တရားဘာဝနာအေပၚလြဲမွားေသာနားလည္မူမ်ား

တရားဘာဝနာအေပၚလြဲမွားေသာနားလည္မူမ်ား

Misconception #1 လြဲမွားေသာအယူအဆ(၁)
Meditation is just a relaxation technique
တရားဘာဝနာကို အပန္းေၿပရုံ၊ အနားယူၿခင္းအၿဖစ္မွ်သာအားထုတ္ၿခင္း

တရားဘာဝနာကို အပန္းေၿပရုံ၊ အနားယူၿခင္းအၿဖစ္မွ်သာအားထုတ္ၿခင္း မ်ိဳးမလုပ္သင့္ပါ။ စိတ္ေရာ ကိုယ္ပါအနားရၿပီး အပန္းေၿပၿခင္းသည္ တရားအားထုတ္ၿခင္း၏ အဓိကအစိတ္အပိုင္း တစ္ခု ၿဖစ္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာ (Vipassana-style meditation) သည္ထိုမွ်မက ေလးနက္ေသာ ပန္းတိုင္ကိုရည္ညြန္းေသာ္ၿငားလည္း အားထုတ္သူေယာဂီမ်ားစုက အပန္းေၿဖအနားယူၿခင္း နည္းလမ္းတစ္ခုမွ်သာယူဆေလ့က်င့္ၾကသည္။

တရားအားထုတ္နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးတို့သည္ စိတ္၏အာရုံစူးစိုက္ၿခင္း(သမာဓိ)ကို အေလးအနက္ ထားၾကသည္။ စိတ္ကိုအာရုံတစ္ခုခုေပၚ၌ေသာ္လည္းေကာင္း၊ အရူခံ (စိတ္၊ ေဝဒနာ၊ ဝင္သက္ ထြက္သက္၊ ကသုိဏ္းပရိကံ) တစ္ခုခုေပၚ၌ေသာ္လည္းေကာင္း ၿငိမ္သက္စြာ တင္ထားၿခင္း ၿဖစ္သည္။ အေလးအနက္ အၿပင္းအထန္ေလ့က်င့္ႏုိင္လွ်င္ စ်ာန္ဟုေခၚေသာ၊ ပီတိသုခခ်မ္းသာ တိုၿဖင့္ၿပည့္ဝသည့္ အဆင့္ၿမင့္သမာဓိကိုရရွိႏုိင္သည္။ စ်ာန္သည္အာရုံတစ္ခုတည္း၌ အခ်ိန္ ၾကာၿမင့္စြာ တည္ၿငိမ္ေနေသာ(ဧကဂၢထာ)စိတ္မ်ိဳးၿဖစ္သည္။

သာမာန္စိတ္တုိ့ထက္သာလြန္ေသာ ပီတိခ်မ္းသာသုခၿဖင့္ၿပည့္ဝေနေသာခံစားမူတစ္မ်ိဳးၿဖစ္သည္။ အားလံုးေသာကမၼဌာန္းနည္း(၄၀)သည္ထုိအဆင့္တြင္လမ္းဆံုးၾကသည္။ ထိုအဆင့္သည္ ပန္းတိုင္ ၿဖစ္ၿပီး၊ သင့္လည္းထိုအဆင့္သို့ေရာက္ရွိပါက ဘဝတစ္ခုလံုး၏က်န္အခ်ိန္အားလံုးကို ထပ္ခါထပ္ခါ ေလ့က်င့္ေနၿခင္းၿဖင့္ကုန္ေကာင္းကုန္လြန္ေစလိမ့္မည္။ စ်ာန္သည္ ဝိပႆနာဘာဝနာမဟုတ္ပါ။ ဝိပႆနာဘာဝနာ၌သတိတရားၿမဲမူလိုအပ္သည္။ သတိတရားၿဖစ္ရန္ သက္ေတာင့္သက္သာ အာရုံစူးစုိက္စြမ္းရွိရမည္။

ပီတိ၊သုခႏွင့္အပန္းေၿပမူသည္ တရားအားထုတ္ၿခင္း၏ ေဘးထြက္ပစၥည္း(by products)၊ ပန္းတိုင္၏ေရွးေၿပး(precursors) ႏွင့္မိမိတရားအားထုတ္နည္း မွန္မမွန္စစ္ေဆးႏုိင္သည့္ စံအရာမွ်သာ ၿဖစ္သင့္သည္။ သိုေသာ္ ပီတိ၊ သုခႏွင့္အပန္းေၿပမူတို့ကို ပန္းတုိင္အၿဖစ္ မသတ္မွတ္သင့္ပါ။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ အလြန္ေလးနက္သိမ္ေမြ့ေသာ ဗုဒၶဘာသာ၏ က်င့္စဥ္ၿဖစ္ၿပီး ကိေလသာတရားမ်ားမွလြတ္ေၿမာက္ရန္၊ စင္ၾကယ္ရန္ ႏွင့္ စိတ္အဆင့္ဆင့္ တုိးတက္ေၿပာင္းလဲရန္တို့ၿဖစ္သည္။

Misconception #2 လြဲမွားေသာအယူအဆ(၂)
Meditation means going into a trance
အသိတရားကင္းလြတ္၊ေမ့ေမ်ာနစ္ေမာေနရန္ လြဲမွားစြာတရားအားထုတ္ၿခင္း

အသိတရားမွ ကင္းလြတ္၊ ေမ့ေမ်ာသြားေအာင္ၿပဳလုပ္ႏုိင္ေသာနည္းလမ္းမ်ားရွိေကာင္းရွိႏုိင္ပါသည္။ ဝိပႆနာ ဘာဝနာသည္ အသိတရားကင္းလြတ္၊ေမ့ေမ်ာနစ္ေမာသြားေအာင္ ေလ့က်င့္ၿခင္း မဟုတ္ပါ။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ မိမိကိုယ္ကိုအိပ္ေမြ ့ခ်ၿခင့္၊ စိတ္ညိဳ့ၿခင္း (hypnosis)လည္း မဟုတ္ပါ။ မိမိစိတ္ကို အသိတရားကင္းလြတ္သြားေအာင္(Black out) အားထုတ္ၿခင္းလည္း မဟုတ္ပါ။ သင့္ကိုသင္ခံစားမူကင္းသည့့္ ဟင္းသီးဟင္းရြက္အၿဖစ္ ေရာက္ေအာင္ၾကိဳးစားေနတာမ်ိဳး မၿဖစ္သင့္ပါ။ ထုိသို့မၿဖစ္ေအာင္ၾကိဳးစားၿခင္းကသာနည္းမွန္ၿဖစ္သည္။

တရားဘာဝနာပြားမ်ားၿခင္းၿဖင့္ သင္ခံစားမွဳ၏ အေၿပာင္းအလဲၿခင္းမ်ားကို တစ္ထက္တစ္စ ပိုၿပီးနားလည္ လက္ခံနိဳင္လိမ့္မည္ၿဖစ္သည္။ သင့္ကုိသင္ ပို၍တိက်ရွင္းလင္းၿပတ္သားစြာ လက္ခံနဳိင္ရန္သင္ယူအားထုတ္သင့္သည္။ တရားဘာဝနာအားထုတ္ရန္ၾကိဳးစားသင္ယူၿခင္းၿဖင့္ ကမၼဌာန္းအာရုံ၌နစ္ေမ်ာေနေသာ စိတ္အဆင့္မ်ားၿဖစ္ေပၚလာမည္။ အသိတရား ကင္းလြတ္ၿခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ အသိကင္းေန သည့္အခုိက္ (In hypnotic trance) တစ္စံုတစ္ေယာက္က ေယာဂီ၏ စိတ္ကိုလာေရာက္ထိန္းခ်ဳပ္ေနၿခင္းၿဖစ္ၿပီး၊ အဆင့္ၿမင့္သမာဓိရရွိ(စ်ာန္ဝင္စား) ေနသည့္ ေယာဂီသည္ မိမိ၏ကိုယ္ပိုင္သတိရားေအာက္တြင္ရူမွတ္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

အသိကင္းေနၿခင္းသည္ စိတ္၏အေပၚယံၿဖစ္စဥ္မွ်သာၿဖစ္ၿပီး ဝိပႆနာဘာဝနာမဟုတ္ပါ။ အဆင့္ၿမင့္သမာဓိ(စ်ာန္)သည္ သတိတရားၿမရန္အတြက္ အထူးလိုအပ္ေသာ အဆင့္တစ္ခု ၿဖစ္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာ၏ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္မွာ သတိတရားၿမဲရန္ ေလ့က်င့္ ပ်ိဳးေထာင္ၿခင္း(the cultivation of mindfulness or awareness) ၿဖစ္သည္။ သင္တရား အားထုတ္ေနစဥ္ ဘာကိုမွ် မသိ၊မၾကားဘဲ အသိကင္းမဲ့ေနခဲ့လွ်င္ သင္သည္ ဝိပႆနာ ဘာဝနာကိုပြားမ်ားေနၿခင္းမဟုတ္ပါ။

Misconception #3 လြဲမွားေသာအယူအဆ(၃)
Meditation is a mysterious practice which cannot be understood
တရားအားထုတ္ၿခင္းကို နားမလည္နဳိင္သည့္ ဂႏၶာရီဆန္ဆန္က်င့္စဥ္အၿဖစ္လြဲမွားစြာလက္ခံၿခင္း

တရားအားထုတ္ၿခင္းသည္ အဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သိစိတ္မ်ား(levels of consciousness) ႏွင့္သက္ဆိုင္ၿပီး၊ သရုပ္ေဖာ္ေၿပာဆိုႏုိင္ရန္အတြက္ အလြန္ခက္ခဲနက္နဲသည္။ အခ်ိ့ဳေသာ အခ်က္အလက္မ်ားကို စကားလံုးမ်ားၿဖင့္ ေဖာ္ၿပေၿပာဆိုရန္ ခက္ခဲသည္ဆိုေသာ္လည္း လံုးဝ နားမလည္ႏုိင္ေသာကိစၥမ်ိဳးေတာ့ မဟုတ္ပါ။ စကားလံုးမ်ားၿဖင့္ေဖာ္ၿပမူကို ေက်ာ္လြန္၍ နားလည္ႏုိင္စြမ္းၿဖစ္သည္။ သင့္မည္ကဲ့သိုလမ္းေလွ်ာက္ရမည္ကိုနားလည္ေသာ္လည္း သင့္၏ နာဗ္ေၾကာမ်ားႏွင့္ၾကြက္သားမ်ားက မည္ကဲ့သိုလွဳပ္ရွားလုပ္ေဆာင္ေပးၾကသည္ကို အစီစဥ္တက် အတိအက်ေဖာ္ၿပရန္အတြက္မၿဖစ္နဳိင္ပါ။ သိုေသာ္ သင္လမ္းေကာင္းေကာင္းေလွ်ာက္ႏုိင္သည္။ ထိုအတူ ကိုယ္တုိင္လက္ေတြ ့တရားဘာဝနာပြားမ်ားၿခင္းၿဖင့္နားလည္ႏုိင္ပါသည္။ စိတၱဇဆန္သည္ ေဝါဟာရမ်ားၿဖင့္ေလ့လာသင္ယူရန္မၿဖစ္နဳိင္သည့္အရာမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ လက္ေတြ ့ေလ့က်င့္ ခံစားႏုိင္ပါသည္။

တရားဘာဝနာပြားမ်ားရုံၿဖင့္ ၾကိဳတင္တြက္ဆ ခန့္မွန္းထားေသာရလဒ္မ်ား အလုိေလွ်ာက္ ရရွိလိမ့္မည္ဟု ေလွနံဓားထစ္မမွတ္သားသင့္ပါ။ ဘာဝနာလုပ္ငန္းသည္ လုပ္တုိင္းၿဖစ္သည့္ ပံုေသနည္း(formula)လည္းမဟုတ္ပါ။ဘယ္တရားထုိင္ခ်ိန္၌(session)မွာဘာေတြၿဖစ္လာလိမ့္မည္ဆိုေသာၾကိဳတင္ခန့္မွန္းခ်က္မ်ား မည္သည့္အခါမွ် မမွန္နဳိင္ပါ။ တရားထုိင္ခ်ိန္တိုင္း၌ စံုစမ္းမူမ်ား(investigation)၊လက္ေတြ႔ စမ္းသပ္မူမ်ား(experiment)ႏွင့္ စြန့္စားခန္းမ်ား (adventure) ၿဖစ္ေနလိမ့္မည္။ယခင္တရားအခ်ိန္မ်ားမွာရရွိခဲ့သည့္ခံစားခ်က္မ်ား၊ သင္ခန့္မွန္း ထားသည့္ အတိုင္း ရရွိခဲ့ပါက သင့္တရားအလုပ္တြင္တိုးတက္မူရွိေၾကာင္း ေဖာ္ၿပခ်က္ (indicator)ၿဖစ္သည္။ ထုိေဖာ္ၿပခ်က္အရ သင္သည္ ဘာဝနာပန္းတုိင္သို့ သြားရာ လမ္းေၾကာင္း မွန္ေပၚတြင္ ေရာက္ရွိေနၿပီၿဖစ္သည္။

Misconception #4 လြဲမွားေသာအယူအဆ(၄)
The purpose of meditation is to become a psychic superman
အဘိဥာဏ္ရ စူပါမန္းၿဖစ္ရန္ ရည္ရြယ္၍ တရားအားထုတ္ၿခင္း

တရားအားထုတ္ၿခင္းရည္ရြယ္ခ်က္မွာ သတိတရားစြဲၿမဲမူ၌တိုးတက္ရန္ ္(To Develop Awareness) ၿဖစ္သည္။ မိမိစိတ္ဘာၿဖစ္ေနသည္ကိုေစာင့္ဖတ္ၿခင္းသည္လည္းအဓိကမဟုတ္ပါ။ ေကာင္းကင္၌ ပ်ံႏုိင္ၿခင္းသည္တရားအားထုတ္ၿခင္း၏ပန္းတိုင္မဟုတ္ပါ။ ပန္းတိုင္အစစ္မွာ ကိေလသာတို့မွ လြတ္ေၿမာက္ရန္ၿဖစ္သည္။ အဘိဥာဏ္စြမ္းအားႏွင့္ တရားအားထုတ္ၿခင္းတို့မွာ အၿပန္အလွန္ ခက္ခဲနက္နဲစြာစပ္ဆက္ေနၾကသည္။

တရားအားထုတ္ခါစေယာဂီမ်ားသည္ အဘိဥာဏ္ကိစၥမ်ားကို ေတြးမိေကာင္း ေတြးမိေပလိမ့္မည္။ အခ်ိဳ့ေသာေယာဂီမ်ားလြန္ခဲ့သည့္ဘဝေဟာင္းမ်ားကိုမွတ္မိေကာင္းမွတ္မိေပလိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သို့ မွတ္မိၿခင္းမ်ိဳးကို ေကာင္းစြာဖြံၿဖိဳးၿပီး စိတ္ခ်ရေသာ အဘိဥာဏ္၏ အစြမ္းဟု မေခၚဆိုႏုိင္ပါ။ အလြန့္အလြန္ေရးပါေသာအရာအၿဖစ္လည္းမသတ္မွတ္သင့္ပါ။ ထုိအဘိဥာဏ္ကိစၥမ်ားေၾကာင့္ ၿငိကပ္တတ္ေသာ တဏွာကို ၿဖစ္ေပၚေစတတ္ေသာေၾကာင့္အားထုတ္ခါစေယာဂီမ်ားအတြက္ အလြန္အႏၱရာယ္ မ်ားလွသည္။ လမ္းမွန္ေပၚမွလြင့္စင္သြားေအာင္ ဖ်ားေယာင္းတတ္ေသာ ေထာင္ေခ်ာက္မ်ား (ဥပကၠိေလသာ ၁၁ပါး) ၿဖစ္သည္။ အဘိဥာဏ္ကိစၥကို အေလးမၿပဳမိေအာင္ ၾကိဳးစားၿခင္းသည္ နည္းေကာင္းတစ္ခုၿဖစ္သည္။ အဘိဥာဏ္အစြမ္းမ်ားရသည္ၿဖစ္ေစ၊ မရသည္ ၿဖစ္ေစ မည္မွ်မထူးၿခားပါ။

ေယာဂီ၏တရားထုိင္သက္တမ္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္ အဘိဥာဏ္အစြမ္းမ်ားရရန္ သီးသန့္ ေလ့က်င့္ ခန္းမ်ား အားထုတ္ေကာင္းအားထုတ္ခဲ့မည္။ အဘိဥာဏ္အစြမ္းရရန္ အလြန္ပင္ ခဲယဥ္းသည္။ အလြန္အဆင့္ၿမင့္သည့္၊စ်ာန္ဆိုက္ေသာသမာဓိကို ေလ့က်င့္ေအာင္ၿမင္ခဲ့ၿပီးသူ (ကသိုဏ္၁၀ပါး၌ စတုတၳစ်ာန္ေရာက္ေအာင္ ဝသီေဘာ္၅တန္ၿဖင့္ ကြ်မ္းက်င္စြာ အားထုတ္နဳိင္သူ)သာ အႏၱရာယ္ နည္းပါးစြာ အလြန္ခက္ခဲေသာ  အဘိဥာဏ္အစြမ္းကို ရရွိရန္ ေလ့က်င့္နဳိင္သည္။ ေဝေနယ် သတၱဝါမ်ားေၿခခြ်တ္ရန္ရည္ရြယ္၍ အဘိဥာဏ္အစြမ္းမ်ားရရန္ အားထုတ္သင့္သည္။ ဆယ္စုႏွစ္ ေပါင္းမ်ားစြာ အဆက္မၿပတ္ အားထုတ္ရန္လုိအပ္သည္။ မိမိႏွင့္သင့္ေလွ်ာ္သည္ လုပ္ငန္းခြင္ကို (သတိတရားစြဲၿမဲရန္) ေဇာက္ခ်ၿပီး ဥပကၠိေလသာ ၁၁ပါး တို့မွလြန္ေၿမာက္ေအာင္ၾကိဳးစားပါေလ။

Misconception #5 လြဲမွားေသာအယူအဆ(၅)
Meditation is dangerous and a prudent person should avoid it
တရားအားထုတ္ၿခင္းအႏၱရာယ္မ်ားေသာေၾကာင့္ ဆင္ၿခင္ေတြးေခၚတတ္သူမ်ားေရွာင္ၾကဥ္သင့္သည္။

အရာရာတိုင္း၌ အႏၱရာယ္ရွိသည္။ လမ္းၿဖစ္ကူးေနစဥ္ ဘတ္စ္ကားဝင္တိုက္နဳိင္သည္။ ေရခ်ိဳးေနစဥ္ အတြင္းလည္ပင္းရုိးက်ိဳးနဳိင္သည္။တရားထိုင္ေနစဥ္အတြင္းသင့္၏ အတိတ္မွမွတ္ဥာဏ္မ်ား အားလံုးေမ့ေပ်ာက္သြားနဳိင္သည္။ ၾကိဳးစားၿပီး ေမ့ၿဖစ္ထားေသာ ေၾကာက္စရာေကာင္းသည့္ အတိတ္က အၿဖစ္အပ်က္မ်ား တရားအားထုတ္ေနစဥ္ ၿပန္လည္ေပၚလာနဳိင္သည္။ လံုးဝအႏၱရာယ္မရွိသည့္ အရာဆိုတာ မရွိနဳိင္ပါ။ အရာရာတိုင္းသည္အႏၱရာယ္ရွိသည့္အတြက္ အခ်ိန္ၿပည့္ ေခါင္းမူးၿခံဳ ၍ ေနရမည္ဟုလည္း မဆိုလိုပါ။ စစ္မွန္ေသာရွင္သန္ရပ္တည္ၿခင္းမဟုတ္ပါ။

အသက္မေသခင္ဘဝဆံုးေနၿခင္းသာၿဖစ္သည္။ ဘယ္အႏၱရာယ္ႏွင့္ေတြဘို့ ဘယ္ေလာက္ ၿဖစ္နဳိင္ေၿခမ်ားသည္။ ဘယ္လုိအႏၱရာယ္မ်ိဳးႏွင့္ၾကံဳေတြ႔ႏုူိင္သည္။ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ေသာ္ မည္သို႔ ရင္ဆုိင္ရမည္ ဆိုတာၿပင္ဆင္ထားသင့္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ သတိ တရား စြဲၿမဲမူ တိုးတက္ရန္(develop awareness)ၿဖစ္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္အႏၱရယ္မရွိပါ။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ အႏၱရယ္မ်ားကို ေက်ာ္လႊားရန္အတြက္သာၿဖစ္သည္။ သတိတရား လက္ကိုင္ထားၿခင္းၿဖင့္အႏၱရယ္မ်ားမွလံုၿခံဳေစသည္။ တရားဘာဝနာကို စနစ္တက်ေလ့က်င့္ အားထုတ္ၿခင္းၿဖင့္သိမ္ေမြ႔စြာ တၿဖည္းၿဖည္းတိုးတက္လာေပလိမ့္မည္။ ေၿဖးေၿဖးႏွင့္ မွန္မွန္ ေလ့က်င့္လွ်င္ သင့္၏တရားအားထုတ္မွဳသည္ သဘာဝအတိုင္းတိုးတက္လာပါလိမ့္မည္။ မည္သည့္ အရာကိုမွ်အတင္းအၾကပ္အၿပဳလုပ္သင့္ပါ။

အခ်ိန္ၿပည့္တရားစခန္းတြင္ကၽႊမ္းက်င္ေသာ အရည္အၿခင္းရွိသည့္ ကမၼဌာန္းဆရာေကာင္းႏွင့္ ေလ့က်င့္ သင္ၾကားပါက အလြန္လွ်င္ၿမန္စြာတိုးတက္ေအာင္ၿမင္လာလိမ့္မည္။ လြယ္ရာကစၿပီး ေၿဖးေၿဖးမွန္မွန္ေလ့က်င့္ပါကအားလံုးၿပီးေၿမာက္ေအာင္ၿမင္လိမ့္မည္။

ဆက္ပါဦးမည္..............

ဆီေလ်ာ္ေအာင္ဘာသာၿပန္ဆိုသူ ေကာင္းထက္ညြန္႔ 

by Ven. Henepola Gunaratana (Ven. Henepola Gunaratana)
http://www.urbandharma.org/udharma4/mpe.html