ရဟန္းသံဃာမ်ားအား ဘယ္လုိစိတ္ထားနဲ႔ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပမလဲ

1. 

   
   

   “ရဟန္းသံဃာမ်ားအား ဘယ္လုိစိတ္ထားနဲ႔ ေ၀ဖန္ေထာက္ျပမလဲ”

   
   ေမး။ ။ အရွင္ဘုရား၊ မေတာ္မေလ်ာ္ ေနေသာ ရဟန္း၊ သာမေဏမ်ားကို အျပစ္ေျပာလွ်င္ အကုသိုလ္ ျဖစ္ပါသလား။
   
   ေျဖ။ ။စိတ္ရင္းက သာသနာေတာ္ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့ ေစတနာရွိရင္ အကုသိုလ္ မျဖစ္ဘူး။
   
   *** ကိုယ့္စိတ္ကို ဆံုးျဖတ္ ***
   
   သူ႔ကို ႏွိပ္ႏွိပ္စက္စက္ ေျပာေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္းစားေစလိုတဲ့ ေစတနာက မူရင္းပါေပမယ္လို႔ သူေျပာေနတဲ့အခ်ိန္ အကုသိုလ္ဆိုေတာ့လည္း ျဖစ္မွာပဲ။ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုယ္ဆံုးျဖတ္ေပါ့။ ငါ ေဒါသျဖစ္လိုက္တယ္ဆိုရင္ အကုသိုလ္ပဲ။ ေဒါသမျဖစ္ဘူး။ အရွင္ဘုရား သာသနာဆိုတဲ့ဥစၥာဟာ အင္မတန္ မြန္ျမတ္တယ္ စသည္ျဖင့္ ကိုယ့္အေျပာနဲ႔ ကိုယ့္စိတ္ကို ကိုထိန္းႏိုင္လို႔ရွိရင္ ကုသိုလ္ေတြသာ ဆက္ျဖစ္သြားမယ္။ ကိုယ့္စိတ္ကိုသာ ဆံုးျဖတ္ပါ။ ကိုယ္က ေဒါသနဲ႔ ငါ ထိုးျပီးေတာ့ခ်လိုက္ရ ဘယ့္ႏွယ္ေနမလဲ၊ ဘာလဲဆိုရင္ အကုသိုလ္ျဖစ္မွာပဲ။ အကုသိုလ္ မျဖစ္ေအာင္ ကိုယ့္ဘာသာ ကိုယ္ထိန္းျပီးေတာ့ ခ်ိဳခ်ိဳသာသာ ေျပာေပါ့။
   
   *** ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ဘုရားလက္ထက္က ရွိခဲ့ ***
   
   သို႔ေသာ္လည္းပဲ တေနရာမွာ ေတာ္ေတာ္ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ကိုယ္ေတာ္ေတြ ဘုရားလက္ထက္ကတည္းက ရွိတယ္။ အဲဒီ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ေတြက ဘယ္သူေတြတံုးဆိုေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ အရွင္ေမာဂၢလာန္တို႔ရဲ႔ တပည့္ေတြ၊ ကိဋာဂီရိ ဇနပုဒ္မွာ ဘယ္လို ျဖစ္ေနၾကပါတယ္။ သာသနာကို ဖ်က္ဆီးရံုသာမကဘူး၊ လူေတြကပါ အဲဒီဘုန္းႀကီးေတြကို သိပ္အားေပးေနၾကတယ္။ လူေတြက သိပ္အားေပးေနေတာ့ ေကာင္းေကာင္း ကိုယ္ေတာ္တပါးလာေတာ့ ဆြမ္းကို မေလာင္းၾကဘူး။ လူေတြပါ ပ်က္စီးကုန္ျပီ။
   
   *** ျမတ္စြာဘုရားက ႏွင္ထုတ္ခိုင္း ***
   
   အဲဒီအေၾကာင္းအရာေတြကို ဒကာႀကီးတေယာက္က ဘုရားကို ေလွ်ာက္ေပးပါဘုရားလို႔-ဆိုေတာ့ ကိုယ္ေတာ္တပါးက ဘုရားကိ္ုေလွ်ာက္တယ္။ ေလွ်ာက္ေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာက သာရိပုတၱရာ-ေမာဂၢလာန္တို႔ သင္တို႔ရဲ႔တပည့္ေတြ၊ သြား အဲဒီေနရာမွာ မေနဖို႔ရန္ ႏွင္ထုတ္လိုက္ၾက-ဆိုေတာ့ အရွင္သာရိပုတၱရာက သူတို႔က နည္းနည္းၾကမ္းပါတယ္ဘုရားတဲ့။ ထြက္ခ်င္မွ ထြက္မွာကိုး၊ ဗုဒၶျမတ္စြာက မ်ားမ်ား ေခၚသြားတဲ့။ သူတို႔က ၾကမ္းရင္ ဒီက ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ ခ်ရေတာ့မွာ။ သာသနာက အမ်ိဳးစံု ျဖစ္ခဲ့တာမို႔ ဘုန္းႀကီးတို႔ကလည္း သိပ္ျပီးေတာ့ ဗဟုသုတ လိုက္စားလာခဲ့ေတာ့ သိေနတယ္။
   
   *** မသန္႔ရွင္းတဲ့ ကိုယ္ေတာ္ပါလို႔ ၾသ၀ါဒမေပး ***
   
   တခါတုန္းက ဗုဒၶျမတ္စြာ ၾသ၀ါဒေပးဖို႔ရန္ သီတင္းသံုးေနေတာ္မူတယ္။ သံဃာမ်ားကလည္း စည္းေ၀းျပီးေတာ့ ေနတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာၾကည့္ေတာ့ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္က ပါေနျပီ၊ မသန္႔ရွင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္တပါး။ ဒီေတာ့ ၾသ၀ါဒ မေပးဘူး။ အရွင္အာနႏၵာက ျမတ္စြာဘုရား ပထမယံလည္း လြန္သြားပါျပီ။ ေနရတာလည္း သံဃာမ်ားမွာ အင္မတန္ ၾကာေနပါျပီ။ ၾသ၀ါဒ ခ်ီးျမႇင့္ပါလို႔ ေလွ်ာက္ထားတယ္။ ဗုဒၶျမတ္စြာက မလႈပ္ဘူး။ ဘာမွ အမိန္႔မရွိ၊ ဒီလိုပဲ ထိုင္ေနေတာ္မူတယ္။ သံဃာမ်ားကလည္း ျငိမ္လို႔သာေနတယ္။ ဘာျဖစ္ပါလိမ့္မတံုး၊ ဘာလုပ္ပါလိမ့္မတံုး။
   ေနာက္ ဒုတိယ သန္းေခါင္ယံ ေက်ာ္လာေရာ၊ သံဃာမ်ား ထိုင္ရတာ ၾကာပါျပီဘုရား၊ ဒုတိယ သန္းေခါင္ယံလည္း ေက်ာ္လာပါျပီ။ ၾသ၀ါဒ ေပးေတာ္မူပါဘုရား၊ မလႈပ္ဘူး။
   
   *** ရွင္ေမာဂၢလာန္က ဆြဲထုတ္ပစ္ ***
   
   ေနာက္ေတာ့ အရုဏ္တက္ခါနီးေနျပီ။ အရုဏ္လည္း တက္လုနီးေနပါျပီ ဘုရား၊ သံဃာမ်ားလည္း ထိုင္ရတာ ၾကပါျပီ။ ၾသ၀ါဒေပးပါလို႔ ေလွ်ာက္ေတာ့ အာနႏၵာ-မစင္ၾကယ္တဲ့ ပရိသတ္ထဲမွာ ငါဘုရား ၾသ၀ါဒေပးရိုး မရွိဘူး။ ဒီလိုအမိန္႔ရွိလိုက္ေတာ့ အဲဒီမွာမွ ရွင္ေမာဂၢလာန္က ၾကည့္တာကိုး။ ဉာဏ္နဲ႔ၾကည့္ေတာ့ တေနရာမွာ သီလပ်က္ေနတဲ့ ကိုယ္ေတာ္တပါး ေတြ႔ေရာ၊ အဲဒီတင္ ပုထုဇဥ္ အသြားမ်ိဳး ဆိုရင္ ဒုန္းဒုန္းလို႔ ေနမွာေပါ့ေလ။ ရွင္ေမာဂၢလာန္က ေဒါသျဖစ္တာမွ မဟုတ္ဘဲ။ မွန္မွန္သြားျပီးေတာ့ ဘုန္းေတာ္ႀကီးဘုရားက မစင္ၾကယ္တဲ့ ပရိသတ္ကို မေပးဘူးဆိုျပီးေတာ့ ၾသ၀ါဒမေပးဘဲ ေနတဲ့ဥစၥာ သင္ -ဒီေလာက္ေတာင္ ၾကာၾကာႀကီး ေနရသလား ဆိုကာ လက္ဆြဲျပီး ထုတ္ပစ္တာပဲ။
   
   *** ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ရမွာပဲ ***
   ပုထုဇဥ္ေတြသာ ဆိုလို႔ရွိရင္ေတာ့ဟာ ရွင္ေမာဂၢလာန္ႀကီး သိပ္ကို စိတ္ဆိုးတာပဲလို႔ ေျပာမွာေပါ့။ ရဟႏၲာမို႔လို႔ စိတ္မဆိုးပါဘူး။ ဒါျဖင့္ ဘာျဖစ္လို႔ ဆြဲထုတ္ပစ္ရတာလဲဆိုရင္ ဘုန္းႀကီးတို႔ သာသနာက ဒီလိုပါပဲ။ ၾကမ္းသင့္တာကို ၾကမ္းေစရတာပါပဲ။
   
   (ေတာင္ျမိဳ႕မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ေျဖဆုိသည္။)