င္တစ္ေယာက္ႏွင့္ ထိမ္းျမားလက္ထပ္တာကို သေဘာတူႏိုင္ပါသလားလို႔ အေမးခံရဘူးတယ္။ သေဘာတူႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ အေမ့အိမ္ကထြက္သြားစဥ္အခါက အၿပဳံးမ်ားႏွင့္ ထြက္သြားၾကသလို၊ အေၾကာင္းအမ်ဳိးမ်ဳိးေၾကာင့္ အေမ့အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ၾကရတဲ့အခါမွာလည္း အၿပဳံးမ်ားႏွင့္ ျပန္လာတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္တယ္။ အငိုမ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ ျပန္လာတာကိုေတာ့ လုံး၀မျမင္ခ်င္ပါလို႔ ေျဖၾကားခဲ့ ဘူးတယ္။

အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေရးႏွင့္စပ္လ်ဥ္း၍ ျပည္သူမ်ား သိထားသင့္သည္မွာ – သံဃာေတာ္မ်ားသည္ မ်ဳိးေစာင့္ဥပေဒကို ေရးဆြဲျပ႒ာန္းေပးမည္သူမ်ားမဟုတ္ပါ။ ျပ႒ာန္းေပး၍လည္းမရပါ။ ႏိုင္ငံေတာ္အား သစၥာေစာင့္စည္းေသာအားျဖင့္၊ အမ်ဳိးသမီးအခြင့္အေရးမ်ား၊ မိသားစုအခြင့္ေရးမ်ား၊  အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာအတြက္ ရသင့္ရထိုက္ေသာ အခြင့္အေရးမ်ားကို ရရွိႏိုင္ရန္ ဒီမိုကေရစီ ေဘာင္အတြင္းက၊ လူ႔အခြင့္ေရး စည္းအတြင္းက ဥပေဒျပဳလြတ္ေတာ္သို႔ တင္ျပေပးသူမ်ားသာျဖစ္ေၾကာင္း ေမတၱာျဖင့္ ေရးသား တင္ျပျခင္းပါ။ မ်ဳိးခ်စ္စိတ္ရွိသူမ်ားအတြက္ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာေတာ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းသည္ ဘိုးဘြားအေမြႏွစ္ျဖစ္တဲ့ တိုင္းျပည္ကို ေစာင့္ေရွာက္ျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။

တိုင္းျပည္တြင္းမွာ ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ ဘူမိပုတၱ (ဤေျမမွဖြားေသာ သားသမီးမ်ား) ႏိုင္ငံသားအားလုံး ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ႏိုင္ ၾကပါေစ။

ေဒါက္တာဓမၼပိယ (ITBMU)

ဇူလုုိင္ ၂၆၊ ၂၀၁၃