佛法與佛法學堂

佛法與佛法學堂

根源
佛學教育是佛法永續流傳於世，不可或缺的根源。為什麼呢？佛教僧侶們傳授佛陀教條的地方是從偏遠地區的鄉村開始。現代鄉村地方的寺院已經沒有學生和 出家人（比丘／沙彌）了。有些村莊或許會有但是少數。如果沒有寺院存在，這些村莊地方就沒有長期出家的出家人。假如沒有出家人就不會再有僧侶們。如果沒有 僧侶們，佛陀的教導就無法流傳下去了。到了那時候佛教就會從世界上消失。因此，要讓佛法教育永世流傳必需在這些佛法根源地“鄉村”開設『佛法學堂』是目前 非常重要的首要任務工作。

時代的變遷
民主主義悄悄流傳到母國『緬甸』。在民主體制的背後跟隨著外國商人的湧入，接著這些外商帶入與母國不同的風俗、傳統文化及信仰。接著會有不同宗教團 體的傳教士等等的滲透。在這個時候對自己宗教不完全了解或不愛惜自己傳統文化的人就會成為這些宗教團體的標靶。這些信徒就很容易被外來宗教不需要特地說服 就成為異教徒。這對緬甸佛國的宗教造成威脅。

重要職責的人
因此，要如何保護自己的宗教？那些人有責任來保護呢？
有三種人士：

1. 宗教領導人“僧侶、法師們”
2. 應供僧侶法師們的“國家領導人及人民”
3. 未來的主人翁“小孩”

經典開示
讓我們來看看『第一次結集(註1)』前 摩詞迦葉 尊者(Ashin Mahakassapa)所開示的經典語錄。

摩詞迦葉 尊者：『比丘們，我們必需在歪法尚未滲透萌芽前、正法尚未消失前。有違反戒律的法尚未萌芽前、佛陀所教導的戒律尚未消失前。不守戒律的人們尚未有力量前、遵守戒律的人們尚有力量前，為佛陀所留下的正法及戒律我們共同來結集。』

就如同尊者開示，在母國也需要像 摩詞迦葉尊者一樣該為佛教做點事。這裡所說的並不是結集而是該為新生代的孩子教導佛陀所留下來的正法及戒律。事實上現在也已經開始在進行了。

位於曼德勒(瓦城),集斌稈村,東達鎮所開設的Golden Land Dhamma School也包含在內。像Golden Land Dhamma School一樣所有村都出現佛法學堂的話，未來的世代也一樣會是像『結集』。這不正就是新世代年輕人心中已經烙印了『佛法』? 也就是新世代年輕人心中已經建築了『佛』?為有這樣才能保護外來風俗、傳統文化及信仰的入侵。

佛法帶入家庭
因此，借由摩詞迦葉 尊者的開示想建議，在母國，其他宗教信仰尚未有力量前，佛陀教導的正法尚有力前，我們應該為未來新生代小孩宣揚學習正確佛法，幫助開設佛法學堂盡一份力量。

佛友們，為佛法永垂不朽，各盡所能來隨喜功德支持開設『佛法學堂Dhamma School』。也鼓勵自己的小孩多參與各類佛學教育的活動來增長智慧。這將會是佛陀所教導的『正法』永續留存於世的最佳方法。也就是佛法教育從『家』開始。

註1
第一次結集: 公元前約387年,佛陀滅後二個月,摩詞迦葉 尊者 號召『第一次結集』,僧團在佛滅當年三個月的雨安居期間,將佛陀所說的『法』與『律』予以結集,並傳誦於後世,確立了佛教傳承於後世的重要基礎。『結集』 是以僧眾集體『會誦』的方式,將『法』與『律』的內容及文句予以確定下來,並傳於後世。

ဘုရားသာသနာႏွင့္ ဓမၼစကူး

ေရေသာက္ျမစ္။ ။
ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု ျဖစ္ပါ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ သယ္ေဆာင္လာၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔ စတင္ရာ အရပ္ေဒသသည္ ေက်းလတ္ေတာရြာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ယခုေခတ္အခါတြင္ ေက်းလတ္ေတာရြာမ်ားတြင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းမ်ားဝယ္ ေက်ာင္းသား ကိုရင္မ်ား မရွိၾကေတာ့။ တခ်ိဳ႕ရြာတြင္ ရွိကားရွိပါ၏။ အနည္းစု မွ်သာတည္း။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း မရွိေတာ့လွ်င္ အျမဲဝတ္မည့္ ကိုရင္သာမေဏဟူသည္ မရွိႏိုင္ေတာ့၊ ကိုရင္ သာမေဏတို႔ မရွိေတာ့လွ်င္ ရဟန္းသံဃာတို႔လည္း ရွိလာေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ မရွိေတာ့လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ သယ္ေဆာင္မည့္သူ မရွိေတာ့။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္သည္ ဧကန္မုခ် ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္၍ သာသနာ၏ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ေသာ ေက်းလတ္ေဒသ ကေလးသူငယ္ လူရြယ္မ်ားကို ဘာသာေရး အသိပညာေပးေသာ ဓမၼစကူး သင္တန္းသည္ သာသနာေတာ္၏ ေရေသာက္ျမစ္သဖြယ္ အေရးၾကီးဆံုး ပဓါနအလုပ္ ျဖစ္ပါသည္။

ေခတ္စနစ္အရ လိုအပ္ခ်က္။ ။
အမိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခု စီဝင္ေနေလၿပီ။ ဒီမိုကေရစီ၏ ေနာက္တြင္ ျပည္ပမွ(Merchant) ေခၚေသာ ကုန္သည္မ်ား ဝင္္ေရာက္လာေပေတာ့မည္။ သူတို႔ႏွင့္ အတူ အမိေျမႏွင့္ မတူျခားနားေသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား၊ အက်င့္စရုိက္မ်ား ပါလာ ေတာ့မည္။ တစ္ပါတည္းဆိုသလို (Missionary)ဆိုေသာ သာသနာျပဳအဖြဲ႕မ်ားလည္း ဝင္ေရာက္ လာေပဦးမည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိဘာသာကို ထဲထဲဝင္ဝင္မသိသူမ်ား၊ မိမိရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈကို မခ်စ္ျမတ္ႏိုး တတ္ၾကသူမ်ားမွာ သူတို႔၏ပစ္မွတ္ျဖစ္ေတာ့မည္။ အလြယ္တကူပင္ သူတို႔မဲဆြယ္ ေခၚေဆာင္ရာ ဘာသာျခားေနာက္သို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါၾကလိမ့္မည္။

အဓိက တဝန္ရွိသူမ်ား။ ။

သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကိုမည္သို႔မည္ပံု ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကမည္နည္း…။ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္တို႔မွာ တာဝန္ရွိပါသနည္း..။ အဓိက တာဝန္ရွိသူ သံုးဦးရွိပါ၏။
၁။ သာသနာျပဳေခါင္းေဆာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား။
၂။ သာသနာေတာ္အား ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ျဖင့္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေနေသာ မင္းႏွင့္ျပည္သူမ်ား။
၃။ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ျဖစ္ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

 ဂႏၳဝင္ၾသဝါဒ။ ။

ပထမသဂၤါယနာတင္ပြဲမတုိင္မီ အရွင္မဟာကႆပ မဟာေထရ္ျမတ္မိန္႕ဆိုခဲ့ေသာ ဂႏၳဝင္ၾသဝါဒကို ၾကည့္ၾကပါစို႔။

မယံ အာဝုေသာ ဓမၼဥၥ ဝိနယဥၥ သဂၤါယမ။ ပုေရ အဓေမၼာ ဒိဗၺတိ ၊ ပဋိဗာဟိယ်တိ။ ပုေရ အဝိနေယာ ဒိဗၺတိ၊ ဝိနေယာ ပဋိဗာဟိယ်တိ။ ပုေရ အဓမၼဝါဒိေနာ ဗလဝေႏၱာ ေဟာႏၱိ ဓမၼဝါဒိေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ။ ပုေရ အဝိနယဝါဒိေနာ ဗလဝေႏၱာ ေဟာႏၱိ ဝိနယဝါဒိေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ။

“ငါ့ရွင္တို႔…ငါတို႔သည္ မသူေတာ္တရား မထြန္းကားမီ၊ သူေတာ္ေကာင္းတရား မကြယ္ပမီ၊ ဝိနည္း မဟုတ္ေသာတရား မထြန္းကားမီ၊ ဝိနည္းတရား မကြယ္ပမီ၊ အဓမၼဝါဒီတို႔ အားမရွိမီ၊ ဓမၼဝါဒီပုဂၢဳိလ္တို႔ အားမနည္းမီ၊ အဝိနယဝါဒီတို႔ အားမရွိမီ၊ ဝိနယဝါဒီပုဂၢိဳလ္တို႔ အားမနည္းမီ၊ ဓမၼႏွင့္ ဝိနယကို သဂၤါယနာ (စုေပါင္းရြက္ဆို) တင္ၾကကုန္စို႔”…..ဟူေသာၾသဝါဒပင္ ျဖစ္ပါသည္။

ဤၾသဝါဒနည္းအတူ အမိေျမ၌လည္း အရွင္မဟာကႆပ၏ ၾသဝါဒေတာ္ကဲ့သို႔ လုပ္သင့္ေပသည္။ သဂၤါယနာတင္ရန္ မဟုတ္ပါ။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ျမတ္၏ ၾသဝါဒ နည္းတူ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္လူရြယ္တို႔အား ဓမၼစကူးသင္ၾကားေရးပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ယခုလည္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါသည္။

ထိုအထဲတြင္ မႏၱေလးတိုင္း၊ ေတာင္သာျမိဳ႕နယ္၊ ဇီပင္ကန္ရြာ၊ ေရႊကန္ေျမ ဓမၼစကူးေက်ာင္း သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ေရႊကန္ေျမ ဓမၼစကူးေက်ာင္းကဲ့သုိ႔ ေက်းလတ္ ေတာရြာတိုင္းတြင္ ဓမၼစကူးသင္တန္းမ်ား ေပၚေပါက္လာေစရန္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကမည္ဆိုပါက မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္တို႕ႏွင့္ သဂၤါယနာတင္သကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား။ မ်ဳိးဆက္သစ္　လူငယ္တို႔ရင္ထဲဝယ္ ဘာသာတံဆိပ္ ခပ္ႏွိပ္ေပးျခင္းပင္ မဟုတ္ပါေလာ။　 ေႏွာင္းေခတ္ လူငယ္တို႔၏ ႏွလံုးသားထဲဝယ္　ဘုရားတည္ေပးျခင္းပင္　မဟုတ္ပါလား။ သို႔မွသာလွ်င္ အျခားေသာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘသာသာျခား ဓေလ့ထံုးစံတို႔၏ အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။

အိမ္တြင္း သာသနာျပဳၾကစို႔။ ။

ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္၏ ၾသဝါဒကို နမူနာယူျပီး အႀကံျပဳခ်င္မိသည္။ အမိေျမ၌ ဘာသာျခား အယူဝါဒမ်ား အားမေကာင္းမီ၊ ဘာသာျခားတို႔ အားမရွိမီ၊ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ အင္အား မယုတ္ေလာ့မီ၊ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ တရားေတာ္ျမတ္မ်ားကို မ်ုဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ ေမာင္မယ္တို႔လက္ထဲသို႔ ၊ႏွလံုးသားထဲသို႔ အခ်ိန္မီ ထည့္ေပးႏိုင္ရန္ ဓမၼစကူးသင္တန္းေက်ာင္းမ်ား အျမန္ဆံုးေပၚထြက္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းသင့္ၾကသည္ဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။

အို…ဗုဒၶဘာသာဝင္အေပါင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု ျဖစ္ေသာ ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းမ်ားကို တတ္အားသမွ် အားေပးၾက ပါကုန္ေလာ့။ ဘာသာ သာသနာမ်က္လံုးကို ဖြင့္ေပးမည့္ေနရာ ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းမ်ားသို႔ မိမိတို႔၏ သား သမီး တူသား ေမာင္မယ္ ကေလးငယ္မ်ားကို တတ္ေရာက္ရန္ တိုက္တြန္းေဆာ္ၾသ ႏိႈးေဆာ္ေပးၾကပါကုန္ေလာ့။ ဤသည္ပင္လွ်င္ မိမိတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီး မေပ်ာက္ကြယ္ရန္၊ အရွည္တည္တံ့ ခိုင္ျမဲရန္၊ တိုးတတ္ ျပန္႔ပြါးရန္ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ သာသနာျပဳဳျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အိမ္တြင္း သာသနာ ျပဳဳျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အရွင္ဥကၠံသ
သာသနတကၠသီလ မဟာဓမၼာစရိယ M.A. (Buddhism)