နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္းတရားမ်ား
သုခဘံုေတြျဖစ္တဲ့
နတ္ျပည္ေလာကဆုိတာ ေကာင္းကင္အထက္မွာ ရွိတယ္။ ဒီခ်မ္းသာတဲ့ ဘံုဘ၀ကုိ ခ်မ္းသာျခင္းကုိ
အလုိရွိတဲ့ လူသားေတြအေနနဲ႔ ေရာက္ခ်င္တဲ့သူေတာ့ အားလံုးပ ဲျဖစ္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒီဘ၀ကထြက္ခြာ
ေနာင္ဘ၀ကုိေရာက္ရွိတဲ့အခါ ခ်မ္းသာခ်င္ၾကမွာပဲ။ ဒီေတာ့ ခ်မ္းသာတဲ့ဘံုဘ၀ကုိ ေရာက္ရွိေအာင္
ဘယ္လုိအရာေတြ လုပ္သင့္သလဲ၊ ျပဳက်င့္ထုိက္သလဲ၊ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ…လုိ႔ ေတြးမိသြားတယ္။
ေတြးမိေနရင္းပါပဲ
ဓမၼပဒပါဠိေတာ္ တစ္ပုဒ္ကုိ အမွတ္ရျပီး ရြတ္ဆုိမိလုိက္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီဘ၀တင္မက ေနာင္ဘ၀တုိင္းမွာပါ
ကုိယ္ခ်မ္းသာ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းကုိ အလုိရွိတဲ့ စာဖတ္သူတုိ႔ကုိ သုခဘံု-ခ်မ္းသာျခင္းကုိ
ရရွိေစမယ့္ ဘံုဘ၀ကုိ ေရာက္ေစတတ္တဲ့ အေၾကာင္းတရားေလးေတြ ေျပာျပခ်င္မိသြားပါတယ္။ အဂတိေလးပါးကုိ
မလားေရာက္ခ်င္တဲ့သူေတြ၊ သုဂတိဘ၀ေတြကို စံစားခ်င္တဲ့သူေတြအတြက္ သိရွိထားျပီး လုိက္နာက်င့္ၾကံဖုိ႔
ေကာင္းပါတယ္။
ပါဠိစာေပေတြနဲ႔
ေတြ႔ရတာဟာ ဘုရားနဲ႔ေတြ႔ရတာနဲ႔ အတူတူပဲ၊ စာတစ္လံုး ဘုရားတစ္ဆူဆုိျပီး ပါဠိစာေပတစ္လံုး
ရြတ္ဆုိလိုက္တာဟာ ဘုရားရွင္ကုိ ပူေဇာ္တာနဲ႔ အတူတူပဲ။ ဒီေတာ့ အက်ဴိး ေက်းဇူးေတြ ရရွိေစတယ္ဆုိတဲ့
ပညာရွင္တုိ႔အဆုိအရ ဗုဒၶျမတ္စြာနဲ႔ ေတြ႔ရေအာင္၊ အက်ဴိးေက်းဇူးေတြ ရရွိေအာင္ ဗုဒၶျမတ္စြာရဲ့
မူရင္းစကားေတာ္ေလးကုိ အရင္ဦး ရြတ္ဆုိၾကရေအာင္ပါ။
“ သစၥံ ဘေဏန
ကုေဇၥ်ယ်၊ ဒဇၹာ အပၸမၸိ ယာစိေတာ၊ ဧေတဟိ တီဟိ ဌာေနဟိ၊ ဂေစၧ ေဒ၀ါန သႏၱိေက။”
အရွင္ေမာဂၢလာန္ဟာ
တန္ခုိးေတာ္ျဖင့္ သူတစ္ပါး၏ ခ်မ္းသာျခင္းကုိ ရွာေဖြေလ့ရွိပါတယ္။ ဘယ္လုိလဲဆုိေတာ့ တန္ခုိးေတာ္ျဖင့္
ငရဲျပည္ကုိၾကြေတာ္မူျပီး ေအးျမေအာင္ ဖန္ဆင္းကာ ငရဲသား တုိ႔ကုိ သက္သာရာရေစပါတယ္။ လွည္းဘီပမာဏခန္႔ရွိတဲ့
ၾကာပြင္ၾကီးကုိ ဖန္ဆင္းျပီးေတာ့ ထုိၾကာပန္းေပၚထုိင္ကာ ငရဲသားေတြကုိ တရားေဟာၾကားပါတယ္။
နတ္ျပည္ကုိလည္း ၾကြေရာက္ျပီးေတာ့ နတ္တုိ႔ရဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႕မ်ားကုိ ထုတ္ေဖာ္ကာ သစၥာေလးပါးတရားေတာ္ကုိ
ေဟာၾကားေတာ္မူေလ့ရွိပါတယ္။ ေနာက္ျပီးေတာ့ လူ႔ျပည္မွာရွိတဲ့ ဒကာ ဒကာမေတြကုိ ငရဲျပည္၏
ဆင္းရဲၾကီးမားပံု၊ နတ္ျပည္၏ ခ်မ္းသာၾကီးမားပံုတုိ႔ကုိ ေဟာေျပာျပကာ ထိတ္လန္႔ေစျပီး သာသနာေတာ္ကုိ
သဒၶါၾကည္ည္ညဳိေစပါတယ္။
ဒီလုိပဲ တစ္ေန႔က်ေတာ့
အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးက နတ္ျပည္ကုိၾကြေရာက္ျပီး ေတာ့ နတ္ျပည္မွာ ခန္႔ျငားလွတဲ့
ဘံုဗိဗၼာန္ေတြမွာ စံစားေပ်ာ္ပါးေနတဲ့ နတ္ေတြဆီခ်ဥ္းကပ္ျပီးေတာ့ “အသင္နတ္သမီး….၊
သင္၏ ဘံုဗိမာန္နန္းဟာ ခမ္းနားထည္၀ါလွပပါေပတယ္။ သင္၏ စည္းစိမ္း ခ်မ္းသာဟာ အလြန္တရာၾကီးျမတ္လွပါေပတယ္။
လႈ႕ျပည္တုန္းက ဘယ္လုိေကာင္းးမႈ႕ေတြကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးလုိ႔ ဒီလုိ ခမ္းနားထည္၀ါလွတဲ့ ဗိမာန္စည္းစိမ္ကုိ
ရရွိပါသလဲ။” လုိ႔ေမးျမန္းပါတယ္။
ဒီေတာ့ အေမးခံရတဲ့
နတ္သမီးက လူ႔ဘ၀တုန္းက ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ဟာ အလြန္ နည္းပါးလွတယ္လုိ႔ ေတြးထင္ျပီးေတာ့
ရွက္မိတာေၾကာင့္ “အရွင္ဘုရား…….၊ တပည့္ေတာ္မကုိ မေမးပါႏွင့္လားဘုရား…။ လူ႕ျပည္တုန္းက
တပည့္ေတာ္မျပဳခဲ့တဲ့ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ဟာ အလြန္တရာမွ နည္းပါးလြန္းလွပါတယ္ဘုရား….။”လုိ႔
ျပန္ေလွ်ာက္ေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္က “နတ္သမီး…၊ ဘယ္လုိကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့တယ္ဆုိတာသာ
ေျပာမွာသာ ေျပာပါ။”လုိ႔ တုိက္တြန္း စကား အေမးထားျပန္ေလေတာ့ နတ္သမီးက အခုလုိေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
“အရွင္ျမတ္ဘုရား……၊
တပည့္ေတာ္ လူ႔ဘ၀တုန္းက အလႈဴဒါနကုိလည္း မျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘုရား…..။ ဘုရားအမႈးရွိတဲ့ သံဃာေတာ္အရွင္ျမတ္မ်ားကုိလည္း
ပူေဇာ္လုပ္ေကြ်းျခင္းမွ်ကုိလည္း မျပဳလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘုရား…..။ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားတဲ့ တရားေဒသနာကုိ
မနာၾကားခဲ့ဖူးသလုိ သံဃာေတာ္ အရွင္ျမတ္မ်ား ေဟာၾကားျပသတဲ့ ဓမၼမ်ားကုိလည္း မနာၾကားခဲ့ဖူးပါဘုရား..။
တကယ္ေတာ့ တပည့္ေတာ္မသည္ မုသားစကားမေျပာမိေအာင္ ေစာင့္ထိန္းခဲ့ပါတယ္။ မွန္ေသာ သစၥာစကားကုိသာ
အျမဲတမ္းေျပာဆုိခဲ့ပါတယ္ဘုရား….။ ဒီမွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားကုိ ေျပာဆုိျခင္း (သီလ)ေၾကာင့္
ဒီစည္းစိမ္ခ်မ္းသာကုိ ရရွိပါတယ္ အရွင္ဘုရား…..။” လုိ႔ ျပန္ေလွ်ာက္ထားလုိက္ပါတယ္။
ဒီေနရာမွာ ဆန္႔က်င္ဘက္စကားအေနနဲ႔
ျပန္ေကာက္ယူျပီး နားလည္ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ မုသား စကားေျပာၾကားတဲ့သူမ်ားဟာ ခ်မ္းသာမႈ႔ကင္းတဲ့
ငရဲတြင္းမွာ သက္ဆင္းရမယ္ဆုိတာ နားလည္ႏိုင္ ပါတယ္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုးေပ့ါ မိမိမွာ အလႈဴဒါနျပဳစရာ
ဘာတစ္ခုမွ မရွိေစဦးေတာ့ စိတ္မပ်က္ လုိက္ပါနဲ႔၊ သစၥာစကားကုိသာ ထာ၀ရေျပာဆုိမိေအာင္ က်င့္သံုးလုိက္ပါ။
သစၥာစကားရဲ့ စြမ္းအားကုိ ဒီနတ္သမီးက သက္ေသျပေနျပီ မဟုတ္ပါလား။ ေနာက္ျပီးေတာ့ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့
စကားတစ္ခ ုရွိပါေသးတယ္။ ဒါကေတာ့ “အဘူတံ ၀ါဒိ နိရယံ ဥေပတိ-မုသားစကားေျပာၾကားတဲ့သူေတြဟာ
ငရဲသုိ႔ က်ေရာက္တတ္တယ္။”လုိ႔ ေဟာၾကားထားပါတယ္။
ေစတိယဇာတ္မွာ
အရွင္ေဒ၀ဒတ္ေလာင္းျဖစ္တဲ့ ေစတိယမင္းၾကီး လိမ္ညာေျပာဆုိပဲြၾကီးကုိ ခမ္းခမ္း နားနားက်င္းပျပီး
ေျပာဆုိလိမ္ညာမိလုိ႔ ေျမမ်ဴိျခင္းကုိ အရွင္လတ္လတ္ခံသြားရဖူးတဲ့ သာဓကလည္း ရွိပါေသးတယ္။
ဒါေၾကာင့္ မုသားစကားကုိ ဘယ္ေတာ့မွ မေျပာမိေအာင္ ေစာင့္ထိန္းသင့္ပါတယ္။
ေနာက္ အရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္ျမတ္က
တစ္ျခားဘံုဗိမာန္ရွိရာကို ၾကြေရာက္ျပီးေတာ့ အထက္က အတုိင္း “နတ္သမီး……။ သင္၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာဟာ
အလြန္ၾကီးက်ယ္လွေပတယ္။ အဘယ္သုိ႔ ေသာ ေကာင္းမႈကုသုိလ္မ်ားကုိ ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ့အတြက္ ဒီနတ္စည္းစိမ္းခ်မ္းသာကုိ
ရရွိပါသလဲလုိ႔” ေမးျမန္းျပန္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ နတ္သမီးက
“အရွင္ျမတ္ဘုရား…။ တပည့္ေတာ္မသည္ ကႆပျမတ္စြာဘုရား လက္ထက္ ေတာ္အခါက သူတစ္ပါးအိမ္မွာ
ကြ်န္မတစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား။ တပည့္ေတာ္မ၏ အရွင္သည္ အင္မတန္ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္လွပါတယ္။
အျမဲတမ္းဆဲဆုိၾကိမ္းေမာင္းတတ္သလုိ ေဒါသအေလ်ာက္ ေတြ႔ရာ သစ္သားနဲ႔လည္း တပည့္ေတာ္မ၏ ဦးေခါင္းကုိ
ရုိက္ခဲြေလ့ရွိပါတယ္။
သူဘယ္ေလာက္ပဲ
ဆဲဆုိ ၾကိမ္းေမာင္းၾကိမ္းေမာင္း၊ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္ကာ ရက္စက္ရက္စက္ တပည့္ေတာ္ အရွင္ကုိ
ဘယ္ေတာ့မွ အမ်က္ျပန္ထြက္ေလ့မရွိခဲ့ပါဘူးဘုရား…။ တပည့္ေတ္ာမ ေဒါသမျဖစ္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္းခဲ့ပါတယ္။
ဒီကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ေၾကာင့္ တပည့္ေတာ္မ အခုလုိ နတ္စည္းစိမ္းကုိ ရရွိပါတယ္ အရွင္ဘုရား…..။”
လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ေဒါသနဲ႔ ေသရင္ ငရဲေရာက္ ဆုိသလုိပါပဲ…။
ေဒါသၾကီးသူေတြ…ေဒါသနဲ႔ ေသလြန္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ နားရမယ့္ စခန္းဟာ ငရဲခန္းပဲရွိပါတယ္။
ဒီေတာ့ ေဒါသမျဖစ္ေအာင္
အတတ္ႏိုင္ဆံုးေနလုိက္ပါ။ ေဒါသစိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာမွန္း မိမိကုိယ္မိမိ သိလာတဲ့အခါ ေမတၱာဘာ၀နာသာ
မ်ားမ်ားပြားမ်ားလုိက္ပါ။ ေမတၱာဘာ၀နာ အဖန္ဖန္ ပြားမ်ားျခင္းျဖင့္ ေဒါသကုိ ပယ္ေဖ်ာက္လုိက္ပါ..လုိ႔
၀ိသုဒၶိမဂ္ျမန္မာျပန္မွာဆုိထားပါတယ္။ “မိမိကုိ ေဒါသထြက္ေနတဲ့သူကုိ ျပန္ျပီးေတာ့
ေဒါသျဖင့္တုန္ျပန္လုိက္မယ္ဆုိရင္ အဲဒီပထမသူထက္ ပုိျပီးေတာ့ ယုတ္မာတဲ့သူျဖစ္တယ္..”လုိ႔
ဗုဒၶက ဆုိထားပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ ေဒါသရဲ့ အျပစ္ေတြ ေတာ့ အက်ယ္မျပေတာ့ပါဘူး။ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ့
ေကာင္းကြက္ေလးေတြ ရွာေဖြျပီးေတာ့ ေဒါသေျဖေဖ်ာက္နည္းကုိပဲ ေျပာျပပါမယ္။
အရွင္သာရိပုတၱရာသည္
သူတစ္ပါးအား အမ်က္မရွိရာေသာ တရားကုိလည္း ေဟာၾကားေတာ္ မူေလ့ရွိပါတယ္။။ အမ်က္မရွိသူ၏
အက့်င္ကုိလည္း ကုိယ္တိုင္က်င့္ေတာ္မူေလ့ရွိပါတယ္။
၁။ ပံသကူေကာက္သူသည္
ေကာင္းရာကုိသာယူ၍ မေကာင္းရာကုိ ဖယ္ရွားပစ္သကဲ့သုိ႔ ကုိယ္က်င့္မေကာင္းဘဲ ႏႈတ္ထြက္မွ်ေကာင္းသူ
ျဖစ္မူကား ကုိယ္က်င့္ကုိ မေရတြက္ဘဲ ႏႈတ္ထြက္မႈ ကုိသာ ႏွလံုးသြင္း၍ အမ်က္ရန္ျငိဳး ျငိမ္းေစရာ၏။
၂။ ေရညွိေျမွးေနေသာ
ေရကန္ကုိ ေရညွိကုိဖယ္၍ ေရၾကည္ကုိ ေသာက္သကဲ့သုိ႔ ႏႈတ္ထြက္ မေကာင္းဘဲ ကုိယ္က်င့္ေကာင္းသူ
ျဖစ္မူကား ႏႈတ္ထြက္မႈကုိ မေရတြက္ဘဲ ကုိယ္က်င့္ေကာင္းသည္ ကုိသာ ႏွလံုးသြင္း၍ အမ်က္ရန္ျငိဳး
ျငိမ္းေစရာ၏။
၃။ ႏြားေျခရာကြက္မွ
ေရကုိ ေရအလြန္ငတ္သူသည္ လက္ျဖင့္ခပ္၍ မေသာက္သာသျဖင့္ ရႊံညြန္ အလူးခံကာ၀ပ္၍ ေသာက္သကဲ့သုိ႔
အက်င့္လည္းမေကာင္း ႏႈတ္ထြက္လည္းမေကာင္းသူကုိ တစ္ခါတစ္ရံ စိတ္ႏွလံုးၾကည္ဖြယ္ ရွိျငားမူကား
စိတ္ႏွလံုးၾကည္ျခင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ အမ်က္ရန္ျငိဳး ျငိမ္းေစရာ၏။
၄။ ေတာခရီး၌
အထီးက်န္သူသည္ ေဆး၀ါးလည္းမရ၊ ေရာဂါလည္း အႏွိပ္စက္ခံေနရ၏။ ထုိသူကုိ ျမင္သူအေပါင္းသည္
မသနားဘဲ မေနႏိုင္ရာ။ ဤသုိ႔ ႏွလံုးၾကည္ဖြယ္ မဟုတ္ေစကာမူ သနားကာမွ် သနားမႈ၍ အမ်က္ရန္ျငိဳး
ျငိမ္းေစရာ၏။
ေမတၱာထားျပီးေတာ့
ေကာင္းကြက္ေလးေတြကုိ ျမင္ေအာင္ၾကည့္ျပီး ေဒါသအမ်က္ကုိ ျငိမ္းေစတဲ့ သေဘာပါ။ အင္မတန္မွ
လုိက္နာက်င့္ၾကံဖုိ႔ ေကာင္းတဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာရဲ့ အဆံုးအမတစ္ခုပါပဲ။
အျခားဘံုဗိမာန္တစ္ခုဆီကုိ
ၾကြေရာက္ျပီးေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္မေထရ္က ေမးျပန္ပါတယ္။ ဒီနတ္သမီးက “အရွင္ျမတ္ဘုရား…။
လူ႕ဘ၀တုန္းက တပည့္ေတာ္မသည္ ဆင္းရဲတဲ့ ၾကံခင္းေစာင့္ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္ဘုရား…။ ၾကံခင္းေစာင့္ေနစဥ္
ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးၾကြလာတာကုိ ေတြ႔ျမင္ျပီးေတာ့ ေစတနာထက္သန္စြာျဖင့္ ၾကံတစ္ေခ်ာင္းကုိ
လွဴဒါန္းခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒီၾကံ တစ္ေခ်ာင္းကုိ လႈဴဒါန္းတဲ့ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ဒါနကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ကံေၾကာင့္
ဒီနတ္စည္းစိမ္း ခ်မ္းသာကုိ ရရွိပါတယ္ အရွင္ဘုရား…။ ”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။ ေလာကဆုိးရိုးစကား
တစ္ခုရွိပါတယ္။ ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္လႈဴေပမယ့္လည္း ေညာင္ေစ့ေလာက္ရတတ္တယ္။ ေညာင္ေစ့ေလးေလာက္
လွဴေပမယ့္လည္း ေညာင္ပင္ၾကီးေလာက္ ရတတ္တယ္ ဆုိတာ။ ဒါဟာ ေစတနာအေပၚမူတည္သြားတာပါ။
ဒီနတ္သမီးသံုးေယာက္ထံမွ
အေျဖစကားကုိ ၾကားသိျပီးေတာ့ အရွင္ေမာဂၢလာန္ ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ ဟာ လူ႔ျပည္ျပန္ၾကြကာ ဗုဒၶျမတ္စြာထံသုိ႔
ခ်ဥ္းကပ္ျပီးေတာ့ “ဘုန္းေတာ္ၾကီးျမတ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား….။ မွန္ေသာစကားကုိ ေျပာဆုိရံုမွ်နဲ႔၊
အမ်က္ေဒါသမထြက္ေအာင္ ေစာင့္ထိန္း ကာမွ်နဲ႔၊ အနည္းငယ္မွ်ေသာ ဒါနေကာင္းမႈ႕ကုိ ျပဳလုပ္ကာမွ်နဲ႔
နတ္စည္းစိမ္ခ်မ္းသာမ်ားကုိ ရရွိႏိုင္ပါ သလား ဘုရား………။”လုိ႔ ေလွ်ာက္ထားပါတယ္။
ဒီေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားက
“ခ်စ္သား ေမာဂၢလာန္…။ ဘာေၾကာင့္ ငါဘုရားကုိ ျပန္ေမးေနရတာလဲ…။ သင္ခ်စ္သားကုိယ္တုိင္
နတ္သမီးတုိ႔ရဲ႕ အေျဖစကားကုိ ၾကားသိခဲ့ရျပီမဟုတ္လား…။ ခ်စ္သား… အနည္းငယ္မွ်ေသာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ျပဳလုပ္ရံုနဲ႔
နတ္စည္းစိမ္ခ်မး္သာကုိ ရရွိႏိုင္ပါ့မလားလု႔ိ သင္ခ်စ္သား… သံသယမပြားလုိက္ပါနဲ႔။ အနည္းငယ္မွ်ေသာ
ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔ကံေၾကာင့္ နတ္ စည္းစိမ္ကုိ ဧကန္ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ သူတစ္ပါးအား အမ်က္မထြက္
ေမတၱာပြားမ်ားရံုနဲ႔လည္း နတ္စည္းစိမ္ကုိ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ မွန္ေသာစကား ေျပာၾကားရံုမွ်နဲ႔လည္း
နတ္စည္းစိမ္ကုိ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။” ဆုိျပီးေတာ့ အထက္ပါဂါထာေလးတစ္ပုဒ္ကုိ ေဟာၾကားခဲ့ပါတယ္။
အနည္းငယ္မွ်ေသာ
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ႔ေတြဟာ ေကာင္းတဲ့အက်ဴိးတရားေတြကုိ ေပးစြမ္းႏိုင္ ပါတယ္။ ဒီေနရာမွာ တစ္ခုေတာ့
နားလည္ထားဖုိ႔လုိပါတယ္။
ဘယ္လုိကုသုိလ္ကုိပဲ
ျပဳျပဳ မျပဳလုပ္ခင္ မလွဴဒါန္းခင္မွာ ပထမဆံုး ငါးပါးသီလ ေဆာက္တည္ လုိက္ပါ။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့
“သီေလ ပတိဌာယ ဒိႏၷဒါနံ မဟပၹလံ- သီလ ေဆာက္တည္ျပီးေတာ့ လွဴဒါန္းမယ္ဆုိရင္ အက်ဴိးတရား
အလြန္ၾကီးၾကီးမားမား ရရွိႏိုင္ပါတယ္”ဆုိတဲ့ ဗုဒၶရဲ့ စကားေတာ္ ရွိပါတယ္။
ေနာက္ျပီးေတာ့
“သီလာဒိ ဂုဏယုတၱႆ ဟိ ကဋဳစၧဘိကၡာပိ ပဥၥရတန မတၱာယ ဘူမိယာ ပဏၰသာလာပိ ကတြာ ဒိႏၷာ အေနကာနိ
ကပၸသဟႆာန ဒုဂၢတိ ၀ိနိပါတေတာ ရကၡတိ၊ ပရိေယာသာေနစ အမတာယ နိဗၺာနဓာတုယာ ပစၥေယာ ေဟာတိ။”
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးရဲ့
ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္ေလးကုိပဲ ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္ပါ။
“သီလာဒိဂုဏယုတၱႆ-သီလစေသာ
ဂုဏ္ႏွင့္ယွဥ္ေသာပုဂၢဳိလ္၏၊ ကဋဳစၧ ဘိကၡာပိ- တစ္ဇြန္းမွ် ေလာက္ေသာ ဆြမ္းသည္လည္းေကာင္း၊
ပဥၥရတန မတၱာယ- ငါးေတာင္အတုိင္းအရွည္ရွိေသာ၊ ဘူမိယာ-ေျမ၌၊ ကတြာ-ေဆာက္လုပ္၍၊ ဒိႏၷာ-လွဴအပ္ေသာ၊
ပဏၰသာလာပိ-သစ္ရြက္ ျမက္သက္ငယ္ မုိးေသာ ေက်ာင္းသည္လည္းေကာင္း၊ အေနကာနိ-မ်ားစြာကုန္ေသာ၊
ကပၸသဟႆာနိ- အေထာင္မကေသာ ကမၻာတုိ႔ပတ္လံုး၊ ဒုဂၢတိ၀ိနိပါတေတာ-ဒုဂၢတိ ဘ၀သုိ႔ ဖရိုဖရဲ ပ်က္စီး၍
က်ျခင္းမွ၊ ရကၡတိ- ေစာင့္ႏိုင္၏၊ ပရိေယာသာေနစ-အဆံုးဘ၀၌လည္း၊ အမတာယ နိဗၺာနဓာတုယာ- အမတဓာတ္
ျမတ္ေသာနိဗၺာန္တရား၏၊ ပစၥေယာ-အေထာက္အပံ့ျဖစ္ေသာ ဥပနိႆယ အေၾကာင္းသည္၊ ေဟာတိ-ျဖစ္၏။”
အဓိပၸါယ္ကုိ
အက်ယ္ရွင္းဖုိ႔မလုိေအာင္ နားလည္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လုိေကာင္းမႈ႔ကုိပဲ ျပဳျပဳ
သီလခံယူျပီးမွ လွဴဒါန္းမႈ႔ျပဳပါ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ဒုဂၢတိေဘးကလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ပါတယ္။ အဆံုးဘ၀
မွာလည္းပဲ နိဗၺာန္ကုိေရာက္ေၾကာင္း အေထာက္အပံ့ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ နိဗၺာန္ကုိသာ
ရည္မွန္းျပီးေတာ့ ေကာင္းမႈ႔ျပဳေစခ်င္ပါတယ္။
ကဲ စာခ်စ္သူ…..။
သစၥာတရားကုိ မျမင္ႏိုင္ေသးသမွ်ေတာ့ သံသရာထဲကုိ က်င္လည္ေနရဦးမွာပါ။ နိဗၺာန္မရမီစပ္ၾကား
သံသရာတစ္ေလွ်ာက္လံုးမွာ အပါယ္ဆင္းရဲျခင္းကေန လြတ္ေျမာက္ျပီး နတ္စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာမ်ားကုိ
ေနာင္ဘ၀မွာ ရရွိခံစားခ်င္တယ္ဆုိရင္ေတာ့ သစၥာစကား ထာ၀ရ ေျပာဆုိလုိက္မိဖုိ႔ပါပဲ………။ ေမတၱာတရားကုိ
အဖန္ဖန္ ပြားမ်ားလုိက္ဖုိ႔ပါပဲ…………..။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ႔မ်ား နည္းမ်ားမဟူ ျပဳလုိက္ဖုိ႔ပါပဲေလ…………..။
က်မ္းကုိး။ ။
ဓမၼပဒပါဠိေတာ္၊ ေကာဓ၀ဂ္၊ မဟာေမာဂၢလာနပဥွာ၀တၳဳ
မင္းကြန္းဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ေဟာစဥ္တရားေတာ္(အတြဲ ၉)
လယ္တီဆရာေတာ္ဘုရားၾကီး၏ ပါရမီဒီပနီ
K. Sri Dhammananda, The Dhammapada
ဥယ်ာဥ္မွဴးေလး
