skip to main |
skip to sidebar
သာမာဝတီ မိဖုရား (၂)
မာဂ႑ီ၏ ရန္ၿငဳိး
မာဂ႑ိဟာ ဗုဒၶအေပၚရန္ၿငဳိးေၾကာင့္ ေနာက္တၾကိမ္ အေကာက္ၾကံျပန္ပါတယ္။
တစ္ေန႔ ဥေတနမင္းႀကီး အရက္ေသာက္ေန႔စဥ္ မာဂ႑ီမိဖုရား အခစားဝင္ကာ ၾကက္အေသရွစ္ေကာင္ ဆက္သပါတယ္။
ဥေတနမင္းႀကီးက ဝမ္းသာလုိ႔ ဘယ္သူခ်က္ခုိင္းရင္းေကာင္းမလဲလုိ႔ေမးရာ မာဂ႑ီက
သာမာဝတီတုိ႔မွာ အလုပ္မရွိဘူး သူတုိ႔ကုိ ခ်က္ခုိင္းလုိက္ပါလား ဟုေျပာရာ..
မင္ႀကီးကလည္း သေဘာတူလုိက္ပါတတယ္။
ထုိေနာက္ မာဂ႑ီရဲ့ ဦးေလးက
ပရိယာယ္ျဖင့္ လွည့္ပတ္ကာ မာဂ႑ီရဲ့ အၾကံအတုိင္း ၾကက္အရွင္ ရွစ္ေကာင္ကုိ
သာမာဝတီတုိ႔ထံသြားၿပီး ဘုရင္အတြက္ စီမံေတာ္မူပါလုိ႔ ခုိင္းပါတယ္
သာမာဝတီတုိ႔က ၾကက္ အရွင္ေတြျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ သူတပါးအသက္ကုိ မသက္လုိေၾကာင္း
ျငင္းဆုိခဲ့ပါတယ္။
ဒီစကားကုိ ဘုရင္ထံ သံေတာ္ဦးတင္ျပီး မာဂ႑ီက အေကာက္ၾကံကာ “ေတြ႕တယ္ မဟုတ္လား မင္းႀကီး ၊ သာမာဝတီဟာ မင္းႀကီး အေပၚမွာ ေမတၱာမရွိိေတာ့ဘူး သူတုိ႔မွာ အၾကံတစ္ခုရွိေနတယ္”ဟု
ေငါ့ေတာ့ေတာ့ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
“ မင္းႀကီး .. ဗုဒၶေဂါတမအတြက္ ဒီၾကက္ေတြကုိ ခ်က္ခုိင္းၾကည့္ပါလားလုိ႔
အၾကံေပးေတာ့ မင္းႀကီးလည္ ေကာင္းၿပီေလ ခ်က္ခိုင္းၾကည္ေပါ့ဟု
ေျပာလုိုက္ျပန္ပါတယ္။
မာဂ႑ီက မင္းႀကီးအား လွည့္ပတ္ခါ သူ႔ဦးေလးကုိ ၾကက္ေသမ်ားကုိ ယူသြားေစၿပီး မင္းႀကီးရဲ့အမိန္နဲ႔ သာမာဝတီတုိ႔အား ၾကက္ေသ ရွစ္ေကာင္ကုိ ဗုဒၶအတြက္ ဆြမ္းဟင္း ခ်က္ခုိင္ျပန္ပါတယ္။ ၾကက္ေတြက အေသေတြဆုိေတာ့ သာမာဝတီတုိ႔လည္း ေကာင္းေကာင္း ဆြမ္းခ်က္ကပ္ပါတယ္။
မာဂ႑ီက ဒီတစ္ခါ အကြက္မိတာနဲ႔ “ မင္းႀကီးေတြ႕႔တယ္ မဟုတ္လား ၊
မင္းႀကီးအတြက္ေတာ့ ခ်က္မေပးဘူး၊ ဗုဒၶအတြက္ေတာ့ ခ်က္ေပးတယ္
ဒါေသြးရုိးသာရုိးေကာ ဟုတ္ရဲ့လား” လုိ႔ မင္းႀကီး ခနဲ႔လုိက္ျပန္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္လည္း မင္းႀကီးက သာမာဝတီအေပၚမွာ ဘာမွထူးထူးျခားျခား သံသယ
မျပခဲ့ပါဘူး။
ေနာက္တႀကိမ္ မာဂ႑ီအၾကံထုတ္ျပန္ပါတယ္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ မင္းႀကိး သာမာဝတီတုိ႔ရဲ့ အေဆာင္ကုိ သြားေရာက္စဥ္ မာဂ႑ီဟာ မင္းႀကီးအား စိတ္မခ်ဟုဆုိကာ ေနာက္ကလုိက္သြားပါတယ္။
ဒီတေခါက္မွာေတာ့ မာဂ႑ီရဲ့အၾကံ ဦးေလးအစီအမံျဖင့္ အဆိပ္ထုတ္ထားတဲ့ ေမြေဟာက္တစ္ေကာင္ကုိ မင္းႀကီးႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးတဲ့ ဟတၱိကႏၲေစာင္းမွာ ထည့္ယူကာ ေနာက္က လုိက္သြားပါတယ္။
သာမာဝတီတုိ႔ မင္းႀကီးကုိ ေကာင္းစြာျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ၿပီး ေနာက္ တေရးတေမာ ဟတၱကကႏၲေစာင္းကုိ ေခါင္းခုအိပ္စက္အနားယူရာ..
မာဂ႑ီရဲ႕လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေစာင္းတြင္း သုံးရက္ေလာက္ ၾကာေအာင္ ေအာင္းေနတဲ့
ေမြေဟာက္ဟာ ေဒါသတႀကီးထြက္လာပါတယ္။
ဒီမွာတင္ မာဂ႑ီက “ ေအာင္မေလး အရွင္
..ေျမြႀကီး၊ ေျမြႀကီးဟု တအားၾကဳံးေအာ္သံ၊ သာမာဝတီတုိ႔ကုို ျပင္တင္
ခ်ဳတ္ခ်သံတုိ႕ကုိ ၾကားေတာ့ ဘုရင္းမင္းျမတ္ ရုတ္တရက္စိတ္ဆုိးသြားပါတယ္။
သာမာဝတီတုိ႔ႏွင့္ ပတ္သတ္လုိ႔ မင္းႀကီး လုပ္ၾကံခံရတာလည္း သုံးႀကိမ္
သုံးခါရွိၿပီဆုိေတာ့ မင္းႀကီး အမ်က္ေဒါသထြက္ကာ သာမာဝတီႏွင့္အတြ ေမာင္းမ
ငါးရာကုိ ပစ္သတ္ဖုိ႔ တန္းစီခုိင္းလုိက္ပါတယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာ
သာမာဝတီက တပည့္ ေမာင္းမအေပါင္းအား “ အမိတုိ႔ ၊ ငါတုိ႔အတြက္ တျခားအားကုိးစရာ
မရွိဘူး ၊ မင္းႀကီးကုိလည္း စိတ္မဆုိးနဲ႔၊ မာဂ႑ီကုိလည္း စိတ္မဆုိးနဲ႔
ကုိယ္နဲ႔အတူ ေမတၱာထားပါ ၊ (မင္းႀကီး ၊ မ႑ီ ၊ မိမိကုိယ္” သုးံေယာက္အေပၚမွာ
ေမတၱာအတူထားပါ၊ ေဒါသတရား မက်ေရာက္ေစပါနဲ႔လုိ႔ ဆုံးမစကားေျပာၿပီး
ေမတၱာစိတ္နဲ႔ အားလုံး ၿငိမ္ေနလုိက္ၾကပါတယ္။
မင္းႀကီးလည္း
ေဒါသတႀကီးျဖင့္ .. အရွိန္ဟုန္းျပင္တဲ့ ျမွားကုိ ပစ္ခြန္းလုိက္ရာ မင္းႀကီး
ပစ္တဲ့ျမွားဟာ ဘာအကာအရံမွ မရွိပဲ သာမာဝတီတုိ႔ထံ မသြားပဲ မင္းႀကီးရဲ့
ရင္ဝတဲ့တဲဆီကုိ ဦးတည္လားပါတယ္။
ထုိအခ်င္းအရာကုိ ျမင္ေတာ့ မင္းႀကီးဟာ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားၿပီး “ သက္မဲ့ျဖစ္တဲ့ ျမွာက သူေတာ္ေကာင္း သာမဝတီရဲ့ေက်းဇူးတရားကုိ သိတတ္ပါလားဆုိကာ မင္းႀကီးဟာ ျပစ္မွားမိတာေတြကုိ ခြင့္လြႊတ္ဖုိ႔ သာမာဝတီ ေရွ႔မွာ ဒူေထာက္ေတာင္းပန္ပါေတာ့တယ္။
သာမာဝတီက “ အရွင္မင္းႀကီး က်မကုိ အားကုိးရာအျဖစ္ မသတ္မွတ္ပါနဲ႔ ဗုဒၶကုိသာ အားကုိးရာ”ဟု သတ္မွတ္ေတာ္မူပါလုိ႔ ေျပာပါတယ္။
သုံးႀကိမ္တိုင္ေအာင္ သာမာဝတီကုိ ေတာင္းပန္ေသာ္လည္း ဘုရားကုိသာ
အားထားဖုိ႔အေၾကာင္း ေျပာေနေတာ့ မင္းႀကီးက “ အိမ္း.. ေကာင္းၿပီး မင္းကုိလည္း
အားကုိးပါတယ္၊ ဗုဒၶကုိလည္း ကိုးကြယ္ပါတယ္၊ မင္းကုိလည္း လုိရာဆုေပးပါတယ္”
လို႔ေျပာလုိက္ပါတယ္။
သို႔ေသာ္လည္း သာမာဝတီက အဘယ္ဆုရယ္ဟု မေတာင္းဆုိခဲ့ေသးပါဘူး
ေနာက္တေန႔ .. ဥေတနမင္းႀကိး ဗုဒၶထံသုိ႔ ခ်ဥ္းကပ္ခါ “ ရွင္ေတာ္ ျမတ္ဘုရားကုိ ကိုးကြယ္ရာ အျဖစ္ ဆည္းကပ္ပါ၏လုိ႔” ေလွ်ာက္ထားၿပီး ဘုရားအမွဴးရွိေသာသံဃာေတာ္မ်ားကုိနန္ေတာ္မွာ ဆြမ္းပင့္ ကပ္ပါတယ္။
အလွူပြဲႀကီး ခုနစ္ရက္တုိင္တုိင္က်င္းပအၿပီးမွာ “ကဲ.. သာမာဝတီ..သင္လည္း လုိရာ ဆုကုိ ေတာင္းပါေလာ့”ဟု မင္းႀကီးက အမိန္႔ရွိေသာအခါ…။
“ တပည့္ေတာ္ ေရႊ၊ ေငြ ရတနာ လက္ဝတ္ တန္ဆာ အျဖာျဖာကုိ မယူလုိပါ တပည့္ေတာ္မ
ယူလုိတဲ့ ဆုက .. ျမတ္စြာဘုရားႏွွင့္ သံဃာေတာ္မ်ား နန္းတြင္းမွာ
မျပတ္ၾကြလာပါေစ တပည့္ေတာ္မ်ား တရားနာခ်င္ပါတယ္ ဤဆုကုိ ေပးေတာ္မူပါလို႔”
ေတာင္းေတာ္မူပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မ်ားမွာ .. မင္းႀကီးရဲ့ ခြင့္ျပဳခ်က္နဲ႕ နန္းတြင္းမွာ အရွင္အာနႏၵာ ဦးေဆာင္ၿပီးသံဃာေတာ္မ်ား မျပတ္ၾကြေရာက္ခါ တရာေတာ္မ်ား ေဟားၾကားပါတယ္။
သာမာဝတီတုိ႔ မီးတုိက္ခံရ
သာမာဝတီတုိ႔အဖြဲ႕ဟာ ဗုဒၶႏွင့္သံဃာေတာ္တည္းဟူေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားႏွင့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံရ၍ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းမ်ားရွိၿပီး ေမတၱာဘာဝနာ အျပည့္ျဖင့္ေနႏုိင္ၾကပါတယ္။ မင္းႀကီးလည္း သာမာဝတီရဲ့
ေက်းဇူးေၾကာင့္ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းရွိေသာ မင္းတစ္ပါးျဖစ္လာပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္လည္း ေဒါသရဲ့ ေက်းကြ်န္ျဖစ္ေနေသာ မ႑ီမွာ သူရဲ့လုပ္ရပ္မ်ား
မေအာင္ျမင္လုိ႔ စိတ္ထဲမွာ မေက်နပ္ႏုိင္ ေနာက္တႀကိမ္ သာမာဝတီကုိ ဘယ္လုိ
အျပတ္ေျခမႈန္းရမလဲဆုိတာေတြးေတာေနပါတယ္။
တေန႔ မင္းႀကီးဥယ်ာဥ္ေတာ္
ကစားသြားတာကုိ အခြင့္ေကာင္းယူကာ သူကုိယ္တုိင္း မင္းႀကီး
ေနာက္လုိက္ပါသြားၿပီး ဦးရီးေတာ္အား တိတ္တဆိတ္ သာမာဝတီတုိ႔ေနေသာ အေဆာင္း
မီတုိက္ရန္ မွာခဲ့ပါတယ္။
သာမာဝတီတုိ႔အဖြဲ႔လည္း ၾကမၼာဝဋ္ေၾကြး
ေျပးမလြတ္သာ ဆုိသကဲ့သုိ႔ အေဆာင္တြင္းမွာ ကမၼ႒ာန္း စီျဖန္းရင္းျဖင့္
ေသာတာပန္ ၊ အနာဂါမ္၊ စသည္အဆင့္ဆင့္ေရာက္ကာ ဘဝနိဂုံးခ်ဳပ္ရပါတယ္။
သာမာဝတီရဲ့အတိတ္ကံၾကမၼာ
ေရွးအခါက ဗာရာဏသီျပည္မွာ မင္းႀကီးရဲ့ နန္တြင္းမွာ မျပတ္ဆြမ္းရပ္ေတာ္မူတဲ့ ပေစၥဗုဒၶါ
၈-ပါးရွိခဲ့ဖူးပါတယ္။ သာမာဝတီေလာင္း ေမာင္းမငါးရာတုိ႔လည္
ထုိပေစၥကဗုဒၶါရွစ္ပါးကုိ ဆြမ္းေလာင္းလွဴရပါတယ္။
တစ္ေန႔ ပေစၥဗုဒၶါ
၈-ပါးတြင္ ၇-ပါးက ဟိမဝႏၲာေတာကုိ ၾကြသြားၿပီး က်န္တစ္ပါးက ျမစ္ကမ္းနားရွိ
ျမက္ခ်ဳံပုတ္ႀကီး တခုမွာ စ်ာန္ဝင္ စားကာ ေနရစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေနတြင္ မင္းႀကီးဟာ ေမာင္းမငါးရာကုိ ေခၚရာ ျမစ္ဆိပ္ကုိေရ
ကစားထြက္ၾကပါတယ္။ ေမာင္းမတုိ႔ဟာ တစ္ေနလုုံးေရကစားရတာ
အလြန္တရာခ်မ္းေအးသည့္အတြက္ မီးလႈံဖုိ႔ရာ ေနရာရွာရင္းက
ပေစၥကဗုဒၶါအရွင္သူျမတ္ ဈာန္ဝင္စားရာ ခ်ဳံပုတ္ကုိ မီးရႈႈိ႕မိရာ ျမက္မ်ား ေလာင္၍ ျပာက်ၿပီးမွ ဈာန္ဝင္စားေနေသာ အရွင္ျမတ္ကုိ ေတြ႕ျမင္ၾကပါတယ္။
ထုိေနာက္ .. ငါတုိ႕ဘုရင္မင္းျမတ္ ေတြ႕ရင္ ငါတုိ႔ေတာ့ သတ္ခံရမွာပဲဟု ေတြးေတာကာ ပေစၥကဗုဒၶါကုိ ဆက္လက္၍ မိးရႈိ႕ လုိက္ၾကပါတယ္။
ပထမအႀကိမ္ မသိ၍ မီးရႈိ႕မိျခင္းက ကံမေျမာက္ေသးေသာလည္း ေနာက္တႀကိမ္
စိတ္ပါလက္ပါ မီးရႈိ႕လုိက္ရာ ေစတနာပါေသေၾကာင့္ အကုသို္လ္ကံ ေျမာက္သြားပါတယ္။
ဈာန္ဝင္စားေနေသာ ဘုရား၊ ရဟႏၲာ ၊ဗုေစၥကဗုဒၶတုိ႔မည္သည္ကား မည္သုိ႔ပင္
မီးရႈိ႔႕သည္ျဖစ္ေစ ေလာင္ၿမဳိက္ျခင္း မရွိပါ။ ေနာက္ ၇-ရက္ေျမာက္ေသာေန႔တြင္
ဈာန္သမာပတ္မွ ထကာ လုိရာသုိ႔ ၾကြသြားပါတယ္။
ဤကဲ့သို႔
ပေစၥကဗုဒၶါကုိ မီးရႈိ႔ခဲ့တဲ့ အကုသုိလ္ကံေၾကာင့္ ယခုပစၥဳပၸန္ဘဝတြင္
ေမာင္းမငါးရာႏွင့္တူ အေဆာင္တြင္းမွာ သာမာဝတီတုိ႔ မီးရႈိ႕ခံရျခင္းျဖစ္ပါတယ္။
သုိ႔ေသာ္လည္း သာမာဝတီႏွင့္ ေမာင္းမမ်ားဟာ မေမ့မေလ်ာေသာ သတိတရားျဖင့္ ေနထုိင္ သြားေသာေၾကာင့္ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကုိ ရရွိသြားၾကပါတယ္။
သာမဝတီကုိ ႏွလုံးမႈ၍ ေမတၱာတရာ၊ အပၸမာဒတရားတုိ႔ျဖင့္ လူဘဝကုိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနထုိင္ႏုိင္ၾကပါေစ။
from
ျမန္မာဗုဒၶသာသာအသင္း၊ ကေနဒါ ·
