တရားပဲြအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ တရားပဲြၿပီးလုိ႔ ေမးခြန္းေတြ ေမးပါလုိ႔ ဆုိလုိက္တဲ့အခါ ေမးတတ္တဲ့ ေမးခြန္းတစ္ခုက “တစ္ခ်ိဳ႕ဗုဒၶစာေပေတြကုိ ဖတ္ရတဲ့အခါ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး မေကာင္းေၾကာင္း ေဟာထားတာေတြ၊ တန္းတူအခြင့္ အေရးမရွိတာေတြကုိ သိရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ခံစားရတယ္၊ ဘာေၾကာင့္လဲ..“ ဆုိတဲ့ ေမးခြန္းေလးတစ္ခုပါ။
ဟုိတစ္ေလာကလည္း ကေလးမေလးေတြက ”ဘယ္ေနရာေရာက္ေရာက္ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အၿမဲနိမ့္က်ၿပီး ခဲြျခားခံရတယ္၊ ျမန္မာျပည္မွာဆုိ ပုိလုိ႔ေတာင္ဆုိးေသးတယ္၊ ဘာသာေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနရာေတြဆုိရင္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မသြားရ၊ မတက္ရဆုိတဲ့ ေနရာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္ စသျဖင့္ ေျပာၿပီး အဲဒါဟာ ဘာေၾကာင့္လဲ…”တဲ့။ မွန္ပါတယ္။ ဒီလုိျပႆနာမ်ိဳးက ေနရာတုိင္း၊ ႏုိင္ငံတုိင္းမွာ ႀကဳံေတြ႕ရမယ့္ ျပႆနာပါ။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ဘက္ကၾကည့္ရင္ သူတုိ႔ကုိ ခဲြျခားဆက္ဆံတယ္၊
ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတယ္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြ ၀င္မိၾကမွာပါ။ ဒီလုိ၀င္မိတာလည္း အျပစ္လုိ႔ ေျပာလုိ႔မရပါဘူး။
တစ္ခ်ိဳ႕ကလည္း ဒါဟာ ဘာသာတရားေၾကာင့္ ဘာသာတရားမွာ ေဟာၾကားထားတဲ့
အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြေၾကာင့္ ဒီလုိ ခဲြျခားခံရတာလုိ႔ ေတြးၾကပါတယ္။
အထူးသျဖင့္ ဗုဒၶစာေပေတြမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မေကာင္းေၾကာင္း ဇာတ္ေတာ္နိပါတ္ေတာ္ စတာေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ မေကာင္းျမင္တဲ့သေဘာ၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ယုတ္နိမ့္တဲ့သေဘာစသည္ျဖင့္ ျမင္ေနၾကတာ ျဖစ္ေၾကာင္း မခံမရပ္ႏုိင္ ေျပာဆုိလာၾကပါတယ္။
လူလူခ်င္းအတူတူ ခဲြျခားဆက္ဆံခံရတဲ့ အတြက္ စိတ္ထဲမွာ မခံခ်ိမခံသာ ျဖစ္မိတယ္လုိ႔လည္း တစ္ခ်ိဳ႕က ရင္ဖြင့္လာၾကပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီလုိျဖစ္လာတာ ဗုဒၶဘာသာႏွင့္ မသက္ဆုိင္ဘူးလုိ႔ ျမင္မိပါတယ္။
ေယာက်္ား၊ မိန္းမဆုိတဲ့ သဘာ၀နိယာမ သေဘာက ခဲြျခားေပးခဲ့ျခင္းသာ ျဖစ္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားမ်ားအျဖစ္၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အျဖစ္ ကဲြျပားလာေစတဲ့ ကုိယ္အဂၤါ အစိပ္အပုိင္းမ်ားေၾကာင့္ပဲ
ေနရာတကာမွာ ရင္ေဘာင္တန္းလုိ႔ မရတဲ့ အေနအထားေတြ ျဖစ္ေနတာပါ။
ဒီသဘာ၀ နိယာမေတြေၾကာင့္ပဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာ အမ်ိဳးသားမ်ားလုိ လြတ္လပ္မႈမရွိတာ၊
အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ပုိတဲ့ခႏၶာ၀န္ ဒုကၡေတြ ရွိလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ေသခ်ာတာကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ိဳးသားေတြထက္ ဒုကၡေတြ ပုိမ်ားတယ္ဆုိတာ ေသခ်ာပါတယ္။
ထင္ရွားေအာင္ ျပရရင္ ကုိယ္၀န္ေဆာင္ရတဲ့ ဒုကၡ၊ လစဥ္ဓမၼတာ ဆင္းရတဲ့ဒုကၡ၊ သားသမီးေမြးဖြားရတဲ့ ဒုကၡ စတာေတြဟာ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ ပုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာသာ ရွိေနတဲ့ ဒုကၡေတြပါ။
ဗုဒၶဘာသာလာ ကမၼနိယာမ သေဘာတရားအရ ၾကည့္ရင္ အတိတ္ကျပဳခဲ့တဲ့ ကမၼသတၱိ ကံစြမ္းေတြအရ ဒီလုိ ဒုကၡပုိမ်ားတဲ့ လူသားအျဖစ္ ေမြးဖြားလာရျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒုကၡပုိမ်ားတာဟာ မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးေတြ ပုိမ်ားလုိ႔ပါ။
မေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးပုိမ်ားတာဟာ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းေတြ ရွိခဲ့လုိ႔ျဖစ္ပါတယ္။
အတိတ္အတိတ္ဘ၀ေတြက လုပ္ခဲ့တဲ့ မေကာင္းတဲ့ ကံေတြ၊ စဲြလမ္းတပ္မက္တတ္တဲ့ တဏွာေတြ၊ မသိမႈ အ၀ိဇၨာေတြေၾကာင့္ ရရွိလာတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
အမရပူရ ဆရာေတာ္ႀကီးကေတာ့ အမ်ိဳးသမီး အျဖစ္ေမြးဖြားလာရတာ အတိတ္ဘ၀ တစ္ခုခုက က်ဴးလြန္ခဲ့တဲ့ ကာေမသုမိစၦာစာရကံေၾကာင့္လည္း ျဖစ္တယ္လုိ႔ ဆုိပါတယ္။ ဒါက အတိတ္ကုိ ေျပာျပတာပါ။
ဒီသေဘာအရ ၾကည့္ရင္ ေယာက္်ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ ေမြးဖြားမႈဟာ ကံအက်ိဳးေပး ကြာျခားမႈေၾကာင့္လုိ႔လည္း ေျပာလုိ႔ရပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လည္း အမ်ိဳးသမီးဘ၀ကုိပဲ တပ္မက္တတ္တဲ့ တဏွာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ ျပန္ေမြးေနၾကတာေတြ ရွိပါတယ္။ ထားပါေတာ့။ ဒါက အမ်ိဳးသမီးအျဖစ္ကုိ ရလာတတ္တဲ့ အေၾကာင္းေလးကုိ ေျပာျပတာပါ။
ဒါေပမယ့္ ဒီလုိ မိန္းမေယာက္်ား အျဖစ္ကဲြျပားေနေပမယ့္ တူညီတဲ့ တန္ဖုိးမျဖစ္ႏုိင္တဲ့ ေကာင္းက်ိဳးကေတာ့ ရခဲတဲ့ လူ႕ဘ၀ကုိ ရလာျခင္းဆုိတဲ့ အခ်က္ပါ။ ရခဲ့တဲ့ လူဆုိတဲ့ ဒုလႅဘတရားမွာ အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီးလုိ႔ ခဲြျခားမႈမရွိပါဘူး။ ဗုဒၶဘုရားရွင္ ကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း အမ်ိဳးသား၊ အမ်ိဳးသမီး ခဲြျခားမႈ မရွိသလုိ
အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ့္ခ်ဆက္ဆံတဲ့သေဘာ၊ ခဲြျခားဆက္ဆံတဲ့ သေဘာ၊ ယုတ္ညံ့တဲ့ လူသားအျဖစ္ ထုတ္ေဖာ္ေဟာၾကားတဲ့ သေဘာမ်ား မရွိခဲ့ပါဘူး။ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိလည္း
လူသားမ်ားအျဖစ္ လူ႔တန္ဖုိး၊ လူ႕သိကၡာ၊ လူ႔အသိဉာဏ္ရွိတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ ခ်ီးေျမွာက္ပါတယ္။
တရားေဟာတဲ့အခါမွာလည္း အမ်ိဳးသားမ်ားျဖစ္လုိ႔ ေဟာတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္လုိ႔ မေဟာဘူး စတာေတြ မရွိပါဘူး။
အမ်ိဳးသားမ်ား ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ေသာတာပန္ ျဖစ္ႏုိင္ၾကပါတယ္။
အမ်ိဳးသားမ်ား အာသေ၀ါကုန္ခမ္း ရဟႏၲာျဖစ္ႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း ရဟႏၲာ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။
အမ်ိဳးသားမ်ား နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္သလုိ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံး အမ်ိဳးသမီးမ်ား သာသနာ့ေဘာင္၀င္လာရင္ ျပႆနာ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိလာႏုိင္တာ၊ အမ်ိဳးသမီးရဟန္းမမ်ားရဲ႕ သာသနာဟာ ၾကာၾကာမတည္ႏုိင္တာကုိ သိရွိေပမယ့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အခြင့္အေရး ေပးလုိတဲ့အတြက္ ဘိကၡဳနီသံဃာ့ အဖဲြ႕အစည္းကုိ ခြင့္ျပဳၿပီး ဘိကၡဳသံဃာ အဖဲြ႕အစည္းအတုိင္း သာသနာေေတာ္မွာ အသိအမွတ္ျပဳေပးခဲ့ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘုရားရွင္အေနနဲ႔့ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာအေနနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအေပၚ နိမ့္ခ်ျခင္း၊ ခဲြျခားဆက္ဆံျခင္း၊ အခြင့္အေရး မေပးျခင္းမ်ား မရွိခဲ့ပါဘူး။
ဟုိဟုိဒီဒီ ေျပာစရာမလုိဘဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အဓိက အေရးႀကီးဆုံးျဖစ္တဲ့ လြတ္ေျမာက္ေရးဆုိတဲ့
နိဗၺာန္ကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳရတဲ့ ေနရာမ်ိဳးနဲ႔ ခ်ိန္ထုိးၾကည့္ရင္ သိႏုိင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ျဖစ္ေနလုိ႔ တရားမရဘူး ဆုိတာမရွိခဲ့ပါဘူး။ ဒီအခ်က္တစ္ခ်က္တည္းကုိ ၾကည့္လုိက္ရင္ပဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ ဒီမုိကေရစီ က်မႈ၊ တန္းတူအခြင့္ အေရးရွိမႈ၊ တစ္ေျပးညီတည္း ဆက္ဆံမႈကုိ သိႏုိင္ပါတယ္။
သဘာ၀က ေပးလုိက္တဲ့ ခႏၶာကုိယ္ ဖဲြ႕စည္းမႈ အေနအထားအရ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အားနည္းတဲ့ သူမ်ားအျဖစ္သာ သေဘာထားပါတယ္။ ယုတ္ညံ့တဲ့ သူမ်ားအျဖစ္ မသတ္မွတ္ပါဘူး။
ဗုဒၶကုိယ္ေတာ္တုိင္လည္း အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ကဲြျပားတဲ့အတြက္ အရိယာသူေတာ္စင္ မျဖစ္ရဘူးလုိ႔ မသတ္မွတ္ပါဘူး။
အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ ပါရမီအဟုန္ရွိၿပီး အက်င့္သိကၡာျပည့္စုံစြာနဲ႔ ႀကိဳးစားအားထုတ္ပါက တရားရႏုိင္တယ္ဆုိတာ သက္ေသျပခဲ့ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီး ရဟန္းမမ်ားကုိလည္း အမ်ိဳးသား ရဟန္းေတာ္မ်ား နည္းတူ ဧတဒဂ္ ရထူးမ်ားနဲ႔ ခ်ီးျမွင့္ေပးခဲ့ပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္ ဗုဒၶဘာသာမွာ အဆင့္ျမင့္မႈ မျမင့္မႈ ခဲြျခားမႈေတာ့ ရွိပါတယ္။ ဒါကလည္း ေယာက်္ား မိန္းမဆုိတဲ့ သဘာ၀နိယာမ ကဲြျပားမႈ၊ ပညာတတ္မႈ မတတ္မႈ စတာေတြကုိ လုိက္ၿပီး ခဲြျခားတာ မဟုတ္ပါဘူး။
သူတုိ႔ရဲ႕ ကုိယ္က်င့္သီလ ျမင့္မႈ၊ မျမင့္မႈကုိ ၾကည့္ၿပီး တစ္လင္တစ္မယားထဲမွာပဲ အမ်ိဳးသမီးက အမ်ိဳးသားထက္ အက်င့္သိကၡာျမင့္ျမတ္ရင္ အမ်ိဳးသားထက္သာသူအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးေတာ္မူပါတယ္။
အမ်ိဳးသားျဖစ္ေပမယ့္ အက်င့္သိကၡာ မေကာင္းရင္ ဘယ္မ်က္ႏွာမွ မေထာက္ဘဲ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ႕ ကဲ့ရဲ႕ေတာ္မူတဲ့အခါ သုံးတဲ့စကားက “ေမာဃပုရိသ- မဂ္ဖုိလ္မၿပီး အခ်ည္းႏွီးေသာ ေယာက်္ား“ ဆုိတဲ့စကားပါ။
ၿပီးေတာ့ တစ္အိမ္ေထာင္တည္း ျဖစ္ေပမယ့္ လင္ေယာက္်ားက သီလလုံၿခဳံၿပီး မယားက သီလမလုံၿခဳံရင္္
နတ္သားလင္ႏွင့္ ေသသူမယားတုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ တူေၾကာင္း၊ မယားက သီလလုံၿခဳံၿပီး ေယာက်္ားက သီလမလုံၿခဳံရင္္ နတ္သမီးမယားႏွင့္ ေသသူလင္တုိ႔ ေပါင္းသင္းျခင္းႏွင့္ တူေၾကာင္း
စသည္ျဖင့္ မိန္းမေယာက်္ား မခဲြျခားဘဲ အက်င့္သီလကုိသာ အဓိကထားကာ အဆင့္အနိမ့္အျမင့္ သတ္မွတ္ေပးပါတယ္။ ဒါေတြကုိ ၾကည့္ရင္ ဗုဒၶဘာသာဟာ လူတန္းစား ခဲြျခားတတ္တဲ့၊
အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ ႏွိမ္ခ်တတ္တဲ့ ဘာသာမဟုတ္ဘူး ဆုိတာ နားလည္သေဘာေပါက္ ႏုိင္ပါတယ္။
အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ေျပာခ်င္တာက ကံအက်ိဳးေပးေၾကာင့္ ေယာက်္ားအျဖစ္၊ မိန္းမအျဖစ္ ေမြးဖြားလာခဲ့ရၿပီး ရရွိလာတဲ့ အခြင့္အေရးမ်ားဟာလည္း အနည္းငယ္ကဲြျပားေနတာ၊ ဒုကၡေတြ ပုိေနတာ၊ နည္းေနတာ ရွိတတ္ေပမယ့္ စစ္မွန္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ အေနျဖင့္ကေတာ့ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစ၊ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေစ နိဗၺာန္မရေသးသမွ်ေတာ့ ခႏၶာကုိယ္ရလာတဲ့သူ မွန္သမွ် ဒုကၡေတြကေတာ့ ရွိေနၾကမွာ ျဖစ္တယ္ဆုိတာပါ။
အမ်ိဳးသားဘ၀ဟာ ဘုရားျဖစ္ႏုိင္၊ စၾကာ၀ေတးမင္းေတြ ျဖစ္ႏုိင္တဲ့အတြက္ ျမင့္ျမတ္တယ္လုိ႔ ဆုိႏုိင္ေပမယ့္ ဒုကၡအေပါင္းမွ ၿငိမ္းရာနိဗၺာန္ကုိ ၀င္ၾကတဲ့အခါမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားလည္း အမ်ိဳးသားမ်ား တန္းတူရႏုိင္၊ ေရာက္ႏုိင္တယ္ဆုိတာ ျငင္းလုိ႔မရတဲ့ အမွန္တရားျဖစ္ပါတယ္။ ကံအက်ိဳးေပးအရ အမ်ိဳးသမီးမ်ား အျဖစ္ဘ၀ကုိ ရရွိလာမႈႏွင့္အတူ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ ဒုကၡမ်ားလည္း ခံစားလာရမႈေတြ ရွိေနၾကတဲ့အတြက္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကုိ အားနည္းသူမ်ားအျဖစ္ ျမင္ႏုိင္ၾကေပမယ့္
ယုတ္နိမ့္တဲ့သူမ်ား၊ အဆင့္နိမ့္တဲ့သူမ်ားကေတာ့ မဟုတ္ၾကဘူးဆုိတာပါ။ ဒါေပမယ့္ အက်င့္သိကၡာေတြ ပ်က္ျပားေနမယ္၊ အကုသုိလ္ေတြမ်ားေနမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ဒီလုိသူမ်ိဳးကုိနိမ့္က်တဲ့သူမ်ားလုိ႔ ေျပာႏုိင္ပါတယ္။
ဒီနိမ့္က်မႈကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ရလုိ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ အမ်ိဳးသမီးပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ကုိယ္က်င့္ပ်က္ရင္ေတာ့ အကုန္နိမ့္က်သူေတြ ျဖစ္ေနမွာပါ။ အဲလုိမ်ိဳးသူေတြ ဆုိရင္ေတာ့ ဘယ္ေနရာသြားသြား ခဲြျခားဆက္ဆံခံေနၾကရမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ ကံေပးမႈနဲ႔ သဘာ၀တရားအရ ရလာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ အမ်ိဳးသားမ်ားတန္းတူ အရာရာ ရင္ေဘာင္မတန္းႏုိင္ၾကေပမယ့္
အက်င့္သီလေကာင္းၿပီး ကိေလသာကုန္ရာ လမ္းစဥ္ကုိ လုိက္နာက်င့္သုံးေနမယ္ဆုိရင္
နိဗၺာန္ဆုိတဲ့ အခြင့္အေရး တံခါးက အၿမဲဖြင့္လစ္ထားေနမွာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ဟုိေတြးဒီေတြး ကေလးအေတြးေတြ မေတြးၾကဘဲ အမ်ိဳးသမီးျဖစ္ေပမယ့္ အမ်ိဳးသားမ်ားထက္သာေအာင္၊
အမ်ိဳးသားမ်ားထက္ အဆင့္ျမင့္ေအာင္ ကုိယ့္ရဲ႕ သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ သိကၡာတရားမ်ား ျမင့္မားေအာင္သာ ႀကိဳးစားသင့္ပါတယ္။
http://www.venvicitta.com/ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။
ေရာက္လာသူအေပါင္းရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ႕ၾကပါေစ။
