ေရးသူႏွင့္ ဖတ္သူတို႔၏ အကြာအေဝး (၁၁၅၂ _ ၁၃၇၂)
ဒီေလာက္ထိ ကပ္ထားတာေတာင္ ရင္ဘတ္ခ်င္းက
မနီးခ်င္ဘူး။ ေအာ္ အိပ္မက္ေတြလား..........။
အိပ္မက္ေတြ ရာသီတစ္ခုစာ ဆုပ္မိထားခ်ိန္
နာမည္မၾကားခင္ကတည္း ငါတို႔ စိတ္ခ်င္း နီးေနၾကတဲ့သူေတြပါ။ ဒီထက္လွပေအာင္ အေရာင္ေတြထပ္ခ်ယ္ဖို႔
မလိုေတာ့ဘူး။
ေခတ္တစ္ေခတ္မွာ ဘယ္သူ ဘာဆိုတာ တံခြန္လႊင့္စရာ
မလိုဘူး။ ေျပာရရင္ မီးေတာက္ခ်င္း မီးကူးစရာ မလိုဘူး။ မ်က္စိ နား ပညာထပ္တူက်ခဲ့ရင္ အားလုံးဟာ
အနီးဆုံးလား အေဝးဆုံးလား။ သတိတရားရွိတဲ့ ပညာတတ္ျခင္းဟာ ေအာက္ေျခမွတ္ခ်က္လိုမယ္မထင္ပါဘူး။
ပါးစပ္ရဲ႕အေျပာ ေျခေထာက္ရဲ႕အသြား နားရဲ႕အၾကား
မ်က္လုံးရဲ႕အျမင္ေတြနဲ႔ ေတြ႕ကရာ စာအုပ္ေတြ ဖတ္ခဲ့မိတယ္။ ဖတ္ၿပီးသားလည္း ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္မွန္းမသိေအာင္
ထပ္ဖတ္မိတယ္။ စာငတ္သူရဲ႕ ေတြ႕ၾကဳံရတဲ့ အေနအထားေတြပဲ ထင္ပါရဲ႕။ ဒီလိုနဲ႔ က်ေနာ္ စာငတ္ေနတဲ့
အငတ္ၾကားမွာ ေဌးလြင္(ဆားလင္းၾကီး)ေရးတဲ့ ၾကည့္ကန္ရွင္ၾကီး သူ႔ရြာ သူ႕ဘဝ သူ႔စာေပကို
ဖတ္လိုက္မိေလရဲ႕။ အဖတ္နဲ႔အငတ္ၾကား တပ္မက္ျခင္းဟာ ရုိးရုိးသားသားပါပဲ ဝိေရာဓိ မျဖစ္ခဲ့ေလဘူး။
စာအုပ္မွာပါတဲ့ စာေတြအားလုံးထက္ ႏွစ္သက္မိတာက
၁၁၅၂ခု၊ သီတင္းကြ်တ္လဆန္း၁၄ရက္ေန႔ မုံေရြး ဆရာေတာ္က ၾကည့္ကန္ရွင္ၾကီးထံသို႔ အေဝးေရာက္ေမတၱာစာနဲ႔
ပဥၥပညာသပုစၦာကိုပါ ပူးတြဲပို႔လိုက္တာပါ။
ဖတ္ၾကည့္ပါအုံး ေမတၱာစာက..................
အႏုမေတၱသု ဝေဇၨသု ဘယဒႆာဝီ..ဟူေသာပါဌ္ႏွင့္အညီ
ပကတိေသာ လူသာမညမတၱတို႔၏ မံသစကၡဳျဖင့္
ရႈ၍ျမင္ေကာင္းသည္မဟုတ္
ဆကာမာဝစရနတ္တို႔၏ ဒိဗၺစကၡဳျဖင့္သာ ရႈ၍
ျမင္စေကာင္းေသာ ပရမာျမဴႏု ေရလုံးစုမွ် ေလာက္ေသာ အကုသလ ပါပဓမၼတို႔ကို ပထဝီပံသု ေမရုအဏၰဝါ
စၾကဝဠာ ေတာင္ကဲ့သို႔ ထင္၍ လြင္ဗာဟိရ အပအစု ျပဳႏိုင္ေလ့ ယွိပါေစေတာ့ဟု ဆုျမတ္ပ႒နာ
မခ်ာမလပ္ ျပဳတတ္ေလ့ ယွိပါေသာ သလႅာဝတီ သီတာျမစ္ၾကီး၏ အေရွ႕မ်က္ႏွာ မုံေရြးရြာဇာတိ ပဝတၱိအခါ
ဆားလင္းၾကီးရြာက အရိယာဝံသ အာဒိစၥရံသီ ပီယဝါစာ ေမတၱာစကား ၾကားေရာက္လိုက္ပါသည္ သမၼာသမၺဳဒၶ
ဘုရားဆုကို ပန္ယူေတာ္မူေလ့ရွိေသာ နႏၵဓဇသူျမတ္။
ပုေဗၺဝ သႏၷိဝါေသန.....စေသာပါဌ္ႏွင့္အညီ
ေရွးေရွးေသာဘုရား သဗၺညဳတတို႔ထံ ဆုပန္ဆုယူ၍ အတူတကြ တိ ံသပါရမီကို စိတ္ညီစိတ္မွ် ျဖည့္ၾကဘူးသည္ႏွင့္
ေလ်ာ္ညီစြာ ယခုအခါ တခါတၾကိမ္မွ် ညီေတာ္မ်က္ႏွာျပင္ကို မျမင္မေတြ႕ရဘူးေသာ္လည္း ၁၁၄၈ခုႏွစ္တြင္
ညီေတာ္ျမတ္တို႔ ရပ္ၾကီးရြာေန ေမာင္ကလ်ာဏတို႔တြင္ ေမႊးလွစြာေသာသတင္းကို ေလညွင္းယူ၍ က်ဴလွာၾကိဳင္လွာ
သည္ျဖစ္၍ ေတြ႔ျမင္ခ်င္ေသာ ႏွလုံးႏႈိက္ ရစ္ထုံးမကြာ ေစတနာအလြန္ယွိပါ၍ ေရာက္လွာမည္ဟု
ၾကံပါသည္လည္း
“အစိႏၱိတမၸိ ဘဝတိ၊ စိႏၱိတမၸိ ဝိနႆတိ၊
န ဟိ စိႏၱာ မယာ ေဘာဂါ၊ ဣတၳိယာ ပုရိသႆဝါ”
ေဒသနာေတာ္ျမတ္ျပိဳင္၍ ဆိုင္မိသျမင့္
ၾကံတိုင္းလည္းမၿပီး
တီးတိုင္းလည္း မမည္ တည္တုိင္းလည္း မေန
ေစတိုင္းလည္း မေရာက္ ေပါက္တိုင္းလည္း
မရွင္
ရႊင္ၾကည္လ်က္ မလြမ္းသာ ၾကင္ပါလ်က္ မကြ်မ္းသာ
ျမင္ပါလ်က္ မစမ္းသာ ခင္ပါလ်က္ မဖမ္းသာ
မင္ပါလ်က္ မလွမ္းသာ ေမးခ်င္ပါ၏ မျမန္းသာ
ေပးခ်င္ပါ၏ မကမ္းသာ ေရာက္ခ်င္ပါ၏ မလာသာ
လာခ်င္ပါ၏ လမ္းမသာ လမ္းသာပါ၏ ခန္႔မသင့္
အခန္႔သင့္၏ အခြင့္မေလ်ာ္ ခြင့္ေလ်ာ္ပါ၏
စိုးမပိုင္
စိုးပိုင္ပါ၏ ခြင့္မဆိုင္ ဆိုင္ခ်င္ပါ၏
မပိုင္သာ
ၾကိဳင္ခ်င္ပါ၏ မလႈိင္သာ.....
ဟူေသာ ေလာကလက္သုံး ထုံးသာဓက ကမၻာ့တန္ဆာ
ဥပမာကဲ့သို႔ ၾကံပါလ်က္ မၿပီးေသး၍ ၾကာေႏွးယွိရေခ်သည္။
ထုိသို႔ျဖစ္ေသာ္လည္း ဟဒေယ ပီယံနာမ.....စသည္ႏွင့္အညီ
သရဒအခါ အာကာသေကာင္းကင္မွ ေပၚထြန္းေသာ လဝန္းဗိမာန္သည္ ယူဇနာတသိန္းျခားရာ
အရပ္ႏႈိက္တည္ေသာ ေကာ္ကႏုဒ ပဒုမၼာၾကာေခါင္းေလာင္းတို႔ကို ပြင့္ႏိုင္ေစသည္ ဆိုသကဲ့သို႔
ေနရပ္ေနရာ ေဝးကြာေသာ္လည္း ေစ့ေဆာ္ေလးျမတ္အပ္ေသာသူသည္ ေဝးေလသည္ မမည္ရကား ညီေတာ္ျမတ္
ပို႔သေသာေမတၱာ မလႅာယုကြ်န္းအျပင္ႏိႈက္ တပင္တည္းေသာ ေဂါသီတ စႏၵနနံ႕သာႏွင့္တူေသာ
က်ဴလွေသာ ၾသဒိႆ ျဗဟၼဝိဟာ ဥေပကၡာ ေမတၱာေရျမတ္ေၾကာင့္
ေႏွာက္ယွက္အပ္ေသာ အမဂၤလာ အနိ႒ာရုပ္ ဒုကၡေဝဒနာ
ေရာဂါအႏၱရာယ္တို႔ မကပ္ေရာက္သျဖင့္ အဆင့္ဆင့္ေသာ ပါရမီ သမၻာရ သဗၺညဳတဉာဏ္၏ အေဆာက္အဦး
သုံးဆူေသာ စရိယဓမၼတို႔ကို ေန႔ယွိ ညမခ်ာ ယထာသတၱိ စြမ္းယွိသမွ် ျဖည့္ရေပ၏ ညီေတာ္ျမတ္၏
သႏၱာန္ဝယ္ တြယ္ကပ္ တတ္ေသာ အႏၱရာယ္တို႔သည္ ေပ်ာက္ကြယ္ကင္းလင္း သန္႔ရွင္းစင္ၾကယ္သည္ႏွင့္အညီ
ပါရမီအေပါင္းတို႔သည္ ကိုယ္စိတ္ရႊင္လန္းစြာ
စြန္႔စားေတာ္မူသမွ် ျဖစ္ရေၾကာင္းမ်ားကို ၾကားသိခ်င္ပါသည္ ေနာက္ေနာင္အခါ လူၾကံဳလာတြင္
စာေပသဝန္ ျပန္ၾကားလိုက္ေစခ်င္သည့္ အေၾကာင္းတို႔ကို တေသာင္းတိုင္သာ ေဝးရပ္ကြာက
ေမတၱာစကား ၾကားေရာက္ပါသည္ အၾကည္ေတာ္သူျမတ္။
(မူရင္းသတ္ပုံအတုိင္း)
လူတစ္ေယာက္အတြက္ ေခတ္ေနာက္က်ျခင္း မက်ျခင္းဆိုတာ စာေပနဲ႔ဂီတဟာ ေလးနဲ႔ျမွားလိုပဲ။
ေလးဟာ စာေပ ျမွားဟာ ဂီတပဲထင္မိတယ္။ လူတစ္ေယာက္နဲ႔ လက္ရွိရွင္သန္ေနတဲ့ စာေပနဲ႔ဂီတ အေၾကာင္းကို
စကားေျပာၾကည့္ရုံနဲ႕ သူဘယ္လို ဘာလဲဆိုတာ ေတြးၾကည့္လို႔ရပါတယ္။ စာေပနဲ႔ ဂီတကို ေခတ္ႏွင့္အညီ
ေဝးကြာေနရင္ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ေတြးေခၚမႈဟာ သီးျခား က်န္ရစ္ ခဲ့မွာပါ။ စီးပြါးေရး လူမႈေရးဟာ
လက္တြဲေခၚလို႔ရေပမယ့္ စာေပနဲ႔ဂီတကေတာ့ လက္တြဲေခၚဖို႔ နဲနဲခက္ခဲ လိမ့္မယ္ထင္တယ္။
စာဖတ္ျခင္းဟာ ေျပာင္းလဲဖတ္ဖို႔ ေရြးခ်ယ္ဖတ္ဖို႔ဆိုတာ ေက်နပ္မႈလက္ခံ စြမ္းအားထက္ဖို႔
အေရးၾကီးမယ္ ထင္ပါတယ္။ က်ေနာ္နဲ႔စာအတူဖတ္ခဲ့တဲ့ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ဟာ ခုထိ သိုင္းဝတၳဳဖတ္ေနတုန္းပဲ။
ေျပာင္းလဲဖတ္ဖို႔ က်ေနာ္ေျပာၾကည့္ေသးတယ္ သူ႔ေက်နပ္မႈဟာ ေရွ႕ဆက္ဖတ္ဖို႔ခက္ေနသလိုမ်ဳိး။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေခတ္ရဲ႕စာေပ ဂီတနဲ႔ေဝးေနေသး ရင္ေတာ့ ေခတ္တစ္ေခတ္ရဲ႕အကန္႔ေတြၾကားမွာ ေခတ္နဲ႔ေဝးရင္း
ေဝးရင္းနဲ႔ ငါတို႔တုန္း ဘယ္လိုဆိုတဲ့ စကားသံေတြ တေထာင့္တေနရာက အမွတ္မထင္ၾကားေနရအုံးမွာပါပဲ။
ခုလည္း က်ေနာ္ ေတြ႕တဲ့စာ ဖတ္မိေတာ့ ေရွးသူတို႔ သူတို႔နဲ႔ေခတ္ျပိဳင္ေတြက အေနေဝးေလေတာ့
တစ္ေယာက္စကားနဲ႔ နားအၾကားကို အတည္ယူဖို႔ ေမတၱာစာနဲ႔အတူ ေမးခြန္းေတြေမးခဲ့တာ ဖတ္ရတယ္။
ခုေဖၚျပမယ့္စာက ေမတၱာျပန္စာပါ။ စာျပန္သူက တသက္လုံး ရဟန္းမျပဳဘဲ ရွင္သာမေဏ (သို႔မဟုတ္)
ကိုရင္ဘဝနဲ႔ေနသြားၿပီး ပုစၦာေမးခြန္းေပါင္း(၁၁၁၇)ခုပါဝင္တဲ့ နာမည္ေက်ာ္ စြယ္စုံေက်ာ္ထင္က်မ္းကို
ျပဳစု သြားတဲ့ ၾကည့္ကန္ရွင္ၾကီးပါ။ ျပန္စာက.............
ရူပါရမံ စိတၱမိဒံ ဌေပတြာ အစျဖာလ်က္ က်မ္းလာႏွင့္အညီ ပကတိေသာ လူသာမညတၳတို႔ကို ေစာ္ေစာ္ကားကား မဆိုထားႏွင့္
နတ္မ်ားပင္ တသက္ပတ္လုံး ၾကည့္ေသာ္လည္း ျမင္ေစာ္မနံသာ ျဗဟၼာမင္းတို႔၏ ဒိဗၺစကၡဳျဖင့္
ရႈေသာ္လည္း ေလးလုံးမကြဲ ေဒဝါတိေဒဝါ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရား သခင္၏ သဗၺညဳတဉာဏ္စကၡဳျဖင့္သာ
ျမင္စေကာင္းေသာ အလြန္သိမ္ေမြ႕စြာေသာ ပရမတၳအစု အကုသိုလ္တရားတည္းဟူေသာ ရန္သူတို႔ကို မပ်ဴကြာေဝး
ေျပးလြင့္ေစျခင္းငွါ မဟာကုသလ ဉာဏသမၸယုတ္ဝီထိႏွင့္ သတိကို ၿမိဳ႕ရုိးၿမိဳ႕ေတာင္ ျပဳေစကာ
ပညာတည္းဟူေသာ လက္နက္ျဖင့္ တိုက္လြင့္ျဖိဳႏွင္ ေအာင္ျမင္သည္ျဖစ္ေစေသာဟူ၍၎
ပါတိေမာကၡံ ဝိေသာေဓေႏၱာ အေပၸဝ ဇီဝိတံ ဇေဟ။ နက္ေလးဂါထာ လာသည္ႏွင့္အညီ သီလသံဝရဘိဇၨနန
ျဖစ္အ့ံေသာ အရာဝယ္ ေလးသြယ္ေသာ ပါတိေမာကၡၿမိဳ႕ကို ျမတ္ႏိုးမပ်က္ ႏွစ္သက္ေတာ္မူေသာ ေဇာေစတနာ
အရွိန္ႏွင့္ ဇီဝိတိေၿႏၵကိုမငဲ့ကြက္ သက္စြန္႔ က်င့္ေဆာင္ေတာ္ မူသည္သာ ျဖစ္ပါေစေသာဟူ၍၎
စာမရီဝါလဓိ ဟူေသာပါဌ္ႏွင့္အညီ ဇာ(ၿမီ)မည္ေသာသားသည္ ေမြးဖ်ားတပင္ ၿခံဳတြင္ၿငိေခ်က မထ
မသြားရက္ လြန္စုံမက္၍ သက္စြန္႔သည့္ပမာ ဇာ(ၿမီ)ဝါ ပရိတ္ကို ယိုဖိတ္မည့္အခ်က္ကိုလည္း
စုံမက္ေတာ္မူသျဖင့္ သက္စြန္႔ ၾကဥ္းေဆာင္ေတာ္မူႏိုင္သည္ ျဖစ္ပါေစ ဟူ၍လည္းေကာင္း
ဆုပ႒နာ ေမတၱာမပ်က္ ဆက္ေလ့ရွိပါေသာ ဧရာဝတီ သီတာျမစ္ဆုံ ကမ္းခုံေနာက္ပါး ငါးရတြင္း
ငါးျပန္ ခန္႕ေလာက္ အေနာက္ဘက္တိုက္ၾကီးအတြင္း လင္းကေတာဆယ္ရြာဝင္ ေရယဥ္ေခ်ာင္းဆန္ ရြာၾကည့္ကန္က
နႏၵဓဇ ပဋိေလာမ သိေႏၷဟဝါစာ ေမတၱာစကား ျပန္ၾကား ေလွ်ာက္လိုက္ပါသည္ ပါရမီတိ ံသ ဇိနဆုယူ
ျဖည့္ေတာ္မူေလ့ရွိပါေသာ အရိယာဝံသ အာဒိစၥရံသီ ေနာင္ေတာ္သူျမတ္။
ညီေတာ္တို႔မွာ ရတနတၱယ ႏုဘာဝတြင္ ေနာက္ကေမတၱာ ပတၳနာေၾကာင့္ မေႏွာင့္ေဘးဘ်မ္း ၿငိမ္းခ်မ္းသင့္စြာ
သာသနာကို ယထာသတၱိ စြမ္းရွိသမွ် ျဖည့္ေပးရသည္ အၾကည္ေတာ္ သူျမတ္မွာ လည္း ေစ်းနာစုံလင္
စက္ေလးအင္ႏွင့္ အ့ံလွ်င္မၿပီး ရပ္ၾကီးရြာကိုယ့္ရပ္ထံ လက္ဝဲလက္ယာ သဃၤာေတာ္ျမတ္တို႔ႏွင့္တကြ
သီလတည္းဟူေသာ ကနက္ထီးျဖဴကို လူလူေဆာင္းမိုးကာ ဖာသုဝိဟာရ ျဖစ္သျဖင့္ သုံးဆင့္ေသာ သာသနာေတာ္ျမတ္
ထြန္းလင္းေအာင္ ျဖည့္ေဆာင္ေတာ္ မူရေၾကာင္း ေကာင္းျမတ္ေသာမဂၤလာစကားကို ၾကားရေပ၍လည္း
တၾကိမ္မႈတ္ရလွ်င္ ေလးလမွ အသံစဲေသာ ဝိဇယုတၱရ သိၾကားခရုသင္းသံကို နာခံရဘိသကဲ့သို႔၎
တစ္ဆဲ့ႏွစ္ယူဇနာ က်ယ္လွ စြာေသာ ဗာရာဏသီ ျပည္လုံးခ်ဥ္းေအာင္ တသင္းသင္း တၾကိဳင္ၾကိဳင္
တလိႈင္လိႈင္ တပ်ံ႕ပ်ံ႕ တနံ႕နံ႕ တဧးဧး ေမႊးၾကဴေစႏိုင္ေသာ ကကၠရုမဥၹဴသကနတ္ပန္းကို နမ္းရဘိသကဲ့သို႔၎
တၾကိမ္တလီမွ် သုံးေဆာင္ရလွ်င္ ကာလဓြန္႔ရွည္စြါ ဆာေလာက္မြတ္သိပ္ျခင္း ကင္းျငိမ္းေစႏိုင္ေသာ
နတ္သုဓါ ဘုတ္ၾသဇာကို လွ်ာ၌တင္ရဘိသကဲ့သို႔၎ ေသာမနႆတဒါရုံ ၾကိဳက္ၾကဳံရႊင္လန္း ဝမ္းေျမာက္
ပါသည္။
ထူးလီေလွ်ာက္ရန္မွာ။ ။
ယသၼိ ံ မေနာ နိဝိသတိ၊ စိတၱဥၥာပိ ပသီဒတိ၊
အဒိ႒ပုဗၺေကေပါေသကာမံ တသၼိမၸိ ဝိႆေသတိ။
မိန္႔ရွိေတာ္မူေသာ ေဒသနာေတာ္ဝယ္ တၾကိမ္တခါမွ် မျမင္ရဘူးသည္ျဖစ္ေစကာမူ အၾကင္သူ၌
ႏွစ္ျခိဳက္ေသာစိတ္ဝင္၍ ၾကည္လင္ေသာေစတနာေရာက္က စိတ္ရွိတိုင္းအကြ်မ္းဝင္သည္သာ အဓိပၸါယ္လာသကဲ့သို႔
သဟာယၾကည္ေတာ္မူလ်က္ အထူးထူးေသာက်မ္းဂန္ႏွင့္ညွိ၍ သိပင္ သိေသာ္လည္း မသိသကဲ့သို႔ ၾကိဳ႕ငဲ့ေတာ္မူေသာ
နိဝါတမဂၤလာႏွင့္ ပုစၦာစီေရး၍ အေမးေတာ္ ရွိသည္မွာ
ဗာလလူ မာနလူကုိၾကဥ္
ပ႑ိသူ ဥာဏ္ရွိသူကိုယွဥ္
ခ်ဥ္းလာ ညာစားတို႔ကိုဖိ
ပညာပြားျခင္း အသြားညွိ
ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္ ထပ္၍ေပး
ပ႑ိသူ ဥာဏ္ရွိသူကိုယွဥ္
ခ်ဥ္းလာ ညာစားတို႔ကိုဖိ
ပညာပြားျခင္း အသြားညွိ
ရွိၿပီးျဖစ္ေသာ္ ထပ္၍ေပး
သိၿပီးျဖစ္ေသာ္လည္း ထပ္၍ေမး
ေပးကမ္းႏိုင္က ရန္ရွားသည္
ေမးျမန္းႏိုင္က ဥာဏ္ပြါးသည္
ေမ်ာက္သားမို႔ စပ္ရေအာင္ ေမးေလသည္
ေနာက္သားတို႔မွတ္ရေအာင္ေ ပးေလသည္ ဆိုဘိသကဲ့သို႔
ပ်ားႏွယ္ျပားထုတ္ရွာေဖြ၍ ငါးဆယ့္ငါးပုစၦာေတြႏွင့္ ေျဖႏိုင္လွ်င္ေျဖၾကေလ
ေနပိုင္လွ်င္ ေနၾကေရာ့ ဆိုလေသးပမာ မလာျဖစ္သာ ေန႔ေရြးလ်က္
ဒယာေမတၱာေရွ႕ေျပး၍ ေမးေတာ္မူေပေသာေၾကာင့္
အစိႏၱိမၸိ ဘဝတိ ေဗာဓိသေတၱာ စိႏၱာမယာဟူေသာ ေဒသနာေတာ္ျမတ္အထြက္ႏွင့္ ဆက္ဆက္ ဆံဆံ
ပန္းရွင္မွန္သျဖင့္ မၾကံပဲႏွင့္ ေစာ္ကဲမင္းျဖစ္သည္ အေလာင္းမင္းကို ဖုတ္သြင္းရထား ဆိုက္သည္
ဆိုဘိသကဲ့သို႔အေရးတြင္
မေဆးခ်င္က စင္ႏွင့္သည္
မေျပးခင္းက လ်င္ႏွင့္သည္
မေရးခင္က ထင္္ႏွင့္သည္
မေပးခင္က ခင္ႏွင့္သည္
မေဝးခင္က ႏွင္ႏွင့္သည္
မေလးခင္က တင္ႏွင့္သည္
မေအးခင္က ကင္ႏွင့္သည္
မေမႊးခင္က ဆင္ႏွင့္သည္
မေႏွးခင္က ယွဥ္ႏွင့္သည္
မေလြးခင္က ဝင္ႏွင့္သည္
မေသြးခင္က တင္ႏွင့္သည္
မေႏႊးခင္က ႏႊင္ႏွင့္သည္
မေဆြးခင္က လြင္ႏွင့္သည္
မေမြးခင္က သင္ႏွင့္သည္
မေမးခင္က ျပင္ႏွင့္သည္
မေခ်းခင္က ျခင္ႏွင့္သည္
မေထြးခင္က သင္ႏွင့္သည္
မေတြးခင္က ျမင္ႏွင့္သည္
မသုံးခင္က ကုန္ႏွင့္သည္ ဟူေသာ
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ထုံးလည္း တြက္က်ဳံးဝင္ျပန္ေသာေၾကာင့္
ၾကံတိုင္းလည္းမၿပီး
တီးတိုင္းလည္း မမည္
တည္တုိင္းလည္း မေန
ေစတိုင္းလည္း မေရာက္
ေပါက္တိုင္းလည္း မရွင္
ရႊင္ၾကည္လ်က္ လမ္းသာသည္
ၾကင္ပါလ်က္ ကြ်မ္းသာသည္
ျမင္ပါလ်က္ စမ္းသာသည္
ခင္ပါလ်က္ ခမ္းသာသည္
မင္ပါလ်က္ လွမ္းသာသည္
ေမးခ်င္က ျမန္းသာသည္
ေပးခ်င္က ကမ္းသာသည္
ေရာက္ခ်င္က လာသာသည္
လာခ်င္က လမ္းသာသည္
လမ္းသာက ခန္႔သင့္သည္
ခန္႔သင့္မွ ခြင့္ေလ်ာ္သည္
ခြင့္ေလ်ာ္မွ စိုးပိုင္သည္
စိုးပိုင္က မူဆိုင္သည္
ဆိုင္ခ်င္က ပိုင္သာသည္
ၾကိဳင္ခ်င္က လႈိင္လာသည္
ေလာကနိႆရည္း ထုံးနည္းနယ ကမၠာ့က်က္သေရ ဥပေဒကဲ့သို႔ ၾကံေလတိုင္းၿပီးရမည္ ဧကန္တြင္
မၾကံတၾကံႏွင့္ပင္ၿပီးေတာ့သည္ အေရးျဖစ္၍
ေမးတိုင္း ၾကိဳက္ရမည္
ေျဖတိုင္း လိုက္ရမည္
ေပးတိုင္း ပိုက္ရမည္
လက္တြင္ေလွာ္ကာ ေရႊခ်ေျခေတာ္တင္ သမၼာစစ္လွခက္ရင္ ေဖာ္ထားေျဖမွ ေျမေပၚတြင္ ဥာဏ္ျမန္ျဖစ္သည္
အေရးထြက္လွ်င္ ေစထိုက္သည္ အေမးခက္လွ်င္ ေျဖလိုက္မည္
အေမးအေျဖေျမာက္ ေမတၱာေရာက္က သည္မွာမဟူ အာဃလူ သဲ့လူ အိုဘဲ့လူ ေၾကာက္ဖြယ္လူ ဟူေသာ
သူေဟာင္းတို႔လက္စ ေလာကဥပမည္း ကမၸည္းသမိုင္း ေမာ္ကြန္းနိဒါန္း ထုံးတမ္းထုံးစံ ေလွာ္ျပန္သည့္အေနႏွင့္
ေရႊကိုကားေရႊ ေငြကိုကားေငြ ေလွကိုကားေလွ လူကိုပင္လူ ရွင္ကိုရွင္ ဆင္ကိုဆင္ ျမင္းကိုျမင္း
မင္းကိုမင္းႏွင့္ အေတာ္အသင့္ဆိုဘိသကဲ့သို႔ ျမဳိ႕ကိုျမိဳ႕ခ်င္း ဆက္သြင္းေျဖဆိုမည့္အၾကံႏွင့္
ျပန္ေလွ်ာက္လိုက္ဖူးသည္ ေရွးဦးကင္ တတ္စား ေမတၱာဂေဟေဆာ္တြင္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္တို႔မွာ တမူကား
သတင္းကိုစေသာ္ လူလွလို႔ထင္သည္
ခံတြင္းဟေသာ္ အူမကိုျမင္္သည္
မေအကိုျမင္ေသာ္ အသြင္ကိုမိသည္
အေျဖကိုျမင္ေသာ္ အတင္ကိုမိသည္
အေမရုပ္ရည္ကို စုံစုံလင္လင္ အေျဖဟုတ္မည္ ကုန္ကုန္စင္စင္ သိျမင္ၿပီးေသာ သေဘာရွိသည္ႏွင့္
ထပ္ဆင့္၍
အၾကည္ေတာ္မေစ ေနေတာ္မူေသာေၾကာင့္ ေျဖလွ်င္လည္း ေျဖလြယ္သည္ ေနလွ်င္လည္း ေနသာသည္
စာကားတည္ႏွစ္ျဖာ ေနသာအခ်က္ ကိုယ္ႏွင့္ကြက္ၾကံ စိတ္ကူးျမန္၍ ဥာဏ္ ဣေျႏၵမကြန္႔ အဓြန္႔ရွည္စြာ
ပုစၦာမေျဖေနေတာ္မူသည္ သည္အခ်က္တြင္ တခါျပရင္း သီတင္းသုံးေဖာ္ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္မွတပါး စပ္ၾကားတြင္
ေလွ်ာက္ျပန္လာေသာေၾကာင့္ ေျဖလိုက္ျပန္ပါသည္။
သို႔ရာတြင္
အရင္းစစ္ေသာ္ အျမစ္ေျမၾကီးက
အခင္းျဖစ္ေသာ္ အျမစ္ေဖြမွ
အျမစ္ေကာက္၍ ကြယ္ေလသည္
အျမစ္ေလွ်ာက္၍ ႏြယ္ေလသည္ဆိုဘိသကဲ့သို႔ ကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႏွင့္စပ္ႏြယ္ရင္း ပုစၦာျဖစ္ေစ
သည္လည္း တေၾကာင္း
အေမးကြ်ဲေက်ာင္း အေလာင္းေျဖသူ ေရွးလူတို႔စကား ထင္ရွားရွိသည္ကို သိေတာ္မူသည္ မွန္ဘိသည္
ဆုံမိေအာင္ ေပးေလသည္ ဂုဏ္ရွိေအာင္ ေမးေပသည္ ဆိုဘိသကဲ့သို႔
ေမတၱာေတာ္ေရွ႕ေျပးႏွင့္ ေမးေတာ္မူေပသည္ ေက်ူးဇူးအထူးရွိေပ၏ဟု ေအာက္ေမ့ပါေၾကာင္းကို
သိေတာ္မူေစလိုေသာေၾကာင့္ အၾကင္နာသူမလတ္အား အလ်င္လာသူ မျပတ္သားဆိုဘိသကဲ့သို႔ ေမတၱာမပ်က္
ဆက္ပါေၾကာင္းကို သိေစေတာ္မူလိုသည္လည္းတေၾကာင္း
ေလွတတ္ပါက ျမစ္နားဆန္
ေနရပ္ရြာက ေမတၱာခံ ဆိုဘိသကဲ့သို႔ ပို႔ေတာ္မူေသာေမတၱာေတာ္ကို မျပတ္နိယံ ခံယူလိုပါ
သည္လည္းတေၾကာင္း လက္ဖ်ားခါလႈပ္ လွ်ာကိုထုတ္၍ အဟုတ္သေခါ ျဖစ္လိမ့္မည္ဆိုဘိသကဲ့သို႔
စီရင္လိုက္ေသာ ပုစၦာစကားမွာလည္း
လွ်ာဖ်ားလႈပ္၍ ေခြမတတ္
လက္ဖ်ားကိုလႈပ္လွ်င္ ေၾကြမတတ္
အလြန္ေကာင္းျမတ္ ဤအရပ္ထက္ဝန္းက်င္ ရွင္လူရဟန္းပင္ ဆန္းၾကယ္ေျပျပစ္ အႏွစ္သာရႏွင့္
ျပည့္စုံေပ၏ဟု ၾကည့္ရႈေတာ္မူ ျပဳ၍ထားပါေၾကာင္း တပည့္သူငယ္တို႔ကိုလည္း ထိုတရားထိုပုစၦာကို
ဝါစုဂၢဟ လွ်ာဖ်ားရြေအာင္ ရရေဆာင္ရြက္ ေလ့လာပါရေစေၾကာင္း
သို႔အေၾကာင္းေၾကာင့္္ အဆစ္ဆစ္ သနစ္သနာ အေျဖစာႏွင့္ ပ်ဴငွါမျပား မုသားမပါ မာယာမထုတ္
ေဝဝုစ္မသြယ္ ပရိယာယ္မသြတ္ ေလာကဝတ္ပလာ ဟုတ္တိုင္းသာလွ်င္ ေမတၱာဆက္ ေမတၱာခံ အတန္တန္မဂၤလာရိပ္ႏွင့္
အဘိကၠႏၱဣ႒ အေဒါသ ပိယဒယာ သိေႏၷဟာ
ေမ မမ ဂါရဝါ ေမတၱာစကား ျပန္ၾကားလိုက္ပါသည္ အၾကည္ေတာ္ သူျမတ္ဘုရား။
ေမာင္စိတ္ေကာင္း
