ဓမၼတာဝန္
အပိုင္း
(၁)
တခ်ိဳ႕က ေျပာေလ့ရိွၾကတယ္၊ ျမန္မာနိုင္ငံမွာရိွတဲ့ ဗုဒၶသာသနာကလည္း မသန္႔စင္ဘူးလို႔ ဒီလိုေျပာတယ္၊ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ အဆံုးအမေတြလည္း မသန္႔စင္ဘူး၊ ေထရဝါဒ မပီျပင္ဘူးလို႔ တခ်ိဳ႕သမိုင္း ဆရာေတြက ဒီလိုဆိုခ်င္ၾကတယ္၊ ဘာၾကည့္ေျပာတာလဲဆိုရင္ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားေပၚမွာ ရိွတဲ့ နတ္ရုပ္ေတြ ဓာတ္ခန္းေတြတို႔ ဘိုးေတာ္ေတြတို႔ ဆိုတာေတြ ကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေထရဝါဒ မွာလည္းပဲ အယူအဆေတြေရာေနတယ္လို ့ဒီလိုသတ္မွတ္ၿပီးေျပာဆိုတယ္။ ဒါဟာ ေသေသခ်ာခ်ာ မစဥ္းစားၾကည့္လို ့ေျပာမိတာသာ ျဖစ္တယ္၊ ကိုးကြယ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ ေတြအေနနဲ ့ေရာတာကသဘာဝပဲ၊ ဓမၼ အေနနဲ႔ အဲဒီလို ေရာေထြးေနတာေတာ့ လံုးဝမရိွဘူး၊ ေထရဝါဒ စစ္စစ္ လံုးဝသန္ ့ ရွင္းစင္ၾကယ္တယ္၊
ေထရဝါဒကို
ကိုးကြယ္တယ္ဆိုတဲ့ ပုဂိၢဳလ္ေတြကေတာ့ ေရာေကာင္းေရာလိမ့္မယ္၊ ဒါက ဓမၼမွာ ေရာတာ မဟုတ္ဘူး၊
ပုဂိၢဳလ္က ေရာတာ၊ ပုဂိၢဳလ္ဆိုတာ tradition ကို စြန္႔ခဲတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ဗုဒၶသာသနာမေရာက္ခင္က
နတ္ကိုးကြယ္တဲ့ ဝါဒမ်ိဳး လက္ခံျပီးေနခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာကေန ဗုဒၶသာသနာေတာ္ ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ
ျမတ္စြာဘုရားရဲ ့အဆံုးအမေတြ ရင္ထဲနွလံုးထဲ ေရာက္လာလို႔ အမွန္သိလာျပီး ဗုဒၶသာသနာေတာ္ကို
ျမတ္ျမတ္နိုးနိုးနဲ႔ ကိုးကြယ္လာခဲ့ၾကတယ္၊ အဲဒီကိုးကြယ္လာတဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြမွာ အခ်ိဳ႕က
ေရွးရိုးစြဲအေတြးေတြ ေခါင္းထဲမွာ မေပ်ာက္ေသးသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျမတ္ဗုဒၶရဲ့အဆံုးအမေတြအျပင္
တျခားဟာေတြကို မွန္တယ္ထင္ျပီး လက္ခံ ေနၾကတယ္၊ အယူစြဲေတြ ရိွေနတတ္တာကေတာ့ ဒါ ေလာကရဲ့သဘာဝပဲ။
သို႔ေသာ္
ျမန္မာနိုင္ငံေရာက္လာတဲ့ပိ႗ကသံုးသြယ္ နိကာယ္ငါးျဖာ၊ ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း(၈၄၀၀၀) ဆိုတာ ဒီထဲမွာ
မည္သည့္ဝါဒမွ ေရာေနွာေနတာ မရိွဘူး၊ ဒါေတာင္မွ တခ်ိဳ႕က ပိ႗ကထဲမွာ ဟိႏၵဴဝါဒ ေတြ ေရာေနတယ္လို႔ေရးတယ္၊
ဘယ္မွာေရာတာတုန္းလို႔ေမးေတာ့ သူတို႔ေထာက္ျပတဲ့အရာေတြက လံုးဝ ရယ္စရာေတြသာျဖစ္တယ္။
ဆိုပါစ႔ို
ရယ္စရာတစ္ခုက ဘာလဲဆိုတာ သူတို႔ေျပာမယ္ဆိုရင္ ဗုဒၶဝါဒထဲမွာ မိစၧာဝါဒေတြ ေရာေနတယ္ ဆိုတာက
ဒိ႒ိသံယုတ္တို႔၊ ျဗဟၼဇာလသုတ္တို႔၊ ဒါက ဒိ႒ိအေၾကာင္းေတြကို ေဟာေျပာတဲ့ ဟာသာျဖစ္တယ္၊
အဲတာေတြပါရိွလို႔ေရာတယ္လိုံေျပာေနတာကေတာ့ ရယ္စရာ သက္သက္ပဲလို႔ေျပာရမယ္၊ မမွန္တာကို
မမွန္ဘူးလို ့တင္ျပျခင္းအားျဖင့္ ဒီတရာဟာ မမွန္မကန္ ျဖစ္သြားတာ မဟုတ္ဘူး၊ မွန္ကန္မႈကို
အေလးထားျပီး အမွားကိုလည္း အမွားလို႔ျမင္တတ္ ရွင္းျပတတ္တာသာ ျဖစ္တယ္။
နႏၵကေပတဝတၳဳဆိုတာကို
ေထာက္ထားျပီး (၃၁)ဘံုကို ဗုဒၶလက္မခံဘူးဆိုျပီးေတာ ့ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ထုတ္တဲ့ စာအုပ္တစ္အုပ္မွာ
ေရးတယ္၊ မမွန္ကန္တဲ့သာဓကေတြ ကိုးကားတယ္၊ တစ္ကယ္ က်မ္းဂန္ကို ေလလာၾကည့္မယ္ဆိုရင္ နႏၵက
ဆိုတဲ့ျပိတၲာၾကီးဟာ သူကိုယ္တိုင္ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြကို ယူခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ဒီလို
မွားယြင္းတဲ့ဝါဒ လက္ခံ က်င့္သံုးသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ ျပိတၲာဘဝ ေရာက္ရပါတယ္လို႔့ေျပာတာ၊
အဲဒါစာေပထဲ မွတ္တမ္းတင္ထားတာ ေတြကို ၾကည့္ျပီး ဗုဒၶဝါဒထဲမွာ ဟိႏၵဴဝါဒေတြ ေရာေနတယ္လို႔ဆိုတာက
အလြန္ရယ္စရာ ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခုသာျဖစ္တယ္။
အပိုင္း (၂ )
ရံဖန္ရံခါ တစ္ခ်ိဳ ့နုိင္ငံျခားသားေတြက ဆိုပါစို ့- ျမင့္မိုရ္ေတာင္ အေၾကာင္း ေရးထားတဲ့စာေတြကို ၾကည့္ျပီးေတာ့ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ ဘယ္မွာလဲ ဆိုတာမ်ိဳးေတြ ေမးလာတတ္ၾကတယ္၊ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ ဘယ္မွာလဲလို ့ေမးလာရင္ ဗုဒၶသာသနာေတာ္မွာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ဟာ အဓိကမဟုတ္ဘူး၊ ဒါေတြက ေရွးေခတ္က ရိွတဲ့ အေနအထားေတြ၊ ျမတ္စြာဘုရားက ေလာကမွာ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေတာင္ တစ္ခုကို ေဟာၾကားျခင္းသာျဖစ္တယ္။
ဆိုပါစို ့- သုတၲနိပါတ္ပါဠိေတာ္ နာလကသုတ္ အဖြင့္ကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ လူ႔့ျပည္ဟာ ျမင့္မိုရ္ ေတာင္ခါးပန္းမွာ ရိွတယ္လို ့ေရးထားတယ္၊ တာဝတိ ံသာနတ္ျပည္က ျမင့္မိုရ္ေတာင္ထိပ္မွာ ရိွတယ္၊ အသူရာ နတ္ဘံုက ျမင့္မိုရ္ ေတာင္ေအာက္ေျခမွာ ရိွတယ္ဆိုတဲ့စကားကို ၾကည့္လိုက္ရင္ လူ႔့ျပည္ဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္ ခါးပန္းမွာ ရိွေနတယ္၊ ဒါၾကည့္လိုက္တာနဲ ့ျမင့္မိုရ္ေတာင္ ရွာေနစရာ လိုေသးလား၊
လူ႔ဘံုနဲ႔
ဆက္စပ္ေနျပီး အင္မတန္ၾကီးမားတဲ့ ကမ႓ာ ျဂိဳလ္ၾကီးတစ္ခုလံုးရဲ ့အျမင့္ဆံုးေနရာဟာ ျမင့္မိုရ္ေတာင္လို႔
ယူဆရင္ ယူဆနိုင္စရာရိွတယ္၊ သာမန္ပကတိျမင္ရတဲ့ ေတာင္မ်ိဳးလို လိုက္ရွာေနလို႔့ကေတာ့ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔့မွ
ေတြ႔မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒီျပႆနာက အေရးၾကီးတာ မဟုတ္ဘူး၊ ျမတ္စြာဘုရားရဲ ့အဆံုးအမထဲမွာ သစၥာေလးပါးတို
့မဂၢင္ရွစ္ပါးတို ့ဆိုတာေတြကသာ အလြန္အေရးပါတယ့္ တရားေတြျဖစ္တယ္၊ ဒါေတြနဲ ့ပက္သက္ျပီး
ေစာဒကတတ္နိုင္တာ ဘယ္သူမွမရိွဘူး၊
ေလာကလူသားေတြ အက်ိဳးျပဳဖို႔အတြက္ ျမတ္စြာဘုရားသခင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္က မဂၢင္ရွစ္ပါး ဆိုတဲ့ အနွစ္သာရရိွတဲ့ တရားကို ေဟာၾကားဆံုးမထားလို႔ မဂၢင္ရွစ္ပါးဆိုတဲ့ ဒီဓမၼဟာ ေလာကသားေတြ အတြက္ ကေန႔ လိုက္ရွာရင္ ကေန႔ အက်ိဳးရိွတယ္၊ ေလာကကို အက်ိဳးျပဳေနလို႔ ့မွန္ကန္တဲ့ အလင္းေရာင္ တစ္ခုကိုျမတ္စြာဘုရားရဲ ့ဓမၼေတြက ေပးအပ္ေနျခင္းျဖစ္တယ္၊
ရတာ
မရတာက ျမတ္စြာဘုရား တရားနဲ႔ မဆိုင္ဘူး၊ လုပ္သူပုဂိၢဳလ္ေတြနဲ႔သာ ဆိုင္တယ္၊ ဒါေၾကာင့္မို
့ဘုန္းၾကီးတို႔တေတြ ဓမၼတာဝန္ကို ထမ္းေဆာင္ၾကတဲ့အခါမွာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ တရားဓမၼကို အတိမ္းအေစာင္း
မရိွေအာင္ ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ဟာ ရဟန္းသံဃာေတြ အေလးေပးရမယ့္ တာဝန္တစ္ရပ္ျဖစ္တယ္၊
ဘယ္ဘာသာ ဘယ္ဝါဒမွာပဲ ၾကည့္ၾကည့္ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ အဆံုးအမတရားေတြေလာက္ တရားထုထည္ၾကီးမားတဲ့
အရာဆိုတာမရိွဘူး၊ ျမတ္စြာဘုရားေဟာေျပာထားတဲ့ တရားေတြဟာ ပိ႗က သံုးသြယ္ နိကာယ္ ငါးျဖာ
ဓမၼကၡႏၶာေပါင္း (၈၄၀၀၀)ထိ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အျပည့္အစံု ပံုနွိပ္ျပီးေတာ့ စာအုပ္စာတမ္းအေနနဲ
့လည္းရိွတယ္၊ သင္ၾကားပို ့ခ်ေနမႈ လည္းရိွတယ္၊ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ မသင္လို ့မသိတဲ့က်မ္းမ်ိဳး
အဓိပၸာယ္ မေဖာ္နိုင္တဲ့ က်မ္းမ်ိဳး ဆိုတာလည္းမရိွဘူး၊ ဒါ့ေၾကာင့္မို ့ျမန္မာနိုင္ငံရဲ့
ဓမၼတာဝန္ဟာ ေက်ပြန္တယ္လို ့ဒီလို ေျပာရမယ္။
အပိုင္း
(၃)
တခ်ိဳ ့ပုဂိၢဳလ္ေတြက သံဃာေတြထဲမွာ အျမင္မေတာ္တဲ့ပုဂိၢဳလ္ေတြကိုၾကည့္ျပီး အျပစ္ဆိုၾကတယ္၊ ေလာကမွာ အဆိုးနဲ ့အေကာင္းဆိုတာ ဒြန္တြဲေနတာျဖစ္တယ္၊ အဆိုးရိွရင္ အေကာင္းရိွမယ္၊ အနွစ္နဲ ့အကာဆိုတာလည္း ဒြန္တြဲေနတတ္တယ္၊ အဆိုးနဲ႔့အေကာင္း ခြဲျခား ျမင္တတ္ဖို႔ လိုအပ္တယ္၊ ေလာကသားေတြထဲမွာ အဆိုးဆိုတာ မည္သည့္ေနရာမွာမဆိုရိွတယ္၊အဆိုးရိွရင္ အေကာင္းလည္းရိွတယ္၊ အေကာင္းနဲ ့အဆိုးထဲမွာ အဆိုးေတြမ်ားမလာဖို ့ဘဲ အေရးၾကီးတယ္၊ အေကာင္းေတြ ဆက္လက္ေကာင္းျပီးေတာ့ အေကာင္းေတြမ်ားလာဖို႔့ပဲ လိုအပ္တယ္၊ ေလာက သဘာဝကိုက အဆိုးနဲ႔အေကာင္းမွာ အေကာင္းက အဆိုးကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ရာ ခက္တယ္၊ အဆိုးကသာ အေကာင္းကို ဆြဲေဆာင္သြားတတ္တယ္၊ေလာကရဲ ့သဘာဝပဲျဖစ္တယ္။
ဆိုပါစို႔-
သရက္သီး ၁၀-လံုးရိွတဲ့အထဲမယ္ တစ္လံုးကပုပ္ေနတယ္၊ က်န္တဲ့ ကိုးလံုးက ေကာင္းတယ္၊ တူတူထားလိုက္လို
့ရိွရင္ အပုပ္တစ္လံုးကို အေကာင္း ၉-လံုးက ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ေပးနိုင္ဘူး၊ အဲဒီအဆိုးတစ္လံုးရဲ
့ေနာက္ကိုပဲ အေကာင္းကိုးလံုးက လိုက္သြားျပီး အားလံုးက အပုပ္ျဖစ္သြားတယ္။အေကာင္းေတြ
မ်ားေနဖို ့ဆိုတာ ဟာ ဘယ္ေခတ္ ဘယ္ကာလကမွ ရိွနိုင္တာမဟုတ္ဘူး၊ အေကာင္းနဲ ့အဆိုးဆိုတာ
ေရာေနတာျဖစ္တယ္၊ အေကာင္းေတြကိုၾကည့္ျပီး ေကာင္းေအာင္ ေဆာင္ရြက္သြားဖို ့သာ အလြန္ အေရးၾကီးတယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္မို
့ဒီကေန ့သာသနာေတာ္မွာ ေနထိုင္ၾကတဲ့ရဟန္းသံဃာေတြအေနနဲ ့ ဓမၼတာဝန္ ထမ္းေဆာင္ၾကတဲ့ အခါမွာ
အေရးၾကီးတဲ့ ဓမၼတာဝန္ဆိုတာဘာလဲ သိဖို ့လိုအပ္တယ္။ ျမတ္စြာဘုရား ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ကိုယ္တိုင္
ေဟာၾကားခဲ့သည့္ သုတ္ ဝိနည္း အဘိဓမၼာဆိုတဲ့ ေဒသနာေတာ္ေတြဟာ မိမိတို႔ လက္ထဲမွာရိွေနတယ္၊
ဒီတရားေတြကို အာရံုစိုက္ျပီး သင္ယူျခင္း ပို႔ခ်ျခင္း၊ ေလ့လာျခင္းဆိုတာ အေရးတၾကီးလုပ္ရမယ့္
ကိစၥျဖစ္တယ္၊ အဲတာကို ဓမၼတာဝန္လို ့ ေျပာရတယ္။
ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ၾကီးေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ဓမၼတာဝန္ တရားေဒသနာမွ
