ဥေပကၡာ အတု+ အစစ္

ဥေပကၡာ အတု+ အစစ္

လူအားလုံးႏွင့္ ရင္းႏွီးေနေသာ စကားလုံးတစ္လုံးရွိသည္၊ ထုိသည္ကား ဥေပကၡာျပဳသည္ ဆုိျခင္းပင္၊ မိမိႏွင့္ အတူလုပ္ေဖာ္ကိုင္ဖက္မ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား၊ မိဘမ်ား၊ ဆရာသမားမ်ားသည္ ရည္ရြယ္ခ်က္၊ ဆႏၵ၊ ခံယူခ်က္အမ်ိဳးမ်ိဳးတုိ႔ေၾကာင့္မိမိတုိ႔ႏွင့္ ဘက္မတူ ေတာ့လ်င္၊ ဆန္႔က်င္ဘက္လုပ္ေနၿပီဆုိလ်င္ “ မည္သူ႔ကုိေတာ့ျဖင့္ ေျပာမေနပါ နဲ႔ေတာ့ ၊ ဥေပကၡာ ျပဳထား လိုက္ပါ…ဟူ၍၄င္း၊ ဒီကေလးသိပ္ဆုိးတယ္၊ လႊတ္ေပးထားလိုက္စမ္း၊ သူ႔ထုိက္နဲ႔ သူ႕ကံပဲ၊ ဥေပကၡာ သာ ျပဳလိုက္ေတာ့ ” စသည္ျဖင့့္ ဥေပကၡာစကားဆုိတတ္ၾကသည္။

လူတုိ႔ပါးစပ္ဖ်ားတြင္တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္သုံးႏႈံးေနေသာထုိဥေပကၡာသည္ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္ (၁၀)မ်ိဳးအထိရွိ ေၾကာင္း က်မ္းဂန္မ်ားတြင္ ျပဆိုထားသည္၊ ထုိဥေပကၡာဟူေသာ စကားလုံးကုိ သာမာန္လူမ်ားသာ သုံးသည္မဟုတ္၊ အတုလ ျမတ္ဘုရား သည္လည္း အဂၤုတၱရနိကာယ္၊ ေကသိသုတၱန္၌ တပည့္သာ၀ကတုိ႔အား ဆုံးမေတာ္မူစဥ္ အစပထမ အနဳနည္းျဖင့္ ေခ်ာ့ေမာ့ ဆုံးမေၾကာင္း၊ အဆင္မေျပလ်င္ အၾကမ္းနည္းျဖင့္ ဆုံးမေၾကာင္း၊ ႏွစ္နည္းလုံးျဖင့္ အဆင္မေျပ ပါက လ်စ္လ်ဴရႈကာ ဥေပကၡာျပဳလိုက္ ေတာ့ေၾကာင္း ေဟာၾကားေတာ္မူသည္။

♦ ျမတ္ဘုရား၏ ဥေပကၡာႏွင့္ ပက္သက္၍ သတိရစရာ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခုကား ေတာထြက္စဥ္အခါ ကတည္းက အတူပါလာခဲ့ေသာ "ဆႏၷအမတ္" အျဖစ္မွ သာသနာ့ေဘာင္၀င္ခဲ့ေသာ ဆႏၷရဟန္း အေၾကာင္းပင္၊ ထုိဆႏၷရဟန္းသည္ သိဒၶတၳမင္းသားဘ၀မွ ဗုဒၶအျဖစ္ မေရာက္ခင္ ဖြားဖက္ေတာ္ ျဖစ္သည္က တစ္ေၾကာင္း၊ ငယ္ကြ်မ္းလူယုံျဖစ္သည္ ကတစ္ေၾကာင္း၊ ေမြးဖြားၿပီး ငယ္ရြယ္စဥ္မွစ၍ သံေယာဇဥ္အရင္းခံရွိသည္ကတစ္ေၾကာင္းစေသာ အေၾကာင္းမ်ား ေၾကာင့္ သာသနာ့ေဘာင္ ၀င္လာေသာအခါ မာနေထာင္လႊား ကာ ရဟႏၱာျဖစ္ေအာင္ မက်င့္ပဲ အခ်ိန္ကုန္ေနေလ့ရွိ၏၊

ဘုရားရွင္က တုိက္တြန္းေသာ္လည္း မည္သို႔မွ် နားမ၀င္၊ သံဃာ့ပရိသတ္၊ လူပရိသတ္မ်ား ၾကားတြင္ ဘုရားရွင္၏ လူယုံလူရင္း၊ ဖြားဖက္ေတာ္ ဟူေသာ စိတ္ျဖင့္ ေဆာင့္ၾကြားၾကြားေန သည္ကုိ အျခားေသာ သံဃာမ်ားလည္း မထိန္းနုိင္ေတာ့ေပ။

ထုိအေၾကာင္းကို သိေတာ္မူေသာ ျမတ္ဘုရားသည္ ဆႏၷရဟန္း၏ မာန္မာနကုိ ရိုက်ိဳးသြားေစရန္ ရည္ရြယ္ခ်က္ျဖင့္ “ ဆႏၷရဟန္း ဘာလုပ္လုပ္၊ ဘာေတြပဲ ေျပာေျပာ၊ သံဃာမ်ားႏွင့္လုံး၀မသက္ ဆုိင္၊ မည္သူမွ်လဲ ဆႏၷကို ေျပာစရာ ဆုံးမစရာ မလို ” ဟူေသာ အဓိပၸါယ္ျဖင့္ ျဗဟၼဒ႑- ျဗဟၼဒဏ္အျပစ္ေပးေတာ္မူသည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ ဆႏၷရဟန္းသည္ သံဃာထုက ေရွာင္ၾကဥ္လာေသာအခါ တစ္ပါးတည္း အထီးက်န္ဆန္လာသည္၊ မိမိဘ၀မွန္ကုိ သေဘာေပါက္ၿပီး မာနတရားမ်ား ခ၀ါခ်ကာ ၀ိပႆနာ တရားကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္သည္တြင္ ရဟႏၱာျဖစ္ သြားေတာ့သည္၊ ဤကား ျမတ္ဘုရား ၏ ပရိယာယ္ပါေသာ ဥေပကၡာလမ္းစဥ္၏ ထိေရာက္မႈဟု ဆုိရပါမည္။ ဥေပကၡာ ဟူေသာ ျဗဟၼဒဏ္ေၾကာင့္ တပည့္သာ၀ကတပါး အရိယာျဖစ္သြားသည္မွာ အနဳတၱေရာ ပုရိသဒမၼသာရထိ- မယဥ္ေက်း၊ မလိမၼာသူ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱ၀ါတုိ႔အား ယဥ္ေက်းလိမၼာေအာင္ ဆုံးမေတာ္မူ နုိင္ျခင္းဂုဏ္ေတာ္ဟုလည္း ဆုိနိုင္သည္။

♦ ဥေပကၡာအျပား (၁၀) ပါး ♦
---------------------------------------
၁။ ဆဠဂုၤေပကၡာ - ( ဆဠဂၤ- ဥေပကၡာ ) စကၡဳနာ ရူပံ ဒိသြာ ေန၀ သုမေနာ ေဟာတိ၊ န ဒုမၼေနာ၊ ဥေပကၡေကာ စ ၀ိဟရတိ -စသည္ျဖင့္ အဆင္းရူပါရုံအား မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ခိုက္ တြင္ တပ္မက္သာယာစရာဣ႒ာရုံျဖစ္ေသာ ေၾကာင့္လည္း မသာယာ၊ အနိ႒ာရုံျဖစ္ေသာေၾကာင့္လည္း ေဒါသမျဖစ္၊ ဒိေ႒ ဒိ႒မတၱံ-ဟူေသာေဒသနာေတာ္ အတုိင္း “ ျမင္ကာမတၱ၊ ျမင္ရုံမွ်သာ” ဟူေသာ မွတ္စိတ္ျဖင့္ ဥေပကၡာျပဳထားနုိင္ျခင္းျဖစ္သည္။

ထုိနည္းျဖင့္ မိမိ၏ မ်က္စိ၊ နား၊ ႏွာ၊ လ်ာ၊ ကိုယ္၊ စိတ္ဟူေသာဒြါရေျခာက္ပါးတြင္ ရူပါရုံစေသာ အာရုံေျခာက္ပါးတို႔ မည္သို႔ပင္တုိက္ခိုက္ ၾကဳံလာေစကာမူ ျမင္ကာမတၱ၊ ၾကားကာမတၱ၊ နမ္းရႈကာမတၱအားျဖင့္ စင္ၾကယ္ေသာ ပကတိ သေဘာကို မစြန္႔လႊတ္ပဲ ႏွလုံးသြင္းနုိင္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္သည္၊ အထူးအားျဖင့္ လူသာမာန္တို႔အတြက္ ခဲယဥ္းေနပါလိမ့္မည္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ ထိုကဲ့သို႔ ႀကဳံလာသမွ် အာရုံေျခာက္ပါးတို႔ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ျခင္း ၾကံ့ၾကံ့မခံနုိင္ျခင္းသည္ အယုတ္ဆုံး ေသာတာပန္၊ သကဒါဂါမ္၊ အနာဂါမ္မ်ားအထိ ရွိနုိင္ေသး၏၊ အရိယာစစ္ ရဟႏၱာျဖစ္မွသာ အာရုံေျခာက္ ပါးကို ႀကံ့ႀကံ့ခံနုိင္၏၊ မည္သုိ႔မွ် မတုန္လႈပ္ေတာ့ဟု ဆိုသည္။

၂။ ျဗဟၼ၀ိဟာရုေပကၡာ ( ျဗဟၼ၀ိဟာရ-ဥေပကၡာ) ဥေပကၡာသဟဂေတန ေစတသာ ဧကံ ဒိသံ ဖရိတြာ ၀ိဟရတိ- စသည္ျဖင့့္ ျဗဟၼစိုရ္ေလးပါးကို ပြားမ်ားျခင္းေၾကာင့္ စ်ာန္စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚလာ ေသာအခါ ထုိစ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ရေသာ ခ်မ္းသာျဖင့့္ ေမတၱာစိတ္လဲ မျဖစ္ေတာ့၊ ကရုဏာ၊ မုဒိတာစိတ္မ်ားလဲ မျဖစ္ေတာ့၊ အလယ္အလတ္ႏွလုံးသြင္းမႈ ဥေပကၡာစိတ္ျဖင့္ ခ်မ္းသာစြာေနထုိင္ ျခင္းသည္ပင္ ျဗဟၼ၀ိဟာရုေပကၡာ မည္၏။

၃။ ေဗာဇၥ်ဂုၤေပကၡာ ( ေဗာဇၥ်ဂၤ-ဥေပကၡာ ) ဥေပကၡာသေမၺာဇၥ်ဂၤ ံ ဘာေ၀တိ ၀ိေ၀ကနိႆိတံ- စသည္ျဖင့္ ၀ိပႆနာ ရႈပြားစဥ္ ရုပ္နာမ္တုိ႔၏ ျဖစ္ျခင္းပ်က္ျခင္းမ်ား ျမင္လာကာ ၿငီးေငြ႔ျခင္း၊ စိတ္ကုန္ျခင္း၊ ဥေပကၡာျပဳထားလိုျခင္းစေသာ စိတ္မ်ားျဖစ္ေပၚ လာတတ္၏၊ ထုိစိတ္သာမက အတူျဖစ္ဖက္ သဟဇာတ နာမ္တရားမ်ားကိုလည္း ဥေပကၡာျပဳ လိုျခင္းသေဘာကိုပင္ ေဗာဇၥ်င္ တရားမ်ားလည္း ျဖစ္ပြားေနသည္၊ ဥေပကၡာတရားလည္း ျဖစ္ပြားေနသည္ဟု ဆုိရ သည္။

၄။ ၀ီရိယုေပကၡာ ( ၀ီရိယ-ဥေပကၡာ ) ကာေလန ကာလံ ဥေပကၡာနိမိတၱံ မနသိ ကေရာတီတိ ဧ၀မာဂတာ အနစၥာ ရဒၶနာတိသိထိလ၀ီရိယသခၤါတာ ဥေပကၡာ- စသည္ျဖင့္ အခါအားေလ်ာ္စြာ ဥေပကၡာနိမိတ္ျဖင့္ တရားႏွလုံးသြင္း ေနထုိင္ျခင္း ဟူေသာ ၀ီရိယကို မတင္းလြန္း၊ မေလ်ာ့လြန္း၊ အလယ္အလတ္ထားကာ အားထုတ္ျခင္းသည္ပင္ ၀ီရိယု ေပကၡာျဖစ္ပါသည္။

၅။ သခၤါရုေပကၡာ ( သခၤါရ-ဥေပကၡာ ) နီ၀ရဏာဒိပဋိသခၤါသႏၲိ႒နာဂဟေဏ မဇၥ်တၱဘူတာ ဥေပကၡာ- စသည္ျဖင့့္ နီ၀ရဏစေသာ ကိေလသာတရား သခၤါရတုိ႔အား တဖန္ျပန္လည္သုံးသပ္ ဆင္ျခင္သည္တြင္ တပ္မက္သာယာျခင္း၊ နွလုံးမသာယာျခင္း၊ အလိုမက်ျခင္းတုိ႔ မျဖစ္ပဲ အလိုအေလ်ာက္ သူ႔သေဘာအတိုင္း ျဖစ္ပ်က္ေနၾကသည္ ဟု ရုပ္နာမ္သခၤါရတရားတို႔ကို သူ႔အလိုလို နားလည္လက္ခံကာ သုံးသပ္နုိင္ျခင္းကို သခၤါရုေပကၡာဟု ဆုိရသည္။

၆။ ေ၀ဒနဳေပကၡာ ( ေ၀ဒနာ-ဥေပကၡာ) ယသၼိ ံ သမေယ ကာမာ၀စရံ ကုသလံ စိတၱံ ဥပၸႏၷံ ေဟာတိ ဥေပကၡာ သဟဂတႏၱိ ဧ၀မာဂတာ အဒုကၡမသုခသညိတာ ဥေပကၡာ- စသည္ျဖင့္ ကုသိုလ္ ေကာင္းမႈျပဳေနစဥ္တြင္ အခ်ိဳ႕သူတို႔ သည္ ေသာမနႆစိတ္ျဖင့္ လွဴဒါန္းၾကၿပီး၊ အခ်ိဳ႕ကား ဥေပကၡာစိတ္ျဖင့္ လွဴဒါန္းျခင္းမ်ိဳးကို ဆုိလိုေပသည္၊ ထုိကဲ့သို႔ ဒုကၡေ၀ဒနာဟုလည္းမဆုိသာ၊ သုခဟုလည္းမေျပာနုိင္ေသာ ေ၀ဒနာႏွစ္မ်ိဳးမွ လြတ္ေသာ ဥေပကၡာစိတ္ကုိပင္ ေ၀ဒနဳ ေပကၡာ ဟု ဆုိရသည္။

၇။ ၀ိပႆနဳေပကၡာ ( ၀ိပႆနာ-ဥေပကၡာ) ယဒတၳိ၊ ယံ ဘူတံ၊ တံ ပဇဟတိ၊ ဥေပကၡံ ပဋိလဘတီ တိ ဧ၀မာဂတာ ၀ိစိနေန မဇၥ်တၱဘူတာ ဥေပကၡာ- စသည္ျဖင့္ ထင္ရွားရွိေနေသာ ရုပ္တရား နာမ္တရားတို႔အား ရႈၾကည့္ျခင္းျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္သည္ျဖစ္၍ ပယ္စြန္႔လိုေသာ ဥေပကၡာစိတ္ကို ၀ိပႆနာစိတ္ေၾကာင့္ျဖစ္ေသာ ဥေပကၡာဟု ေခၚဆုိ ရသည္။

၈။ တၾတမဇၥ်တၱဳေပကၡာ ( တၾတမဇၥ်တၱ-ဥေပကၡာ ) ယာ ပန ဆႏၵာဒီသု ေယ၀ါပနေကသု အာဂတာ သဟဇာတာနံ သမ၀ါဟိတဘူတာ ဥေပကၡာ- စသည္ျဖင့္ ဆႏၵေစတသိက္စေသာ အတူျဖစ္ဖက္ နာမ္တရားတို႔အေပၚ၌ လႊမ္းမိုးကာ ျဖစ္ေသာ ဥေပကၡာစိတ္မ်ိဳးျဖစ္သည္။

၉။ စ်ာနဳေပကၡာ ( စ်ာန-ဥေပကၡာ) ဥေပကၡေကာ စ ၀ိဟရတီတိ- စေသာ စတုတၳစ်ာန္ အဖြင့္၌လာရွိသည့္အတိုင္း ပထမစ်ာန္၊ ဒုတိယစ်ာန္၊ တတိယစ်ာန္အားျဖင့္ အစဥ္အတုိင္းအား ေကာင္းေသာ သမာဓိအစြမ္းျဖင့္ စတုတၳစ်ာန္ အထိ ၀င္စားနုိင္ပါက ဥေပကၡာ၏ အရသာကိုလည္း အလုိအေလ်ာက္ခံစားနုိင္လာေတာ့၏၊ ထိုဥေပကၡာကိုပင္ စ်ာန္၀င္စားျခင္းေၾကာင့္ရေသာ စ်ာနဳေပကၡာဟု ေခၚဆုိရသည္။ ဤစကားႏွင့္စပ္လ်င္း၍ ေက်းဇူးရွင္မဟာစည္ ဆရာေတာ္ႀကီး ကလည္း စတုတၳစ်ာန္ႏွင့္ သခၤါရုေပကၡာဥာဏ္သည္ အဆင့္တူျဖစ္ေၾကာင္း၊ စတုတၳစ်ာန္ကို ၀င္စား နုိင္လ်င္ သခၤါရုေပကၡာဥာဏ္လည္း ရရွိထားၿပီ ဟု မွတ္သားနုိင္ေၾကာင္း မိန္႔ၾကားခဲ့ဖူးသည္။

၁၀။ ပါရိသုဒၶဳေပကၡာ ( ပါရိသုဒၶိ-ဥေပကၡာ ) ဥေပကၡာသတိပါရိသုဒၶိ ံ စတုတၳံ စ်ာနႏၲိ ဧ၀မာဂတာ သဗၺပစၥနီကပရိသုဒၶါ ပစၥနီက၀ူပသမေနပိ အဗ်ာပါရဘူတာ ဥေပကၡာ- ဤတြင္လည္း စတုတၳစ်ာန္ နွင့္ စပ္ဆက္ေသာ ဥေပကၡာစိတ္ပင္ ယူရပါမည္၊ ကာယကံ ၀စီကံမ်ားအပါအ၀င္ ထုိခဏတြင္ ျဖစ္ေပၚေနေသာ စိတ္၊ ေစတသိက္တရားမ်ား အသီးအသီး တစ္ခုစီတစ္ခုစီစင္ၾကယ္သန္႔ရွင္း ေနျခင္း၊ တစ္စိတ္ခ်င္းတစ္စိတ္ခ်င္း ၿငိမ္းခ်မ္းေနျခင္းျဖင့္ ပူပင္ေသာက မရွိေသာ ၿငိမ္းေအးေသာ စိတ္စင္ၾကယ္ျခင္းေၾကာင့္ခံစားအပ္ေသာ ဥေပကၡာစိတ္သည္ ပါရိသုဒၶဳေပကၡာ မည္၏။

♦ တူရာတူရာ ဥေပကၡာမ်ားကို ေပါင္းစုျခင္း ♦
---------------------------------------------
ဥေပကၡာအျပား (၁၀) ပါးရွိေသာ္လည္း အဓိပၸါယ္တူရာတူရာကို ေပါင္းလိုက္ပါက (၅) ပါးသာ က်န္ေတာ့သည္၊ ဆဠဂုၤေပကၡာ၊ ျဗဟၼ၀ိဟာရုေပကၡာ၊ ေဗာဇၥ်ဂုၤေပကၡာ၊ တၾတမဇၥ်တၱဳေပကၡာ၊ စ်ာနဳေပကၡာ၊ ပါရိသုဒၶဳေပကၡာ ဟူေသာ (၆) မ်ိဳးသည္ ဆုိလိုရင္းအနက္အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ တူညီၾက ေသာေၾကာင့္ တၾတမဇၥ်တၱဳေပကၡာ ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ေအာက္ သို႔ အက်ဳံး၀င္သြားၾက သည္၊ အဓိပါၸယ္တူပါလ်က္ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆယ္မ်ိဳးျပားရသနည္း ဟု ေစာဒကတက္ဖြယ္ရွိ၏၊ သီးျခားနာမည္တစ္မ်ိဳးစီအားျဖင့္ ခြဲထုတ္ျပရန္ လိုအပ္ေသာေၾကာင့္သာတည္း။

ဥပမာအားျဖင့္ ျပရလ်င္ လူတစ္ေယာက္အား အရြယ္အပိုင္းအျခားကို လိုက္၍ ကေလးငယ္၊ မင္းသား၊ လုလင္ပ်ိဳ၊ စစ္သူႀကီး၊ ရွင္ဘုရင္၊ မေထရ္ႀကီး စသည္ျဖင့္ တစ္ေယာက္ထည္းျဖစ္ေသာ္ လည္း နာမည္မ်ိဳးစုံေခၚနုိင္သကဲ့သို႔၊ နာမည္မ်ား ေျပာင္းလဲေသာ္ လည္း လူက တစ္ေယာက္သာ ျဖစ္သကဲ့သို႔တည္း။

ထုိတြင္ မွတ္ဖြယ္ကား မင္းသားငယ္ကို ရွင္ဘုရင္ဟု ေခၚဆုိခြင့္မရသကဲ့သို႔ ဆဠဂုၤေပကၡာ စိတ္ျဖစ္ေပၚေနခ်ိန္တြင္ ျဗဟၼ၀ိဟာ ရုေပကၡာစိတ္ မျဖစ္နုိင္ေပ၊ ထုိ႔အတူ ျဗဟၼစိုရ္စိတ္ ျဖစ္ေနခ်ိန္ တြင္ အာရုံေျခာက္ပါးအေပၚ ဥေပကၡာထား နုိင္ေသာစိတ္လဲ မျဖစ္နုိင္ေတာ့ေပ။

♦ ၀ိပႆနဳေပကၡာႏွင့္ သခၤါရုေပကၡာ ျခားနားပုံ ♦
-------------------------------------------------------
အထက္ပါ ဥေပကၡာမ်ား နာမည္ကြဲျပားသကဲ့သို႔ ၀ိပႆနဳေပကၡာစိတ္ႏွင့္ သခၤါရုေပကၡာတုိ႔ ကြဲျပားစြာ သိျမင္ၾကပုံ၊ မတူညီၾကပုံကို ျပအုံးမည္၊ အမွန္ဆုိရလ်င္ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးသည္ ၀ိပႆနာရႈ ျခင္းေၾကာင့္ ရရွိအပ္ေသာ ဥေပကၡာခ်င္း တူေသာေၾကာင့္ ခံစားခ်က္ျခင္း၊ အျမင္ျခင္း၊ ႏွလုံးသြင္းပုံအျခင္းအရာတို႔သည္လည္း တူသင့္သည္ ဟု ဆုိသင့္လွ သည္။ ႏွစ္မ်ိဳးလုံးကို အရ ေကာက္လ်င္ ပညာကို ယူရမည္ျဖစ္ေသာ္လည္း အလုပ္လုပ္ပုံ ကိစၥအားျဖင့္ မတူညီ ၾကေၾကာင္း ေအာက္တြင္ျပလတံ့ေသာ ဥပမာမ်ားျဖင့္ သိနိုင္ပါသည္။

ဥပမာအားျဖင့္ ေန၀င္အၿပီးေမွာင္ရီပ်ိဳးစအခ်ိန္တြင္ ေယာက်ၤားတစ္ေယာက္သည္ ဒုတ္ေခ်ာင္းကို ကိုင္ကာ အိမ္အတြင္း၀င္လာစဥ္ ဖြဲပုံေပၚတြင္ ေခြအိပ္ေနေသာ ေျမြအား “ ေျမြတစ္ေကာင္ ျဖစ္ေလမလား၊ တျခားသတၱ၀ါ ျဖစ္ေလမလား ” ဟု ယုံမွားသံသယရွိေနစဥ္ လည္ရစ္သုံးခုကို ေတြ႔ျမင္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ေျမြတစ္ေကာင္ေပပဲ ဟု ဆုံးျဖတ္ခ်က္ခ်နုိင္၏။

ထို႔အတူ ၀ီရိယျဖင့္ ၀ိပႆနာတရားကို ႀကိဳးႀကိဳးစားစားအားထုတ္ေသာ ေယာဂီပုဂၢိဳလ္အား သခၤါရတရားတို႔၏ အနိစၥစေသာ လကၡဏာေရးသုံးပါးကုိ ျမင္ရာ၌ ကြဲျပားစြာမဟုတ္ပဲ စူးစမ္း ဆင္ျခင္ေသာ အေျခအေနတြင္ ျဖစ္ေပၚလာေသာ ၀ိပႆနာ ဥာဏ္ေၾကာင့္ရအပ္ေသာ ဥေပကၡာ စိတ္ကို ၀ိပႆနဳေပကၡာ ဟု ေခၚဆုိရသည္။ အလြယ္ ဆိုရလ်င္ ရုပ္နာမ္တရား တို႔၏ ျဖစ္ပ်က္ကုိ ျမင္နိင္ၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း စူးစမ္းေသာ အေျခအေနတြင္ ရွိေသးသည္ဟု ဆုိရပါမည္။

အထက္ပါ ေယာက်ၤားသည္ ေျမြကိုေတြ႔ျမင္ၿပီး၍ ဒုတ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေကာ္ယူကာ “ ဤေျမြကို မနာက်င္မထိခိုက္ေအာင္၊ ငါ့ကိုလည္း မကိုက္ေအာင္ ဘယ္လုိနည္းျဖင့္ လႊတ္ေပးရပါအံ့နည္း ” ဟု လြတ္ေစလိုေသာနည္းလမ္းကိုသာ ႀကံစည္ စိတ္ကူး သကဲ့သို႔ ေယာဂီသည္လည္း အနိစၥစေသာ လကၡဏာတို႔ကို ရွင္းလင္းျပတ္သားစြာ ျမင္ၿပီးျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ငရဲ၊ တိရိစၧာန္၊ ၿပိတၱာ၊ လူအျဖစ္၊ နတ္အျဖစ္ဟူေသာ ကာမဘ၀၊ ျဗဟၼာအျဖစ္ဟူေသာ ရူပဘ၀၊ အရူပဘ၀ အားျဖင့္ ဘ၀သုံးပါးတုိ႔ တြင္ မည္သည့္ဘုံ႒ာန၊ ဘ၀ကိုမွ် မတပ္မက္မတြယ္တာေတာ့ပဲ လြတ္လိုကြ်တ္လိုေသာ စိတ္ထား မ်ားျဖင့္ သုံးဆယ့္တစ္ဘုံလုံးတဟုန္း ဟုန္းေတာက္ ေလာင္ေနေသာ ေလာင္စာျပင္ကဲ့သို႔ ထင္ျမင္ လာကာ သခၤါရတရားတုိ႔မွ ကြ်တ္လြတ္လိုေသာစိတ္သည္ သခၤါရုေပကၡာမည္၏။

ၿခံဳငုံသုံးသပ္ရလ်င္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္ကာစ နဳေသးေသာ စူးစမ္းဆင္ျခင္စိတ္ရွိေသးေသာအေျခအေနကို ၀ိပႆနဳေပကၡာ စိတ္ဟု ေခၚဆုိနုိင္ၿပီး ရႈမွတ္ပါမ်ားသျဖင့္လကၡဏာေရးသုံးပါးကို အႀကိမ္ႀကိမ္အခါ ခါ ျမင္ၿပီးေသာ ေယာဂီအတြက္ ကား သခၤါရုေပကၡာဟု ဆုိရမည္။ ျဖစ္ေပၚလာေသာ စိတ္အေျခ အေနေပၚ မူတည္ကာ နာမည္ပညတ္ ကြဲျပားျခင္း သာထူးျခား၏၊ အမွန္အားျဖင့္ ၀ိပႆနဳေပကၡာ ကိုရလ်င္ သခၤါရုေပကၡာကိုလည္း ရနုိင္သည္၊ အနဳပိုင္း၊အရင့္ပိုင္း ကြဲျပားသည္သာ ထူးလိမ့္မည္။

♦ (အက်ဥ္းခ်ဳပ္မွတ္ရန္ ဂါထာ) ♦
-------------------------------------
မဇၥ်တၱ ျဗဟၼ ေဗာဇၥ်ဂၤ၊ ဆဠဂၤ စ်ာနသုဒၶိေယာ၊
၀ိပႆနာ စ သခၤါရ၊ ေ၀ဒနာ ၀ီရိယံ ဣတိ၊

♦ အထက္ပါ ဥေပကၡာဆယ္ပါးလုံးတို႔သည္ ၀ိပႆနာဥာဏ္ေၾကာင့္ ရအပ္ေသာ ေလးနက္တည္ၿငိမ္ ျခင္း Equanimity အဆင့္ထိ ေရာက္နုိင္ခံစားနုိင္ေသာ ဥေပကၡာဥာဏ္စစ္စစ္မ်ားျဖစ္၏၊ လူတုိ႔ပါးစပ္ဖ်ားတြင္ သုံးႏႈံးေျပာဆုိေနၾကေသာ ဥေပကၡာသည္ကား အစစ္ပမာ လိုက္နာက်င့္သုံး ေနၾကေသာ ႏႈတ္ဖ်ားေပၚက
ဥေပကၡာမ်ားသာ ျဖစ္သည္။

စစ္မွန္ေသာဥေပကၡာ၏ဂုဏ္ရည္မ်ားတြင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာအာရုံမ်ားေၾကာင့္ မတုန္လႈပ္ မထိန္႔လန္႔ ေတာ့ျခင္း၊ တပ္မက္သာယာဖြယ္အတိဣ႒ာရုံမ်ားေၾကာင့္လည္း အလြန္အက်ဴး မႏွစ္သက္ေတာ့ ျခင္း၊ စိတ္ေရာကုိယ္ပါ ခ်မ္းသာ သည္ျဖစ္ေစ၊ ဆင္းရဲသည္ျဖစ္ေစ ေယာနိေသာ မနသိကာရျဖင့္ တူညီေသာစိတ္ရွိေနတတ္ျခင္း၊ တကူးတက ေၾကာင့္ၾကစိုက္စရာမလိုပဲ ဣရိယာပုတ္ေလးပါးလုံး အမွတ္သတိလြယ္ကူစြာထားနုိင္ျခင္း၊ သတိ၊ သမာဓိမ်ား အခ်ိန္ၾကာ သည္ထက္ၾကာေအာင္ တည္တံ့ခိုင္ ၿမဲေနတတ္ျခင္း၊ အခ်ိန္ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အရႈခံႏွင့္ ရႈစရာအားလုံး တုိ႔သည္ သိမ္ေမြ႔ နဳးညံ့လာတတ္ျခင္း၊ အာရုံတစ္ပါးသို႔ ပ်ံ႕လြင့္ခ်ိန္ နည္းသည္ ထက္နည္းလာျခင္း စေသာ အက်ိဳးထူး မ်ားလည္း ထင္ရွားလာတတ္သည္။

♦ ပုထုဇဥ္လူသားတုိ႔ ပါးစပ္ဖ်ားတြင္သုံးႏႈံးေနၾကေသာ ဥေပကၡာ ဆုိသည္မွာ အမွန္စင္စစ္ ဥေပကၡာ မဟုတ္ေသးပဲ မျပတ္သားေသာ သံေယာဇဥ္မ်ား၊ ဥေပကၡာျပဳေနစဥ္ ေဘးရန္ တစ္စုံတရာ က်ေရာက္ေလမည္လား ဟူေသာ စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ၊ အကယ္၍ေဘးရန္တစ္ခုခုက်ေရာက္ခဲ့ေသာ္ ျဖစ္ေပၚလာတတ္ေသာ ၀မ္းနည္းမႈ ေသာက၊ ပရိေဒ၀ စေသာ ေနာက္ဆက္တြဲ တရားမ်ားႏွင့္ တြယ္ၿငိျခင္း ဥပါဒါန္မ်ား ရွိေနေသးေၾကာင္း သတိခ်ပ္ရေပမည္။

အခ်ဳပ္အားျဖင့္ ျမတ္ဘုရား၏ ဆႏၷရဟန္းအေပၚမိန္႔ဆုိခဲ့ေသာ ဥေပကၡာသည္ပင္ အရိယာျဖစ္ သည္အထိ ထိေရာက္သည္ဆုိလ်င္ မဂ္ဖုိလ္လမ္းေၾကာင္းတြင္ ရွိေနေသာ စ်ာနဳေပကၡာ၊ ၀ိပႆနဳေပကၡာ၊ ျဗဟၼစိုရ္ဥေပကၡာ စေသာျမင့္ျမတ္ေသာ ဥေပကၡာတုိ ႔သည္ကား အထူးေျပာဖြယ္ လိုေတာ့မည္မထင္ေပ။

အမွန္စင္စစ္ ၿငိမ္းေအးျခင္း နိဗၺာန္ခ်မ္းသာဆီသို႔ ေရာက္ရွိပုိ႔ေဆာင္ေပး နုိင္မည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္ပါေတာ့သည္ …

[အရွင္သုနႏၵာလကၤာရ M.A ( ပန္းကမၻာ)]
အကိုး။ ။ ပဋိသမၻိဒါမဂၢ အ႒ကထာ ၊ ဥာဏကထာအဖြင့္။

Credit ► Honey Lay