ဝါကြ်တ္ေလတုိင္း မ်က္ရည္ဝုိင္း
သတိျပဳမိသည့္ ေဒသနာ
ပုညာနိ သိရိ ံ....
တစ္ခ်ိန္က ၾကားဖူးမွတ္ဖူးခဲ့တဲ့ ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာလာ ပါဠိေတာ္ေလး ...ကေလးအေတြးနဲ႕ ငယ္စဥ္က ဖတ္မိခဲ့တာမုိ႕ ေသခ်ာ အနက္မထင္ခဲ့ပါေခ်...ခုအေန ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့မွ ...ေလာကီ ေလာကုတၱရာ နွစ္ျဖာေသာ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာတုိ႕ရဲ႕ အစပ်ဳိးရာသည္ ေကာင္းမွဳကုသုိလ္ပဲ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ နားလည္လာမိပါတယ္ ... ။
တစ္ခါ..ျမန္မာတုိ႕ရဲ႕ ေျပာဆုိေနၾက စကားေတြမွာ..က်က္သေရ မဂၤလာလုိ႕ တြဲျပီး ေျပာေလ့ ရွိတာကုိ သတိျပဳမိတယ္ ဒီအထဲက က်က္သေရ ဆုိတဲ့ စကားလုံးေလးရဲ႕ အေရးပါမွဳကုိ ေသခ်ာ ေတြးၾကည့္ေတာ့ တကယ့္သတိထားသင့္တာေလးမ်ားကုိ ဆင့္ပြားလုိ႕ နားလည္လာမိပါေတာ့တယ္။
က်က္သေရဆုိတာ ေကာင္းမွဳပါ
တကယ္ေတာ့ က်က္သေရဆုိတာ ေကာင္းမွဳ ကုသုိလ္ကုိ ဆုိလုိတာပါ ၊ ေကာင္မွဳ ရွိရင္ ေကာင္းက်ဳိးရွိမယ္ ၊ ေကာင္းက်ဳိးေတြရေတာ့ ေလာကီ ေလာကုတၱရာ နွစ္ျဖာေသာ ေကာင္းက်ဳိး ခ်မ္းသာ အျဖာျဖာကုိ ရရွိလုိ႕ က်က္သေရ မဂၤလာ နဲ႕ ျပည့္စုံတဲ့ ဘဝကုိ ရရွိပုိင္ဆုိင္နုိင္ၾကေတာ ့တာေပါ့..ဒီေတာ့ကား …
ကုသုိလ္ဓေလ့မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနေလ့ရွိတဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ ေန႕ရက္တုိင္းသည္ က်က္သေရ ရွိေနလုိ႕ေနစျမဲ လုိ႕ ေကာက္ခ်က္ခ် နားလည္လိုက္မိပါေတာ့တယ္ ။
ကုသုိလ္ကံနဲ .... ဘုန္းလည္းမြဲ
လူျဖစ္ေစ ရွင္ ရဟန္းျဖစ္ေစ ..အတိတ္ကုသုုိလ္ကံ အားနဲသူမ်ားမွာေတာ့ ဘုန္းကံမြဲ တတ္တာမ်ဳိး ဆုိတာကေတာ့ ေျပာမယုံ ၾကဳံဘူးမွ သိမွာပါပဲ... ဒီေတာ့ ဘုန္းကံ ဆုိတာ အလုပ္ကုိ ေျပာတာဆုိရင္ ေကာင္းတာ အလုပ္နဲရင္ ေကာင္းက်ဳိးနဲ လုိ႕ ဘုန္းမဲ့ကံမဲ့ ျပီး ဆင္းရဲမွဳမ်ဳိးစုံ ၊ အခက္ခဲမ်ဳိးစုံနဲ႕သာ ေတြ႕ၾကဳံတတ္တာလဲ ကုိယ္ေတြ႕ေတြပါပဲ လုိ႕သာ ဆုိလုိက္ပါရေစ ။
သူေတာ္ထုံးစံ ေခါင္းမွာပန္
ေရွးသူေတာ္စင္ေတြကေတာ့ ခုေရာ ေနာင္ခါ သံသရာအက်ဳိး ပြားတုိးေစမွဳ အာရုံျပဳလုိ႕ ေကာင္းမွဳ ဓေလ့မွာ ေပ်ာ္ေမြ႕တတ္ၾကပါတယ္ ...ေကာင္းခ်င္ရင္ ေကာင္းတာလုပ္ ၊ ဆုိးခ်င္ရင္ ဆုိးတာလုပ္ ၊ ေကာင္းတာလုပ္က ေကာင္းက်ဳိးရ ၏ ၊ဆုိးတာျပဳက ဆုိးတာရ၏ ၊ ဆုိတာလဲ တကယ့္ အမွန္ တရားမုိ႕ လက္မခံလုိ႕ကုိ မရနုိင္ေအာင္ပါ။
သဗၻိေရဝ သမာေသထ ..အစရွိတဲ့ ဂါထာမွာဆုိ ..သူေတာ္တုိ႕ထုံး ၊ ကုိယ့္နွလုံး၊ စြဲသုံးနုိင္ေအာင္လုပ္ ဟု ဆုံးမသလုိပါပဲ... သူေတာ္တုိ႕ထုံးစံ ေခါင္းမွာပန္ျပီး သူေတာ္လမ္းစဥ္ လုိက္နာျခင္းျဖင့္ ဘယ္ေတာ့မွ ဆင္းရဲႏြမ္းပါးျပီး ဒုစရုိက္ဆုိ အကုန္လုပ္တဲ့ လူယုတ္မွာ မျဖစ္နုိင္သလုိ ျမင့္ျမတ္ သူေတာင္ ျဖစ္နုိင္ေသးတာမုိ႕ စာေရးသူတုိ႕လဲ သူေတာ္ထုံးစံ ေခါင္းမွာပန္ဖုိ႕ လုိအပ္သည္လုိ႕ ခံယူမိပါတယ္ ။
ဆင္ျခင္သင့္ရာ ဤခ်ိန္ခါ
မၾကာမီ သီတင္းကြ်တ္လျပည့္ ဆုိတဲ့ ကာလ ေရာက္ပါေတာ့မယ္ ၊ ျမန္မာ့ရုိးရာ နဲ႕ ဗုဒၶဘာသာဝင္ သူေတာ္စင္တုိ႕ လမ္းစဥ္မွာေတာ့ သီတင္းဝါလ ကြ်တ္လုိ႕ လျပည့္ေရာက္ျပီဆုိရင္ ဘုိးဘြား မိဘဆရာသမ်ားနဲ႕အတူ မိမိထက္ အသက္ ဂုဏ္ဝါ ၾကီးမားသူမ်ားကုိ တတ္စြမ္းသမ်ွ ဒါတဗၺတုိ႕နဲ႕ လုိက္လံ ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ၾကေလ့ရွိပါတယ္ ၊
လူၾကီးသူမမ်ားကလဲ လုိအပ္သလုိ သြန္သင္ဆုံးမ ၾသဝါဒေတြေပးရုံမက ကန္ေတာ့လာၾကတဲ့ ကေလးေတြကုိ မုန္႕ဖုိးေလးေတြ ျပန္ေပးျပီး စြမ္းနုိင္သလုိ ျပန္ခီ်းေျမွာက္တတ္ၾကတာလဲ တကယ့္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ရဲ ဓေလ့ပဲ ထင္ပါတယ္ ၊ ဒါန နဲ႕ အရင္းတည္ျပီး သီလ နဲ႕ ခ်စ္ၾကည္ ေရးေတြ တည္ေဆာက္ လုိ႕ သမထ လမ္း နဲ႕ ျငိမ္းခ်မ္းေရး ပန္းတုိင္ဆီ ခ်ီတက္ေနၾကပုံေတြဟာ ေတြးၾကည့္ရုံနဲ႕ ဂုဏ္ယူပီတိျဖစ္ဖြယ္ ယဥ္ေက်းမွဳ ဓေလ့ဆုိရင္ မွားမယ္ မထင္ပါဘူး ။
အတုယူစရာ ပါဝါရဏာ
ဒီသီတင္းကြ်တ္လျပည့္ ေန႕မွာပဲ ရဟန္းသံဃာေတာ္ေတြဟာ အခ်င္းခ်င္း ဖိတ္မာန္ျပီး အျပစ္ၾကီးငယ္ အသြယ္သြယ္ကုိ ျမင္္ၾကား သိထား သံသယမ်ားရွိခဲ့ရင္ ညြန္ၾကား သြန္သင္ ပဲ့ျပင္ဆုံးမ ေထာက္ျပဖုိ႕ ဖိတ္မာန္ၾက အခ်င္းခ်င္းေဒသနာၾကားၾက သည့္ သံဃာ့မဟာပါဝါရဏာ ပြဲေတာ္မ်ားကုိ က်င္းပေလ့ရွိပါတယ္ ။
ေထရ္ၾကီး ေထရ္ငယ္ အသြယ္သြယ္ဟာ ေထရ္စဥ္ဝါလုိက္ အျပစ္ေတြကုိ ေျပာၾကားဝန္ခံ ဆုံးမ ခံၾကပါတယ္ တကယ့္ အားက် အတုယူစရာ သူေတာ္ဓေလ့ ဆုိရင္ မမွားပါဘူး ဒီနည္းလမ္းဟာျဖင့္ ရဟန္းရွင္လူ မည္သူမဆုိ မာနကုိခ် အတၱကုိပယ္ျပီး ေလာကရဲ႕ အလွကုိ ခ်ယ္သ ၾကတဲ့အခါ ေအာင္ျမင္မွဳ သရဖူ ရယူနုိင္ေၾကာင္း အတုယူစရာ နည္းလမ္းေကာင္းျဖစ္တယ္လုိ႕ နားလည္မိ ပါတယ္ ဒါသည္ပင္ တကယ့္ မဟာဒီမုိကေရစီ က်င့္စဥ္ တစ္ခုလုိ႕ မိမိေတာ့ နားလည္လုိက္မိတယ္ ။
အခ်ဳိ႕အခါမွာ...ငါ ဆုိမွ ငါ... ငါကုိ ေရွ႕တန္းတင္လုိ႕ ငါေျပာတာအဟုတ္၊ ငါလုပ္ မွ အမွန္ ၊ ငါၾကံတာ အေကာင္းလုိ႕ ငါကုိ ေရွ႕မွာထားျပီး အမွားမ်ားအလယ္မွာ အမွန္ကုိ ေရွာင္ဖယ္ေနတတ္ၾကတာထဲ ကုိယ္လဲ အပါ ျဖစ္ေနတတ္တာမုိ႕ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိလဲ သတိေပးေနရပါတယ္ ။
သိဝမေထရ္ သက္ေသတည္
တစ္ခ်ိန္ေသာအခါက တကယ့္ ပိဋကသုံးပုံ နွဳတ္ငုံရသည့္ အရွင္မဟာသိဝမေထရ္ဆုိသည့္ စာခ် အေက်ာ္ မေထရ္ေမာ္တစ္ပါး ရွိခဲ့ဘူးပါတယ္ ဆရာေတာ္ဟာ စာေပ ပုိ႕ခ်ျခင္းျဖင့္ အျမဲေမြ႕ေလ်ာ္ ေနသူျဖစ္လုိ႕ တရားဓမၼ ပြားမ်ား အားထုတ္ဖုိ႕ေတာ့ အခ်ိန္ေပးခဲ့နုိင္ပုံ မေပၚပါဘူး၊
တစ္ေန႕မွာ ရဟႏၱာျဖစ္ေနတဲ့ သူ႕ရဲ႕ တပည့္တစ္ပါးရဲ႕ သတိေပး ေလ်ာက္ထားသံ အဆုံးမွာ ေတာထြက္တရားက်င့္ခဲ့ပါေတာ့တယ္ ဒီအခါမွာ စာေပပိဋကတ္ နွံ႕စပ္ျပီးျဖစ္သည္မုိ႕ အလြယ္နဲ႕ တရားထူး ရလိမ့္မယ္လုိ႕ ယူဆျပီး က်င့္ခဲ့ပါတယ္ သုိ႕ေသာ္လည္း ဝါေတြအခါခါကြ်တ္ နွစ္ေတြ အခါခါေျပာင္းေသာ္လည္း တရားထူးမရနုိ္င္ျဖစ္ေနသည္ကုိ ဖတ္ရွဳရဘူးပါတယ္ ဒီအေပၚမွာ ဆရာ့ဆရာေတြက စာခံေနလုိ႕ မာန္ခံေနလုိ႕ ဟု မွတ္ခ်က္ျပဳခဲ့ဘူးတာေတြကုိလဲ ၾကားနာ မွတ္သားခဲ့ရဘူးပါတယ္။
ဒီလုိဆုိပါရင္ နုိင္ငံေရး လူမွဳေရး ပညာေရး စီပြားေရး စသည့္ ဘယ္အေရးမွာမဆုိ မာန္ခံ ျပီး ငါသိ ငါတတ္ ငါအျမတ္ အေနနဲ႕ မၾကံ မေျပာ မလုပ္ သင့္ဘူးဆုိတာ ဒီမေထရ္ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းက သက္ေသခံ မွတ္တမ္း တစ္ခုလုိ႕ ထင္မိပါတယ္ ။
ဝါကြ်တ္ေတာ့မည္ ေျဖမဆည္
မၾကာမီ ဝါကြ်တ္ ပါေတာ့မည္ ၊ မိမိမွာ လဲ ဝါကြ်တ္ေပါင္း မ်ားပါျပီ . ဝဋ္ကေတာ့ မကြ်တ္နုိင္ေသးပါ ေသးေခ်။ ပုထုဇဥ္ျဖစ္ေလေတာ့ ကိေလသာနယ္အတြင္းမွာ ကိေလသာဝဋ္ကလည္း မကင္းပါဘူး ။
ေနာက္ပုိင္း႒ာေန ျမန္မာျပည္က အေမ နဲ႕ အတူ ညီအကုိ ေမာင္နွမ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းေတြ အတြက္...မိတ္ေဆြေတြ အတြက္ စသည္ စသည္ နဲ႕ အတူ..လက္ရွိေနထုိင္ရာ ေက်ာင္း အသင္း စသည္စသည္ သံေယာဇဥ္တြယ္ရာတြယ္ရာေတြကုိ အထြဋ္တပ္မိျပန္ေတာ့ ကိေလသဝဋ္ေတြ လည္ေနေသးသလုိ အလုိက္သင့္ ျပဳလုပ္ေျပာဆုိ ၾကံစည္ေနရတဲ့ ကမၼဝဋ္ေတြကလည္း အမ်ားသားပါပဲ...
ထုိ႕အတူ.. ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ျပဳလုပ္ေနမိသည့္အေလ်ာက္ ေကာင္းက်ဳိး ဆုိးက်ဳိးေတြကလဲ ဝိပါက ဝဋ္အေနျဖင့္ တစ္လွည့္စီလွည့္လည္ အက်ဳိးေပးေနျပန္ေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေျဖနုိင္ စြမ္းအား မရွိေသးတာ အမွန္ပါ ။ ေတဘူမက ဝဋ္ဒုကၡက ဘယ္ေတာ့မွမ်ား လြတ္နုိင္ပါလိမ့္မလဲလုိ႕ ရင္ထဲ ေတြးမိေတာ့ အေျဖမရွိနုိင္ေသးပါဘူး ။
ဝါကြ်တ္ေလတုိင္း မ်က္ရည္ဝုိင္း
အေမရိကန္ ေရာက္ရွိခဲ့တာ ဒီတစ္ဝါပါဆုိ ေလးဝါကြ်တ္ခဲ့ပါျပီ ဒီကာလေတြအတြင္း မိမိသူတပါး နွစ္ဦးသားနဲ႕ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာအတြက္ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ တစ္ခ်ဳိ႕ကလြဲျပီး မိမိကုိယ္ပုိင္ အတြက္ကိုေတာ့ တစ္စုံတရာ ျဖစ္ထြန္း တုိးတက္ေအာင္ ရြက္ေဆာင္နုိင္ခဲ့တာ မရွိေသးတာ သတိျပဳမိပါတယ္ ဝဋ္အတြင္းက လြတ္ကင္းဖုိ႕ မဆုိထားနဲ႕ ဝဋ္အတြင္းမွာ ျမဳပ္ဆင္းမသြားေအာင္ ကုိပဲ အေတာ္ၾကဳိးစားေနရတာကုိ ဘဝတူမ်ားသာ သိနုိင္ပါလိမ့္မယ္ ။
အခ်ဳိ႕က ပညာေရး ထြန္းေပါက္ဖုိ႕ အခ်ဳိ႕က သာသနာေရး ေဇာက္ခ်လုိ႕ စသည္ စသည္ ေအာင္ျမင္မွဳ အလီလီရေနသည္ကုိ မုဒိတာပြားဖြယ္ ေတြ႕ျမင္ၾကားသိေနရပါေသာ္လည္း မိမိမွာေတာ့ ေယာင္ေျခာက္ဆယ္ အေနအထား မွ မလြတ္ေသးတာကုိ ေတြးသိရေတာ့ သူမ်ားေတြ ဝါကြ်တ္လုိ႕ ေပ်ာ္ေနခ်ိန္မွာ မိမိမွာေတာ့ မ်က္ရည္ဝုိင္းလုိ႕သာ ေနမိပါေတာ့တယ္ ။
ဝါကြ်တ္ဆုေတာင္း
တဆက္တည္းေတြးမိလုိက္တာက မိမိလုိပဲ အေမရိကန္ မွာ သက္တမ္းၾကာေပမဲ့ ဘာမွ မထူးေသး သူေတြလဲ ရွိေကာင္း ရွိေနမွာမလြဲပါဘူး ၊ လူေတြထဲ မွာလဲ နဲ မယ္မထင္ပါဘူး ၊ သားေရး သမီးေရး လူမွဳေရးနဲ႕ ဒီမုိကေရစီအတြက္ တုိင္းျပည္နဲ႕ လူမ်ဳိးအတြက္ စသည္ စသည္ျဖင့္ ေရလုိက္လြဲ ေနသူေတြ ရွိခဲ့မယ္ဆုိရင္ အတၱေတြ ခဝါခ် မာန ကုိေဘးဖယ္ျပီး ေရွ႕ခရီးမွာ ေအာင္ျမင္မွဳ အသီးအပြင့္ေတြ ရရွိေအာင္ သတိေဆာင္ နုိင္ၾကပါေစ စြမ္းေဆာင္နုိင္ၾကပါေစလုိ႕ ဒီေဆာင္းပါး ေလးနဲ႕ သတိေပးတုိက္တြန္းလုိက္ရပါေတာ့တယ္ ။
နိဂဳံးမွာေတာ့ ဝါကြ်တ္တာနဲ႕ အမ်ွ ဝဋ္ကြ်တ္နုိင္ရေအာင္ ၊ ဝါကြ်တ္ ေလတုိင္း ျဖစ္ခ်င္တာ မျဖစ္ရလို႕ မ်က္ရည္ဝုိင္းတဲ့အျဖစ္မ်ုိးေတြနဲ႕ မတုိးရေလေအာင္ မိဘဘုိးဘြား ဆရာသမားေတြ ကန္ေတာ့ၾက ျခင္းနဲ႕ အတူ ဘဝေနာက္ေနွာင္း ေကာင္းထက္ေကာင္းေၾကာင္း ကုသုိလ္ေကာင္းမွဳ ေတြနဲ႕ ေပ်ာ္ဖုိ႕ လုိအပ္တယ္ ၊ ဒါန သီလ ဘာဝနာ သိကၡာသုံးပါး ကုိယ္က်င့္တရားမ်ား တုိးပြားလာေအာင္ သူေတာ္ေကာင္းတုိ႕ထုံး နွလုံးမူ က်င့္သုံးဖုိ႕ လုိအပ္ပါေၾကာင္း မီးေမာင္းထုိးျပရင္း သီတင္းကြ်တ္ ကာလ အမွတ္တရ ေဆာင္းပါးေလးကို နိဂုံးခ်ဳပ္လုိက္ပါရေစ ။
ေဇယ်သုခ အရွင္နႏၵဝံသ
Amarillo , Tx .U.S.A
(မိုးမခ) ေအာက္တိုဘာ ၈၊ ၂၀၁၄
