သာမာဝတီ (၁)
ဗုဒၶလက္ထက္က ေကာသမၺီျပည္မွာ ေဃာသက သူေဌးႏွင့္ ေခတ္ၿပဳိင္ ဘဒၵဝတီၿမဳိ႕မွာလည္း ဘဒၵဝတီဆုိတဲ့ သူေဌးတစ္ဦးရွိခဲ့ပါတယ္။ သူတုိ႔နွစ္ေယာက္ဟာ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္လူျခင္း မျမင္ဘူးၾကေပမယ့္ လုပ္ငန္
ျခင္း ဆက္စပ္ကာ မိတ္ေဆြ
ေတြျဖစ္ေနၾကပါတယ္။
ခရီးသြားကုန္သည္မ်ားမွတဆင့္လည္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ လက္ေဆာင္ကဏၰာမ်ား ေပးေလ့ရွိပါတယ္။
ထုိသုိ႔ေနလာခဲ့ရာ ဘဒၵဝတီ သူေဌးအိမ္မွာ ကူးစက္ေရာဂါ က်ေရာက္လာပါတယ္။ အဲဒီေရာဂါဟာ ယခုေခတ္ H1N1 ၾကက္၊ ငွက္တုပ္ေကြးေရာဂါလုိ တိရစၧာန္မွ တဆင့္လူေတြကုိ ကူစက္တက္ေရာဂါ ျဖစ္လာပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘဒၵဝတီသူေဌးဇနီေမာင္တုိ႔ တစ္ဦးတည္ေသာ သမီး သာမာဝတီကုိ လက္ဆြဲေခၚကာ ထြက္ေျပလာခဲ့ၾကပါတယ္။
ေစာေစာပုိင္းက ေျခဦးတည့္ရာ ထြက္ေျပးၾကေပမယ့္ ရက္ေတြအနည္းငယ္ၾကာလာတဲ့ အခါ မိတ္ေဆြ ေဃာသက သူေဌးရွိရာ ေကာသမၺီျပည္ဘက္ကုိ ထြက္ေျပးသြားၾကပါတယ္။ ဒီလုိနဲ႔ သားမိသားဖ သုံးေယာက္သဘာအႏၲာရာယ္ေတြကုိၾကံ့ၾကံ႕ခံရင္းနဲ႔
ေကာသမၺီျပည္နားကုိ ေရာက္သြားပါတယ္။
ထုိေနာက္ စိတ္ေအးလက္ေအး အနီးနာမွ ဇရပ္တစ္ခုဝင္ကာ ေရမုိးခ်ဳိးရန္ အနားယူလုိက္ၾကပါတယ္။
ထုိ႕ေနာက္ လင္ေယာက်္ားျဖစ္သူက “ညီမ.. ငါတုိ႔ ဒီလုိ စုတ္စုတ္ျပက္ျပက္ အာဟာရျပတ္နဲ႔သြားရင္ ေမြးထားတဲ့ မိခင္ရင္းေတာင္ ၾကည့္ခ်င္မွာ မဟုတ္ဘူး ၊ မိတ္ေဆြေဃာသက သူေဌး အျမဲတန္း အလွူေပးေနတယ္ ၾကားဖူးတယ္ အဲဒီအလွူမ႑ပ္ကို သမီးေလးကုိ ထမင္းယူခုိင္းၿပီး ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေလာက္ ဒီဇရပ္မွာ အာဟာရျဖည့္
တင္းၿပီးမွ သြားၾကရင္ မေကာင္းဘူးလာ”လုိ႔ တုိင္းပင္ေတာ့ အားလုံးပဲ သေဘာတူလုိက္ ၾကပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ သာမာဝတီက ေဃာသကရဲ့အလွဴေပးမ႑ပ္မွာ ထမင္းသြားေတာင္းရာ .. မိတၱသူၾကြယ္က “ ဘယ္နွစ္ေယာက္စာလဲ သမီးလုိ႔” ေမ့ေတာ့ သုံးေယာက္စာပါဟု ေျပေသာေၾကာင့္ သုံးေယာက္စာ ထည့္ေပးလုိက္ပါတယ္။
ဇရပ္ကုိေရာက္ေတာ့ ပထမ သားမိသာဖသုံးေယာက္သားအတူစားဖုိ႔ပါပဲ ။ ဇနီးျဖစ္သူက လင္ေယာက်္ားကုိ ငဲ့လုိ႔ ရွင္သာအရင္စားပါ ၊ မကုန္ေတာ့မွ သားမိႏွစ္ေယာက္စားပါမယ့္ဟု ဆုိသျဖင့္ သူေဌးႀကီ ငတ္ငတ္နဲ႔ စားလုိက္တာ အာသာမျဖတ္ႏုိင္ပဲ ဗုိက္ကြဲေအာင္စားလုိ႔ ေနာက္ေန႔နံက္မွာ အစာမခ်က္ႏိုင္ပဲ ေသဆုံးသြားခဲ့ပါတယ္။
ေနာက္တစ္ေန႔ အလွဴခံမ႑ပ္မွာ သမီျဖစ္သူက ႏွစ္ေယာက္စာေတာင္းၿပီး မိခင္ႀကီး အရင္စားေစရာ .. မိခင္ႀကီးလည္း ဖခင္နည္းတူ အစာမခ်က္ႏုိင္ပဲ
ေသဆုံးရျပန္ပါတယ္။
ေနာက္ေန႔မွာ တစ္ေယာက္တည္း အလွဴခံမ႑ပ္မွာ တစ္ေယာက္စာ သြားယူေတာ့ ထမင္းေဝတဲ့ သူေဌးႀကီး သာမာဝတီရဲ့ ဇာတ္လမ္းစုံကုိ သိရလုိ႔ သမီးအရာထား ေမြးစားလုိက္ပါတယ္။
သာမာဝတီ တစ္ေယာက္ သူေဌးအိမ္ေရာက္အၿပီးမွာ အားလုံးစည္းကမ္းတက်ရွိၿပီး အလွဴခံမ႑ပ္္မွာလည္း အရင္ကလည္း ဆူဆူညံညံမရွိေတာပဲ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္နဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာစရာ အလွဴပြဲႀကီးျဖစ္လာပါတယ္။
သာမာဝတီရဲ့ မူလနာမည္ဟာ “ သာမာ” ပဲျဖစ္ပါတယ္။ စိတၱသူၾကြယ္အိမ္ေရာက္ၿပီး အလွဴေပးမ႑ပ္မွာ အကာအရံေတြျဖင့္ .. စည္းကမ္းရွိရွိ စီမံတတ္လုိ႔ ( ဝတီ) တစ္လုံးထပ္တုိးကာ “ သာမာဝတီ” ဆုိတာျဖစ္လာရ ပါတယ္။
ထုိ႔ေနာက္ ေဃာသက သူေဌးက အိမ္ေရွ႕အလွူခံမ႑ပ္မွာ ဆူဆူညံညံ မၾကားရလုိ႔ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲလုိ႔ ေမးေတာ့ သမီးသာမာဝတီရဲ့ စီမံခန္႕ခြဲမႈေၾကာင့္ဟု ေျပာၾကရင္းနဲ႔ သာမာဝတီတုိ႔ရဲ့ဘဝ ျဖစ္စဥ္ကိုေျပာျပရာ.. သူေဌးေဃာသကမွ " ဒါငါ့မိတ္ေဆြ သမီးပဲ ငါေမြးစားမယ္ဆုိကာ အျခံအရံမ်ားႏွင္တကြ သမီးအရာကုိ တင္ေျမာက္လုိက္ပါတယ္။
တစ္ေန႔ေသာအခါ ေကာသမၺီျပည္မွာ နကၡတ္သလဘင္ပြဲ ၿခိမ့္ၿခိ္မ့္သဲ ရွိလုိ႔ သာမာဝတီ ပ်ုိကညာတုိ႔ တစ္စု ေရခ်ုိးဆင္းရာမွ ဥေတနမင္းႀကီး သာမာဝတီကုိျမင္လုိ႔ သေဘာက်ကာ ေတာ္ေကာက္လုိက္ပါတယ္။
နန္းေတာ္သုိ႔ေရာက္ေတာ့လည္း အဘိိသိက္ သြန္းေလာင္ကာျဖင့္ အဂၢမေဟသီ မိဖုရာႀကီးအရာမွာ ထားေတာ္မူပါတယ္။
သာမာဝတီဟာ ဗုဒၶတရားေတာ္မ်ားကုိ ပန္းဆက္သေနတဲ့ ခုဇုတၱရာမွ တဆင့္နာၾကားရလုိ႔ ဗုဒၶရဲ့ တပည့္မေတြျဖစ္ေနပါတယ္။
သာမာဝတီနဲ႔ ေမာင္းမငါးရာတုိ႔ ခုဇုတၱရာဆီမွ တဆင့္တရားနာရတာ အားမရလုိ႔ ဗုဒၶကို ဖူးေတြခ်င္ေၾကာင္ း၊ ပန္းနံ႔သားမ်ားလည္ လွဴဒါန္းလုိေၾကာင့္ေတာင္းဆုိလာပါတယ္။ နန္းတြင္း မိဖုရားေတြဆုိေတာ့ ဗုဒၶကုိ ဖူးေတြ႕ဖုိရာ ခက္ခဲတာေၾကာင့္ ခုဇုတၱရာရဲ့ အစီအမံနဲ႔ ျမတ္စြာရား ၿမဳိ႕တြင္း သူေဌးသုံးဦးထံ ၾကြေသာအခါ ဖူး ေမွ်ာ္ဖုိ႔ မိမိတုိ႔တဲအခန္းမွာ အေပါက္ကေလးေတြ ေဖာက္ထားၾကပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားၾကြလာတဲ့ အခါ အဲဒီ အေပါက္ကေလးေတြက ဖူးေမွ်ာ္ၿပီး ပန္းနန္႔သာမ်ားလည္ ပူေဇာ္ၾကပါတယ္။
တစ္ေနေသာခါ မာဂ႑ီမိဖုရာ သာမာဝတီတို႔အေဆာင္ အလည္လာရင္း အေပါက္ကေလးေတြျမင္ေတာ့ “ အဲဒါ ဘာလုပ္တဲ့ အေပါက္ေတြလဲ” လို႔ မာဂ႑ီကေမးပါတယ္။ သာမာဝတီတုိ႔လည္း ရုိးရုိးသားသား မာဂ႑ီနဲ႔ဗုဒၶတုိ႔ ရန္ၿငုိရွိတာကုိ မရိပ္မိတာနဲ႔ အမွန္တုိင္း ဗုဒၶကုိဖူးေမွ်ာ္ဖုိ႔ဆုိတာ ေျပာလုိက္ပါတယ္။
ဆက္ရန္ ( ၂)
Shared from Burmese Buddhist Society, BC
