ညနက္နက္မွာ လထြက္တဲ့အခါ

ညနက္နက္မွာ လထြက္တဲ့အခါ 

(ျငိမ္းခ်မ္းေရးအခါေတာ္ေန႔ အမွတ္တရ)

လြန္ေလၿပီးေသာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၆၀၀ …..။

ဘာရတ္(ခ)မဇၥ်ိမ(ခ) အခုေခၚေတာ့ အိႏိၵယဆုိတဲ့ ေဒသႀကီးရဲ႕ ေျမာက္ဘက္ပုိင္းက  ဟိမ၀ႏၱာ ေတာင္တန္းေတြက ျမစ္ဖ်ားခံျပီး လွပစြာတသြင္သြင္ စီဆင္းေနတဲ့ ဝတီ ေရာဟဏီ……။ သူရဲ႕ တဘက္တခ်က္မွာ ေကာလိယၿမိဳ႕ျပနုိင္ငံရဲ႕ နန္းစုိက္ရာ ၿမဳိ႕ေတာ္ ရာမဂါမ ေနာက္တဘက္မွာေတာ့ စက်(သက်)တုိ႕ရဲ႕ ေနျပည္ ကလိလဝတ္….။

ဒီၿမိဳ႕ျပနုိင္ငံေလးႏွစ္ ႏုိင္ငံ ေဘးခ်င္းရွိေနေပမယ္ ပထဝီနုိင္ငံေရးအရ ျပႆနာမတက္ အမ်ဳိးသားေရး၊ လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရးမ်ားေၾကာင့္ခ်က္ ျပႆနာမရွိ။ နွစ္နုိင္ငံသားေပးသမီးယူျပီး ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္းေနထုိင္ၾက တယ္။ နွစ္ဘက္ထီးနန္းမ်ဳိးဆက္မ်ားကလည္း ထုိေခတ္ဘာသာေရးဂုိဏ္းႀကီး တစ္ခု ျဖစ္တဲ့ ေဝဒအစဥ္လာေတြ ကုိ ပစ္ပယ္ျပီး သာမဏအက်င့္နဲ႕ အလယ္လတ္လမ္းကုိ ေဖာ္ထုတ္ျပခဲ့တဲ့ ေဂါတမ ဗုဒၶ နဲ႕လည္း ေဆြးမ်ဳိးေတာ္ စပ္ၾကျပန္ေသးတယ္။

ႏွစ္ျပည္ေထာင္လုံး စုိက္ေရးပ်ဳိးေရးအတြက္ ဆည္ၾကီးတစ္ခုအတူေဆာက္ျပီး ေရာဟဏီကေရကုိ ညီတူညီမွ် ေဝမွ်သုံးခ်ႏုိင္ေအာင္ ေရေပးေဝေရး ေျမာင္းလက္တက္ေတြ ေရတံခါးေတြ ေဆာက္လုပ္ၿပီးခဲ့ျပီ။ အခ်င္းခ်င္း သင့္သင့္ျမတ္ျမတ္ေနထုိင္ခဲ့ၾကတယ္။

တစ္ႏွစ္မွာေတာ့ ထူးထူးျခားျခား ပုံမွန္မဟုတ္ပဲ ေကာက္စပါးေတြ ရိတ္သိမ္းခ်ိန္မတုိင္မီမွာ မုိးေခါင္ေလတယ္။ မုိးေခါင္တာမုိ႕ ေရာဟဏီက ျမစ္ေရကလည္း နည္း ျမစ္ေရနည္းေတာ့ ဆည္ေရလည္း နည္း ဆည္ေရနည္းေတာ့ စပါးမေအာင္မွာ နွစ္ဘက္တုိင္းျပည္က လယ္သမားဦးႀကီးေတြ ေၾကာက္ေနလန္ေန စုိးရိမ္ေနၾကတယ္။ ေနာက္မုိးရြာမရြာ ဆုိတာကလည္း အခုေခတ္လုိ႕ မုိးေလဝသနဲ႔ဇလေဗဒက မရွိ ဦးထြန္းလြင္ ကလည္း မရွိေတာ့ မေျပာနုိင္။ လယ္သမား ျပည္သူျပည္သားအားလုံး စပါး သာ မေအာင္ရင္ ငတ္မြတ္မဲ့ေဘး ေတြးကာေၾကာက္ေနၾကေလတယ္။ ရွိတဲ့ေရ က တစ္နုိင္ငံသာ လယ္ယာေတြ အတြက္သာ လုံေလာက္မယ္ နွစ္နုိင္ငံစာ အတြက္ မရွိ။ တစ္နုိင္ငံစာသာရွိတယ္။

အဲဒါေၾကာင့္ ေကာလိယနယ္သား လယ္သမားတစ္ေယာက္ ျမစ္ေရမွ ရတဲ့ ဆည္ေရဟာ နွစ္ဘက္မွာရွိတဲ့ လယ္ေတြအားလုံးက သီးနုံအားလုံး ရင့္မွည့္ေအာင္ မလုံေလာက္တာ ေသခ်ာလွတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အခုကတည္းက ေရအားလုံးကုိ ေကာလိယ လယ္ေတြထဲ သြယ္ထားရင္ေကာင္းမယ္ လုိ႕ ေတြးၿပီး သူ အၾကံကုိ အျခားေကာလိယ လယ္သမားေတြကုိ ခ်ျပေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေကာလိယသားလယ္သမားမ်ားက ဒီအၾကံကုိ သေဘာတူေပမယ္ ဒီလုိလုပ္တာ မတရား ဆုိတာကုိေတာ့ သိၾကတယ္။ တဘက္က ကပိလဝတ္သားေတြ မေက်မနပ္ျဖစ္မွာ ေသခ်ာသေလာက္ဆုိတာလည္း စဥ္းစားမိတယ္။ ေနာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေကာလိယနယ္သားေတြက သူတုိ႕လယ္ေျမေတြ အထဲ ေရေတြ သြယ္ယူဖုိ႕ကုိ သေဘာတူလုိက္ၿပီး ရရွိလာတဲ့ သီးႏုံေတြကုိ ကပိလဝတ္သားေတြကုိ နစ္နာေၾကး အျဖစ္ ခြဲေပးဖုိ႕ သေဘာတူၾကတယ္။

တဘက္က ကပိလဝတ္သားတုိ႕ ကလည္း ေကာလိယသားတုိ႕ ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္သလုိ ေရာဟဏီ ျမစ္ေရ ဆည္ေရ ကုိ ကပိလဝတ္လယ္ေျမေတြထဲ သြယ္ယူဖုိ႕ ေဆြးေႏြးၾကတယ္။ ေကာလိယသားတုိ႕ရဲ႕ အၾကံကုိ ရိပ္မိၾကတယ္။ ေကာလိယတုိ႕ စီမံတာကုိ လက္ခံလုိက္ရင္ တုိ႕စက်(သက်)ေတြနစ္နာမယ္ ေကာလိယေတြ ဆီမွာ ေအာက္က်ေနာက္က်ခံရေတာ့မယ္ ဂုဏ္သိကၡာက်နုိင္တယ္။

နွစ္ဘက္စလုံးက ျပည္သူေတြက တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ အခြင့္ထူးယူတယ္လုိ႕ထင္ျပီး အေလ်ာ့မေပးၾက ညိဳႏႈိင္းျပီး အတူအေျဖရွာေဆြးေႏြးၾကရင္ ေျပလည္နုိင္ေပမယ့္ နွစ္စလုံး ေျပလည္ေအာင္ မလုပ္နုိင္ၾကေတာ့။ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ ရန္မီးေထာက္စေတာက္လာၿပီၤး အရင္အတိတ္က ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ငယ္က်ဳိးငယ္နာေတြ ေဖာ္ျပီး တစ္ဘက္ကုိ တစ္ဘက္ ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာလာတယ္။ ေနာက္ မိမိ အမ်ဳိးက ပုိျမင့္ျမတ္ေၾကာင္း တစ္ဘက္အျခားအမ်ဳိးကေအာက္တန္းက်ေၾကာင္းေျပာဆုိလာၾကတယ္။ ႏွစ္ဘက္လူအုပ္ႀကီး ကား စိတ္လႈပ္ရွားမႈေတြ ျမင့္မားလာၾကတယ္။ တစ္ဘက္နဲ႕ တစ္ဘက္ ေရာဟဏီျမစ္ကုိ အလယ္ထားက အျပန္အလွန္ေအာ္ဟစ္ဆဲဆုိၾကတယ္။ ဆဲဆုိတာေတြ ကေန ေဒါသေတြ အရုိန္ျမင့္လာျပီး တစ္ဦးကုိ တစ္ဦး ထိခုိက္ နားက်င္ေအာင္ တုတ္ေတြ ခဲေတြနဲ႕ ပစ္ခတ္ၾကေနတယ္။ ဆဲဆုိသံေတြက ပုဂၢဳိလ္ေရးေတြသာမကပဲ နွစ္နုိင္ငံ အစုိးရ အုပ္ခ်ဳပ္သူ ေတြကုိပါ ေစာ္ကားတဲ့စကားေတြေျပာလာတယ္။

ညေနေနဝင္ခ်ိန္ အလင္းေရာင္က နည္းသထက္နည္းလာသလုိ အေမွာင္ထုကေတာ့ မ်ားသထက္ မ်ားလာခ်ိန္မွာေတာ့ နွစ္နုိင္ငံ လူအုပ္ၾကီးရဲ႕ ေဒါသေရခ်ိန္ေတြကား ျမင့္သထက္ျမင့္ ျပင္းသထက္ျပင္းလာၿပီး နွစ္ျပည္ေထာင္ ရွင္ဘုရင္မ်ား နဲ႕ မႈးၾကီးမတ္ရာ မ်ားဆီကုိ သတင္းေရာက္သြားေလျပီ။ နုိင္ငံအုပ္ခ်ဳပ္သူေတြကုိပါ ေစာ္ကားေမာ္ကားေျပာရာတာကုိ အေရးယူရမယ္ အဓိကျပႆနာ ေရထက္ နွစ္ျပည္ေထာင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ မင္းဧကရာဇ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကုိ အဖတ္ဆယ္ဖုိ႕ နွစ္ျပည္ေထာင္စစ္ခင္းရေတာ့မယ္။

နံနက္ အာရုဏ္တက္ခ်ိန္မွာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္စစ္တပ္တုိ႔ဟာ ဆင္တပ္ ျမင္းတပ္ ေျခလ်င္တပ္မ်ားနဲ႕ လက္နက္မ်ားကုိ ကုိင္ေဆာင္ျပီး ေရာဟဏီ ျမစ္ကမ္းဆီ ခ်ီတက္လာၾကျပီ။ မနက္လင္း အလင္းအာရုံ က်င္းက ပတ္ဝန္းက်င္က လင္းေနေပမဲ့ နွစ္ျပည္ေထာင္ လူအုပ္ႀကီးရဲ႕ စိတ္သ႑န္ေတြကေတာ့ ေမာဟေမွာင္ၾကီး က်ေနဆဲ။ ေရအနည္းက်ဥ္းသာရွိတဲ့ ေရာဟဏီၤျမစ္ကုိ နွစ္ျပည္ေထာင္ လူတုိ႕ရဲ႕ေသြးနဲ႕ ျဖည့္တည့္ေတာ့မွာလား။ ႏွစ္ဘက္တပ္ေတြ အလြန္နီးကပ္ျပီး တုိက္ခုိက္ရန္ အသင့္ျဖစ္ေနျပီ။

ကပိလဝတ္နဲ႕ ေကာလိယ နွစ္ျပည္ေထာင္စစ္ျဖစ္ေတာ့မယ္ဆုိတဲ့ သတင္းစကားကုိ စစ္ပြဲေဝးရာ မွာ ျငိမ္းခ်မ္းစြာေနေတာ္မႈတဲ့ ဗုဒၶျမတ္စြာဘုရားရွင္ ၾကားသိျပီး သြားသင့္မသြားသင့္ ဆင္ျခင္မိသည္။ဆင္ျခင္ျပီး လူအခ်င္းခ်င္း သတ္ျဖတ္မဲ့အေရး ကုိတားစီးမွ ငါတားစီးရင္ စစ္ပြဲ ျငိမ္းနုိင္တယ္လုိ႕ ဆင္ျခင္ျပီး နွစ္ျပည္ေထာင္စစ္ျပင္ေနတဲ့ ေရာဟဏီ ျမစ္လယ္ စစ္တပ္ၾကီး နွစ္ခုၾကားမွာ မတ္မတ္ရပ္လ်က္ ေနေတာ္မႈတယ္။

နွစ္ဘက္စစ္တပ္ၾကီးက လူေတြလက္ထဲကုိင္ဆြဲထားသည္ကား လက္နက္ေတြ ဓား လွံ တုတ္ ျမားေတြ သူတုိ႕ စိတ္သ႑န္မွာက ေဒါသေတြ ေမာဟေတြ ေလာဘေတြ နဲ႕ ပူေလာက္ျမဳိက္ေနတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ မွာလည္း လက္နက္ဟု၍ အပ္တုိမွ်ပင္ မပါ။ ၾကီးျမတ္တဲ့ အတုမရွိတဲ့ ကရုဏာ ေမတၱာတရားနဲ႕ ဥာဏ္ပညာ ကုိ ပုိင္ဆုိင္သူ ဗုဒၶ စစ္ပြဲအလယ္ရပ္ေနလ်က္ရွိတယ္။

ျမတ္စြာဘုရားရွင္နဲ႕က နွစ္ဘက္စလုံး ေဆြးမ်ဳိးေတာ္ၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ေရာက္လာေတာ့ နွစ္ျပည္ေထာင္စစ္တပ္ ခဏ မင္သက္သြားတယ္ အံၾသသြားၾကတယ္။ ဘုရားရွင္က စစ္ပြဲ ဘာေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာလဲလုိ႕ေမးေတာ့ စစ္တုိက္ေတာ့မယ္ နွစ္ဘက္ စစ္တပ္ နွစ္တပ္စလုံး အေၾကာင္းအရင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ဂဃနဏ မသိ ဆင့္ကဲဆင့္ကဲ ေမးျမန္းေတာ့မွပဲ လယ္သမားေတြကစျပီး ေရကိစၥ ေၾကာင့္စစ္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျဖၾကားတယ္။

ထုိအခါ ဘုရားရွင္က လူတုိ႕ရဲ႕ တန္ဖုိး ဘဝရဲ႕တန္ဖုိးကုိ သိရွိနားလည္ဖို႕ နွစ္ျပည္ေထာင္မင္းေတြကုိ ေမးခြန္းေတြေမးျပီး အသိဥာဏ္ဖြင့္ေပးခဲ့တယ္။

ဘုရားရွင္           : မင္းၾကီး ေရ က ဘယ္ေလာက္တန္ဖုိးရွိသလဲ

ဘုရင္၂ ပါး         : အနည္းငယ္မွ်သာတန္ဖုိးရွိပါတယ္ ဘုရား

ဘုရားရွင္           : စစ္သည္ေတာ္ေတြ တုိင္းသူျပည္သားေတြကေကာ ဘယ္ေလာက္တန္ဖုိးရွိလဲ

ဘုရင္၂ ပါး         : အတုိင္းမသိ အဖုိးမျဖတ္နုိင္ေအာင္ ျဖစ္ပါတယ္ဘုရား

ဘုရားရွင္           : ဒီလုိဆုိ တန္ဖုိးအနည္းငယ္ေလာက္သာတန္တဲ့ ေရ အတြက္ အဖုိးမျဖတ္ႏုိင္တဲ့

စစ္သည္ေတာ္ေတြ ျပည္သူေတြ ဆုံးရႈံးခံ မလု္ိလား။

ဘုရင္ ၂ ပါးစလုံး အသံတိတ္သြားျပီး မ်က္ႏွာေတြ ညိဳးငယ္ကာျဖင့္ ေခါင္းငိုက္စုိက္က်သြားကာ ေနာက္တတရားမ်ားကုိ ေပြ႕ပုိက္မိတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သေဘာေပါက္နားလည္သြားေနရဲ႕ ေခါင္းျပန္ေမာ့ကာ နွစ္ျပည္ေထာင္စစ္သည္ေတာ္ အားလုံး ျပဳံးပန္ေဝလာက  လက္ထဲကုိင္ထားတဲ့ လက္နက္မ်ားကုိ ပစ္ခ်လုိက္တဲ့ အျပင္ ရင္ထဲမွာ သုိထားတဲ့ အမွန္း ေဒါသေတြလည္း ျငိမ္းသြားၾကေလျပီ။

အဲဒီအခါမွာ ဘုရားရွင္က မင္းၾကီးတုိ႕ ဘာေၾကာင့္ မုိက္မဲရတာလဲ စစ္ပြဲဆက္ျဖစ္မယ္ဆုိရင္ သင္တုိ႕ အတြက္ ျမစ္တစ္ဆင္းရေတာ့မယ္ ရမယ့္ျမစ္က ၾကည္လင္စင္ၾကယ္တဲ့ေရေတြ စီးတဲ့ ျမစ္မဟုတ္ စစ္သည္ေတာ္ေတြ ေသြးနဲ႕ စီးဆင္းမဲ့ ေသြးနဲ႕ျပီးတဲ့ ျမစ္ကုိ ရေတာ့မယ္။

အဲဒီည က ဒီေန႔လုိ နယုန္လ လျပည့္ ေဒါသ အမုန္းတရားေတြနဲ႕ အေမွာင္ဖုံးလုိ႕ အမွန္ကုိမျမင္နုိင္ မသိနုိင္ တဲ့ သတ္ျဖတ္ခ်င္စိတ္ ခုိက္ရန္ျဖစ္ခ်င္စိတ္တာ ၾကီးစုိးေနတဲ့ ကပိၸလဝတ္နဲ႕ ေကာလိယ လူအုပ္ၾကီးကုိ ဘုရားရွင္က လမင္းပမာထြန္းလင္းလာျပီး အမွန္ျမင္ အမုန္းေတြေပ်ာက္ အလင္းေရာက္ေအာင္ ေဆာင္ၾကဥ္း ေပးနုိင္ခဲ့တယ္။

အဲဒီနယုန္လျပည့္ညမွာပဲ အေမွာင္ထု ညနက္နက္မွာ ဥာဏ္ပညာနဲ႕ ကရုဏာ လမင္းၾကီး ထြက္လာျပီး ညနက္နက္မွာ လထြက္ခဲ့ျပီး ျငိမ္းခ်မ္းေစခဲ့တယ္။ အခု ဗုဒၶအဆုံးအမကုိ အလုိက္နာဆုံး ေထရဝါဒရဲ႕ ခံတပ္ဆုိတဲ့ က်ေနာ္တုိ႕ ျမန္မာျပည္မွာေကာ ကြဲျပားမႈေတြ အေျချပဳ ခြဲျခားဆက္ဆံ ဗုိလ္က်စုိးမုိးတာေတြ လူကုိ လူလုိ မျမင္တဲ့ ဒိ႒ိ မာန တဏွာ စတဲ့ ပပဥၥအျမင္ေတြ ကြယ္ေပ်ာက္ျပီး လူကုိ လူလုိျမင္တတ္တဲ့ ေမတၱာမ်က္လုံး ကရုဏာမ်က္လုံး မုဒီတာမ်က္လုံး ဥပကၡာမ်က္လုံးမ်ား စတဲ့ ျဗဟၼာစုိရ္မ်က္လုံးမ်ားျဖင့္ ေလာကကုိ အယူရွင္းရွင္းျဖင့္ လူလင္းၾကီးျဖစ္ကာ ရႈျမင္နုိင္ပါေစကုန္။

နဟိေ၀ေရန ေ၀ရာနိ၊ သမၼႏီ ၱဓ ကုဒါစနံ။

အေ၀ေရန စ သမၼႏိ ၱ၊ ဧသ ဓေမၼာ သနႏၱေနာ။

ဤေလာက၌ ရန္တုိ႕သည္ ရန္တုံ႕ျပန္ျခင္းျဖင့္ ၿငိမ္းရုိးထုံးစံ မရွိၾကေပ။ ရန္တုိ႕သည္ ရန္တုန္႕ျပန္မႈ မျပဳၾကမွ ၿငိမ္းရုိးထုံးစံ ရွိၾကကုန္၏။ ဤသေဘာသည္ ေရွးရုိး ေရွးေဟာင္း သူေတာ္ေကာင္း က်င့္စဥ္ျဖစ္၏။

သုသုခံ ၀တ ဇီ၀ါမ၊ ေ၀ရိေနသု အေ၀ရိေနာ။

ေ၀ရိေနသု မႏုေႆသု၊ ၀ိဟရာမ အေ၀ရိေနာ။

ငါတုိ႕သည္ ငါတုိ႕အားမုန္းတီသူတုိ႕ၾကား၌ အမွန္းတရားကင္းမဲ့စြာျဖင့္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ေနၾကပါစုိ႕။

ခံဝန္ခ်က္။      ။ ဆရာၾကီး တကၠသုိလ္ဘုန္းနုိင္ရဲ႕ ဝတၱဴစာအုပ္ေခါင္းစဥ္ကုိ အရွက္မရွိ ယူသုံးထားေၾကာင္း ဝန္ခံပါသည္။

ကုိးကား

၁၃၅၈-ခု ႏွစ္၊ ျမန္မာ့႐ုပ္ျမင္သံၾကားအစီအစဥ္မွ အသံလႊင့္ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး ေဟာၾကားေတာ္မူအပ္ေသာနယုန္လျပည့္ မဟာသမယေန႔ တရားေတာ္

ေမတၱာ့ျဖင့္

ေမာင္ဥဂၢါ