မေသေဆး
ဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္က-ကိသာေဂါတမီ ဆိုတဲ့ ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္ ဆင္းရဲသူမေလးတစ္ေယာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ သူ႕ဘ၀အေၾကာင္းကံ ဖန္လာပံုဆန္းၾကယ္ေလေတာ့ ကုေဋၾကြယ္သူေဌးမဘ၀ ေရာက္ခဲ့ပံုက ဒီလိုပါ။
သူတို႕ျမိဳ႕မွာ ကုေဋေလးဆယ္ၾကြယ္၀တဲ့ သူေဌးၾကီးတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူေဌးၾကီးရဲ႕ ေနာက္ခံအေၾကာင္း အတိတ္ကုသိုလ္ မစင္ၾကယ္လို႕ပဲထင္ပါရဲ႕။ သူ႕မွာရွိသမွ် ေရႊ၊ ေငြေတြအားလံုးဟာ မီးေသြးခဲေတြ ျဖစ္ကုန္္ပါေရာ တဲ့။ ရွိရွိသမွ်ေတြ မီးေသြးခဲျဖစ္ကုန္တယ္ဆိုေတာ့ ခမ်ာ ဘယ္ေလာက္ေသာက ေရာက္ရွာမလဲ။ ဒါကို မျမင္ရက္တဲ့ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္ က ဒီလိုအၾကံေပးတယ္။
ခင္ဗ်ား မီးေသြးခဲေတြ ေစ်းထဲသြားပံုထား၊ မီးေသြးခဲေတြကို…. ဟာ….ေရႊေတြ၊ ေငြေတြ ေဟ့လို႕ ေျပာရင္ ခင္ဗ်ားနဲ႕ ကံစပ္တယ္။ သူက အမွန္ျမင္လို႕ အမွန္ဘ၀ ျပန္ေရာက္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္သူပဲ။ အဲဒီလူဟာ ေယာက်္ားမ်ားျဖစ္ခဲ့ရင္ ေရႊေငြေတြ တစ္၀က္ေပးျပီး ေက်းဇူးဆပ္လိုက္ပါ။ မိန္းမျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာ့ သားနဲ႕ေပးစား၊ ေခြၽးမအျဖစ္ ေျမွာက္စားလိုက္ပါ...။
ေစ်းအတြင္းသြားလာသူေတြရႈပ္ရွက္ခတ္ေနခ်ိန္မွာပဲ။ သူ႕မီးေသြးပံုၾကီးကို ဘယ္သူမွ ေရႊ၊ ေငြလို႕ မေျပာဘူး။ အဲဒီမွာ ကိသာေဂါတမီ ဆိုတဲ့ ပိန္ခ်ည့္ခ်ည့္ သူဆင္းရဲမေလး ကေတာ့….ဟယ္…ေရႊပံုၾကီးေတာ့၊ ေငြပံုၾကီးေတာ့္ တဲ့၊ တအံတၾသ အာေမဋိတ္ျပဳရွာတယ္။ သူေဌးၾကီးလည္း အလြန္အမင္းအံ့ၾသျခင္းျဖစ္ကာ ဟဲ့ ဘယ္မလဲ…ေရႊေတြ ေငြေတြ လို႕ေမးတာေပါ့။ ဒီမွာေလ ဒီမွာ… ကိသာေဂါတမီရဲ႕ လက္ထဲမွာ မီးေသြးခဲေတြဟာ ပကတိ ေရႊေတြေငြေတြျပန္ျဖစ္လာတာကို သူေဌးၾကီးျမင္ေတြ႕ရတယ္။ ဒါနဲ႕ သူေဌးၾကီးလည္း ကိသာေဂါတမီကို အိမ္ေခၚသြားျပီး သားနဲ႕ေပးစား ေခြၽးမ အျဖစ္ေျမွာက္စားေတာ့တယ္။
လူဆိုတာ ျပည့္စံုလာတဲ့အခါ ေတာင့္တမႈေတြ ပိုမ်ားလာတတ္ပါတယ္။ ကိသာေဂါတမီ လည္း ကုေဋၾကြယ္သူေဌးမ ျဖစ္လာခါမွ သားဆုကို ေတာင့္တတယ္။ ေတာင့္တတဲ့အတိုင္းလည္း သားကေလးရပါတယ္။ သားကေလးၾကီးရင္ ဘယ္လို… ဘယ္ႏွယ့္ …ေတာင့္တေမွ်ာ္လင့္စိတ္ေတြ မဆံုးခင္မွာပဲ သားကေလး ဆံုးသြားရွာတယ္။ မပီကလာ တီတီတာတာ ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္မွာ သားကေလးဆံုးရေလျခင္းေနာ္။ ကိသာေဂါတမီကေတာ့ သားကေလး ေသတယ္ ဆိုတာကို ယံုကို မယံုဘူး။ သူ႕သားကို သခၤ်ဳိင္း အပို႕အခံပါဘူး။ သားကေလး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာပါ ၊ ေသတယ္ ဆိုရင္ေတာင္ ျပန္ရွင္ေအာင္ အသက္သြင္းေပးၾကပါလို႕ ေဆးဆရာၾကီး ေတြကို ပူဆာပါတယ္။ သားဆံုးေပမယ့္ အေမ့ေသာက မဆံုးေသးပါဘူး သားကျဖင့္ ပုပ္ပြလာျပီ ျမင္လို႔ ေတာင္ မေကာင္းေတာပါ့ဘူး၊ ဒီမွာ ေဆးဆရာၾကီး တစ္ဦးက အၾကံေပးပါတယ္။
ဗုဒၶဘုရားရွင္ဆီမွာ ေဆးရွိတယ္…တဲ့။
ကိသာေဂါတမီလည္း လူးလဲငိုယိုျပီး ဘုရားရွင္ဆီ ေဆးသြားေတာင္းတာေပါ့။ ဘုရားရွင္က လူမေသဖူးတဲ့အိမ္က မုန္႕ညင္းေစ့ရွာခဲ့၊ ေဆးေဖာ္ေပးမယ္တဲ့။ ဒါနဲ႕ ကိသာေဂါတမီလည္း တငိုငိုတယိုယိုနဲ႕ လူမေသဖူးတဲ့ အိမ္က မုန္႕ညင္းေစ့ရွာသတဲ့။ ျမိဳ႕လံုးသာ ႏွံ႕တယ္ မေသဖူးတဲ့အိမ္ မေတြ႕ပါ။ ဒီမွာ ကိသာေဂါတမီ သတိ၀င္လာပါျပီ။ ေၾသာ္ငါ့သားေလး မွ ေရြးျပီးေသရတာ မဟုတ္ပါလား။ လူဆိုတာ ေသမ်ိဳးခ်ည္းပါလား တဲ့။ ဒါနဲ႕ ပုပ္ပြေနတဲ့ သားကေလးကိုလည္း သခၤ်ဳိင္းပို႕ခဲ့ျပီး ဘုရားရွင္ထံေမွာက္ ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ဤတြင္ဘုရားရွင္က....
ၾကီးစြာေသာေရအလ်ဥ္သည္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ရြာသူရြာသားအေပါင္းကို တိုက္ယူ၍သြားသကဲ့သို႕ ထိုအတူ ေသမင္းသည္ လြန္စြာေမ့ေလ်ာ့၍ ကပ္ျငိစိတ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႕ကို ေခၚေဆာင္၍သြားေလ၏ ဟူေသာ ေဒသနာေတာ္ကို ေဟာၾကားေတာ္မူေလသည္။
ထိုေဒသနာအဆံုးတြင္ ကိသာေဂါတမီ ေသာတပန္ ျဖစ္ေလသည္။ ဒါေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားက စိုးရိမ္ပူေဆြးရေသာ ေသာက၊ ငိုေၾကြးရေသာ ပရိေဒ၀တို႕ မွ ေက်ာ္လြန္ရန္အလိုငွာ သတိျဖင့္ ရႈမွတ္ရ ေသာလမ္းသည္ တစ္ခုတည္းေသာ လမ္း၊ တစ္ေၾကာင္းတည္းေသာ လမ္းတည္းလို႕ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။
ေသာကဆိုတဲ့ စိုးရိမ္ပူေဆြးရျခင္း၊ ပရိေဒ၀ဆိုတဲ့ ငိုေၾကြးရျခင္း တို႕မွာ ဒီခႏၶာရေနသ၍ကာလ ပတ္လံုး ဘယ္သူမွ မကင္းနိုင္ၾကပါ။ အဲဒီလို မကင္းနိုင္ၾက ေသာ္လည္း ေသာကပရိေဒ၀ေတြကို ေက်ာ္လြန္နိုင္တဲ့ နည္းေကာင္းလမ္းမွန္ ကိုရွာၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။အတၱနယ္ပယ္မွာ က်င္လည္ေနသေရြ႕ေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟ ကိေလသာေတြ ကပ္ျပီးႏွိပ္စက္တာခံေနရမွာပဲ။ ဒီဒုကၡေတြက လြတ္ေျမာက္ရာကို သြားခ်င္ၾကတယ္ဆိုရင္ေတာ့ အပၸမာဒ လက္နက္ အသင့္ ရွိၾကရမွာျဖစ္ပါတယ္။ သတိ၊ အသိ၊ ၀ီရိယ ဆိုတာကေတာ့ ဒီလက္နက္ကို ထက္သထက္ ထက္ေအာင္ ေသြးေပးေနတာေတြပါပဲ…
အရႈးပမာ
၀ိပႆနာ ကင္းက မိုက္ေမာဟ
အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနိစၥ ယူနိစၥ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာဒုကၡ ယူသုခ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနတၱ ယူအတၱ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအသုဘ ယူသုဘ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
မွတ္မွား သိမွား အယူမွား
အမွား သံုးမွား ရွိေလသည္။
၀ိပႆနာရႈက တစ္ခဏ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။
၀ိပႆနာ မပါ မဂ္ မလာ
အရႈးသာ ထ၍ေနေလသည္။
၀ိပႆနာပါမွ မဂ္လာရ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။
၀ိပႆနာ ကင္းက မိုက္ေမာဟ
အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနိစၥ ယူနိစၥ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာဒုကၡ ယူသုခ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအနတၱ ယူအတၱ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
ခႏၶာအသုဘ ယူသုဘ အရႈးထ၍ေနေလသည္။
မွတ္မွား သိမွား အယူမွား
အမွား သံုးမွား ရွိေလသည္။
၀ိပႆနာရႈက တစ္ခဏ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။
၀ိပႆနာ မပါ မဂ္ မလာ
အရႈးသာ ထ၍ေနေလသည္။
၀ိပႆနာပါမွ မဂ္လာရ
အရႈးထ ေပ်ာက္ကင္းရေလသည္။
ညခင္း ႏွင့္ လမင္း
