လူမ်ဳိး၏ အရွိန္အဝါ
ျမန္မာလူမ်ဳိးတုိ႔သည္ သမုိင္းတြင္
အမ်ား ေလးစားေလာက္ေအာင္ ထင္ရွားခဲ႔ေသာ လူမ်ဳိးမ်ား ျဖစ္သည္၊ မိမိလူမ်ဳိး၏ သမုိင္းေၾကာင္း
ျမွင္႔တင္ဖုိ႔ရန္ လူတုိင္းမွာ တာဝန္ရွိေပသည္၊ အုတ္တစ္ခ်ပ္ သဲတပြင္႔ ျဖစ္ေစကာမူ ႀကီးမား
ေသာ အေဆာက္အဦးႀကီးတုိ႔အတြက္ မရွိမျဖစ္ေသာ အေျခခံ အင္အား ျဖစ္သည္။
ထုိေၾကာင္႔ “နွမ္းတစ္လုံးနွင္႔ ဆီမျဖစ္” ဟု မရႈျမင္သင္႔၊ မိမိတစ္ဦးတည္း၏ အင္အားသည္ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာအတြက္ အရာေရာက္လိမ္႔မည္ မဟုတ္-ဟု ေလ်ာ႔မတြက္ သင္႔ေပ။
“အခ်ိန္တုိင္း လုပ္ငန္းတုိင္းမွာ ငါ႔အင္အားမွန္သမွ် အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာ အတြက္ ျဖစ္ေစရမည္။ ငါ႔ေၾကာင္႔ အမ်ဳိး ဘာသာ သာသနာဂုဏ္ မညိဳးေစရ” ဟုအၿမဲတမ္း လုိက္နာက်င္႔သုံးေနရမည္။ အတိတ္က ျမင္႔ခဲ႔ေသာဂုဏ္ကုိ စံနမူနာယူဖုိ႔ လုိအပ္ေသာ္လည္း အတိတ္ သမုိင္းျဖင္႔သာ ေက်နပ္ၿပီး လက္ေတြ႕မပါလွ်င္ အမ်ားေလးစားမည္ မဟုတ္၊ အမ်ားေလးစားေလာက္ေအာင္ လက္ေတြ႔ျပရမည္၊ လက္ေတြ႔ကသာ အဓိက ျဖစ္သည္။
ဝိဇၨာစရဏသမၸႏၷဂုဏ္ေတာ္ေၾကာင္႔ တစ္ေလာကလုံး၏ ေလးစားေကာ္ေရာ္ ပူေဇာ္ခံရေသာ ဖခင္ျမတ္စြာဘုရားကုိ နမူနာယူၿပီး ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္း ေတာ္မ်ားသည္ အသိပညာ အတတ္ပညာဗဟုသုတနွင္႔ အက်င္႔စရဏ ျပည္႔စုံေအာင္ ႀကိဳးစားရမည္။
အေရးႀကံဳက သက္လုံေကာင္းေစ
“အေရးႀကံဳလွ်င္ သက္လုံေကာင္းေစ” ဟူေသာဆုိရုိးစကားအရ နုိင္ငံျခား ေရာက္ ျမန္မာ႔ သားေကာင္း ရဟန္းေတာ္မ်ားသည္
၁။ “ ပိေယာ၊ ဂရု၊ ဘာဝနီေယာ” စေသာ အဂုၤတၱိဳရ္သတၱကနိပါတ္ ဒုတိယ မိတၱသုတ္လာ အဂၤါ (၇)ပါး၊ ထႀကြနုိးၾကား၊ သနားသည္းခံ၊ ေဝဘန္ေထာက္ရႈ- ဟူေသာ အဂၤါ(၆)ပါးတုိ႔ နွင္႔ ျပည္႔စုံသည္႔ ေခါင္းေဆာင္ကုိ ဦးေဆာင္ေစျခင္း။
၂။ အခ်င္းခ်င္း စည္းလုံးညီညြတ္ျခင္း။
၃။ “ ဥ႒ာနဝေတာ” စေသာ ဓမၼပဒ အပၸမာဒဝဂ္ ကုမ ၻေဃာသကသူေဌးဝတၱဳ လာ အရည္ခ်င္းမ်ားနွင္႔ ျပည္႔စုံေစျခင္းဟူေသာ သက္လုံမ်ားျဖင္႔ ျပည္႔စုံေနသမွ် အမ်ားေလး စားေလာက္သည္႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ား ရနုိင္မည္မွာ မလြဲေပ။
မိမိလူမ်ဳိး ဂုဏ္ရွိန္ျမင္႔မားရန္နွင္႔ ေအာင္ျမင္မႈမ်ားရနုိင္ရန္ ေဖာ္ျပခဲ႔ေသာ အရည္အခ်င္းမ်ားျဖင္႔ သက္လုံေကာင္းေအာင္ ေမြးျမဴၾကပါ၊ ေလ႔က်င္႔ၾကပါ ဟု ဥေယ်ာဇနစကား ပါးအပ္ပါသတည္း။
(၂၇-၆-၂၀၀၁။ အိႏၵိယနုိင္ငံဆုိင္ရာ ျမန္မာေက်ာင္းသား ရဟန္းေတာ္မ်ား သာယာဖြံ႕ၿဖိဳးေရးအဖြဲ႕ ဒုတိယ နွစ္ပတ္လည္ အထိမ္းအမွတ္ စာေစာင္မွ)
ဆရာေတာ္ ဦးတိေလာကာဘိဝံသ
အင္းစိန္ ရြာမပရိယတၱိစာသင္တိုက္
