ရတနာဝါသေက်ာင္း ႏွစ္သစ္ကူး သၾကၤန္ပြဲေတာ္

ဘုရားသာသနာႏွင့္ ဓမၼစကူး

ဘုရားသာသနာႏွင့္ ဓမၼစကူး

ေရေသာက္ျမစ္။ ။

ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းသည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု ျဖစ္ပါ၏။ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ သယ္ေဆာင္လာၾကေသာ ရဟန္းေတာ္တို႔ စတင္ရာ အရပ္ေဒသသည္ ေက်းလတ္ေတာရြာမ်ား ျဖစ္ၾက၏။ ယခုေခတ္အခါတြင္ ေက်းလတ္ေတာရြာမ်ားတြင္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး ေက်ာင္းမ်ားဝယ္ ေက်ာင္းသား ကိုရင္မ်ား မရွိၾကေတာ့။ တခ်ိဳ႕ရြာတြင္ ရွိကားရွိပါ၏။ အနည္းစု မွ်သာတည္း။ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း မရွိေတာ့လွ်င္ အျမဲဝတ္မည့္ ကိုရင္သာမေဏဟူသည္ မရွိႏိုင္ေတာ့၊ ကိုရင္ သာမေဏတို႔ မရွိေတာ့လွ်င္ ရဟန္းသံဃာတို႔လည္း ရွိလာေတာ့မည္ မဟုတ္ေခ်။ ရဟန္းသံဃာေတာ္တို႔ မရွိေတာ့လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီးကို လက္ဆင့္ကမ္းကာ သယ္ေဆာင္မည့္သူ မရွိေတာ့။ ထိုသို႔ေသာ အခ်ိန္ေရာက္လွ်င္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္သည္ ဧကန္မုခ် ေပ်ာက္ကြယ္သြားေပေတာ့မည္။ သို႔ျဖစ္၍ သာသနာ၏ ေရေသာက္ျမစ္ျဖစ္ေသာ ေက်းလတ္ေဒသ ကေလးသူငယ္ လူရြယ္မ်ားကို ဘာသာေရး အသိပညာေပးေသာ ဓမၼစကူး သင္တန္းသည္ သာသနာေတာ္၏ ေရေသာက္ျမစ္သဖြယ္ အေရးၾကီးဆံုး ပဓါနအလုပ္ ျဖစ္ပါသည္။

ေခတ္စနစ္အရ လိုအပ္ခ်က္။ ။

အမိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ ဒီမိုကေရစီဆိုေသာ ေရစီးေၾကာင္းတစ္ခု စီဝင္ေနေလၿပီ။ ဒီမိုကေရစီ၏ ေနာက္တြင္ ျပည္ပမွ(Merchant) ေခၚေသာ ကုန္သည္မ်ား ဝင္္ေရာက္လာေပေတာ့မည္။ သူတို႔ႏွင့္ အတူ အမိေျမႏွင့္ မတူျခားနားေသာ ယဥ္ေက်းမႈ၊ ဓေလ့ထံုးစံမ်ား၊ အက်င့္စရုိက္မ်ား ပါလာ ေတာ့မည္။ တစ္ပါတည္းဆိုသလို (Missionary)ဆိုေသာ သာသနာျပဳအဖြဲ႕မ်ားလည္း ဝင္ေရာက္ လာေပဦးမည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မိမိဘာသာကို ထဲထဲဝင္ဝင္မသိသူမ်ား၊ မိမိရိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈကို မခ်စ္ျမတ္ႏိုး တတ္ၾကသူမ်ားမွာ သူတို႔၏ပစ္မွတ္ျဖစ္ေတာ့မည္။ အလြယ္တကူပင္ သူတို႔မဲဆြယ္ ေခၚေဆာင္ရာ ဘာသာျခားေနာက္သို႔ ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္ လိုက္ပါၾကလိမ့္မည္။

အဓိက တာဝန္ရွိသူမ်ား။ ။

      သို႔ျဖစ္၍ အမ်ဳိးဘာသာ သာသနာကိုမည္သို႔မည္ပံု ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ၾကမည္နည္း…။ မည္သည့္ ပုဂၢဳိလ္တို႔မွာ တာဝန္ရွိပါသနည္း..။ အဓိက တာဝန္ရွိသူ သံုးဦးရွိပါ၏။

၁။ သာသနာျပဳေခါင္းေဆာင္ ရဟန္းေတာ္မ်ား။

၂။ သာသနာေတာ္အား ပစၥည္းဝတၳဳတို႔ျဖင့္ လွဴဒါန္းေထာက္ပံ့ေနေသာ မင္းႏွင့္ျပည္သူမ်ား။

၃။ အနာဂတ္ မ်ဳိးဆက္သစ္ျဖစ္ေသာ ကေလးသူငယ္မ်ားပင္ျဖစ္ပါသည္။

ဂႏၳဝင္ ၾသဝါဒ။ ။

ပထမသဂၤါယနာတင္ပြဲမတုိင္မီ အရွင္မဟာကႆပ မဟာေထရ္ျမတ္မိန္႕ဆိုခဲ့ေသာ ဂႏၳဝင္ၾသဝါဒကို ၾကည့္ၾကပါစို႔။

မယံ အာဝုေသာ ဓမၼဥၥ ဝိနယဥၥ သဂၤါယမ။ ပုေရ အဓေမၼာ ဒိဗၺတိ ၊ ပဋိဗာဟိယ်တိ။ ပုေရ အဝိနေယာ ဒိဗၺတိ၊ ဝိနေယာ ပဋိဗာဟိယ်တိ။ ပုေရ အဓမၼဝါဒိေနာ ဗလဝေႏၱာ ေဟာႏၱိ ဓမၼဝါဒိေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ။ ပုေရ အဝိနယဝါဒိေနာ ဗလဝေႏၱာ ေဟာႏၱိ ဝိနယဝါဒိေနာ ဒုဗၺလာ ေဟာႏၱိ။ 

“ငါ့ရွင္တို႔…ငါတို႔သည္ မသူေတာ္တရား မထြန္းကားမီ၊ သူေတာ္ေကာင္းတရား မကြယ္ပမီ၊ ဝိနည္း မဟုတ္ေသာတရား မထြန္းကားမီ၊ ဝိနည္းတရား မကြယ္ပမီ၊ အဓမၼဝါဒီတို႔ အားမရွိမီ၊ ဓမၼဝါဒီပုဂၢဳိလ္တို႔ အားမနည္းမီ၊ အဝိနယဝါဒီတို႔ အားမရွိမီ၊ ဝိနယဝါဒီပုဂၢိဳလ္တို႔ အားမနည္းမီ၊ ဓမၼႏွင့္ ဝိနယကို သဂၤါယနာ (စုေပါင္းရြက္ဆို) တင္ၾကကုန္စို႔”…..ဟူေသာၾသဝါဒပင္ ျဖစ္ပါသည္။

      ဤၾသဝါဒနည္းအတူ အမိေျမ၌လည္း အရွင္မဟာကႆပ၏ ၾသဝါဒေတာ္ကဲ့သို႔ လုပ္သင့္ေပသည္။ သဂၤါယနာတင္ရန္ မဟုတ္ပါ။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ျမတ္၏ ၾသဝါဒ နည္းတူ မ်ိဳးဆက္သစ္ လူငယ္လူရြယ္တို႔အား ဓမၼစကူးသင္ၾကားေရးပင္ ျဖစ္ပါ၏။ ယခုလည္း လုပ္ေဆာင္ေနၾကပါသည္။

ထိုအထဲတြင္ မႏၱေလးတိုင္း၊ ေတာင္သာျမိဳ႕နယ္၊ ဇီပင္ကန္ရြာ၊ ေရႊကန္ေျမ ဓမၼစကူးေက်ာင္း သည္လည္း တစ္ခုအပါအဝင္ျဖစ္သည္။ ေရႊကန္ေျမ ဓမၼစကူးေက်ာင္းကဲ့သုိ႔ ေက်းလတ္ ေတာရြာတိုင္းတြင္ ဓမၼစကူးသင္တန္းမ်ား ေပၚေပါက္လာေစရန္ ႀကိဳးစား အားထုတ္ၾကမည္ဆိုပါက မ်ဳိးဆက္သစ္လူငယ္တို႕ႏွင့္ သဂၤါယနာတင္သကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္သည္မဟုတ္ပါလား။ မ်ဳိးဆက္သစ္ လူငယ္တို႔ရင္ထဲ၊ ႏွလံုးသားထဲဝယ္ ဘုရားတည္ေပးျခင္းပင္ မဟုတ္ပါလား။ သို႔မွသာလွ်င္ အျခားေသာယဥ္ေက်းမႈ၊ ဘသာသာျခား ဓေလ့ထံုးစံတို႔၏ အႏၱရာယ္မွ ကာကြယ္ရာ ေရာက္ေပလိမ့္မည္။

အိမ္တြင္းသာသနာ ျပဳၾကစို႔။ ။

ထို႔ေၾကာင့္ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္၏ ၾသဝါဒကို နမူနာယူျပီး အႀကံျပဳခ်င္မိသည္။ အမိေျမ၌ ဘာသာျခား အယူဝါဒမ်ား အားမေကာင္းမီ၊ ဘာသာျခားတို႔ အားမရွိမီ၊ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာ အင္အား မယုတ္ေလာ့မီ၊ စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶျမတ္စြာ၏ တရားေတာ္ျမတ္မ်ားကို မ်ုဳိးဆက္သစ္ လူငယ္ ေမာင္မယ္တို႔လက္ထဲသို႔ ၊ႏွလံုးသားထဲသို႔ အခ်ိန္မီ ထည့္ေပးႏိုင္ရန္ ဓမၼစကူးသင္တန္းေက်ာင္းမ်ား အျမန္ဆံုးေပၚထြက္ေအာင္ ဝိုင္းဝန္းႀကိဳးပမ္းသင့္ၾကသည္ဟူ၍ ျဖစ္ပါ၏။

အို…ဗုဒၶဘာသာဝင္အေပါင္းတို႔ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာအတြက္ မရွိမျဖစ္ ေရေသာက္ျမစ္တစ္ခု ျဖစ္ေသာ ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းမ်ားကို တတ္အားသမွ် အားေပးၾက ပါကုန္ေလာ့။ ဘာသာ သာသနာမ်က္လံုးကို ဖြင့္ေပးမည့္ေနရာ ဓမၼစကူးေခၚ ဘာသာေရး တရားသန္တန္းမ်ားသို႔ မိမိတို႔၏ သား သမီး တူသား ေမာင္မယ္ ကေလးငယ္မ်ားကို တတ္ေရာက္ရန္ တိုက္တြန္းေဆာ္ၾသ ႏိႈးေဆာ္ေပးၾကပါကုန္ေလာ့။ ဤသည္ပင္လွ်င္ မိမိတို႔သည္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ၾကီး မေပ်ာက္ကြယ္ရန္၊ အရွည္တည္တံ့ ခိုင္ျမဲရန္၊ တိုးတတ္ ျပန္႔ပြါးရန္ တစ္ပိုင္တစ္ႏိုင္ သာသနာျပဳျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ အိမ္တြင္ သာသနာ ျပဳျခင္းပင္ ျဖစ္ပါသည္။

အရွင္ဥကၠံသ 
သာသနတကၠသီလ မဟာဓမၼာစရိယ M.A. (Buddhism)