ကုသို္လ္ျဖစ္ရန္ လိမ္လည္ လွည့္စားျခင္း
၁။ လူတဦးတေယာက္အား ကုသိုလ္ရပါေစျခင္းအက်ိဳးငွါ လိမ္လည္လွည့္ျဖားမိသည္ဆိုလွ်င္ ထိုလိမ္သူမွာ မုသာ၀ါဒကံ ထိုက္ပါသလား။
၂။ သာသနာေတာ္ စည္ပင္ေစရန္ လူငယ္လူရြယ္တို႔အား ေလာကုတၱရာဘက္သို႔ အာရံုစိုက္လာေစရန္ ၄င္းတို႔အႀကိဳက္ ( ဥပမာ-နစၥ၊ ဂီတ၊ စသည္တို႔ႏွင့္ ) ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္၍ စည္းရံုးလႈံ႔ေဆာ္ျခင္းသည္ အျပစ္ရွိပါသလား ဘုရား။
( ေမာင္ေဆြတင့္-ျမိဳ႔နယ္ပညာေရးမွဴးရံုး၊ ေရႊေတာင္ျမိဳ႔ )
( ေျဖ )။ လိမ္လည္လွည့္ျဖားျခင္း မုသာ၀ါဒကံမွာ
၁-မဟုတ္မမွန္ေသာ ၀တၳဳလည္းျဖစ္ေစ၊
၂-ခၽြတ္ယြင္းေစလိုေသာ စိတ္ရွိသည္လည္းျဖစ္ေစ၊
၃-ကိုယ္ႏႈတ္ႏွစ္ပါးတြင္ တပါးပါးျဖင့္ သိေအာင္လည္းျပဳေစ၊
၄-တပါးသူက ျပဳသည့္အတိုင္း သိလည္းသိေစ-
ဤအဂၤါေလးပါးႏွင့္ညီလွ်င္ မုသာ၀ါဒျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ သူတပါးအက်ိဳးပ်က္စီးမႈ အႀကီးအေသးေပၚ မူတည္၍ အျပစ္အႀကီးအေသး ကြားျခားႏိုင္ပါသည္။
လူတဦးတေယာက္အား ကုသိုလ္ရပါေစျခင္းငွါ-ဟု ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိ၍ ေျပာဆိုျခင္းမွာ အျပစ္မႀကီးဟု ဆိုႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ လိမ္လည္မႈအစား ပရိယာယ္ျပဳျခင္းမ်ိဳးကို ျပဳလုပ္သင့္ပါသည္။
သာဓကမွာ-တမၺဒါဌိက ခိုးသားႀကီးသည္ အရွင္သာရိပုတၱရာအား တပည့္ေတာ္ ငါးဆယ့္ငါးႏွစ္ပတ္လံုး လူသတ္ ခဲ့သည္မွာ ကိုယ္သတ္ခ်င္၍ သတ္သည္မဟုတ္၊ ရွင္ဘုရင္ သတ္ခိုင္း၍ သတ္ရပါသည္၊ တပည့္ေတာ္မွာ အျပစ္ရွိပါသလား-ဟု ဆိုသည္၊
ဤတြင္ အျပစ္ရွိသည္ဟု ေျပာလွ်င္ ၄င္းခိုးသားႀကီး စိတ္လႈပ္ရွား၍ တရားမနာႏိုင္ျဖစ္ကာ ေကာင္းက်ိဳးမရျဖစ္မည္ေၾကာင့္ ရွင္ဘုရင္ သတ္ခိုင္း၍ သတ္ျခင္း၌ သင့္မွာ အျပစ္ရွိႏိုင္ပါ့မလား-ဟူ၍ ရွိသည္ဟုလည္းမဆို၊ မရွိသည္ဟုလည္းမဆို၊ ပရိယာယ္အေမးစကားျဖင့္ ေျဖလိုက္သည္၊ ပညာနည္းေသာ ခိုးသားႀကီးစိတ္တြင္ ငါ့မွာ အျပစ္မရွိဘူး-တဲ့ ဟု သိျမင္သြားကာ ေကာင္းစြာ တရားနာႏိုင္၍ တမလြန္ဘ၀တြင္ တုသိတာနတ္ျပည္သို႔ ေရာက္သြာရေပသည္။
၂။ ဇနပဒကလ်ာဏီအား စြဲလမ္း၍ ရဟန္းတရား အားမထုတ္ႏိုင္ေသာ ညီေတာ္ နႏၵ-ရဟန္းအား ျမတ္စြာဘုရားက နတ္ျပည္ေခၚသြားကာ နတ္သမီးမ်ားကိုျပရာ ဇနပဒကလ်ာဏီ အစြဲေပ်ာက္ျပီး နတ္သမီးမ်ားအား စြဲလမ္းသြားသည္၊ ဤတြင္ ရဟန္းတရားအားထုတ္လွ်င္ ဤနတ္သမီးမ်ားကို ရႏိုင္ေၾကာင္း ျမတ္စြာဘုရားက နတ္သမီးျဖင့္ ေသြးေဆာင္၍ တရားအားထုတ္ေစသည္၊ ညီေတာ္နႏၵလည္း တရားအားထုတ္ကာ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္သြားပါသည္၊ ဤသို႔ ဆူးတေခ်ာင္းစူးသည္ကို ဆူးတေခ်ာင္းျဖင့္ ထြင္သည့္သဖြယ္ ပရိယာယ္ျဖင့္ ျဖားေယာင္းေသြးေဆာင္၍ ေလာကုတၱရာဘက္သို႔ ေရာက္ေစသည္မွာ အျပစ္ရွိသည္ဟု မဆိုႏိုင္ပါ။
ဆရာေတာ္ တိေလာကသာရ (ရေဝထြန္း)
