ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းေၾကာင့္ ရရွိႏိုင္တဲ့ အက်ိဳးတရားမ်ား
ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာ လို႔ ရတနာသံုးပါးရွိတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာ္ကလည္း
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္၊ တရားဂုဏ္ေတာ္၊ သံဃာဂုဏ္ေတာ္ လို႔ သံုးမ်ိဳးရွိပါတယ္။
ဒါေပမဲ့ ဗုဒၶဘာသာ၀င္အမ်ားစုက ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကိုပဲ ပုတီးစိပ္ၾက၊
ပြားမ်ားၾကတဲ့အတြက္ ဂုဏ္ေတာ္ပုတီးစိပ္တယ္၊ ဂုဏ္ေတာ္ပြားမ်ားတယ္လို႔
ေျပာလိုက္ရင္ ဘာဂုဏ္ေတာ္လဲလို႔ ေမးေနစရာမလိုဘဲ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ဆိုတာ
ခ်က္ခ်င္းသိၾကပါတယ္။အခုဒကာ မင္းသီဟေသာ္ သိခ်င္တဲ့ ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းအက်ိဳးဆိုတာလည္း ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္း အက်ိဳးပဲလို႔ ယူဆပါတယ္။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားတယ္ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မိတၱဴကူးတာပါ။ ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာရွိတဲ့ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ေတြ၊ ဓာတ္ေကာင္း ဓာတ္ျမတ္ေတြကို ကိုယ့္စိတ္ထဲ ကိုယ့္ႏွလံုးသားထဲမွာ စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ႏွံ႔လာေအာင္ မိတၱဴကူးယူတာပါ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ စိတ္ဓာတ္ အရည္အေသြးေတြ၊ လုပ္ရပ္ အရည္အေသြးေတြ ကိုယ့္ဘ၀ထဲ ေရာက္လာေအာင္ မိတၱဴကူးယူတာပါ။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုကို ပြားရင္ အဲဒီဂုဏ္ေတာ္တစ္ခုရဲ႕ အရည္အေသြးမ်ိဳး ကိုယ့္စိတ္မွာ ကူးစက္လာပါတယ္။ ဥပမာ၊ ‘လိုခ်င္မႈကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’လို႔ပြားလိုက္ရင္ ကိုယ့္စိတ္မွာလည္း လိုခ်င္မႈ ကင္းစင္တဲ့ဓါတ္ေတြ ကူးစက္လာပါတယ္။ ‘သံေယာဇဥ္ကင္းစင္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊’လို႔ ပြားလိုက္ရင္ ကိုယ့္စိတ္မွာလည္း သံေယာဇဥ္ ကင္းစင္တဲ့ဓာတ္ေတြ စိမ့္၀င္လာပါတယ္။
တစ္ခါပြားရင္ တစ္ခါကူးစက္၊ တစ္ခါပြားရင္ တစ္ခါစိမ့္၀င္နဲ႔ ပြားဖန္မ်ားလာတဲ့အခါ ကူးစက္စိမ့္၀င္မႈအားေကာင္းျပီး ျမတ္စြာဘုရားရွင္မွာရွိတဲ့ အရည္အေသြးမ်ိဳး
ကိုယ့္မွာလည္းကိုယ္အတိုင္းအတာနဲ႔ကိုယ္ ျပည့္စံုလာပါတယ္။ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ ထပ္တူထပ္မွ်ၾကီးေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးေပါ့။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းေၾကာင့္ ျမတ္စြာဘုရားရွင္ရဲ႕ စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ေတြ၊ ဓာတ္ေကာင္းဓာတ္ျမတ္ေတြ ကိုယ့္ႏွလံုးသားမွာ ကူးစက္လာျပီဆိုရင္ ကိုယ့္ႏွလံုးသားဟာလည္း ႏွလံုးသားေကာင္း
ႏွလံုးသားျမတ္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ႏွလံုးသားပိုင္ရွင္ဟာ ဘာပဲလိုလိုရပါျပီ၊ ဘာပဲတတ ရပါျပီ။ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာေတြဆုိတာ စိတ္ေကာင္း စိတ္ျမတ္ရဲ႕ ရလဒ္၊ ဓာတ္ေကာင္းဓာတ္ျမတ္ရဲ႕ အက်ိဳးဆက္ေတြပဲ မဟုတ္လား။
ဒါေၾကာင့္လည္း ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ‘ဂုဏ္ေတာ္ပြားရင္ လိုအင္ဆႏၵျပည့္၀တယ္’လို႔ မိန္႔ၾကားေတာ္မူထားပါတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားသူရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ လိုတရဓာတ္ေတြ ကိန္း၀ပ္ေနတာမို႔ ‘ဂုဏ္ေတာ္ႏွလံုးသား’ဟာ လိုအင္ဆႏၵကိုလည္း ျပည့္၀ေစႏိုင္၊ လိုအပ္ခ်က္ကိုလည္း ျပည့္စံုေစႏိုင္တဲ့ ‘လိုတရႏွလံုးသား’ပါပဲ။
ကိုယ့္စိတ္၊ ကုိယ့္ႏွလံုးသားကိုေတာ့ ေကာင္းျမတ္ေအာင္မလုပ္ဘူး၊ ေကာင္းက်ိဳးခ်မ္းသာက်ေတာ့ လိုတရခ်င္တယ္ဆိုရင္ သဘာ၀မက်ပါဘူး။ ‘စိတ္ေကာင္းမွ ကံေကာင္းတယ္၊ ကံေကာင္းမွ အက်ိဳးေပးေကာင္းတယ္’ဆုိတာကို လံုး၀ မေမ့လိုက္ပါနဲ႔။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတယ္ဆိုတာ ကိုယ့္စိတ္ကို အေကာင္းဆံုးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေနတာပါ။
စံပယ္ပန္း ထုပ္တဲ့ဖက္ရြက္ စံပယ္ပန္းရနံ႔သင္းသလို ဂုဏ္ေတာ္ပန္းထုပ္တဲ့ ႏွလုံးသားဖက္ရြက္ဟာလည္း ဂုဏ္ေတာ္ရနံ႔ သင္းပ်ံ႕လာပါတယ္။ ကိုယ္ပြားေနတဲ့ ဂုဏ္ေတာ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တဲ့ သေဘာသဘာ၀ေတြ၊ ဓာတ္သတိၱေတြ အရွိန္ဟပ္ ကူးစက္လာပါတယ္။ စိတ္ေအးတဲ့ဂုဏ္ကိုပြားေနရင္ ကိုယ့္စိတ္လည္းေအးလာျပီး ဥာဏ္ၾကီးတဲ့ဂုဏ္ကို ပြားေနရင္ ကိုယ့္ဥာဏ္လည္း ၾကီးလာပါတယ္။
မိတၱဴစာရြက္မွာ မူရင္းစာသား၊ မူရင္းပံုရိပ္ေတြ ေကာင္းေကာင္းထင္ဖို႔အတြက္ မိတၱဴကူးစက္အရည္အေသြးေကာင္းဖို႔ လိုအပ္သလို ႏွလံုးသားစာရြက္မွာ ဂုဏ္ေတာ္သတိၱ၊ ဂုဏ္ေတာ္ပံုရိပ္ေတြ ပီပီျပင္ျပင္ ထင္ထင္ရွားရွားကူးစက္ဖို႔အတြက္လည္း ‘ဂုဏ္ေတာ္အသိ’ဆိုတဲ့ မိတၱဴကူးစက္ အရည္အေသြးေကာင္းဖို႔ အထူးလိုအပ္ပါတယ္။
ဂုဏ္ေတာ္ေတြကုိ ပါဠိသက္သက္ သိထား႐ံုနဲ႔ မိတၱဴကူးစက္ အရည္အေသြးမေကာင္းေသးပါဘူး။ ကိုယ္ေန႔စဥ္အျမဲသံုးႏႈန္းေနတဲ့ ဘာသာစကားနဲ႔ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္အဓိပၸာယ္သိမွ မိတၱဴကူးစက္ အရည္အေသြး ေကာင္းပါတယ္။ ျမန္မာစကား အျမဲသံုးႏႈန္းရင္ ျမန္မာလို၊ မြန္စကားအျမဲသံုးႏႈန္းရင္ မြန္လိုေပါ့။ အဂၤလိပ္စကားအျမဲသံုးႏႈန္းရင္ အဂၤလိပ္လို၊ ဂ်ပန္စကားအျမဲသံုးႏႈန္းရင္ ဂ်ပန္လိုေပါ့။
ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြအေနနဲ႔ ျမန္မာစကားကိုပဲ အဓိက သံုးႏႈန္းၾကတာျဖစ္လို႔ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ေတြကို ျမန္မာလို အဓိပၸာယ္ ေက်ေက်ညက္ညက္သိေအာင္ ေလ့လာထားဖို႔ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္။
ဂုဏ္ေတာ္မပြားခင္မွာသာ ျမန္မာလို သိထားရမွာမဟုတ္ပါဘူး၊ တကယ္ဂုဏ္ေတာ္ပြားေနတဲ့ အခ်ိန္မွာလည္း ျမန္မာလို ပြားရမွာပါ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတြအတြက္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ကို ျမန္မာလိုပြားတာ အေကာင္းဆံုးပါပဲ။ ပါဠိပါမွ အားရတယ္ဆိုရင္လည္း ပါဠိ-ျမန္မာ တြဲဖတ္ျပီး ပြားႏိုင္ပါတယ္။ ပါဠိသက္သက္ရြတ္ပြားေနတာထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုထိေရာက္ပါတယ္။ လူၾကိဳက္မ်ားစကားနဲ႔ ေျပာရရင္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုအစြမ္းထက္ပါတယ္။ အဆေပါင္းမ်ားစြာ ပိုတန္ခိုးၾကီးပါတယ္။
ပါဠိသက္သက္ ရြတ္ေနတာထက္ ပါဠိ-ျမန္မာ တြဲပြားတာ၊ သို႔မဟုတ္ ျမန္မာလိုသက္သက္ ပြားတာက အေခါက္ေရ အပတ္ေရေတာ့ နည္းသြားႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တစ္က်ပ္တန္ အရြက္တစ္ရာထက္ တစ္ေထာင္တန္ တစ္ရြက္က ပိုတန္ဖိုးၾကီးတာမို႔ အေခါက္ေရ၊ အပတ္ေရဆိုတဲ့ အေရအတြက္ကို အဓိကမထားဘဲ တစ္ခါက္ဆို တစ္ေခါက္ အရည္အေသြး ျပည့္၀ဖို႔ကိုပဲ ဦးစားေပး ေစခ်င္ပါတယ္။
ျမန္မာလို ဆက္တိုက္ပြားေနမွ အဓိပၸာယ္ ဆက္တိုက္သိျပီး ဘုရားကို ၾကည္ညိဳတဲ့စိတ္ေတြလည္း ဆက္တိုက္ ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ ဓာတ္သတိၱေတြလည္း ႏွလံုးသားမွာ ဆက္တိုက္ကူးစက္လာပါတယ္။
ျမန္မာလို အဓိပၸာယ္ သိမေနဘဲနဲ႔ ျမန္မာတစ္ေယာက္ရဲ႕ ႏွလံုးသားမွာ ဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ ဓာတ္သတိၱေတြ ကူးစက္လာဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ျဖစ္ခဲ့ရင္ေတာင္မွ နည္နည္းပါးပါး လ်ားလ်ားလွပ္လွပ္ မဆိုစေလာက္ေလးပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ပါဠိသက္သက္ ရြက္ပြားေနတဲ့အတြက္ ကုသိုလ္ေတာ့ ရခ်င္ရမွာေပါ့ ။ ဓာတ္ကူးစက္ဖို႔ေတာ့ သိပ္မလြယ္ပါဘူး။
မီးအားျပည့္မွ မိတၱဴအရည္အေသြားေကာင္းသလို သတိ၀ီရိယ အားေကာင္းမွလည္း ဓာတ္ကူးစက္မႈ အရည္အေသြး ျပည့္၀ႏိုင္ပါတယ္။ ဘုရားေရွ႕ေရာက္မွ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ သြားရင္းလာရင္း၊ လုပ္ရင္းကိုင္ရင္း၊ စားရင္းေသာက္ရင္း၊ ေလွ်ာ္ရင္းဖြပ္ရင္းနဲ႔ အျမဲမျပတ္ မၾကာမၾကာ ပြားမ်ားသြားမယ္ဆိုရင္ သတိ၀ီရိယမီးအား ေကာင္းတဲ့အတြက္ ဘုရားမွာရွိတဲ့ ဓာတ္ေကာင္းဓာတ္ျမတ္ေတြ ကူးစက္ခ်င္တိုင္း ကူးစက္ျပီး ကိုယ့္စိတ္၊ ကိုယ္ႏွလံုးသားဟာလည္း အေကာင္းဆံုး၊ အျမတ္ဆံုး ျဖစ္ေနေတာ့မွာပါပဲ။
မိတၱဴစာရြက္အရည္အေသြးေကာင္းမွ မိတၱဴပံုရိပ္ပိုထင္းရွားသလို စိတ္အခံ ျဖဴေဖြးသန္႔စင္မွ ဓာတ္ကူးစက္မႈ ပိုထင္းရွားႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္အခံ ျဖဴေဖြးသန္႔စင္ဖို႔အတြက္ စိတ္ေကာင္း ႏွလံုးေကာင္းလည္းေမြး၊ ေလ၀င္တိုင္း၊ ေလထြက္တိုင္း ႏွာသီး၀မွာ ေလထိသြားတဲ့ သေဘာကိုလည္း မၾကာခဏ သတိကပ္ ႐ႈမွတ္ျပီး ကုိယ့္စိတ္ကိုယ္ ဖြပ္ေလွ်ာ္ေပးသင့္ပါတယ္။
စနစ္တက် ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းေၾကာင့္ ဘုရားမွာရွိတဲ့ ဓာတ္ေကာင္းဓာတ္ျမတ္ေတြ ကူးစက္ျပီး စိတ္ေကာင္းစိတ္ျမတ္ပိုင္ဆိုင္သူ လူေကာင္းလူျမတ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
မေကာင္းမႈအကုသုိလ္ေတြ ေရွာင္ၾကဥ္ျဖစ္ျပီး ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ တစ္ေန႔တျခား တိုးပြားလာႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ဓာတ္ခုိင္မာ ရင့္က်က္ျပီး အသိဥာဏ္ တိုးတက္ျမင့္မားလာႏိုင္ပါတယ္။ ေကာင္းျမတ္တဲ့ ကံေဟာင္း၊ ကံသစ္ေတြ လမ္းပြင့္ျပီး စည္းစိမ္ အေထြေထြ၊ က်က္သေရအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ျပည့္စံုႏိုင္ပါတယ္။ ကံအရွိနဲ႔ ထိုက္တန္စြာ လိုတိုင္းရ၊ တတိုင္းျပီးႏိုင္ပါတယ္။
အနာဂတ္ သံသရာမွာလည္း ထူးျခားဆန္းၾကယ္ အံ့ၾသဖြယ္ေကာင္းတဲ့ အက်ိဳးတရားေတြ အလွ်ံပယ္ ရရွိႏိုင္ပါတယ္။ ေနာက္ဆံုးမွာ မဂ္ေပါက္ဖိုလ္၀င္ နိဗၺာန္ျမင္ျပီး သံသရာဇာတ္သိမ္း ဒုကၡျငိမ္းႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ့္စိတ္မွာ ေသာကတစ္ခုခု ျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ ဘယ္လိုပြားရမလဲ စဥ္းစားမေနပါနဲ႔။ ‘ေသာကခပ္သိမ္း ျငိမ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’လို႔သာ ထပ္တလဲလဲ ပြားလိုက္ပါ။
ႏွလံုးသားထဲက ေသာက မီးေတာက္ေတြ ခ်က္ခ်င္း သို႔မဟုတ္ တျဖည္းျဖည္း ျငိမ္းသြားပါလိမ့္မယ္။
‘ကိုယ္ေတာ္တိုင္သာ ေသာကျငိမ္းတာ မဟုတ္ဘူး သတၱ၀ါေတြကိုလည္း ျငိမ္းေအာင္ လုပ္ေပးတယ္၊ သတၱ၀ါ ေ၀ေနယ်ေတြရဲ႕ ေသာကဆူးေျငာင့္ကို ပယ္ႏုတ္ေပးေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား၊
ေသာက ျငိမ္းေအးေၾကာင္း တရားေကာင္းမ်ားကိုေဟာၾကားေတာ္မူေတာ ျမတ္စြာဘုရား’ လို႔ပါ ဆက္ပြားႏိုင္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ စိတ္ထဲက ေသာကမီးေတြ ျငိမ္းေအးသြားတဲ့အျပင္ ဘုရားရွင္ကို ၾကည္ညိဳျမတ္ႏိုးတဲ့ စိတ္ေတြလည္း အေလးနက္ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။
သူတစ္ပါးတို႔ရဲ႕ ေသာကကို ပယ္ေဖ်ာက္ေပးခ်င္တဲ့ ေမတၱာက႐ုဏာတရားေတြလည္း တိုးပြားလာပါတယ္။
ဒီလိုဆိုရင္ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာဟာ အႏၱရာယ္ကင္း၊ လာတ္ရႊင္ဖို႔၊ စီးပြားတတ္၊ ရာထူးတိုးဖို႔၊ အၾကံေအာင္ျမင္၊ လိုအင္ျပည့္၀ဖို႔ မဟုတ္ဖူးဆိုတာ သေဘာေပါက္ေလာက္ပါျပီ။ ကိုယ့္စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကုိယ့္လုပ္ရပ္ကို အေကာင္းဆံုး၊ အျမတ္ဆံုးျဖစ္ေအာင္ ျပဳျပင္ဖန္တီး တည္ေဆာက္ဖို႔ ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာပါ။
စိတ္ဓာတ္နဲ႔ လုပ္ရပ္ ေကာင္းျမတ္ျခင္းဆိုတဲ့ ပင္မအက်ိဳးရေနမွေတာ့ အႏၱရာယ္ကင္း၊ လာတ္ရႊင္ စတဲ့ ေဘးထြက္အက်ိဳးေတြကို တမင္ ေတာင့္တေနစရာမလိုေတာ့ပါဘူး။ မလိုခ်င္အဆံုး ရမွာပါ။ တကယ္ေတာ့ အဲဒီေဘးထြက္အက်ိဳးေတြက ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းရဲ႔ ဘာမွ မေျပာပေလာက္တဲ့ မလြမ္းေလာက္စရာ ပါမႊားအက်ိဳးေတြပါပဲ။
ဂုဏ္ေတာ္ပြားျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ႏွစ္သက္၀မ္းေျမာက္မႈ၊ ျငိမ္းေအးၾကည္လင္မႈေတြကို သတိပ႒ာန္နည္းအတိုင္း ‘၀မ္းေျမာက္တယ္၊’ ‘ျငိမ္းေအးတယ္၊’ . . . စသည္အားျဖင့္ ျဖစ္ပ်က္ျမင္တဲ့အထိ ၀ိပႆနာဆက္႐ႈႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ျဖစ္ပ်က္ဥာဏ္ အထြက္အထိပ္ေရာက္သြားတဲ့အခါ မျဖစ္မပ်က္ဥာဏ္ ဘြားခနဲ ေပၚလာႏိုင္ပါတယ္။ မျဖစ္မပ်က္က နိဗၺာန္၊ မျဖစ္ မပ်က္ဥာဏ္(မျဖစ္မပ်က္ျမင္တဲ့ဥာဏ္)က မဂ္ဥာဏ္ပါ။
ဂုဏ္ေတာ္ကို ပင္တိုင္ထားျပီး ပြားရင္လည္း နိဗၺာန္ေရာက္ႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုလိုပါတယ္။
ျမတ္စြာဘုရားရွင္လက္ထက္တုန္းက ခုနစ္ႏွစ္သား ကေလးငယ္တစ္ဦး ဂုဏ္ေတာ္ပြားရင္းနဲ႔ ရဟႏၲာျဖစ္ခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဂုဏ္ေတာ္ပြားလိုက္၊ ျဖစ္လာတဲ့ ပီတိနဲ႔တကြ ႐ုပ္နာမ္ေတြကို ၀ိပႆနာ႐ႈလိုက္၊ ဂုဏ္တာ္တစ္လွည့္၊ ၀ိပႆနာတစ္လွည့္ ပြား႐ႈလိုက္တာ တစ္ထိုင္တည္းနဲ႔ ရဟႏၱာ ျဖစ္သြားခဲ့ပါတယ္။ လူ၀တ္နဲ႔ ခုနစ္နွစ္အရြယ္မွာ ရဟႏၲာျဖစ္ျပီးမွ ရဟန္းဘ၀ ကူးေျပာင္းလိုက္တာပါ။
ပါ႒ိလို ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာထက္ ျမန္လာလို ဂုဏ္ေတာ္ပြားတာက ဂုဏ္ေတာ္ရဲ႕ဓာတ္သတိၱေတြ ႏွလံုးသားထဲ ပိုျပီး စိမ့္၀င္ပ်ံ႕ႏွ႔ံ ကူးစက္စြဲထင္တယ္ ဆိုတာကို လက္ေတြ႔စမ္းသပ္ၾကည့္ႏိုင္ဖို႔အတြက္ ဘုရားရွင္ရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္တခ်ိဳ႕ကို ျမန္မာလို လက္ဆင့္ကမ္းလိုက္ပါတယ္။
‘စြဲလမ္းျခင္း ကင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘ေဒါသအမ်က္ ကင္းစင္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘ေမတၱာတရား ၾကီးမားေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘သိစရာအားလံုး သိေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘မွန္ကန္၍ အက်ိဳးရွိေသာ စကားကိုသာ ဆိုေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘အျမဲတမ္း စိတ္ေအးခ်မ္းေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
‘အေႏွာင္အဖြဲ႔အားလံုးမွ လြတ္ေျမာက္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား’
ဘုရားဂုဏ္ေတာ္ပြားတယ္ဆိုတာ . . . ဘုရားအေၾကာင္း စဥ္းစားတာပါပဲ။ ကိုယ္သိထားသလို ႐ိုး႐ိုးရွင္းရွင္း စဥ္းစားရင္ ဘုရားကိုလည္း ပိုၾကည္ညိဳ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္လည္း ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲျပီးသား ျဖစ္သြားပါတယ္။
အရွင္ဆႏၵာဒိက
