တရားဘာဝနာအေပၚလြဲမွားေသာနားလည္မူမ်ား (2)

တရားဘာဝနာအေပၚလြဲမွားေသာနားလည္မူမ်ား (2)

Misconception #6 လြဲမွားေသာအယူအဆ (၆)
Meditation is for saints and holy men, not for regular people
တရားအားထုတ္ၿခင္း ရဟန္းသံဃာမ်ားအတြက္သာၿဖစ္ၿပီး သာမာန္လူမ်ားႏွင့္မဆုိင္ပါ။

အေမရိကန္မွ ွနာမည္ၾကီးရုပ္ရွင္သရုပ္ေဆာင္မ်ားႏွင့္ဘတ္စကက္ေဘာခ်န္ပီယံမ်ားကို သာမာန္ လူတုိ့ထက္ စြမ္းေဆာင္ရည္ၿမင့္မားသူမ်ားအၿဖစ္ လက္ခံထားသကဲ့သို့ ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္ ရိုေသ ၿမတ္နဳိးဖြယ္ရာ ဂုဏ္တုိ့ၿဖင့္ၿပည္စံုေသာေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားသာ ကမၼဌာန္းတရားႏွင့္ ဝိပႆနာ ဘာဝနာတို့ကို အားထုတ္ရမည္ဟု အာရွေဒသ၌ က်ယ္က်ယ္ၿပန့္ၿပန့္ လက္ခံယူဆထားၾကသည္။

ထုိသူမ်ားသည္ စြမ္းနဳိင္သူမ်ားၿဖစ္ၾကၿပီး ရွားပါးေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားပိုင္ဆိုင္ၾကသည္။ ၿမင့္ၿမတ္ေသာရေသ့၊ရဟန္းမ်ားအားလံုးနီးပါး တရားဘာဝနာပြားၾကသည္။ သိုေသာ္ ထိုသူမ်ားသည္
ရေသ့၊ရဟန္းမ်ားၿဖစ္ေသာေၾကာင့္တရားအားထုတ္ၿခင္းမဟုတ္ၾကပါ။ သံသယာေဘးကိုေၾကာက္ရႊံ ၍ တရားဘာဝနာ၌ ေမြေလ်ာ္ေသာေၾကာင့္သာ ရေသ့၊ ရဟန္းမ်ားအၿဖစ္ သတ္မွတ္ ေခၚဆို ခံရၿခင္းၿဖစ္သည္။ တရားဘာဝနာပြားမ်ားၿခင္းကသာ စင္ၾကယ္ၿမင့္ၿမတ္သူ အၿဖစ္သို့ ေရာက္ေစၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ရေသ့၊ရဟန္းမၿဖစ္ခင္ကတည္းက တရားအားထုတ္ၾကသူမ်ားၿဖစ္သည္။

လံုးဝၿဖဴစင္သည့္ သီလအက်င့္ရွိသူသာတရားအားထုတ္သင့္သည္ဟု ေယာဂီအမ်ားစုက လြဲမွားစြာ နားလည္လက္ခံထားၾကသည္။ ထုိနည္းသည္ အလုပ္ၿဖစ္နုိင္ေသာနည္းတစ္ခုမဟုတ္ပါ။ သီလၿမဲရန္ အတြက္ စိတ္ပိုင္းဆုိင္ရာထိန္းခ်ဳပ္မူ(mental control) သည္ အနိမ့္ဆံုး အေၿခခံ လုိအပ္ခ်က္ တစ္ခုၿဖစ္သည္။ အေၿခခံ ၅ပါးသီလ(သို့) ၈ပါးသီလ တုိ့ကို မေစာင့္စည္းနဳိင္၊ ၿဖဴစင္စြာ မလုိက္နာႏုိင္လွ်င္ သမာဓိထူေထာင္ရန္မၿဖစ္ႏုိင္ပါ။ ဗုဒၶနည္းအရတရားဘာဝနာပြားမ်ားရန္ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာသည္ အေၿခခံအုပ္ၿမစ္ၿဖစ္သည္။

က်င့္စဥ္နက္ရွဳိင္းလာေလေလ ထုိသိကၡာသံုးပါးမွာ ပို၍ဖြံၿဖိဳးလာေလေလၿဖစ္သည္။ သိကၡာသံုးပါး (သီလ၊သမာဓိ၊ပညာ)သည္ အၿပန္အလွန္ ဆက္စပ္ေနေသာေၾကာင့္ တစ္ခ်ိန္မွာတစ္ခုခ်င္းစီဖြံံ ့ၿဖိဳးရန္ေလ့က်င့္ၿခင္းထက္ တစ္ၿပိဳင္နက္ဖြံံ ့ၿဖိဳးရန္ေလ့က်င့္ၿခင္းကပို၍မွန္ကန္သည္။ သီလအက်င့္ (လံုးဝ) ၿပည့္စံုေအာင္ၿမင္ေပါက္ေၿမာက္ေအာင္ ေစာင့္ဆိုင္းေနေသာေယာဂီေလာင္းသည္ မည္သည့္အခါမွမွ် စတင္ တရားအားထုတ္ၿဖစ္လိမ့္မည္မဟုတ္ေပ။ ထုိေယာဂီေလာင္းသည္ ေရခ်ိဳးရန္အတြက္ သမုဒၵရာၾကီးတစ္ခုလံုးၿငိမ္သက္လံုးဝၿငိမ္သက္သြားေအာင္ ေစာင့္ေနသူႏွင့္ တူသည္။

သီလအဆင့္အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါသည္။ အေၿခခံအဆင့္သီလမွာ တစ္စံုတစ္ေယာက္ကခ်မွတ္ေပးေသာ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္း၊ဥပေဒ (rules and regulations ) ၿဖစ္သည္။ သင့္ႏုိင္ငံ၏ ဥပေဒ (သို့) သင့္ေက်ာင္းစည္းကမ္း(သို့)သင့္ဖခင့္ခ်မွတ္ထားလုိက္နာရန္အခ်က္မ်ားၿဖစ္သည္။ မည္သူက ခ်မွတ္ သည္ၿဖစ္ေစ ထိုဥပေဒ၊စည္းကမ္းတို့ကိုသိနားလည္ၿပီးလုိက္နာရန္ၿဖစ္သည္။ ထိုဥပေဒ၊ စည္းကမ္းတို့မွာ ရွင္းလင္းလြယ္ကူ၍ တိက်ၿပတ္သားၿပီး၊ စည္းကမ္းတစ္ခုခ်ိဳးေဖာက္တုိင္း တစ္ခ်က္အရုိက္ခံရလွ်င္ဆိုလွ်င္ ခ်န္ပင္ဇီေမ်ာက္တစ္ေကာင္ပင္လိုက္နာလိမ့္သည္။ ထုိအေၿခခံ အဆင့္သီလ၌ တရားဘာဝနာအားထုတ္ၿခင္းမလိုအပ္ပါ။ ဥပေဒ၊စည္းကမ္းႏွင့္ ရိုက္မည့္ဒုတ္ (အၿပစ္ဒဏ္)တုိ့သာလိုအပ္သည္။ ဒုတိယအဆင့္သီလမွာ ေစာင့္ၾကည့္ေနသည့္သူ၊ ရုိက္မည့္ ဒုတ္မရွိပဲ အထက္ပါစည္းကမ္းအားလံုးကို လိုလုိလားလားလုိက္နာၿခင္းၿဖစ္သည္။ ထိုစည့္ကမ္း မ်ားကို သင့္၏အဇၥ်တသႏၱာန္မွ သိစိတ္ၿဖင့္ေကာ၊မသိစိတ္ၿဖင့္ပါ ပင္ကိုယ္ သေဘာ အတိုင္း လက္ခံလုိက္နာၿခင္းၿဖစ္သည္။

စည္းကမ္းတစ္ခုခ်ိဳးေဖာက္တုိင္းလည္းသင့္ကိုယ္သင္အၿပစ္ေပးပါလိမ့္မည္။ ထိုအဆင့္သို့ေရာက္ရန္ အနည္းငယ္မွ်ေသာ စိတ္ထိန္းခ်ဳပ္မွဳလိုအပ္သည္။ သင္ပရမ္းပတာ လုပ္ကိုင္တတ္လွ်င္၊ သင္၏ အသြင္အၿပင္အမူအရာမွာလည္းပရမ္းပတာၿဖစ္ေနလိမ့္မည္။ စိတ္ဓါတ္ အဆင့္အတန္းၿမင့္မား လာၿခင္းသည္ စိတ္ပရမ္းပတာၿဖစ္မွဳကိုနည္းပါးေစသည္။

တတိယအဆင့္သီလကို ကိုယ္က်င့္တရား(ethics)လုိ ေခၚဆိုရမွာပါ။ အၿမင့္ဆံုးေသာအဆင့္ၿဖစ္ၿပီး လံုးဝကြာၿခားေသာအဆင့္တစ္ခုကိုေရာက္ရွိခဲ့ၿပီၿဖစ္သည္။ ကိုယ္က်င့္တရားမည္သည္ အာဏာပိုင္ (သို ့)ခိုင္းေစသူမွခ်မွတ္ေသာ စည္မ်ဥ္းစည္းကမ္းမ်ား မ်က္ေစ့ပိတ္၊ နားပိတ္ကို လုိက္နာၿခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ထိုအဆင့္၌ အေၿခအေန၊အခ်ိန္အခါႏွင့္ကိုက္ညီမည့္ အၿပဳအမူကို ကိုယ္တိုင္  ေရႊးခ်ယ္နဳိင္စြမ္းရွိေနၿပီၿဖစ္သည္။  အမွန္တကယ္ ဥာဏ္ရည္ၿမင့္မားစြာၿဖင့္ အေၿခအေန အားလံုး အတြက္ အေကာင္းဆံုးႏွင့္အသင့္ေတာ္ဆံုး တံုု့ၿပန္မူတို့ကို ဖန္တီးနဳိင္ၿပဳမူနဳိင္ၿပီၿဖစ္သည္။ ထုိအၿပင္ အတၱအက်ိဳးထက္ အမ်ားအက်ိဳးကိုေပၚမွာ အေၿခခံသည့္ဆံုးၿဖစ္ခ်က္ေတြကို ရဲဝံစြာ ခ်နဳိင္မည္ ၿဖစ္သည္။ အေၿခအေနတစ္ရပ္လံုး၏အေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳးကိုသိၿမင္နိဳင္စြမ္းရွိၿပီး အတၱႏွင့္ ပရကို ဟန္ညီညီထိန္းနဳိင္မည္ၿဖစ္သည္။

ေလာဘ၊ေဒါသႏွင့္ေမာဟတို့ကင္းလြတ္ၿပီး မိမိ၊သူတပါး အက်ိဳးမ်ားမည့္နည္းလမ္းမ်ားၿဖင့္သာ ေတြ ့ၾကံဳသမွ်ကိစၥတို့ကို လြန္ေၿမာက္ေစလိမ့္မည္။ ထိုကဲ့သို့ စိတ္ထားမ်ိဳးကို တရားဘာဝနာ ပြားမ်ားၿခင္းၿဖင့္သာ ရရွိနိုင္သည္။ မည္သည့္နည္းလမ္းမ်ိဳးႏွင့္မွ် ထိုကဲ့သို့ၿမင့္မားမြန္ၿမတ္ေသာ စိတ္ထားမ်ိဳးကို မရရွိနိုင္ေပ။ၿပႆနာတိုင္းကိုရူေထာင့္တိုင္းမွ အဆင္ေၿပေအာင္ၾကိဳးစားၿခင္းသည္ ေဘာလံုးမ်ားစြာကိုေလထဲ၌ေၿမာက္ကစားၿခင္းနွင့္ဆင္တူၿပီး မည္သည့္ထူးခြ်န္ထက္ၿမက္မူကမွ် မစြမ္းနဳိင္ပါ။ အၿမဲတန္းအတြက္အလြန္ပင္ပန္းေသာကိစၥရပ္လည္းၿဖစ္သည္။ တရားဘာဝနာ အားထုတ္ၿခင္းမွ ရရွိသည့္ အဆင့္ၿမင့္သမာဓိကသာ အမွားအယြင္း မရွိၿပီးေၿမာက္ ေအာင္ၿမင္ နဳိင္သည္။

Misconception #7 လြဲမွားေသာအယူအဆ (၇)
Meditation is running away from reality
တရားအားထုတ္ၿခင္းအမွန္တရားမ်ားမွထြက္ေၿပးၿခင္း

တရားအားထုတ္ၿခင္းသည္အမွန္တရားႏွင့္ရင္ဆုိင္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ တရားအားထုတ္ၿခင္းၿဖင့္လည္း ဘဝ၏နာၾကည္းဖြယ္ရာမ်ားမွ မလြတ္ေၿမာက္သြားပါ။ ဘဝကိုနက္ရွုိင္းစြာနားလည္ႏုိင္ၿပီး အမွန္တရားကို ရဲရဲရင္ဆိုင္နိဳင္ေသာခြန္အားကို ရရွိနိုင္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ သင္ၿမင္ေတြ ့သည္အတိုင္း ဘဝကိုလက္ေတြ ့က်က် (ဓမၼဓိဌာန္က်က်) ေတြ ့ၾကံဳခံစားႏုိင္ရန္ ရည္ရြယ္သည့္ အေလ့အက်င့္တစ္ခုၿဖစ္သည္။

ထင္ေယာင္ထင္မွားမူမ်ားကိုေမာင္းထုတ္နဳိင္ၿပီး သင္ကိုသင္မသိမသာလိမ္ညာေနမူမ်ားမွ လြတ္ေၿမာက္ ေစနဳိင္သည္။ အရွိကိုအရွိအတိုင္း၊ (သဘာဝကို သဘာဝအတိုင္း၊ မၿမဲမူကို အၿမဲသည့္အတိုင္း) သင္ကုိသင္ အမွန္အတိုင္း ေတြ ့ၿမင္ေစသည္။ သင္၏အားနည္းေပ်ာ့ညံ့မူမ်ားကို အရင္းခံကာ သင့္ကိုယ္သင္ ဟန္ေဆာင္လိမ္ညာလွည့္ဖ်ားမူဝဲၾသဃ(wheel of illusion)ထဲက မလြတ္ေၿမာက္ေအာင္ခ်ည္ေႏွာင္ထားသည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာသည္ သင္၏ၿပႆနာမ်ားကို ဖံုးကြယ္ ေမ့ေပ်ာက္ေအာင္မစြမ္းေဆာင္နဳိင္ပါ။ သင္ကုိသင္အမွန္အတိုင္း အတိအက် ေတြ ့ၿမင္နဳိင္ေအာင္သာေလ့က်င့္ယူၿခင္းၿဖစ္သည္။ အရွိကိုအရွိအတိုင္းလံုးဝ ရူၿမင္လက္ခံႏုိင္မွသာ တိုးတက္ေသာ ေၿပာင္းလဲမူကိုသင္ကိုယ္တိုင္ၿပဳလုပ္ႏုိင္မည္ၿဖစ္သည္။

Misconception #8 လြဲမွားေသာအယူအဆ (၈)
Meditation is a great way to get high
တရားအားထုတ္ၿခင္းသည္ ဘဝၿမင့္မ်ားရန္အတြက္ေကာင္းဆံုးလမ္း

တစ္ခါတစ္ရံ တရားအားထုတ္ၿခင္း ႏွစ္သက္ဖြယ္ေကာင္းေသာပီတီသုခၿပည့္ဝေသာခ်မ္းသာသည့္ ခံစားမူမ်ားရရွိနဳိင္ပါသည္။ ထိုခံစားမူမ်ားသည္ တရားအားထုတ္ၿခင္း၏ ပန္းတိုင္မဟုတ္သလို အၿမဲတန္းလည္းမရရွိနိုင္ပါ။ သမာဓိထူေထာင္ရန္၊သတိတရားၿမဲရန္စေသာ မွန္ကန္သည့္ ရည္ရြယ္ခ်က္မ်ားၿဖင့္အားမထုတ္ဘဲ ထိုခ်မ္းသာသုခကိုေတာင့္တ၍ တရားဘာဝနာကို အားထုတ္ပါက ပို၍ပင္ထိုခံစားမူမ်ားကိုရရွိရန္ခက္ခဲေပလိမ့္မည္။

စိတ္တင္းက်ပ္မူမ်ားမွေၿပေလ်ာ့ၿခင္းၿဖင့္အနားယူအပန္ေၿပမူမ်ိဳးၿဖစ္ေပၚလာသည္။ ထိုအနားယူ အပန္ေၿပမူမွ တဆင့္ပီတိသုခမ်ားရရွိႏုိင္သည္။ တရားအားထုတ္ၿခင္းမွ ပီတိသုခကို လိုက္လံရွာေဖြေနၿခင္းေၾကာင့္မြန္းၾကပ္ေသာစိတ္ထားမ်ဳိးၿဖစ္ေပၚလာကာ ဘာဝနာ၏ၿဖစ္စဥ္ တစ္ခုလံုးကိုပ်က္စီးေစသည္။ ရႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ခ်မ္းသာသုခတို့သည္ မေတာင့္တသည္ အခိုက္အတန့္၌သာ လြယ္ကူစြာရရွိႏုိင္သည္။ ထုိပီတိသုခသည္ပန္းတိုင္မဟုတ္၊ တစ္ခါတစ္ရံမွ ရေလ့ရွိေသာ တရားအားထုတ္ၿခင္း၏ ေဘးထြက္ပစၥည္းမွ်သာၿဖစ္သည္။ အခ်ိန္ၾကာၾကာ ေနစဥ္ရက္ဆက္တရားအားထုတ္ၿခင္းၿဖင့္ရႊင္လန္းဝမ္းေျမာက္ျခင္းႏွင့္ခ်မ္းသာသုခတို့မၾကာခဏရရွိႏုိင္သည္။ ထိုပီတိသုခအေၾကာင္းကို အဆင့္ၿမင့္ေယာဂီမ်ားထံမွ တေလသံတည္း (ၿငင္းခ်က္မရွိ) ၾကားႏုိင္သည္။

Misconception #9 လြဲမွားေသာနားလည္မူ (၉)
Meditation is selfish
တရားအားထုတ္ၿခင္းသည္ တကုိယ္ေကာင္းဆန္၊အတၱၾကီးၿခင္းၿဖစ္သည္။

တရားအားထုတ္သည့္ေယာဂီမ်ားကို တကိုယ္ေကာင္းဆန္သူ၊ အတၱၾကီးသူမ်ားအၿဖစ္ သတ္မွတ္ တတ္ၾကသည္။ ကူရွင္ေပၚ၌ၿငိမ္သက္စြာထုိင္ၿပီးတရားအားထုတ္ေနသည့္ေယာဂီမ်ားသည္ ေသြးလွဴ ရန္ေဆးရုံသို့သြားေနသူမ်ားလည္းမဟုတ္ပါ၊သဘာဝေဘးအႏၱရယ္ဒုကၡသည္မ်ားကိုအကူအညီေပးရန္ အလုပ္ရွဳပ္ေနသူမ်ားလည္းမဟုတ္ၾကပါ။ ဘာေၾကာင့္တရားအားထုတ္ေနသနည္း? ေယာဂီ၏ ဆႏၵကိုဆန္းစစ္ၾကည့္ပါ။ ဘာေၾကာင့္ ေယာဂီတစ္ေယာက္ တရားအားထုတ္ေနသနည္း?။ ထုိေယာဂီ၏ရည္ရြယ္ခ်က္မွာ ကိေလသာတရားမ်ားၿဖစ္သည့္ ေဒါသ၊ေလာဘႏွင့္ေမာဟတို့ကို မိမိစိတ္ အစဥ္မွ ေမာင္းထုပ္ေနၿခင္းၿဖစ္သည္။ ကိေလသာတရားကို အၿပီးသတ္ ေမာင္းထုပ္ရန္ အဖန္တလဲလဲၾကိဳးစားေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

ထိုကိေလသာတရားမ်ားသည္ အၿခားသူမ်ားေပၚတြင္ထားရွိရမည့္ ၿဗဟၼာစိုရ္ (ေမတၱာ၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာ) တရားမ်ားမၿဖစ္ေပၚေအာင္ ေႏွာက္ယွက္ပိတ္ပင္တတ္ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္သည္။ ထိုကိေလသာတရားမ်ားကို အၿပီးတိုင္မပယ္ရွားႏုိင္သ၍ ေယာဂီတစ္ေယာက္ၿပဳလုပ္သည့္ အမ်ားေကာင္းရာေကာင္းက်ိဳး ကိစၥမ်ားသည္ (သံသရာအတြက္) မိမိေကာင္းစားေရးႏွင့္ မိမိ အတၱ၏ အဆြယ္အပြားမွ်သာၿဖစ္သည္။ "ကူညီမူ" ဆိုသည့္ေခါင္းစဥ္တတ္ၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္(သို့) မိမိကိုယ္ကို ထိခိုက္နစ္နာေစၿခင္းသည္ အလြဲမွားဆံုးကစားပြဲၿဖစ္သည္။ အဆင့္ၿမင့္ေယာဂီ တစ္ေယာက္၏ဘဝကို ဆန္းစစ္လွ်င္ အမ်ားအက်ိဳးအတြက္ ကုိယ့္အက်ိဳးစြန့္လႊတ္ရမည့္ လူမူေရးပရဟိတလုပ္ငန္းမ်ားကို ေဆာင္ရြက္ေလ့မရွိသည္ကိုေတြ ့ရွိနုိင္သည္။

အမွန္မွာကြ်န္ပ္တို့သည္ ကြ်န္ပ္တို့ထင္တာထက္ပို၍အတၱၾကီးၾကသည္။ အကန့္အသတ္မရွိ လြတ္လပ္ခြင့္ရခဲ့လွ်င္ အတၱသည္ အႏွစ္သာရရွိေသာလုပ္ငန္းကိစၥမ်ားကို ေၿမာင္းထဲသို့ ေရာက္ေအာင္လုပ္ႏုိင္သည္။တရားဘာဝနာပြားမ်ားၿခင္းၿဖင့္ ကြ်န္ပ္တုိ့သည္ မိမိအတၱ၏ခိုင္းေစမူမ်ား ႏွင့္ နုးညံေသာလွည့္ၿဖားမူမ်ားကို ထင္ရွားေအာင္ သတိထားလိမ့္မည္ၿဖစ္သည္။ ထိုအခါမွသာ အမွန္တကယ္အတၱကင္းစင္လိမ့္မည္ၿဖစ္သည္။မိမိ၏အတၱကိုသန့္စင္ေအာင္ၾကိဳးစားၿခင္းသည္ အတၱၾကီးသည္အလုပ္မဟုတ္ပါ။

Misconception #10 လြဲမွားေသာနားလည္မူ (၁၀)
When you meditate, you sit around thinking lofty thoughts
တရားအားထုတ္ၿခင္း ထိုင္၍စဥ္းစားေတြးေခၚေနၿခင္းၿဖစ္သည္။

တရားေဘာကို ေလးေလးနက္နက္ ဆင္ျခင္ၾကည့္ရႈျခင္း နည္းမ်ားစြာရရွိပါသည္။ ထိုနည္းမ်ားသည္ ဝိပႆနာဘာဝနာမဟုတ္ပါ။ ဝိပႆနာသည္ သတိတရားၿမဲေအာင္ေလ့က်င့္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ အရွိအတိုင္း သိေအာင္လုပ္ၿခင္းၿဖစ္သည္။ ဝိပႆနာဘာဝနာ ရုိးရွင္းသည့္က်င့္စဥ္တစ္ခုၿဖစ္သည္။ ႏွစ္သက္မူ၊မနွစ္သက္မႏွင့္အေတြးပံုရိပ္တို့မပါဝင္ေသာ ကိုယ္ေတြ ့တိုက္ရုိက္ရူပြားမူၿဖစ္သည္။ ဘဝ၏ ခဏတုိင္း၊ ခဏတုိင္းကို အရွိအတိုင္းဟုတ္တိုင္းမွန္စြာ(ယထာဘူတက်)စြာ ေတြၿမင္ေအာင္ အားထုတ္ၿခင္းၿဖစ္သည္။

Misconception #11 လြဲမွားေသာနားလည္မူ (၁၁)
A couple of weeks of meditation and all my problems will go away
ႏွစ္ပတ္၊၁လ တရားစခန္းဝင္ရုံၿဖင့္ ၿပႆနာအားလံုးအဆင္ေၿပသြားလိမ့္မည္။

တရားအားဘာဝနာသည္ အခါတည္း၊ခ်က္ခ်င္း၊အၿပီးေပ်ာက္ကင္းေစသည့္ " အံုဖြ"မန္းေဆးတစ္မ်ိဳး မဟုတ္ပါ။ ေၿပာင္းလဲမူကိုခ်က္ခ်င္းေတြ ့ေကာင္းေတြ ့ပါလိမ့္မည္။ အႏွစ္သာရရွိသည့္ အက်ိဳး ရလာဒ္ေကာင္းကိုေတာ့ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာမွရွိႏုိင္လိမ့္မည္။ ကြ်န္ပ္တို့၏စၾကာဝ႒ာၾကီးကို ဤကဲသို့ ခက္ခဲမူမ်ားၿဖင့္ ဖြဲ ့စည္းတည္ေဆာက္ထားသည္။ တစ္ေန့တစ္ညႏွင့္ ရရွိနိုင္ေသာ အရာသည္ ဘာမွ်တန္ဘိုးရွိမည္မဟုတ္။ တရားအားဘာဝနာပြားမ်ားၿခင္းသည္ အတိုင္းအတာ တစ္ခုအထိ ခက္ခဲလမ့္မည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ စည္းကမ္းေကာင္းေကာင္းႏွင့္ စနစ္တက် အနစ္နာခံေလ့က်င့္ရသည့္ က်င့္စဥ္ၿဖစ္သည္။ တရားထိုင္တိုင္းရလာဒ္ေကာင္းေတြရရွိနိုင္သည္။

အခ်ိဳ့ေသာရလာဒ္မ်ားသည္ ေဖာ္ၿပၿခင္းငွာ မစြမ္းႏုိင္ေအာင္ သိမ့္ေမြ ့နက္နဲၾကသည္။ ထိုရလာဒ္မ်ားသည္ စိတ္၏အနက္ရွဳိ္င္းဆံုးေနရာ၌တည္ရွိေနၿပီး အခ်ိန္အတန္ၾကာမွာ ထြက္ေပၚလာသည္။ ေယာဂီတစ္ေယာက္သည္ သိသာထင္ရွားေသာေၿပာင္းလဲမူရလာဒ္ကို တရားထုိင္တိုင္း တစ္စိုက္မတ္မတ္လိုက္လံရွာေဖြေနခဲ့လွ်င္ ထိုေယာဂီသည္ သိမ့္ေမြ ့ နက္နဲေသာ တုိးတက္ ေၿပာင္းလဲမူကိုလက္လြက္ဆံုးရွုံးလိမ့္မည္။ ထုိအခါ သူမွာမည္သည့္ေၿပာင္းလဲမူ၊ တိုးတက္မူမွ်မရရွိပါဆိုၿပီး စိတ္ခြန္အားေတြ ေလ်ာ့က်လာၿပီးလက္ေၿမာက္ အရွဳံေပးမွာေသခ်ာသည္။ သည္းခံၿခင္း(ခႏၱီပါရမီ)သည္ အဓိကက်သည္။ တရားအားထုတ္ၿခင္းမွ ဘာကိုမွ်သင္ခန္းစာ အၿဖစ္ မရရင္ေတာင္မွ သည္းခံၿခင္းသေဘာကိုသင္ယူၿပီးၿဖစ္မွာေသခ်ာသည္။ သည္းခံၿခင္း ဘဝအတြက္ အဖိုးတန္ဆံုးေသာသင္ခန္းစာၿဖစ္သည္။

ဆီေလ်ာ္ေအာင္ဘာသာၿပန္ဆိုသူ ေကာင္းထက္ညြန္႔

by Ven. Henepola Gunaratana (Ven. Henepola Gunaratana)
http://www.urbandharma.org/udharma4/mpe.html