မဇၥ်ိမ ခ်ဥ္းကပ္လမ္း
ေနာက္ဆုိရင္ ဘယ္ဘုန္းႀကီးနဲ႔
ေတြ႔ေတြ႔ "တပည့္ေတာ္ နိဗၺာန္ကုိ မလုိခ်င္ေသးလုိ႔ လုိခ်င္ ေအာင္ တရား ေဟာေပးေတာ္မူပါ"လုိ႔
အရင္ ေလွ်ာက္ထားရမယ္ ဒကာႀကီး။
(အဘိဓဇမဟာရ႒ဂုရု မစုိးရိမ္ဆရာေတာ္ႀကီး)
မစိုးရိမ္ ဆရာေတာ္ႀကီဒ
ရန္ကုန္ တာ၀ါလိမ္းျခံမွာ သီတင္းသုံးေနတုန္းက မဟာစည္ဆရာေတာ္ ႀကီးနဲ႔ ကမၼ႒ာန စရိယ နာယကမ်ား
ဆရာေတာ္ႀကီးထံ လာေရာက္ ဖူးေျမာ္ ကန္ေတာ့ၾကပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက မဟာစည္ဆရာေတာ္ကုိ္ယတုိင္
ေဟာၾကား ေရးသားတဲ့ "နိဗၺာန္ဆုိင္ရာ တရားေတာ္ႀကီး" စာအုပ္ကုိလည္း လွဴဒါန္းပါတယ္။
ဆရာေတာ္ႀကီးက "နိဗၺာန္ကုိ လုိခ်င္ေအာင္ ေဟာထား ေရးထား ခ်က္ မ်ား ေကာ ပါရဲ့လား"
ဆိုတာ ေမးတဲ့အခါ မဟာစည္ ဆရာေတာ္က" နိဗၺာန္အေၾကာင္း ေရးမွ ေတာ ့ နိဗၺာန္ကုိ လုိခ်င္ေအာင္
ေရးျပထားတဲ့ အခ်က္အလက္မ်ားလည္း ပါပါတယ္ ဘုရား"လုိ႔ ေလွ်ာက္ ထားပါတယ္။
ဆရာေတာ္ႀကီးက သူ ႀကဳံ
ခဲ့ဖူးတဲ့ စာရင္းစစ္ ဒကာႀကီးတစ္ေယာက္ နိဗၺာန္ကုိ တကယ္ လုိခ်င္ ရဲ့လား"ဆုိတာ ေမးေတာ့
" နိဗၺာန္သာ ရမယ္ဆုိရင္ တစ္ျခား ဘာမွ မလုိခ်င္ပါဘူး၊ နိဗၺာန္ေရာက္ ေအာင္သာ တရားေဟာေပးေတာ္မူပါ"
လုိ႔ပဲ ထပ္ျပီး ပူဆာျပန္တယ္။ "ဒါနဲ႔ အခု ဒကာႀကီး နိဗၺာန္ရဖုိ႔ လည္ျပီး ရွာေနတာလား၊
ေငြရဖုိ႔ လည္ျပီး ရွာေနတာလား"လုိ႔ ေမးေတာ့ ဒကာႀကီးက ျပဳံးစိစိနဲ႔ " အမွတ္တမဲ့
ေျပာမိတာ ခြင့္လႊက္ဘုရား၊ ေငြနဲ႔ နိဗၺာန္နွစ္မ်ိဳးတည္း ဆုိရင္ေတာ့ နိဗၺာန္ကုိ မလုိခ်င္ပါဘူး၊
ေငြကုိလုိခ်င္ပါတယ္"လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဆရာေတာ္ႀကီးက..အဲ.. အဲ..
ဒါမွ မွန္တယ္၊ ေနာက္ဆုိရင္ ဘယ္ဘုန္းႀကီးနဲ႔ ေတြ႔ေတြ႔ ´ တပည့္ ေတာ္ နိဗၺာန္ကုိ မလုိခ်င္ေသးလုိ႔
လုိခ်င္ေအာင္ တရားေဟာေပးေတာ္မူပါ´လုိ႔ အရင္ ေလွ်ာက္ ထားရမယ္ ဒကာႀကီးလုိ႔ တုိက္တြန္းခဲ့ရဖူးတယ္။
ခက္တာက တကယ္ မလုိခ်င္းဘဲနဲ႔ လုိခ်င္လုိ႔ ထင္ေနၾကတယ္"လုိ႔ မိန္႔ၾကားပါတယ္။ ( မစုိးရိပ္ေထရုပၸတၱိ
၁၉၆)
ဒကာႀကီး ျပန္ေလွ်ာက္ထားတဲ့
အထဲမွာ " ေငြနဲ႔ နိဗၺာန္ ႏွစ္မ်ိဳးတည္း ဆုိရင္ေတာ့" ဆုိတဲ့ စကားက ႏွစ္မ်ိဳးတည္း
ရွိတာ ဆုိရင္ေတာ့ ေငြကုိပဲယူမယ္။ ခက္ေနတာက ေငြဆုိတာ သူခ်ည္းသန္႔ သန္႔ တည္ေနတဲ့ အမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ
ေနာက္ဆက္တြဲ ေသာက ပရိေဒ၀ စတဲ့ အက်ိဳးဆက္ေတြ တသီ
ၾကီး ပါလာျပီး ျဖစ္လုိ႔
နိဗၺာန္ကုိ ေတာင့္တမိတာပါလုိ႔လည္း ၀န္ခံလုိတဲ့ သေဘာပါေနပါတယ္။
အခုေတာ့ နိဗၺာန္ လုိခ်င္ေအာင္
ေဟာေျပာတဲ့ ဆရာေတာ္ေတြ မ်ားလာျပီ ျဖစ္သလို နိဗၺာန္ကုိ (သူတုိ႔အေျပာအရာ) တကယ္လုိခ်င္သူေတြလည္း
မ်ားလာျပီလုိ႔ပဲ ထင္ပါတယ္၊ နိဗၺာန္ကို တကယ္ လုိခ်င္သူတုိ႔ ေလွ်ာက္ရမယ့္လမ္းက
"မဇၥိ်မပဋိပဒါ= အလည္လမ္း က်င့္စဥ္" လုိ႔ ေခၚတဲ့ စတုတၳေျမာက္ သစၥာ မဂၢင္ရွစ္ပါး
ျဖစ္ပါတယ္။
မဂၢင္ရွစ္ပါးကုိ က်င့္စဥ္သိကၡာအရ
ေပါင္းလုိက္ရင္ ပထမဆုံး မဂၢင္ႏွစ္ပါးက"ပညာသိကၡာ"၊ အလယ္မဂၢင္သုံးပါးက"
သီလသိကၡာ" ေနာက္ဆုံး မဂၢင္သုံးပါးက "သမာဓိသိကၡာ" ဆုိတာ သိျပီး ၾကပါျပီ။
က်င့္စဥ္အရ ဆုိရင္ သီလ´သမာဓ´ပညာ´လုိ႔ ျဖစ္ေပမယ့္ ေဟာစဥ္မွာ ပညာ၊ သီလ၊ သမာဓိလုိ႔ ျဖစ္ေနတာကုိလည္း
သတိထားမိၾကမယ္ ထင္ပါတယ္။ ဒီလုိ ေဟာေတာ္မူရတာဟာ ပညာ သိကၡာကုိ ေရွးဦးစြာ နာယူသိ အျဖစ္နဲ႔
သိျပီးမွ သီလ၊ သမာဓိ တုိ႔ ပုိမုိစင္ၾကယ္တုိးတက္မွာ ျဖစ္လုိ႔ ပညာ သိကၡာကုိ သီလသိကၡာရဲ့
ေရွ့က ထားေဟာရေၾကာင္း အရင္က ေရးခဲ့ ျပီးပါျပီ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ကေတာ့
"သီလနဲ႔ ပညာဟာ လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တူတယ္၊ လက္တစ္ဖက္ စင္ ၾကယ္ရင္ တစ္ျခား လက္တစ္ဖက္ကုိ
စင္ၾကယ္ေအာင္ ေဆးေၾကာႏုိင္သလုိ သီလကလည္း ပညာကုိ စင္ၾကယ္ေစႏုိင္တယ္။ သီလရွိမွ ပညာရွိမယ္
၊ ပညာရွိမွ သီလရွိမယ္၊ "လုိ႔ ေဟာေတာ္မူပါတယ္( ဒီ၊၁ ၁၁၇၊ ေသာဏဒ႑သုတ္)။ ဒါေၾကာင့္
သီလစင္ၾကယ္ရးအတြက္ ပညာကုိ ေရွးဦးစြာ ေဟာေတာ္မူ ရတယ္။ သိကၡာအစဥ္အမွာ ပညာသိကၡာကုိ ေနာက္ဆုံးျပရတာကေတာ့
ေနာက္ဆုံး ျပည့္စုံရမယ့္ သိကၡာက ပညာ သိကၡာ ျဖစ္လုိ႔ပါ။
ဒီေန႔ တရားအားထုတ္ေနၾကတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက "မဂၢင္ရွစ္ပါးမွာ တကယ္ အလုပ္လုပ္ေနတာ သမာဓိမဂၢင္ သုံးပါးနဲ႔
ပညာမဂၢင္ႏွစ္ပါး၊ ေပါင္း ငါးပါးနဲ႔ တရားအလုပ္ လုပ္ေနရ တယ္"လုိ႔ သိၾကေျပာၾက ပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ယတၳ သီလံ တတၳ ပညာ၊ ယတၳ ပညာ၊ တတၳ သီလံ= သီလရွိမွ ပညာရွိမယ္၊ ပညာရွိမွ
သီလရွိမယ္၊ သီလနဲ႔ ပညာကုိ အျမတ္ဆုံးလုိ႔ ဆုိရပါမယ္ လုိ႔ အထက္ပါ သုတ္မွာ ေဟာထားတဲ့အတုိင္း
သီလသိကၡာ မပါဘဲ က်န္တဲ့သိကၡာ မတုိးပြား ႏုိင္ပါဘူး။ အမွန္က မဇၥ်ိမ လမ္းစဥ္ကုိ က်င့္သုံးမယ္
ဆုိကတည္းက သီလသိကၡာက အိမ္ရွင္ သဖြယ္ စင္ၾကယ္ ေနေစရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
မွန္ပါတယ္၊ ဉာဏ္ပညာ အလြန္ထက္ျမတ္တဲ့
သႏၱတိအမတ္ႀကီးဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားကုိ နာရမီ အထိ မူးယစ္ ေသာက္စားေနခဲ့ေပမယ့္ တရားနာယူျပီးလုိ႔
အမွားနဲ႔အမွန္ကုိ ခြဲျခား သိလုိက္တာနဲံ တစ္ျပိဳင္နက္ အဲဒီ အသိပညာက သီလကုိ စင္ၾကယ္သြားေစပါတယ္။
"မေကာင္း တဲ့ အလုပ္ ျဖစ္လုိ႔ ေနာက္ ဘယ္ေတာ့မွ မလုပ္ေတာ့" လုိ႔ ယတိျပတ္ ဆုံးျဖတ္လုိက္တဲ့
အခ်ိန္မွာ သီလ လည္း စင္ၾကယ္သြားတာပါ။
"ေနာင္ လုံး၀မလုပ္ေတာ့ပါဘူး"
ဆုိတဲ့ ယတိျပတ္ဆုံး ျဖတ္မႈ (အာယတိ ံ သံ၀ရ ေစတနာေခၚပါတယ္) မပါဘဲနဲ႔ေတာ့ ပါးစပ္က ၀န္ခံ၇ုံနဲံ
သီလမစင္ၾကယ္ ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေရွးဆရာေတာ္ႀကီးမ်ားက အာပတ္ေျဖျခင္းနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔"
အာယတိ ံ သံ၀ရ မပါလွ်င္၊ အခါ အႀကိမ္ တစ္ရာ ၾကားေသာ္လည္း၊ လားလား မွ မေျပ"လုိ႔ မိန္႔ေတာ္မူတာပါ။
သီလကုိ အိမ္ရွင္သဖြယ္ျဖစ္ေအာင္
အဆင့္ဆင့္ တည္ေဆာက္ပုံနဲ႔ ပတ္သက္လုိ႔ အဂုတၳိဳရ္ ဒသက နိပါတ္ အ၀ိဇၨာ သုတ္မွာ စနစ္တက်
ေဟာထားေတာ္မူပါတယ္။ ဒီလုိ တည္ေဆာက္ျခင္းဟာ မဇၥ်ိမလမ္းမွာ သမာဓိသိကၡာ၊ ပညာသိကၡာမ်ား
တုိးပြားေအာင္ က်င့္သု့ံးႏုိင္ေရးအတြက္ ကူညီေပးတဲ့ လမ္းစဥ္ျဖစ္လုိ႔ "မဇၥ်ိမ ခ်ဥ္းကပ္လမ္း"
လုိ႔လည္း ဆုိႏုိင္ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ အဆင့္ဆင့္ကေတာ့-
(၁)သပၸဳရိသ သံေသ၀- သူေတာ္ေကာင္းတုိ႔ကုိ
ဆည္းကပ္မွီ၀ဲျခင္း။ "သံေသ၀"ဆုိတာ သာမန္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံတာမ်ိဳးကုိ ေျပာတာ
မဟုတ္ပါဘူး၊ နည္းနားခံယူဖုိ႔အတြက္ ဆရာအျဖစ္ ခံယူ သေဘာ ထားတာကုိ ေျပာတာပါ။ ေရွးသူေတာ္ေကာင္းတုိ႔က
"မွီ၀ဲတယ္"လုိ႔ သုံးပါတယ္။ အစားအစာ စသည္ကုိ မိမိခႏၶာကုိယ္တြင္း ေရာက္ေအာင္
စားသုံးတာကုိလည္း "မွီ၀ဲတယ္" လုိ႔ပဲ သုံးပါတယ္။ မိမိရဲ့ အတြင္းသႏၱာန္ကုိ
တစ္စုံတစ္ရာ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေအာင္ ရယူတဲ့ သေဘာလုိ႔ နားလည္မိပါတယ္။
(၂) သူေတာ္ေကာင္းကုိ မွီ၀ဲဆည္းကပ္မႈ
ျပည့္၀ရင္ သူေတာ္ေကာင္းစကားကုိ မွတ္သားနာယူ ခြင့္ ရပါတယ္။ သူေတာ္ေကာင္း ဆုိတာ မိမိကုိယ္တုိင္
မွန္ကန္အက်ိဳးရွိတဲ့ အမႈကုိသာ ျပဳေလ့ရွိသလုိ သူတစ္ပါးတုိ႔ကုိလည္း မွန္ကန္အက်ိဳးရွိေအာင္
ေျပာဆုိ ညႊႏ္ျပေလ့ရွိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးကုိ ေခၚတာပါ။ သူေတာ္ေကာင္းစကား ဆုိတာလည္း ေကာင္းကံ၊
ဆုိးကံနဲ႔ ၊ ေက်ာင္းက်ိဳး ဆုိးျပစ္တုိ႔ကုိ ခြဲျခမ္း ေ၀ဖန္ သြန္သင္တဲ့ စကားပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
(၃) စစ္မွန္တဲ့ သူေတာ္ေကာင္းစကား
နားရည္၀တဲ့အခါ စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရားကုိ ျဖစ္ေပၚ ေစပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရား မျဖစ္ေပၚေစရင္
မိမိ နာယူမွတ္သား ထားတဲ့ စကားဟာ ( မိမိက ဘယ္လုိပဲ နွစ္သက္လက္ခံ ထားေပမယ့္) သူေတာ္ေကာင္း
စကား မဟုတ္ဘူးလုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရား ဆုိတာ အဓိကအားျဖင့္ ကံနဲ႔ ကံ၏အက်ိဳးကုိ
အျပည့္အ၀ လက္ခံယူံၾကည္တဲ့ သဒါၶတရားျဖစ္ပါတယ္။ ကံႏွင့္ကံ၏အက်ိဳးကုိ လက္ခံယုံၾကည္မႈမဟုတ္တဲ့
ဘယ- ေၾကာက္လုိ႔၊ လာဘ- ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ တစ္ခုခု ထားလုိ႔၊ ကုလာစာရ- အမ်ိဳးအႏြယ္ ဓေလ့ထုံးစံ
ျဖစ္လို႔ ဆုိတဲ့ ခံယူ ခ်က္မ်ိုး၊ မွားယြင္းတဲ့ ခံယူခ်က္မ်ိုးနဲ႔ ယုံၾကည္တာဟာ သဒၶါတရားအစစ္
မဟုတ္ပါဘူး။
အတုိခ်ဳပ္သေဘာေပါက္ထားဖုိ႔ကေတာ့
ေရွ့ေရွ့အဆင့္ေတြဟာ ေနာက္ေနာက္ အဆင့္ေတြကုိ အေထာက္အကူ မျပဳ၇င္၊ ေနာက္ေနာက္အဆင့္ေတြနဲ႔
ဆန္က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနရင္ မစစ္မွန္ပါဘူး။ ေနာက္ေနာက္ အဆင့္ေတြကုိ အေထာက္အကူ ျပဳမွသာ စစ္မွန္တယ္
ဆုိတာပါပဲ။
ဒီ တတိယဆင့္ျဖစ္တဲ့
"သဒၶါတရားျဖစ္ေပၚမႈ"ဟာ မိမိသႏၱာန္မွာ နံေဘးက ပထမဆုံး နက္နက္ ရႈိင္းရႈိင္း
ေရာက္ရွိလာတဲ့ တရားျဖစ္လုိ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ့ ပထမဆုံး မိတ္ေဆြရင္း တစ္ဦးသဖြယ္ အေရး ႀကီးပါတယ္။
(သဒၶါသုတ္) ။ မိတ္ေဆြေကာင္းရင္ ဘ၀ေနာင္ေရး ေကာင္းမြန္ ေစႏုိင္ျပီး၊ မိတ္ ေဆြ ညံ့ရင္
ဘ၀တစ္ေလွ်ာက္လုံး ညံ့ဖ်င္းသြားေစႏိုင္တဲ့အတြက္ ဘ၀ရဲ့ အေရးအႀကီးဆုံး အခ်ိးအေကြ့ တစ္ခုလည္း
ျဖစ္ပါတယ္။
(၄) စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရားနဲ႔
ျပည့္စုံရင္ "ေယာနိေသာ မနသိကာရ- စိတ္ေကာင္းထားတတ္မႈ" နဲ႔ ျပည့္စုံလာပါတယ္။
ဒါဟာ မိမိေပါင္းသင္းတဲ့ သဒၶါမိတ္ေဆြဟာ အစစ္လား၊ အတုလား ဆိုတာ ခ်င့္ ခ်ိန္ စဥ္းစားဖုိ႔အတြက္
အေရးအႀကီးဆုံး "စံ"ပါပဲ။ စိတ္ေကာင္း မျဖစ္ေပၚေစရင္ သဒၶါစစ္ မဟုတ္ဘူး လုိ႔သာ
ဆုံးျဖတ္ရမွာပါ။ အရပ္ထဲမွာ ေတာ့ တစ္ဖက္ကၾကည့္ရင္ "သဒၶါတရား ေကာင္းတယ္"လုိ႔
ထင္ရသလုိ တစ္ဖက္က ၾကည့္ရင္လည္း ကုိယ္က်ိဳးၾကည့္လြန္းတယ္၊ အျမတ္ႀကီး စားလြန္းတယ္၊ အတၱ,
မာန္ မာန, ဣႆာ, မစၧရိယ မ်ားတယ္ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳးလည္း ေတြ႔ေကာင္း ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ဓမၼသေဘာအရ (ဓမၼဓိ႒ာန္က်က်)
ဆုံးျဖတ္ရမွာ ကာယကံ၊ ၀စီကံတုိ႔ ဆုိတာ သရုပ္ေဆာင္ မ်ားသာျဖစ္ျပီး မေနာကံလုိ႔ေခၚတဲ့ ေစတနာက
ဒါရုိက္တာႀကီးပါ၊ (မေနာပုဗၺဂၤမာ ဓမၼာ) ဘ၀ ဇာတ္ထုပ္ရဲ့ ဇာတ္သိမ္းခန္းကုိ "ေစတနာ"
ဒါရုိက္တာ ကသာ အဆုံးအျဖတ္ေပးမွာ ျဖစ္ပါတယ္( ေစတနာ ဟံ ဘကၡေ၀ ကမၼံ ၀ဒါမိ)။ " ေစတနာ"
ဆုိတာ သံသရာ ဇာတ္လမ္းရွည္ႀကီး တစ္ခုလုံးရဲ့ ဇာတ္ ညႊန္းဆရာႀကီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ( ထုတ္လုပ္သူ
ပရုိဂ်ဴဆာက အ၀ိဇၨာ နဲ႔ တဏွာပါ) ။ ဒါေၾကာင့္ သဒၶါေကာင္းသူ ဟုတ္, မဟုတ္ ဆုိတာ စိတ္ေစတနာ
သေဘာထား အမွန္ကုိ ၾကည့္ျပီး ဆုံးျဖတ္မွသာ မွန္ပါလိမ့္မယ္။
သဒါၶ နဲ႔ စိတ္ေကာင္း
" စိတ္ေကာင္း"
ဆုိတာ အရပ္ထဲ သိမွတ္ထားသလုိ အေျပာ ေကာင္းတာ၊ ဆက္ဆံေရး ေကာင္းတာ ေလာက္ကုိ ဆုိလုိတာ မဟုတ္ပါဘူး
။ စိတ္ေကာင္းကုိ သိဖုိ႔အတြက္ "မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထား" ကုိ အရင္ဆုံး သေဘာေပါက္
သင့္ပါလိမ့္မယ္။ အၾကမ္းဖ်င္းကေတာ့ ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ မာန္မနာ၊ဣႆာ မစၧရိယစတဲ့ တရားေတြန႔ဲ ယွဥ္ေနတဲ့
စိတ္ထားဟာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားပါပဲ။
အာရုံတစ္ခုခုကုိ မရႏုိင္မွန္းေသေပမယ့္
လုိခ်င္တဲ့ ေလာဘျဖစ္မယ္၊ မလႊဲမေရွာင္ သာ ေတြ႔ႀကဳံရမယ္ မွန္း သိလ်က္နဲ႔ မေက်နပ္ဘူးဆုိတဲ့
ေဒါသျဖစ္မယ္၊ သူရတာ ကုိယ္မနာလုိ၊ ကုိယ္ရေတာ့ သူမ်ား မေပးလုိဆုိတဲ့ ဣႆာ မစၧရိယျဖစ္မယ္။
လုပ္ေပါက္ လုပ္လမ္းေလး တည့္ေနေတာ့ မာန္မာန တက္မယ္၊ ဉာဏ္နဲ႔ လုံ႔လမစုိက္ဘဲ ေလာဘကုိ အျပစ္တင္ျပီး
စိတ္ဓာတ္က်ေနတယ္ ဆုိတာ ေတြဟာ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ထားေတြပါပဲ။
စစ္မွန္တဲ့ သဒၶါတရား(ကမၼႆကတာသမၼဒိ႒ိ
နဲ႔ တြဲတဲ့သဒၶါ)ရွိသူကေတာ့ ေကာင္းဆုိးႏွစ္တန္ ေလာကဓံ ဆုိတာ ကုိယ္ျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံ၊
ဆုိးကံတုိ႔ရ့ဲ အခြင့္အလ်ည့္ အားေလွ်ာ္စြာ တဒဂၤ ၾကုံေတြ႔ရမႈသာ ျဖစ္တယ္ ဆုိတာကုိ လက္ခံႏုိင္တဲ့အတြက္
သင့္တင့္ မွ်တတဲ့ စိတ္ထား ( ေယာနိေသာ မနသိကာရ) နဲ႔ လက္ခံျပီး စိတ္ေကာင္း ထားတတ္ၾက ပါတယ္။
(၅) (ေယာနိေသာ မနသိကာရ
( စိတ္ေကာင္းထားမႈ) နဲ႔ ျပည့္စုံရင္ "သတိသမၸဇည = သတထားဆင္ျခင္မႈ" နဲ့ ျပည့္စုံပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ သတိသမၸဇည ဆုိတာ သတိပ႒ာနမွာ ပါတဲ့ "သတိ" နဲ႔ မတူတတ္ပါဘူး၊ ဒီမွာထားတဲ့
"သတိ" ဆုိတာ ဘယ္အရာဆုိ အလ်င္စလုိ စိတ္လုိက္ မာန္ပါ မေျပာမိ၊ မျပဳမိေစဘဲ မိမိ
သူတစ္ပါး ႏွစ္ဦးသားတုိ႔အတြက္ အက်ိဳးရွိ၊ အက်ိဳးမဲ့ကုိ စိစစ္ သုံးသပ္ျပီး အက်ိဳးရွိရာကုိသာ
ေရြးခ်ယ္တဲ့"သတၳကသမၸဇဥ္"
ေလာကစည္း၊ ဓမၼစည္းအရ ခြင့္ျပဳႏုိင္ေလာက္ေအာင္
ေလ်ာ္ကန္သင့္ျမတ္မႈ ရွိမရွိ ဆင္ျခင္တဲ့ "သပၸါယသမၸဇဥ္ " ေတြ႔ႀကဳံသမွ် အာရုံအေပၚမွာ
သတိ ေရွ႔သြားနဲ႔ သုံးသပ္ ဆင္ျခင္တဲ့ "ေဂါစရ သမၸဇဥ္"၊ ဘယ္အရာဆုိ ဆုိင္ရာ အေၾကာင္းတရားမ်ား
စုေပါင္းေဆာင္ရြက္ ေနျခင္းသာျဖစ္ျပီး ငါ သူတစ္ပါး စတဲ့ အတၱဆန္မႈ လုံး၀ျဖစ္စရာ မရွိပုံကုိ
ဆင္ျခင္တဲ့ " အသေမၼဟာသမၸဇဥ္" ဆုိတဲ့ သတိ သမၸဇဥ္ ေလးပါးနဲ႔အညီ ေျပာဆုိျပဳမူေလ့
ရွိတာကုိ ဆုိလုိ တာေပါ။( ေရွ႔မွာ သတိပ႒ာန္ ကုိ သီးျခား ဆုိလတၱံ့ ျဖစ္လုိ႔ပါပဲ။)
(၆) အရာရာကုိ သတိ ေရွ့သြားနဲ႔
ဆင္ျခင္မႈ အေလ့အက်င့္ ျပည့္၀လာတဲ့အခါ " ဣျႏၵိယသံ၀ရ= ဣေျႏၵ ၆ ပါးလုံးျခဳံေအာင္
ေဆာင့္စည္းႏုိင္လာပါတယ္။ မ်က္စိနဲ႔ အဆင္း၊ နားနဲ႔ အသံ စသည္ ေတြ႔ဆုံမႈကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး
မေတာ္မတရား လုိခ်င္မႈ၊ ျပစ္မ်ားမႈမ်ိဳး မျဖစ္ ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းႏုိင္လာတယ္လုိ႔ ဆုိလုိတာပါ။
ဒီလုိေစာင့္ထိန္းႏုိင္လာတာကုိ "ဣေျႏၵ ျငိမ္သက္ တယ္"လုိ႔လည္း ေခၚၾကပါတယ္။
"ျငိမ္းျငိမ္းေနခ်င္ ျငိမ္ျငိမ္ေန၊ ျငိမ္ျငိမ္ေနမွ ျငိမ္းျငိမ္း ေနရ၊ ျငိမ္ျငိမ္မေနက
ျငိမ္းျငိမ္းမေနရ"ဆုိတဲ့ စကားဟာ ဣေျႏၵ ျငိမ္ဖုိ႔ ေျပာတာပါ။ ျပဳမွားမိသမွ် မေကာင္းမႈမ်ား
ဆုိတာ ဣေျႏၵကုိ ျငိမ္ေအာင္ မေစာင့္ထိန္းႏုိင္ၾကလုိ႔ခ်ည္းပါပဲ။
(၇) ဣေျႏၵကုိ ျငိမ္ေအာင္
ေစာင့္ထိန္းႏုိင္ခဲ့ရင္ " တီဏိ သုစရိတာနိ ပရိပူေရတိ= သုစရုိက္သုံးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံပါတယ္"။
အၾကံမွား၊ အေျပာမွား၊ အျပဳမွားေတြ ကင္းစင္ျပီး ၊ အႀကံမွန္၊ (မေနာသုစရုိက္) အေျပာမွန္
(၀စီသုစရုိက္)၊ အျပဳမွန္ (ကာယသုစရုိက္) တုိ႔နဲ႔ ျပည့္စုံ သြားမယ္ လုိ႔ ဆုိလုိပါတယ္။
ဒီလုိ ျပည့္စုံတာကုိပဲ သီလသိကၡာနွင့္ ျပည့္စုံတယ္လုိ႔ ဆုိရပါတယ္။
"ဒီအဆင့္နဲ႔ ျပည့္စုံခဲ့ရင္
သတိပ႒ာန္တရား ေလးပါးနဲ႔ ျပည့္စုံႏုိင္ျပီ"လုိ႔ ျမတ္စြာဘုရားက ေဟာေတာ္မူပါတယ္။
မဂၢသစၥာရဲ႔ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ သမာဓိသိကၡာ၊ ပညာသိကၡာ တုိ႔တုိးပြားေစ ႏုိင္တဲ့ အရည္အခ်င္းနဲ႔
ျပည့္စုံလုိ႔ ဆုိလုိတာပါပဲ။ သမာဓိသိကၡာ ဆုိတာ သီလသိကၡာနဲ႔ ပညာ သိကၡာတုိ႔ အျပန္အလွန္
ေက်းဇူးျပဳေအာင္ ၾကားခံအျဖစ္နဲ့ ဆက္စပ္ေပးတဲ့ သိကၡာပါ။ "သီလ ရွိမွ သမာဓိရွိမယ္၊
သမာဓိရွိမွ ပညာနဲ႔ ျပည့္စုံႏုိင္မယ္" ဆုိတာ ဘုရားရွင္တုိ႔ရဲ့ အဆုံးအမ က်င့္ စဥ
္မ်ားပါပဲ။ "အျပစ္ကက္းေတာ့ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ကင္းတယ္။ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ ကင္းေတာ့
အျပစ္ကင္းျပီး အသိမွန္တယ္"လုိ႔ ဆုိလုိတာပါပဲ။
အထက္ပါ ေျပာခဲ့တဲ့ သႏၱတိအမတ္ႀကီးဆုိတာလည္း
ဘုရားရွင္နဲ႔ ေတြ့ခ်ိန္ကစျပီး အခု ေျပာခဲ့တဲ့ အဆင့္ဆင့္ ျပည့္စုံသြားလုိ႔သာ သတိပ႒ာန္နဲ႔
မဂၢင္တုိ႔ ျပီးျပည့္စုံေအာင္ ပြားမ်ားႏုိင္ျပီး ဆင္းရဲ ကင္းရာကုိ မ်က္ေမွာက္ျပဳႏုိင္သြားတာပါ။
ခ်ဥ္းကပ္မႈ မွန္ကန္ၾကပါေစ။
ဓမၼေဘရိအရွင္၀ီရိယ(ေတာင္စြန္း)
