“တည့္တည့္ေတြးပါ , ထည့္ထည့္မေတြးပါနဲ႔”
“ထည့္ထည့္ မေတြးပါနဲ႔”ဆုိတာကေတာ့ အဓိပၸါယ္ က “မိစၦာ သကၤပၸ” မျဖစ္ေအာင္ေနရမယ္ လုိ႔ ဆုိလုိ ပါတယ္..။
“တည့္တည့္ သိျမင္ရင္” “သမၼာဒိ႒ိ” ျဖစ္ ၿပီး “ထည့္ထည့္ သိမယ္” ဆုိရင္ “မိစၦာ ဒိ႒ိ” ျဖစ္ပါတယ္..။
“တည့္တည့္ ေတြးရင္” “သမၼာ သကၤပၸ” ျဖစ္ ၿပီး “ထည့္ထည့္ေတြးရင္” “မိစၦာ သကၤပၸ” ျဖစ္ပါတယ္..။
“တည့္တည့္ သိအာင္ ႀကဳိးစားရင္” “သမၼာ ဝါယမ”ျဖစ္ၿပီး ၊ “ထည့္ ထည့္ သိ ဖို႔ႀကဳိးစားရင္” “မိစၦာ ဝါယမ” ျဖစ္ပါတယ္..။
“တည့္တည့္ သိအာင္ ဂရုစုိက္ရင္” “သမၼာ သတိ” ျဖစ္ၿပီး ၊ “ထည့္ ထည့္ သိ ၿပီးဂရုစုိက္ ရင္” “မိစၦာ သတိ” ျဖစ္ပါတယ္..။ “တည့္တည့္သိျမင္ ျခင္းမွာ တည္ ၾကည္ ေနရင္” “သမၼာ သမာဓိ”ျဖစ္ၿပီး ၊“ထည့္ထည့္ သိ ၿပီးတည္ ေနရင္” “မိစၦာသမာဓိ” ျဖစ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ “ေကာင္းတာ မျဖစ္ရင္၊ ဆုိးတာ ျဖစ္တယ္” ဆုိတာ သတိ ႀကီးစြာ ထားရပါလိမ့္ မယ္…။
(၃၁)ဘုံဟူေသာ ေလာ ကႀကီးကုိ အမွန္ အတုိင္းအသုံးျပဳလုိလွ်င္၊ (သိတာ ႏွင့္ သိစရာမွ်သာ) လုိ႔ တည့္တည့္ေလးေတြးရပါမယ္..။ တည့္တည့္ေလးေတြးေတာ့ ,တည့္တည့္ေလးသိတယ္..။တည့္တည့္ေလးသိေတာ႔ တည့္တည့္ေလးဂရုစုိက္မယ္.။တည့္တည့္ေလးအားထုတ္မယ္..။ ေနာက္ ဆုံး တည့္တည့္ သိတဲ့ အေပၚမွာ တည္ၾကည္ သြားပါလိမ့္ မယ္.။ (သိတာ ႏွင့္ သိစရာ မွ်သာ ရွိတယ္) လုိ႔ေလာကသဘာဝ အမွန္တုိင္း မဂၢင္ေကာင္း မ်ားၿခံရံ ၿပီး အာ ရုံေတြကုိ အသုံးျပဳလုိက္ရင္ စိတ္ထဲမွာ လြတ္ လပ္ သြားပါတယ္..။ သန္႔ရွင္းစင္ ၾကယ္ သြားပါတယ္..။ ေပါ့ပါး သက္ သာေသာ ခ်မ္းသာ ကုိလည္း ရရွိလာ ပါတယ္..။
ေယာနိေသာ မနသိကာရ= အသင့္အားျဖင့္ ႏွလုံးသြင္းျခင္း လုိ႔လည္းေခၚပါတယ္..။
“သိစရာ မ်ားကုိ သိျခင္းမွ်သာ ရွိေသာေလာက ႀကီး”ကုိ ခ်စ္စရာ မ်ားကုိ ခ်စ္တာလုိ႔ ၎ ၊ မုန္းစရာ မ်ားကုိ မုန္းတာ လုိ႔၎ “ထည့္ ထည့္ၿပီးေတြး”ေနၾကပါတယ္..။
“ထည့္ထည့္ ၿပီးေတြးျခင္း”ကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး“ထည့္ ထည့္ သိ ၿပီး သိျခင္း၊” “ျပဳလုပ္ျခင္း၊” “ဂရုစို္က္ျခင္း” “တည္ ျခင္း”မ်ားျဖစ္လာ ၿပီး “မိစၦာ မဂၢင္မ်ား”ရႈပ္ေထြးႏွိပ္စက္ တတ္ပါတယ္..။ တည့္တည့္ မေတြးပ,ဲ ထည့္ထည့္ ၿပီးေတြးေန သမွ် ,ဘယ္ ေသာ ခါမွ် အမွန္တရားကုိ ေတြ႔ႏုိင္ေတာ့ မွာမ ဟုတ္ပါဘူး..။
အမွန္ မေတြ႔ႏုိင္ေသာ “ခ်စ္ စရာႏွင့္ မုန္းစရာ အေတြးမ်ား”ကုိ “ထည့္ ထည့္ေတြးတယ္” လုိ႔ေခၚ ၿပီး “အေယာနိေသာ မနသိကာရ= ဆန္႔က်င္ဘက္ အားျဖင့္ မသင့္မတင့္ႏွလုံးသြင္း ျခင္း” လုိ႔လည္းေခၚပါတယ္..။
တရားေဆြးေႏြးတဲ့ အခါ မွာလည္း ထုိ ပုဂၢဳိလ္၏ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ ဂုဏ္ ေတြကုိ ထည့္ထည့္ ေတြးၿပီး မေဆြး ေႏြးရပါဘူး..။သိစရာလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းကာတရားသေဘာမ်ားကိုသာတည့္တည့္ေလးေတြးၿပီးေဆြး ေႏြး ရပါမယ္..။
တရားစာ အုပ္ ဖတ္ရာ မွာ လည္း စာေရးဆရာ ၏ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ ဂုဏ္မ်ားကုိ ထည့္ထည့္ေတြးၿပီး မဖတ္ရပါဘူး။ သိစရာလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းကာ တရားသေဘာ မ်ားကုိ သာ တည့္တည့္ေလးေတြးၿပီးဖတ္ရပါမယ္..။
တရားနာ ၾကားရာ မွာ လည္း တရားေဟာ ဆရာ ရဲ႔ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ ဂုဏ္ေတြကုိ ထည့္ထည့္ေတြးၿပီး မနာ ၾကားရပါဘူး.။ သိစရာလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းကာ တရားသေဘာ မ်ားကုိ သာတည့္တည့္ေလးေတြးၿပီးနာ ၾကားရပါမယ္.။
ခ်စ္စရာလုိ႔ သတ္ မွတ္ရေလာက္ ေအာင္ ထူးျခားခ်က္ ကုိ ဂုဏ္လုိ႔ေခၚ သကဲ့ သုိ႔ မုန္းစရာလုိ႔ သတ္ မွတ္ေလာက္ ရေအာင္ ထူးျခားခ်က္ ကုိလည္းဂုဏ္လုိ႔ေခၚပါတယ္..။ ပုဂၢဳိလ္ ၏ ထူးျခားခ်က္ ခ်စ္စရာ ဂုဏ္ ကုိ ထည့္ထည့္ေတြးၿပီးေဆြးေႏြးမယ္၊ နာ ၾကားမယ္ ၊စာ ဖတ္မယ္ ဆုိရင္ သိစရာ အမွန္ တရားမ်ားကုိ မေတြ႔ေတာ့ ပဲ ခ်စ္စရာဂုဏ္ မ်ားကုိ ခ်စ္တာ ဘက္ ထည့္ထည့္ ေတြးၿပီး အစြဲကိ ေလသာထူလာ ပါလိမ့္မယ္..။ ပုဂၢဳိလ္ ၏ ထူးျခားခ်က္ မုန္းစရာ ဂုဏ္ ကုိ ထည့္ထည့္ေတြးၿပီး ေဆြးေႏြးမယ္ နာ ၾကားမယ္၊စာ ဖတ္မယ္ ဆုိရင္ သိစရာ အမွန္ တရားမ်ားကုိ မေတြ႔ႏုိင္ပါဘူး..။ထည့္ထည့္ေတြးထားေသာ မုန္းစရာ အမွား ကုိ ပင္အမွန္ ထင္ ကာ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ ခ် ၿပီးလုပ္ ကုိင္ၾကပါလိမ့္မယ္..။ ႏွလုံးသြင္းမွန္ ဘုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္..။
ခ်စ္စရာ မုန္းစရာ လုိ႔ ႏွလုံးသြင္းရင္ အမွား ႏွလုံးသြင္းျဖစ္ပါတယ္..။
သိစရာလုိ႔ ႏွလုံးသြင္းမွ အမွန္ ႏွလုံးသြင္းျဖစ္တယ္ လုိ႔ ဘာ ေၾကာင့္ ေျပာရတာ လဲဆုိရင္ အရွိ အတုိင္းတည့္တည့္သိလုိ႔ရေသာ ေၾကာင့္ သိစရာလုိ႔ႏွလုံးသြင္းတာ အမွန္ျဖစ္ရပါတယ္..။ အရွိအတုိင္းတည့္တည့္သိ မရေသာ ေၾကာင့္(သုိ႔မဟုတ္) ရွိတာ ကတျခား ၊ သိတာ ကတျခားျဖစ္ေနေသာ ေၾကာင့္ ခ်စ္စရာ မုန္းစရာလု္ိ႔ ႏွလုံးသြင္းရင္ မွား တယ္ လုိ႔ေျပာရပါတယ္..။
ဥပမာ -ငယ္ ငယ္ တုန္းကကစားစရာေလးေတြနဲ႔ ကစားခဲ့တယ္..ခ်စ္တာမုန္းတာ အျပည့္ပါတယ္..။အခု အခိ်န္ မွာ ျပန္ေတြးလုိက္ ရင္ခ်စ္လုိ႔ မုန္း လုိ႔လည္းမရေတာ့ပါဘူး..။သိစရာ အျဖစ္သာ က်န္ပါေတာ့တယ္..။ဘာ မွ အေရး မႀကီးေတာ့ပါဘူး..။
ထုိ႔အတူ ပဲ ခ်စ္တာ နဲ႔မုန္းတာ ဟာတကယ္ မရွိလုိ႔ အၿမဲတမ္းေျပာင္းလဲေနတယ္..။အထင္ေပၚ မွာ ရပ္ တည္ေန ရေတာ့ ဘယ္ လုိမွ ခုိင္မာ မႈ မရွိေနပါဘူး..။စကၠန္႔ပုိင္းမွာ ကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာင္းလဲေနတယ္..။သိစရာ ကေတာ့ ဘယ္ ေလာက္ ပဲ ၾကာ ၾကာ မေျပာင္းလဲေတာ့ဘူး..။
အေရးႀကီးတယ္ ဆုိတာလည္းမရွိေတာ့ပါဘူး..။အေရးႀကီးတယ္ လုိ႔ထင္ေနၾကတာ ေတြအားလုံးဟာ ခ်စ္တာ က ခ်စ္စရာလုိ႔ အထင္ မွားမႈေၾကာင့္၎၊ မုန္းတာ ကမုန္းစရာလုိ႔ အထင္ မွားမႈေၾကာင့္၎ စိတ္မွာ ပူေလာင္ ေနၾကပါတယ္..။ရပ္တည္ ရာ မရၾကပါဘူး။ သိစရာမ်ားကုိ သိစရာလုိ႔သာ တည့္တည့္ေတြးေစခ်င္ပါတယ္..။
ခ်စ္စရာမ်ားကုိခ်စ္တာ မုန္းစရာ မ်ားကုိ မုန္းတာ ထည့္ထည့္ မေတြးေစခ်င္ပါဘူး ။ ေတြ႔ ၾကဳံလာ တဲ့ အာ ရုံေတြအေပၚမွာ တည့္တည့္ ေတြးႏုိင္ေအာင္္ ၾကဳိးစားလ်က္ အစြဲကိေလသာမ်ား ေလ်ာ့ပါး ေအာင္ ႀကဳိးစားေနရ ပါေတာ့ တယ္..။
(“မူလဓမၼဆရာေတာ္ဦးဝိဇယ”၏သီလဂုဏ္,သမာဓိဂုဏ္,ပညာဂုဏ္,တို႔ကိုပူေဇာ္ၾကည္ညိဳေသာအားျဖင့္ ဆရာေတာ္ေရးသားသည့္ တရားေတာ္တစ္ပုဒ္ကိို,ျပန္လည္,မွ်ေ၀,ဓမၼဒါနျပဳျခင္းျဖစ္ပါသည္)
ခ်မ္းသာပါေစ၊ေအးၿငိမ္းပါေစ၊ သံသရာ၀ဋ္ဆင္းရဲမွ..လြတ္ေျမာက္ၾကပါေစ။
ဘ၀တုသဗၺမဂၤလာ
(ည.ည.တ) nyinyitindrums@gmail.com
