ဒုလႅဘ (ေတြ႔ၾကံဳရခဲေသာ) ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ိဳး

ဒုလႅဘ (ေတြ႔ၾကံဳရခဲေသာ) ပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ိဳး

# ေလာကမွာ ရခဲ(ေတြ႔ခဲ)တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္(မ်ိဳး)ဦးရွိပါတယ္။ ဒုလႅဘ ပုဂၢိဳလ္တဲ့ တန္ဘိုးၾကီးျပီးရွားပါးတဲ့ ပုဂၢိဳလ္လို႔ဆိုရမွာပါပဲ။အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္ မ်ိဳးကေတာ့-
(၁) ပုဗၺကာရီ -------- ေရွးဦးစြာ ေက်းဇူးျပဳသူ
(၂) ကတညဴတကေ၀ဒီ -- သူျပဳဖူးတဲ့ ေက်းဇူးကို သိနားလည္ျပီး ေဖာ္က်ဴးေပးဆပ္သူ။

# ပုဗၺကာရီ - ေရွးဦးစြာ ေက်းဇူးျပဳသူဆိုတာကမိဘနဲ႕သားသမီး။ ဆရာနဲ႕ တပည့္။ ၾကီးသူ(စြမ္းႏိုင္သူ) နဲ႔ ငယ္သူ(အစြမ္းအစ အားနည္းသူ)။ေဆြမ်ိဳး ထဲမွာဆိုရင္ အက်င့္စရဏ ေကာင္းျပီး ၾသဇာေညာင္းသူ။ ရပ္ရြာ ျမိဳ႕နယ္မွာ ဆိုရင္ေတာ့ အက်င့္စရဏေကာင္း အသိဥာဏ္ရွိျပီး ၾသဇာေညာင္းတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြ။အစိုးရပိုင္းမွာေတာ့ တရားနဲ႕အညီ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ေရွးဦးစြာ ေက်းဇူးျပဳသူမ်ားလို႕ ဆိုရမွာပါ။ ေရွးဦးစြာ ေက်းဇူးျပဳတယ္ဆိုရာမွာ ကိုယ္က်ိဳးငဲ့ျပီး ျပဳရတာလဲရွိတယ္ ။ ကိုယ္က်ိဳး မငဲ့ပဲ ျပဳရတာလဲရွိတယ္။ မိဘနဲ႔ သားသမီး။ ဆရာနဲ႔ တပည့္ ဆိုရင္ ရာႏႈန္းအျပ ည့္လိုပါပဲ။ သားသမီး တပည့္ေတြအေပၚမွာ ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာအမွန္ ေမတၱာ
အစစ္၊ ခ်မ္းသာေစခ်င္တဲ့ ၊က်န္းမာေစခ်င္တဲ့၊ ေအာင္ျမင္ေစခ်င္တဲ့၊ အစစအရာရာ အဆင္ေျပ ေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာ ရွိၾကပါတယ္။

# စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာထားတတ္သူဟာ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရးကအစ သူတပါးရဲ့ ခ်မ္းသာေရးကိုသာ လိုလားေနေတာ့ သူတ်ပါးခ်မ္းသာေရးကိုသာ ေရွးရႈေနျပီး သည္းခံတယ္ ၊ ခြင့္လႊတ္တယ္ အနစ္နာခံတယ္ ။  တစ္ခါ တစ္ခါ သည္းမခံႏိုင္စရာ အခ်က္ကေလးရွိလို႕ ရုတ္တရက္လြတ္သြား ေပမယ့္ အခ်ိန္မီ ထိန္းသိမ္းႏိုင္ပါတယ္ ။ ဘာျဖစ္လို႕လဲဆိုေတာ့ သူက သူတပါး ခ်မ္းသာေစခ်င္တာ။ သူတပါး ခ်မ္းသာေရးကိုသာ ေရွးရႈတာကိုး ။

ကိုယ့္ခ်မ္းသာေရးကို မေရွးရႈဘူး။ ကိုယ့္ခ်မ္းသာေရးကိုဦးစားမေပးဘူး ။ သည္းခံခြင့္လႊတ္ အနစ္နာ ခံစရာရွိ၇င္ အနစ္နာခံလိုက္တာပဲ ။ အဲဒီေတာ့ ေနာက္ပိုင္းမွာ ၾကင္နာမႈေတြျဖစ္လာတယ္။ စစ္မွန္တဲ့ ေမတၱာ အေျခခံလိုက္ေတာ့ လူမႈဆက္ဆံေရးကအစေျပေအးေစႏိုင္တဲ့ အနစ္နာခံမႈေတြ ၊ သည္းခံမႈေတြ ျဖစ္လာပါတယ္ ။

# ေကာင္းစားေစခ်င္ေတာ့ ေမတၱာစစ္ ေမတၱာမွန္ က သူ႕ရဲ့ ဆန္က်င္ဘက္ မုန္းမႈေဒါသ ကင္းသြားတယ္။ ဆင္းရဲေစခ်င္တဲ့ သေဘာလည္း မရွိေတာ့ဘူး ။ ရက္စက္တဲ့ေဒါသလည္း ကင္းသြားျပီး သိပ္ေကာင္းတာ ။ မိဘေတြဆိုရင္ သားသမီးေတြအေပၚမွာေလာက ဓမၼ ႏွစ္ဌာနလုံးမွာ လူတစ္လုံးသူတစ္လုံး ျဖစ္ေစခ်င္တာ ။ ဘယ္ေတာ့မွသားသမီး ဆုတ္ယုတ္နစ္နာမႈေတြ မလိုလားဘူး။ ျပီးေတာ့ လက္ဥိးဆရာအေနနဲ႕ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရေစဖို႕ရန္ ညႊန္ျပသင့္တဲ့ အရာေတြ ညႊန္ျပတာပဲ ။ အဲဒါေမတၱာရဲ့အေျခအေနေပါ့ ။ ညႊန္ျပတဲ့အတိုင္း သားသမီးေတြက က်င့္သုံးရင္ က်င့္သုံးသေလာက္အက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားတာပါပဲ။ ေလာကေရးမွာလည္း အက်ိဳး ေက်းဇူးရွိ။  ဓမၼေရးမွာလည္း အက်ိဳးေက်းဇူးရွိလာတာပါပဲ ။

# တဖက္က ေမတၱာနဲ႕ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာရဖို႕ ညႊန္ျပသလို အျခားတဖက္ကလည္း အမွားေတြ မျပဳမိ မေျပာမိ မၾကံစည္မိေစဖို႕။ ဆင္းရဲဒုကၡ မေရာက္ေစလို လို႕ ။ ဆင္းရဲဒုကၡ ေရာက္မွာကို ပယ္ရွားလိုလို႕ ဆုံးမပဲ့ျပင္ေပးၾကတာ အဲဒါ ၾကင္နာမႈ ေခၚတယ္ ။သားသမီးေတြေပၚမွာ မိဘေတြ အနစ္နာခံတယ္ဆိုတာ အထူးေျပာစရာမလိုဘူူး ။ သားသမီးေတြ မွားတာေတာင္မွ သည္းခံႏိုင္တာ ။ အနစ္နာခံႏိုင္တာ ။ ၾကင္နာသနားလို႕ပါပဲ ။ဒီလို ၾကင္နာသနားေတာ့ အမွားေတြကို တားတယ္။ တားထားတဲ့ အမွားေတြကို သားသမီးေတြေရွာင္ရင္ ဒုကၡမေရာက္ဘူး။

 “မေကာင္းျမစ္တား “ ဆိုတဲ့အတိုင္း ဒုကၡမေရာက္ေစခ်င္လို႔ တားတာပါပဲ ။ “ ေကာင္းရာ ညႊန္လတ္ “ ဆိုေတာ့ သိပ္ေကာင္းတာေပါ့။ ေကာင္းရာညႊန္တာေမတၱာ ။ မေကာင္းတာ တားတာ ကရုဏာ ။ ေမတၱာ ကရုဏာ ထားျပီး သားသမီးေတြကိုေစာင့္ေရွာက္ေနတာ့ အရြယ္အလိုက္ သားသမီးေတြ က်န္းမေရး ေကာင္းလာတယ္ ။ပညာေရးမွာလည္း တိုးတက္လာတယ္ ။ လူမႈ ဆက္ဆံေရးေတြ ေကာင္းလာတယ္ ။

အထူးသျဖင့္ ေလာကဘက္က ခၽြန္ေရးထက္ ယဥေက်းမႈနဲ႕စပ္တဲ့ မြန္ေရးကို အေလးထားျပီး ျပဳျပင္တတ္တဲ့ မိဘမ်ားရဲ့ လက္ေအာက္မွာ ေနရတဲ့ သားသမီးေတြဟာ  ခၽြန္ရုံမဟုတ္ဘဲ မြန္ လာတယ္ ။ ဒီလို ခၽြန္တာ မြန္တာေတြ ေတြ႕လို႕ရွိရင္ တျပဳံးျပဳံးနဲ႕ ၾကည္ႏူး ၾကည္သာမႈရွိလို႕ မုဒိတာပြားၾကရတယ္ ။

# ေနာက္ သားသမီးေတြက သူ႕အင္အားနဲ႕သူ ရပ္တည္ႏိုင္တဲ့ အပိုင္းေရာက္တဲ့အခါမွာစိတ္ခ်ရလို႕ အရင္ကလို ေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာ မလိုေတာ့ဘူး ။ သက္ေသာင့္ သက္သာေလးရွိသြားေတာ့တာ ။ ဒါ ဥေပကၡာ သေဘာပါပဲ။ အဲဒီ ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာ ဥေပကၡာေတြကို ျဗဟၼစိုရ္တရားလို႔ ေခၚပါတယ္။ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားသာ က်င့္သုံးႏိုင္လို႕ ျဗဟၼစရိယ လို႔လည္းေခၚပါတယ္ ။ ဒီလို တရားရွိတဲ့ မိဘမ်ားနဲ႕ အတူေနရတဲ့ သားသမီး မ်ားဟာ ျဗဟၼာၾကီးမ်ားနဲ႔ အတူေနရသလိုပါပဲ ။

# ျဗဟၼာၾကီးမ်ားဟာ ကမၻာေလာကၾကီးေပၚမွာသတၱ၀ါေတြ ေကာင္းစားေစခ်င္တဲ့ ေမတၱာထားတယ္ ။ မဆင္းရဲေစခ်င္တဲ့ (တနည္း) ဆင္းရဲျခင္းမွ လြတ္ေျမာက္ေစခ်င္တဲ့ ၾကင္နာသနားတဲ့ ကရုဏာထားတယ္ ။ ေမတၱာ ကရုဏာကို အေျခခံျပီး ေပၚေပါက္တဲ့ အက်ိဳးရလဒ္ေပၚမွာၾကည္သာမႈ မုဒိတာလည္း ပြားတယ္။ ေမတၱာ ကရုဏာ မုဒိတာထားျပီး ကမၻာေလာကၾကီးကိိုေစာင့္ေရွာက္ တယ္။  အေစာင့္ေရွာက္မခံႏိုင္ေအာင္ သူ႔ကံနဲ႔သူ ေပၚလာတဲ့ သတၱ၀ါေတြဟာ ေကာင္းတာ ကလည္း ေကာင္းက်ိဳးအလိုက္ မေကာင္းတာကလည္း မေကာင္းက်ိဳးအလိုက္ စံရခံရတာေတြ႕ရင္ သူ႕ကံနဲ႕သူေပါ့ေလ ။ ငါလည္း မတတ္ႏိုင္ဘူးဆိုျပီး သူျပဳခဲ့တဲ့ ေကာင္းကံဆိုးကံကို လဲြခ်ရတာ ။ သက္သာေအာင္လုပ္တာ ဘက္မွ်စြာထားရတာကို ဥေပကၡာလို႔ ဆိုပါတယ္။

# ျဗဟၼာနဲ႕တူတဲ့ မိဘမ်ားေတာ့ ရွားသြားပါျပီ ။ မိဘတို႕ကိုယ္တိုင္က အက်င့္စရဏနဲ႕ပတ္သက္ျပီး ေမြးလာတဲ့ သားသမီးေတြ ေကာင္းမြန္ဖို႕ထက္ ထူးခၽြန္ဖို႔သာ အေလးထားၾကေတာ့ သားေကာင္း သမီးေကာင္းျဖစ္ဖို႕တြက္ ေရွ႕တန္းမတင္ေတာ့ဘူး ။ ေနာက္ပိုင္းမွာ အခ်ိဳးမက် အပိုးမေသတဲ့ သားသမီးေတြကို ေတြ႕ရျပီဆိုရင္ မ်က္ရည္ေတြ စမ္းစမ္းေလးနဲ႕ျဖစ္ရပါတယ္။၀မ္းနည္းမႈနဲ႕ အဆုံးသတ္ရပါတယ္ ။

မိဘ ဘက္ကလည္း ၀တၱရားခ်ိုဳ႕တဲ့ သြားတာမ်ားေနပါျပီ။ျဗဟၼာနဲ႔တူတဲ့ မိဘေတြလက္ေအာက္မွာ ၾကီးျပင္းလာရတဲ့ သားသမီးေတြဆိုရင္ တဖက္ကလည္းေလာကသားပီပီ တတ္သင့္တတ္ထိုက္တဲ့ အတတ္ပညာေတြ တတ္ျပီးေတာ့ သူ႕ဘ၀နဲ႕၇ပ္တည္ႏိုင္ဖို႕ရာ ခၽြန္ေအာင္ လုပ္ေပးတယ္ ။ အျခားတဖက္မွာလည္း ကိုယ္ ႏႈတ္ စိတ္ သုံးပါး မမွားရေအာင္ ထိန္းခ်ဳပ္တယ္ ။ ထိန္းခ်ဳပ္တတ္ေအာင္ အေျခခံကစျပီး ကိုယ္က်င့္တရားေတြ သင္ျပေပးတယ္ ။

ဒီအသိဥာဏ္နဲ႕ မလုံေလာက္ေတာ့ ပြားသိဥာဏ္ေတြ ရေအာင္လည္း ဘာသာေရးသာသနာေရးနဲ႕ ဆက္သြယ္ေပးတယ္ ။ ဒီလိုမြန္တဲ့ သားသမီးေတြ ကိုယ္က်င့္တရားေကာင္းတဲ့သားသမီးေတြ ။ လူပီသတဲ့ သားသမီးေတြ လူလိုစိတ္ထားတတ္တဲ့ သားသမီးေတြ ။ လူ႕အသိဥာဏ္ရွိတဲ့ သားသမီးေတြ ။ လူ႕ထက္ လူ ျဖစ္တဲ့သားသမီးေတြ ထြန္းကားလာတယ္။

# ဒါေတြ ျမင္ေတြ႕ရတဲ့ မိဘေတြ ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္ခ်မ္းသာမလဲ။ ၀မ္းသာမလဲ ဆိုတာ ၾကည့္ႏိုင္တယ္ ။ အဲဒီအေျခအေနထိေရာက္ေအာင္ ျပဳျပင္ေပးတဲ့ မိဘမ်ားကို ပုဗၺကာရိ လို႕ေခၚပါတယ္ ။ ေလာက ဓမၼ ႏွစ္ဌာနလုံးမွာ သူတို႕ျပဳျပင္ေပးသြားတဲ့ ေက်းဇူးေတြကို သိတတ္တာကို ကတညဴ လို႔ေခၚပါတယ္ ။ တခ်ိဳ႕ေသာသူမ်ားက ဒီလိုေက်းဇူးကို သိတတ္ျပီး ေက်းဇူးကို ထုတ္ေဖၚသင့္တဲ့အပိုင္းေရာက္ပီဆိုရင္ ႏႈတ္နဲ႕မဟုတ္ေသာ္မွ စိတ္နဲ႕ ေဖာ္က်ဴးတယ္။ ထိုက္တန္တဲ့ေက်းဇူးေၾကြးေတြလည္း ဆပ္တယ္ ။ အသက္ရွင္ဆဲ ကာလမွာ ေက်းဇူးေၾကြး ဆပ္သလိုကြယ္လြန္ျပီးေနာက္ပိုင္းမွာလည္း ထိုက္တန္တဲ့ ေက်းဇူးေၾကြးဆပ္တယ္ ။ ဒါလည္း ကတေ၀ဒီေခၚပါတယ္ ။

ေက်းဇူးသိတတ္ ေက်းဇူးေဖာ္က်ဴးတတ္ ထိုုက္တန္တဲ့ ေက်းဇူးေတြ ဆပ္တတ္တဲ့သားသမီးေတြကို ကတညဴ ကတေ၀ဒီ ေခၚပါတယ္ ။ ဆရာနဲ႕ တပည့္လည္း ထိုနည္းလည္းေကာင္းပါပဲ ။ အဲဒီပုဂၢိဳလ္ ႏွစ္မ်ိဳးဟာ ေလာကမွာ ရခဲတဲ့ ဒုလႅဘ ပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ိဳး လို႔ဆိုပါတယ္ အဘိုးထိုက္တန္ပီး ျမင့္ျမတ္တဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ား လို႔ေခၚပါတယ္။

ေရႊေတာင္ကုန္းဆရာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေတာ္မူေသာ “ လူေသေပမယ့္ နာမည္နဲ႕မ်ိဳးႏြယ္မေသ “ တရားေတာ္မွ ကူးယူပူေဇာ္အပ္ပါသည္။

တန္ဘိုးရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား ျဖစ္ၾကပါေစ...

Ukyaw Kyaw