သားေသတဲ့ အေမ

 သားေသတဲ့ အေမ

တစ္ခါတုန္းက … အာေသာကမင္းၾကီး ဓမၼာေသာက မျဖစ္ခင္တုန္းကေပါ့။ ညီအစ္ကို ၉၉ ေယာက္ကို သတ္ျပီး မင္းျပဳခဲ့တဲ့မင္းၾကီးဟာ ဘုရင္ျဖစ္ျပီးျပန္ေတာ့လဲ ၄ ႏွစ္တိုင္တိုင္ ျပည္တြင္းစစ္ေတြ က်ဴးေက်ာ္စစ္ေတြ ဆင္ႏႊဲေနခဲ့တယ္။ စစ္ေသြးစစ္မာန္ေတြနဲ ့ ျပည့္၀ေတာက္ေျပာင္ေနတဲ့ မင္ၾကီးဟာမိမိကိုယ္ကို ေတာက္ေလာင္ေနမွန္းေတာ့ မသိရွာပါဘူး..။

မင္ၾကီးတိုက္ခဲ့သမွ်တိုက္ပြဲေတြထဲမွာ မင္ၾကီးဘက္က အထိအနာဆံုး၊ အေသအေပ်ာက္အမ်ားဆံုးနဲ ့ အၾကာရွည္ဆံုးစစ္ပြဲကေတာ့ ကလိဂၤစစ္ပြဲပါပဲ..။ စစ္ပြဲျပီးလို ့ ကလိဂၤတိုင္းက ျပန္လည္ၾကြခ်ီေတာ့ လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ လမ္းေဘး၀ဲယာေတြမွာ ေျချပတ္လက္ျပတ္ အေလာင္းေတြ ျပည့္လို ့ေနတယ္လို ့ဆုိၾကတယ္..။ဒီလိုပါပဲ ျမစ္ေခ်ာင္းအင္းအိုင္ေတြကလဲ ေသြးေရာင္လႊမ္းလို ့ ခ်င္းခ်င္းရဲေနပါသတဲ့။

ေသြးေခ်ာင္းစီးေအာင္တိုက္ခဲ့တဲ့ အဲဒီကလိဂၤစစ္ပြဲ တိုက္ေနစဥ္ ၁ ရက္မွာေပါ့။ မင္းၾကီးက တိုက္ပဲြေတြ တစ္ပြဲျပီးတစ္ပြဲတိုက္လို ့ တစ္နယ္ျပီး တစ္နယ္သိမ္းေနခဲ့တယ္။ မိမိသိမ္းယူရရွိတဲ့နယ္ေတြမွာ အေစာင့္အေနအနည္းငယ္ထား.. ျပီးေတာ့ ေရွ့ဆက္ေပါ့။ တစ္ေန ့ေရွ့ဆက္ခ်ီတက္တုန္း.. စစ္သားေတြအမ်ားၾကီး ၀ိုင္း၀န္းတားဆီးေနတုန္း တပ္ထုကိုေဖာက္လို ့ကေလးခ်ီထားတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ မင္းၾကီးဆီ အတင္းတိုး၀င္လာတယ္..။

မင္းၾကီးလဲ ေယာက်္ားရင့္မာၾကီးေတြေတာင္.. ကုန္ကုန္ေျပာရင္ မိမိစစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ၾကီးေတြေတာင္ အၾကာင္းအရာ တစ္ခုကို သံေတာ္ဦးတင္ေလွ်ာက္ထားဖို ့ မ၀ံ့ရဲၾက၊ အနားမလာ၀ံ့ၾကတဲ့ မိမိလိုဘုရင္မ်ိဳးထံသို ့ ၀့ံ၀့ံစားစား၀င္ဖို ့ၾကိဳးစားေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကို ၀င္ခြင့္ေပးလိုက္တယ္။
အမ်ိဳးသမီးၾကီးကေတာ့ မေၾကာက္ပါဘူး..။အသက္ႏွင့္ ထပ္တူပင္ျဖစ္ေသာ မိမိသားကေလးမရွိေတာ့တဲ့ ဘ၀မွာ ဘာကိုေၾကာက္ေနရဦးမွာလဲ..။ေဘးကစစ္သားေတြကို ရွိတယ္မွ်မထင္သလို တစ္ခ်က္ေ၀့မၾကည့္ဘဲ.. မင္ၾကီးမ်က္ႏွာကို တည့္တည့္ၾကည့္လို ့ေလွ်ာက္ထားတယ္..။

“အရွင္မင္းၾကီး.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ သားေသအေမပါဘုရား..အရွင္မင္းၾကီးရဲ ့စစ္သူၾကီး တစ္ဦးလက္ခ်က္နဲ ့ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမသားငယ္.. ေသဆံုးခဲ့ရပါျပီ.။ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ အသက္ထက္တန္ဖိုးထားရတဲ့.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ အသဲႏွလံုးနဲ ့ထပ္တူျဖစ္တဲ့ သားကို.. အရွင့္စစ္သူၾကီး တစ္ဦးက ရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္ခဲ့ပါျပီ။ အရွင္တို ့ရဲ ့ အာဏာအတြက္ စေတးခဲ့ၾကရတဲ့ အသက္ေပါင္းမ်ားစြားထဲမွာ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ သားငယ္ေလး မပါထိုက္ပါဘူးဘုရား..။ သူက လူမမယ္ေလးပါ.. ဘာကိုမွ မသိေသးတဲ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ လူမမယ္ေလးပါဘုးရား..။”
“ မိန္းမငယ္.. စိတ္မပူနဲ ့.. ငါသည္စစ္ဘုရင္ျဖစ္ေသာ္လည္း တရားမမဲ့ေစရ။ ငါစစ္တိုက္တာ ရန္သူကိုသာတိုက္တယ္ .. ျပည္သူကို မတိုက္။ ငါ့စစ္ေၾကာင့္ နစ္နာခဲ့ရတဲ့ ျပည္သူတို ့ရဲ ့ အသက္၊ အိုးအိမ္၊ စည္းစိမ္ကို ကားကြယ္ေပးဖို ့ ငါ့မွာတာ၀န္ရွိတယ္။

 ရန္သူကို သတ္ေသာလက္သည္ တပ္သားကေလးပင္ ျဖစ္လင့္ကစား.. ဂုဏ္ထူးေဆာင္လက္မည္တယ္.. ျပည္သူကို သတ္ေသာလက္ကား စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ယုတ္မာေသာလက္၊ ေက်းဇူးကန္းေသာလက္ပဲ။ ေကးဇူးကမ္းတတ္ေသာ လက္ကို ဆက္ထားက ေက်းဇူးမဲ့ေတြကို လုပ္လိမ့္မယ္.. တိုင္းျပည္ပ်က္စီးေၾကာင္းေတြကို စီမံလိမ့္မယ္.. မိန္းမငယ္.. သင္စိတ္မပူလင့္ သင့္ေရွ့တြင္ပင္ ငါတရားစီစဥ္အံ့။ သင့္သားအား အသက္ကုန္ေစေသာသူကို သင္ကိုယ္တိုင္ျပေလာ့”

အာေသာက မင္းၾကီးလည္း မိမိ၏စစ္သူၾကီးမ်ား စစ္္သားမ်ားကို တန္းစီေစ၍ သားေသအေမကို ၾကည့္ေစတယ္။အမ်ိဳးသမီးလည္း အခိုးမ်ားထ၍ တင္းမာေသာ မ်က္၀န္းအစံုျဖင့္ စစ္သားတစ္ဦးခ်င္းစီ၏ မ်က္နွာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ေလေတာ့ မိမိတို ့အရွင္၏အေၾကာင္းကို သိျပီးျဖစ္ေသာ စစ္သားတို ့သည္ အမ်ိဳးသမီးကို ေစ့ေစ့မွ်ပင္ျပန္မၾကည့္ရဲၾကေပ။ မိမိကို လက္ညိႈးထိုးလိုက္ရင္ေတာ့ ဟုေတြး၍ ေၾကာက္ရြံ ့ေနၾကတယ္။ အမ်ိဳးသမီးလည္း တစ္ေနရာအေရာက္.. စစ္သူၾကီးတစ္ေယာက္ကို ခပ္တင္းတင္းၾကည့္ရင္း.. ထိုစစ္သူၾကီး၏ ဓါးလြယ္အတြင္းမွ ဓါးကိုရုတ္တရတ္ဆြဲထုတ္ျပီး.. မိမိရင္ဘတ္ကို ထိုးစိုက္လိုက္ေတာ့တယ္..။

ေျမျပင္ေပၚ ဒူးေထာက္က်သြားရင္း.. အနီးမွာေရာက္လာတဲ့ အာေသာကဘုရင္ကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္..။ဘုရင္ၾကီးက နားမလည္ႏိုင္စြာၾကည့္ရင္း.. “ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ မိန္းမငယ္.. နင့္တရားကို ငါစီမံတာမမွ်တႏိုင္ဘူးလို ့ထင္လို ့လား..”
“ မဟုတ္ပါဘူး.. အရွင္.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ ေျပာျပီးပါျပီ.. ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမ အသက္သည္ သားမရွိဘဲရွင္ေနလဲ အဓိပၸါယ္မဲ့ ရွင္သန္ျခင္းသာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒါေပမယ့္ အဲဒီစစ္သားရဲ ့အေမကေတာ့ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ ဘ၀တစ္ခုပိုင္ဆိုင္ေန ပါေသးတယ္ဘုရား..။သားေသအေမရဲ ့မ်က္ရည္.. ေျမထပ္မက်ေစခ်င္ေတာ့ပါဘူး… အရွင္မင္းၾကီး”
ေျပာၾကားရင္း အသက္ထြက္သြားေလသည္။

ဤသည္ပင္ မင္းၾကီးကို သိနားလည္ေစခ်င္ေသာ အေမတိုင္း၏ သားအေပၚခ်စ္ေသာ ေမတၱာသရုပ္ပင္တည္း။

Posted by မိုးစက္ေစတန္