"ဒီဘူတာမွာခဏေလးရပ္မွာ"
ဘ၀ခႏၶာ ၊သံသရာ၊ ေမာင္းလာရထားတြဲ။
လူ၏ ဘူတာ၊ ဆိုက္ေရာက္လာ၊ ရပ္မွာခဏပဲ။
ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ၊တင္စရာ၊ မီရာမိေအာင္ဆြဲ။
ကိုယ္လက္မွတ္မွာ၊ တစ္ေစာင္သာ၊ ျဖတ္ပါသတိစြဲ။
အသိမွန္ကန္၊ ကိုယ့္ဖို႕က်န္၊ ဧကန္အားရွိျမဲ။
ဘ၀ခႏၶာ ၊သံသရာ၊ ေမာင္းလာရထားတြဲ။
လူ၏ ဘူတာ၊ ဆိုက္ေရာက္လာ၊ ရပ္မွာခဏပဲ။
ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ၊တင္စရာ၊ မီရာမိေအာင္ဆြဲ။
ကိုယ္လက္မွတ္မွာ၊ တစ္ေစာင္သာ၊ ျဖတ္ပါသတိစြဲ။
အသိမွန္ကန္၊ ကိုယ့္ဖို႕က်န္၊ ဧကန္အားရွိျမဲ။
(တိပိဋကဓရ၊ အဂၢမဟာပ႑ိတာ(ေယာ)ဆရာေတာ္)
တိပိဋကဓရ၊
အဂၢမဟာပ႑ိတာ(ေယာ)ဆရာေတာ္၏ ဆံုးမစာ လဏၤာေလး အဓိပၸါယ္မွာ စဥ္းစားေလ
နက္နဲေလျဖစ္ပါတယ္။ လူဘ၀တစ္သက္ ဆိုတာ ဘူတာတစ္ခုမွာ မီးရထားတြဲထဲ၀င္ျပီး
ခဏဆိုက္ေရာက္ေနတာနဲ႕တူပါတယ္။ အ၀ိဇၹာ တဏွာ ကိေလသာ အပူမီးေတြ နဲ႕ ခႏၶာသံသရာ
မီးရထားၾကီး ခုတ္ေမာင္းလာခဲ့တာ ၾကာပါျပီ။ ခုတ္ေမာင္းခဲ့စဥ္တေလ်ာက္မွာလည္း
တိမ္ေမွာက္ လမ္းေခ်ာ္ ဒုကၡအဖံုဖံုနဲ႕ လူဘ၀ ဘူတာမွာ ခဏတာ
ဆိုက္ေရာက္ေနခ်ိန္ပါ္။
ခဏတာ ရထားရပ္ခိ်န္ေလးမွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္နဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ ခြင့္ရေနတာ ျဖစ္လို႕ ကိုယ့္ေနာက္ပါမဲ့ ဒါနသီလ ဘာ၀နာ ရိကၡာထုပ္ေတြ စုေဆာင္းၾကရမယ္။ အို၊ နာ၊ ေသ ဥၾသ ဆြဲျပီး လူဘ၀ဘူတာမွ မထြက္မီ သတိဥာဏ္ဦးေဆာင္ကာ မွန္ကန္တဲ့အသိေရာျပီး မိေအာင္ဆြဲကာ အျမန္တင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေပါ့ဆ ေအးစက္စက္လုပ္ရင္ေတာ့ ဟိုဟာက်န္ ဒီဟာက်န္ နဲ႕ နစ္နာဆံုးရႈံးမႈေတြရမွာျဖစ္တယ္။ အသိတရားေတြ ပြင့္လင္းလာရပါတယ္။
လူဘ၀ဘူတာခဏေတြ႕ရသူအားလံုး ေကာင္းကင္မွာရွိတဲ့ တိမ္တိုက္ၾကီးေတြနဲက တကယ္တူျပန္ပါတယ္တဲ့။ တိမ္ေတြဟာ ေလေၾကာင့္ ေပါင္းစုမိသြားလိုက္၊ ေပါင္းစံုေနတဲ့ တိမ္ေတြဟာ ေလေၾကာင့္ ကြဲသြားၾကနဲ႕။ ေလ၏ျပဳျပင္ခ်ယ္လွယ္ဖန္တီးသမွ်ခံေနရတာပါ။ ဘ၀သံသရာသည္လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။
လူဘ၀ ဘူတာ ခဏေရာက္ခိုက္ သားအမိ၊ သားအဖ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ ညီအစ္မ၊ ဇနီး ၊ခင္ပြန္း၊ သတင္းသံုးေဖာ္ စတဲ့ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆေတြ ခဏေပါင္းဆံုမိၾကတယ္။ ကံဆိုတဲ့ ေလက ေပါင္းဆံုေပးတာပါ။ ကန္႕သတ္ခ်ိန္ေစ့ေတာ့ ေပါင္းဆံုရာက ေသကြဲရွင္ကြဲ တစ္မိ်ဳးမ်ိဳးနဲ႕ ကြဲရျပန္တယ္။ ဘယ္သူနဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ေတြ ခဏတာပါ။ လူ႕ဘ၀ဘူတာက မီးရထားထြက္တာနဲ႕ အားလံုးခြဲခြာၾကမွာပါ။ခြဲခြာသူေရာ က်န္ရစ္သူပါ ဒါန သီလ ဘာ၀နာေတြ ကို က်ိဳးစားအားထုတ္မွသာလ်င္ စိတ္ေအးလက္ေအး ႏွဳတ္ဆက္နိုင္မွာျဖစ္တယ္။
တရားအသိေတြ တိုတိုနဲ႕လိုရင္း ထိမိေအာင္ ေဟာၾကားျပသေပး ေသာ တိပိဋကဓရ၊ အဂၢမဟာပ႑ိတာ(ေယာ)ဆရာေတာ္ ၏ ဥဏ္ေတာ္အား ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳရင္း ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားမွ်ေ၀ပါတယ္။
ခဏတာ ရထားရပ္ခိ်န္ေလးမွာ ဗုဒၶသာသနာေတာ္နဲ႕ ၾကံဳေတြ႕ ခြင့္ရေနတာ ျဖစ္လို႕ ကိုယ့္ေနာက္ပါမဲ့ ဒါနသီလ ဘာ၀နာ ရိကၡာထုပ္ေတြ စုေဆာင္းၾကရမယ္။ အို၊ နာ၊ ေသ ဥၾသ ဆြဲျပီး လူဘ၀ဘူတာမွ မထြက္မီ သတိဥာဏ္ဦးေဆာင္ကာ မွန္ကန္တဲ့အသိေရာျပီး မိေအာင္ဆြဲကာ အျမန္တင္ရမွာ ျဖစ္တယ္။ ေပါ့ဆ ေအးစက္စက္လုပ္ရင္ေတာ့ ဟိုဟာက်န္ ဒီဟာက်န္ နဲ႕ နစ္နာဆံုးရႈံးမႈေတြရမွာျဖစ္တယ္။ အသိတရားေတြ ပြင့္လင္းလာရပါတယ္။
"ေတြ႕ရသူေတြကို ႏႈတ္ဆက္ထားခဲ့ပါ"
တိမ္တိုက္ပမာ၊ သံသရာ၊ ေတြ႕လာ တစ္ခဏ။
ေလေၾကာင့္ကြဲကြာ၊ ပ်က္ရရွာ၊ လ်င္စြာေပ်ာက္သြားၾက။
အပူႏုတ္ကာ၊ ေအးတာကိုဆက္၊ ေရွ႕ကိုတက္၊ ႏႈတ္ဆက္သူေတြ စိတ္ေအးရ။
တိမ္တိုက္ပမာ၊ သံသရာ၊ ေတြ႕လာ တစ္ခဏ။
ေလေၾကာင့္ကြဲကြာ၊ ပ်က္ရရွာ၊ လ်င္စြာေပ်ာက္သြားၾက။
အပူႏုတ္ကာ၊ ေအးတာကိုဆက္၊ ေရွ႕ကိုတက္၊ ႏႈတ္ဆက္သူေတြ စိတ္ေအးရ။
လူဘ၀ဘူတာခဏေတြ႕ရသူအားလံုး ေကာင္းကင္မွာရွိတဲ့ တိမ္တိုက္ၾကီးေတြနဲက တကယ္တူျပန္ပါတယ္တဲ့။ တိမ္ေတြဟာ ေလေၾကာင့္ ေပါင္းစုမိသြားလိုက္၊ ေပါင္းစံုေနတဲ့ တိမ္ေတြဟာ ေလေၾကာင့္ ကြဲသြားၾကနဲ႕။ ေလ၏ျပဳျပင္ခ်ယ္လွယ္ဖန္တီးသမွ်ခံေနရတာပါ။ ဘ၀သံသရာသည္လည္း ဒီအတိုင္းပါပဲ။
လူဘ၀ ဘူတာ ခဏေရာက္ခိုက္ သားအမိ၊ သားအဖ၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ၊ ညီအစ္မ၊ ဇနီး ၊ခင္ပြန္း၊ သတင္းသံုးေဖာ္ စတဲ့ ေဆြမ်ိဳး မိတ္ေဆေတြ ခဏေပါင္းဆံုမိၾကတယ္။ ကံဆိုတဲ့ ေလက ေပါင္းဆံုေပးတာပါ။ ကန္႕သတ္ခ်ိန္ေစ့ေတာ့ ေပါင္းဆံုရာက ေသကြဲရွင္ကြဲ တစ္မိ်ဳးမ်ိဳးနဲ႕ ကြဲရျပန္တယ္။ ဘယ္သူနဲ႕ ဘယ္လိုေတြ႕ေတြ ခဏတာပါ။ လူ႕ဘ၀ဘူတာက မီးရထားထြက္တာနဲ႕ အားလံုးခြဲခြာၾကမွာပါ။ခြဲခြာသူေရာ က်န္ရစ္သူပါ ဒါန သီလ ဘာ၀နာေတြ ကို က်ိဳးစားအားထုတ္မွသာလ်င္ စိတ္ေအးလက္ေအး ႏွဳတ္ဆက္နိုင္မွာျဖစ္တယ္။
တရားအသိေတြ တိုတိုနဲ႕လိုရင္း ထိမိေအာင္ ေဟာၾကားျပသေပး ေသာ တိပိဋကဓရ၊ အဂၢမဟာပ႑ိတာ(ေယာ)ဆရာေတာ္ ၏ ဥဏ္ေတာ္အား ခ်ီးက်ဴး ဂုဏ္ျပဳရင္း ဓမၼမိတ္ေဆြမ်ား အားမွ်ေ၀ပါတယ္။
ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ။
ညခင္း
