Monday, February 21, 2011

ေလာကဇာတ္ခုံ



လူတိုင္းလိုလိုပဲ ေလာကဇာတ္ခံုဆုိတဲ့ စကားလံုးကုိ ေျပာဖူးၾက၊ ၾကားဖူးၾကမွာပါ။ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္လည္း ငယ္ငယ္ ကတည္းက ၾကားဖူးခဲ့ပါတယ္။ မွန္ပါတယ္။ ေလာကဟာ ဇာတ္စံု ကေနတဲ့ ဇာတ္ခံုႀကီးလိုပါပဲ။ ေလာကႀကီးဟာ ဇာတ္ခံု ဆုိရင္ ဒီေလာကမွာ ျဖစ္တည္ေနထုိင္ၾကတဲ့ အမ်ားသူငါ သတၱ၀ါေတြဟာ ဘာေတြျဖစ္မလဲ?။ ႐ုတ္တရက္ေတြးလိုက္ရင္ ေတာ့ သရုပ္ေဆာင္ဇာတ္ေကာင္ေလး တစ္ေကာင္လို႔ ထင္လိုက္ၾကမွာပါ။ အမွန္ကေတာ့- မိမိကုိယ္တုိင္လွ်င္ မိမိရဲ႕ ကုိးကြယ္အားထားရာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူခဲ့တဲ့ အတုိင္း လူတစ္ကုိယ္ ဇာတ္လမ္းတစ္ပုဒ္အျဖစ္နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ထုတ္လုပ္၊ ကုိယ္တုိင္သ႐ုပ္ေဆာင္ ေနၾကရတာပါ။ လူတိုင္းဟာ ေမြးဖြားလာခ်ိန္မွစလို႔ ေသတဲ့ အထိ ကုိယ့္ဇာတ္ထုပ္ကုိ ေနရာေပါင္းစံုက သရုပ္ေဆာင္ေနရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခ်ိဳ႕က ကုိယ့္ဇာတ္ကုိ ႏုိင္ေအာင္ သိမ္းၾကေနာ္လို႔ ေျပာတာျဖစ္ ႏုိင္ပါတယ္။ ဘ၀ဇာတ္ထုပ္ကုိ ကျပသ႐ုပ္ေဆာင္ရာမွာ တခ်ိဳ႕က ႀကီးက်ယ္မႈကုိ ရည္မွန္းၿပီး တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ျမင့္ျမတ္မႈကုိ ရည္မွန္း သ႐ုပ္ေဆာင္ၾကပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ဗုဒၶျမတ္စြာ ဘုရားမျဖစ္မွီ သိဒၶတၳမင္းသားရဲ႕ အေတြးေလးေတြဟာ စိတ္၀င္ စားဖုိ႔ေကာင္းပါတယ္။

ဘုရားအေလာင္း ေတာမထြက္ခင္ ကာလမွာ ဖခင္သုေဒၶါသနမင္းႀကီး အပါအ၀င္ ေဆြးေတာ္ မ်ိဳးေတာ္အားလံုးတုိ႔က ေလာကမွာ အႀကီးက်ယ္ဆံုးဆုိတဲ့ စၾက၀ေတးမင္း ျဖစ္ဖုိ႔ ၀ုိင္းၿပီး တြန္းအားေပးေနခ်ိန္မွာ သိဒၶတၳ မင္းသားက- “သူတုိ႔က ငါ့ကုိ အႀကီးက်ယ္ဆံုး ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ အနိမ့္က်ဆံုးေတြကုိ လုပ္ေစလိုၾကတယ္၊ ငါက အျမင့္ျမတ္ဆံုး ျဖစ္ဖုိ႔အတြက္ အႀကီး က်ယ္ဆံုးေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ရမယ္၊ ၾကီးက်ယ္မႈကုိသာ ေမွ်ာ္မွန္းသူဟာ အနိမ့္က်ဆံုးကုိပင္ လုပ္ရဲၾကတယ္၊ ႀကီးက်ယ္ျခင္းနဲ႔ ျမင့္ျမတ္ျခင္းတုိ႔ရဲ႕ တန္ဖိုးကုိ နားမလည္ၾကဘူး၊ ႀကီးက်ယ္မႈဟာ အျမင္ခမ္းနားသေလာက္ အႏွစ္အခိုင္အမာမရွိတဲ့ တစ္ဘ ၀ တစ္နပ္စာသာျဖစ္တယ္၊ ျမင့္ျမတ္မႈဟာ အျမင္မခမ္းနားေပမယ့္ အႏွစ္သာရ ျပည့္၀ခုိင္မာတယ္” လို႔ ဆင္ျခင္သံုးသပ္ၿပီး သစၥာတရားရွာဖို႔ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။

ေတာထြက္ခါနီးမွာ အေလာင္းေတာ္မင္းသားရဲ႕ ယေသာ္ဓရာကုိ သတိေပး၊ ကတိေပး စကားမ်ားျဖစ္တဲ့…

“ေက်နပ္မႈ အတြက္ ေတာင့္တတဲ့ ခ်စ္စိတ္ဟာ ဆႏၵျပင္းထန္သေလာက္ ခံႏုိင္ရည္ ခ်ည့္နဲ႔လွတယ္။ ႀကီးျမတ္လိုမႈ အတြက္ ဘုရင္တကာတုိ႔ရဲ႕ ဘုရင္အျဖစ္ကုိ လက္ခံမိရင္ ျမင့္ျမတ္ျခင္းနဲ႔ ေအးၿငိမ္းမႈတုိ႔ကုိ လက္လႊတ္ဆံုး ႐ံႈးရလိမ့္မယ္။ ေက်နပ္မႈတုိင္းဟာ ငိုေၾကြးမႈနဲ႔ နိဂံုးခ်ဳပ္ရၿမဲ ျဖစ္တယ္ဆုိတာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ျဖစ္ရပ္ေပါင္းမ်ားစြာက သက္ေသျပခဲ့ၿပီး တစ္ေလာကလံုး မ်က္ရည္စဲေစဖို႔ အတြက္ အခ်စ္ဆံုး တုိ႔မ်က္ရည္ကုိ ေက်ာခုိင္းရေပဦးမယ္”

ဆုိကာ ျမင္းျမတ္မႈအတြက္ ႀကီးျမတ္မႈေတြကုိ ေက်ာခိုင္းခဲ့တာလည္း အတုယူစရာပါ။

ေလာကဇာတ္ခံုမွ ႀကီးျမတ္မႈအတြက္ သ႐ုပ္ေဆာင္သြားၾကတဲ့ နပုိလီယံ၊ ဟစ္တလာ တုိ႔ကုိၾကည့္မယ္ဆုိရင္ အျမင္မွာ ႀကီးက်ယ္သေလာက္ လုပ္ရက္ေတြက အနိမ့္က်ဆံုးလို႔ ဆုိရေလာင္ေအာင္ အသက္ေပါင္းမ်ားစြာကုိ မညွာမတာ သတ္ခဲ့တာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မာသာထရီဇာ (Mother Theresa) ဆုိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးကေတာ့ သူပုိင္တဲ့ ႀကီးက်ယ္မႈေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ၿပီး အိႏၵိယႏုိင္ငံမွာ အပယ္ခံ ခိုကုိးရာမဲ့ ျဖစ္ေနၾကသူေတြ အတြက္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး က႐ုဏာလုပ္ငန္းကုိ သ႐ုပ္ ေဆာင္သြားတာဟာ ရင္သပ္႐ႈေမာၿပီး သာဓု ေခၚၾကရမွာပါ။ သူ႔ဘ၀ဇာတ္လမ္းဟာ အျမင္မွာ ခမ္းနားထည္၀ါတယ္လို႔ မထင္ရေပမယ့္ တကယ့္ကုိ ျမင့္ျမတ္တဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္မႈေတြပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔ရဲ႕ တဘ၀တာ ဇာတ္သိမ္းခန္းကုိ အိႏၵိယႏိုင္ငံ သာမက တကမာၻလံုး အျမင့္ဆံုး ဆုိတဲ့ ပုဂၢိဳလ္မ်ားနဲ႔ လူသားစိတ္ရွိသူ အားလံုးက တေလးတစား ဂါရ၀ျပဳ ေကာင္းခ်ီး ေပးၾကတာေပါ့။

ယေန႔အခ်ိန္မွာလည္း သူေ႒းအေတာ္မ်ားမ်ား အျမင့္ျမတ္ဆံုး ျဖစ္တဲ့ ပရဟိတ လုပ္ငန္းအတြက္ သူတို႔ရဲ႕ ပုိင္ဆုိင္မႈေတြကုိ စြန္႔လႊတ္ေနၾကတဲ့ သတင္းကုိ မၾကာခဏ ၾကားသိရပါတယ္။ ေလာကႀကီး က်က္သေရရွိဖုိ႔ အတြက္ ဒီလို သ႐ုပ္ေဆာင္ ေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီးလိုပါတယ္။ (အခုစာဖတ္ေနသူ ကုိယ္တုိင္ ျဖစ္ခဲ့ရင္ အတုိင္းထက္ အလြန္ေပါ့)။ ျမတ္ဗုဒၶရဲ႕ အလိုအရ ဘ၀ဇာတ္လမ္းတခုကုိ လုပ္ကုိင္ၾကတာဟာ ႏွလံုးသားကုိ တည္မွီတဲ့ အေတြးအၾကံ (မေနာကံ)၊ ႏႈတ္က ေျပာဆုိတဲ့ (၀စီကံ)၊ ကိုယ္နဲ႔ လႈပ္ရွားလုပ္ကိုင္ရတဲ့ (ကာယကံ) စသျဖင့္ သံုးမ်ိဳးပဲရွိပါတယ္။ ဒီသံုးမ်ိဳးထဲမွာလည္း"မေနာ ပုဗၺဂၤမာ ဓမၼာ= သက္ရွိတို႔ရဲ႕ လုပ္ေဆာင္မႈ(ဓမၼ) အားလံုးကုိ မေနာကံက ေရွ႕သြားဦးေဆာင္ ျပဳတယ္"ဆုိတဲ့ ျမတ္ဗုဒၶ မိန္႔ၾကားခဲ့တဲ့ တရားေတာ္အရ ဘ၀ဇာတ္လမ္းမွာ ႏွလံုးသား (မေနာကံ)က ဒါ႐ုိက္တာျဖစ္ၿပီး၊ အေျပာ(၀စီကံ)နဲ႔ အျပဳအမူ (ကာယကံ) တုိ႔က သရုပ္ေဆာင္ေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိရမွာေပါ့။

မိမိတုိ႔ က်င္လည္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာ သိသာျမင္ေစတာက အေျပာနဲ႔ အျပဳအမူဆုိတဲ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ကံ ႏွစ္မ်ိဳးပါပဲ။ ဒီကံ ႏွစ္ခုဟာ ေကာင္းရင္ ေကာင္းသေလာက္ မိမိအတြက္ေရာ ပတ္၀န္းက်င့္အတြက္ပါ ေကာင္းက်ိဳးရေစတဲ့ ဘ၀ဇာတ္လမ္း ေကာင္းျဖစ္ၿပီး ဆုိးရင္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းဆုိးႀကီး ျဖစ္သြားမွာပါ။ ဒီကံႏွစ္မ်ိဳး သရုပ္ေဆာင္တာကုိ ညႊန္ၾကားေနတာက မေနာကံ (ႏွလံုးသား) ျဖစ္တာမုိ႔ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ႏွလံုးေကာင္းစိတ္ျမတ္ ဒါရုိက္တာျဖစ္ေရးဟာ ဘ၀ဇာတ္လမ္း အတြက္ အေရးအပါဆံုး ျဖစ္တယ္လို႔ ဆုိပါတယ္။ ႏွလံုးေကာင္း ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ ဇာတ္ညႊန္းအတုိင္း ကုိယ္နဲ႔ ႏႈတ္က သရုပ္ေဆာင္ လိုက္ရင္ အျမင့္ျမတ္ဆံုး ဇာတ္လမ္းျဖစ္မွာ မလြဲပါပဲ။

ႏွလံုးေကာင္းစိတ္ျမတ္ ဒါ႐ုိက္တာျဖစ္ဖုိ႔ အတြက္ အရည္အခ်င္း ေလးခ်က္လိုအပ္တယ္လို႔ အဂၤုတၳိဳရ္၊ စတုကၠနိပါတ္၊ အပဏၰကသုတ္ အရ သိရပါတယ္။ အဲဒီေလးခ်က္ကေတာ့-

  1. ၁။ အမ်ားအတြက္ ကုိယ္က်ိဳးစြန္႔ အနစ္နာခံ စြန္႔လႊတ္ရဲတဲ့ စိတ္ဓာတ္ (ေနကၡမၼ၀ိတတ္)
  2. ၂။ ရန္ၿငိဳးအာဃာတ လံုး၀ကင္းရွင္းၿပီး ခြင့္လႊတ္သည္းခံ တတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္ (အဗ်ာပါဒ၀ိတတ္)
  3. ၃။ သူတစ္ပါးအေပၚ သတ္ျဖတ္ျငွင္းဆဲလိုမႈ၊ မထီမဲ့ျမင္ျပဳမႈ၊ ႏုိင္ထက္စီးနင္းျပဳလိုမႈ ကင္းရွင္းၿပီး ကုိယ္ခ်င္းစာနာတတ္တဲ့ စိတ္ဓာတ္ (အ၀ိဟႎသ ၀ိတတ္)
  4. ၄။ အေကာင္းအဆုိး အေၾကာင္းအက်ိဳးမွန္ကုိ ေ၀ဖန္ပိုင္းျခားႏုိင္စြမ္းတဲ့ အသိမွန္ (သမၼာဒိ႒ိ) တုိ႔ျဖစ္ပါတယ္

ဘယ္သူမဆုိ ဒီစိတ္ဓာတ္ေကာင္းေလးခုကုိ ႏွလံုးအိမ္မွာတည္ရွိၿပီး ႏွလံုးေကာင္းစိတ္ျမတ္ရဲ႕ ဦးေဆာင္ညႊန္ျပတဲ့ အတုိင္း ကာယကံ၊ ၀စီကံ တုိ႔နဲ႔ သ႐ုပ္ေဆာင္ ေျပာဆုိ ျပဳမူေနထုိင္မယ္ဆုိရင္ သူတို႔ရဲ႕ ဇာတ္လမ္းဟာ ေလာကနဲ႔လည္း အံ၀င္ သာသနာနဲ႔လည္း မဆန္႔က်င္တဲ့ အတြက္ ေလာကအေနနဲ႔လည္း အျမတ္ဆံုး ဆုလာဘ္နဲ႔ ထုိက္တန္သလို သာသနာေတာ္ (ဓမၼ)အရ ၾကည့္ရင္လည္း အာသေ၀ါ ကုန္ခမ္းတဲ့ ရဟႏၲာ အျဖစ္ထိ အျမင့္ဆံုး ဆုလာဘ္နဲ႔ ထုိက္တန္ေအာင္ က်င့္ေဆာင္ ေနထုိင္သူလို႔ ဆုိႏုိင္ပါတယ္။

မိမိတုိ႔ေတြ ေမြးဖြားျခင္းကေန စခဲ့ရတဲ့ ဘ၀ဇာတ္လမ္းမွာ ဇာတ္ညႊန္းေကာင္း သ႐ုပ္ေဆာင္ေကာင္းစြာနဲ႔ ေလာကဇာတ္ခံုမွာ ဇာတ္သိမ္းႏုိင္သလို ဇာတိ အစ မရဏအဆံုးဆုိတဲ့ ဘ၀တုိတုိမွာ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးျမတ္ ရွိၿပီး ခႏၶာဇာတ္သိမ္း ၿငိမ္းႏုိင္ၾကပါေစ။

ေအာင္ဦး

ကုိးကား။ ။ဓမၼေဘရီ အရွင္၀ီရိယ ေရးေသာ ေလာကက်က္သေရ စာအုပ္။