Monday, June 2, 2014

ရဟန္းတစ္ပါး၏ တန္ဘိုး


ရဟန္းတစ္ပါး၏ တန္ဘိုး

သူငယ္ခ်င္းေတြ အတြက္ နာၾကားျဖစ္တဲ့ တရားေတာ္ တစ္ပုဒ္ကို ေ၀မွ်ေပးလိုက္ပါတယ္ ...။ “သီတဂူဆရာေတာ္ အရွင္ဥာဏိႆရ” ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့ “ရဟန္းတစ္ပါး၏ တန္ဘိုး” တရားေတာ္ပါ...။ အေၾကာင္းအရာ အခ်ဳိ႕ကို ထုတ္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပထားတာ ျဖစ္ပါတယ္ ...။ ေအာက္ဘက္မွာ တရားေတာ္ ကို ေဒါင္းလုဒ္ ရယူႏိုင္တဲ့ေနရာလည္း ေပးထားပါတယ္...


ျမတ္တာ ယုတ္တာကို ဘာနဲ႕ ခြဲျခား မွာလဲ ...
မ်ဳိးရုိးနဲ႕ ခြဲမွာလား ... အက်င့္ သီလနဲ႕ ခြဲမွာလား ...
အနာဂါမ္လူပုဂၢိဳလ္သည္ ယေန႕မွ ရွင္/ရဟန္း ျဖစ္ေသာ ပုထုဇဥ္ ရွင္/ရဟန္း ကို ရွိခိုးသင့္/မခိုးသင့္ ...

လူ႕အ၀တ္အစားကို မစြန္႕လႊတ္ႏိုင္ေသးဘဲ အိမ္မွာ ေနေသာ ေသာတာပန္၊ အနာဂါမ္ အစရွိေသာ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားသည္ ရဟန္းဘ၀၏ ဂုဏ္ကို ေဆာင္ထားေသာ ပုထုဇဥ္ ရွင္/ရဟန္းကို ရွိခိုးရသည္။ ပုထုဇဥ္ ရွင္/ရဟန္း တြင္-

- ရဟန္း ဘ၀၏ ဂုဏ္အရည္အခ်င္း (၂၀) ႏွင့္
- အသြင္ (၂) ပါး ရွိသည္ -
(က) ဦးေခါင္းကို ေျပာင္ေအာင္ တံုး၍ထားျခင္း။ အလွအပ ျပင္ဆင္ခ်ယ္သေနရေသာ ဦးေခါင္းရွိ ဆံပင္မ်ားကို ရိတ္ထားျခင္း။
(ခ) ဖန္ရည္ဆိုးေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္ထားျခင္း။ လူတို႕ကဲ့သို႕ ႏူးညံ့ေသာ အ၀တ္ကို မ၀တ္ေတာ့ဘဲ အထိအေတြ႕ ၾကမ္းတမ္းေသာ အ၀တ္ကို ၀တ္ထားျခင္း။

အသြင္ေျပာင္းထားျခင္းေၾကာင့္ လူ႕အသြင္ အျပင္ႏွင့္ တျခားစီ ျဖစ္လာသည္။ အသြင္ႏွစ္ပါး ေျပာင္းလဲသြားလိုက္သည္ႏွင့္ ပူေဇာ္ထိုက္သူ ျဖစ္လာသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ အနာဂါမ္ ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္ေနေစကာမူ လူျဖစ္ေနပါက ပုထုဇဥ္ ရဟန္း၏ အသြင္ႏွစ္ပါးကို ၾကည့္ျပီး ရွိခိုးရသည္။ ရွိခိုး ပူေဇာ္ထိုက္ေသာ အသြင္ရွိျခင္းေၾကာင့္ ရွိခိုးရျခင္း ျဖစ္သည္။

ရဟန္း အသြင္သို႕ ေျပာင္းသြားသည့္ သူမ်ားသည္ ဘုရား အလိုက် အသြင္အျပင္တြင္ တည္ေနျပီ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ဘုရား၏အလိုက် အျဖစ္တြင္ တည္ေနေသာ ပုဂၢိဳလ္ကို ဘုရား၏အလိုက် အျဖစ္တြင္ မေနႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ရွိခိုး ထိုက္သည္။ ပုုထုဇဥ္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ရဟႏာၱၾကီးမ်ားႏွင့္ အသြင္တူသည့္ အျဖစ္သို႕ ေရာက္ေနျပီျဖစ္၍ ရွိခိုးထိုက္သည္။

ရဟန္း ဘ၀၏ ဂုဏ္အရည္အခ်င္းမ်ား

ပုုထုဇဥ္မွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း ရဟႏာၱၾကီးမ်ားႏွင့္ အတူ ရဟန္းထု အစည္းအေ၀းသို႕ ၀င္ေရာက္ခြင့္ ရွိသည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ၀င္ေရာက္ခြင့္ မရွိသည့္ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္လူက ပုထုဇဥ္ရဟန္းကို ရွိခိုးထိုက္သည္။

အိမ္မွာေနေသာ လူမ်ားသည္ အမ်ားဆံုး (၈)ပါးသီလသာ ေဆာက္တည္ႏိုင္သည္။ ရွင္ရဟန္း ၏ သီလမွာ အက်ဥ္း(၂၂၇)သြယ္ ၊ အက်ယ္ ကုေဋ (၉၀၀၀)ေက်ာ္ ရွိသည္။ သီလနည္းေသာ အရိယာ ပုဂၢိဳလ္လူမ်ားျဖစ္၍ သီလ မ်ားေသာ ပုထုဇဥ္ရဟန္းမ်ားကို ရွိခိုးထိုက္သည္။

ရွင္ျပဳေပးျခင္း၊ ရဟန္းခံေပးျခင္း၊ သိမ္သမုတ္ေပးျခင္းတို႕မွာ ဘုရားသာသနာကို တိုးခ်ဲ႕ ျခင္း ျဖစ္သည္။ ရဟန္းတစ္ပါးတည္းမွ သာမေဏေလာင္းေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာကို ရွင္သာမေဏ အျဖစ္ ျပဳေပး၊ေဆာင္ရြက္ေပး ႏိုင္သည္။ ပုထုဇဥ္ ရဟန္း (၄)ပါး ေပါင္းျပီး သိမ္ထဲတြင္ ရွင္သာမေဏ အျဖစ္မွ ရဟန္းျပဳေပးျခင့္ ဘုရားသာသနာေတာ္ကို တိုးခ်ဲ႕ ေစႏိုင္ေသာ အရည္အခ်င္း ရွိသည္။

ရဟန္းမ်ား စုေပါင္းျပီး သိမ္သမုတ္ေပးႏိုင္သည္။
လူ၀တ္ေၾကာင္မ်ားက ထိုအလုပ္မ်ားကို မလုပ္ႏိုင္...။
ဘုရားသာသနာေတာ္ကို တိုးခ်ဲ႕ေတာ္မူေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားကို ဘုရားသာသနာေတာ္ကို က်ယ္ျပန္႕ ေအာင္ မလုပ္ႏိုင္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားက ရွိခိုးထိုက္သည္။

ရဟန္းသည္ မိမိတတ္ထားေသာ ပိဋကတ္ေတာ္မ်ားကို အဆက္ဆက္ သင္ေပးႏိုင္စြမ္းရွိသည္။ သာသနာ့ အဆက္အႏြယ္ကို သယ္ေဆာင္ႏိုင္စြမ္း ရွိသည္။ ငယ္စဥ္ အိမ္ေရွ႕မင္းသားဘ၀က မိမိကို ပညာသင္ေပးခဲ့သည့္ ဆရာျဖစ္သူကို ရွင္ဘုရင္ ျဖစ္လာေသာအခါတြင္လည္း ရွိခိုးရသကဲ့သို႕ အနာဂါမ္လူသားသည္ မိမိကို အနာဂါမ္ျဖစ္ေအာင္ တရားျပ လမ္းညႊန္ေပးေသာ ပုထုဇဥ္ ရွင္ရဟန္းကို ရွိခိုးရသည္။

ရဟႏာၱ ရွင္ရဟန္းသည္ ရဟန္းဘ၀ျဖင့္ သာသနာ့ေဘာင္တြင္ အသက္ရွည္ရွည္ ေနထိုင္ႏိုင္သည္။
လူ၀တ္ေၾကာင္သည္ အိမ္မွာ တရားက်င့္ရင္း ရဟႏာၱ ျဖစ္သြားပါက ျဖစ္ေသာေန႕တြင္ပင္ ရဟန္းေဘာင္သို႕ ေျပာင္းႏိုင္ကေျပာင္း၊ မေျပာင္းႏိုင္က ထိုေန႕တြင္ပင္ ပရိနိဗၺာန္ ျပဳရသည္။

ရဟန္းဘ၀ ရရွိျခင္း၏ ထူးျခား ေလးနက္ မြန္ျမတ္ေသာ အက်ဳိးတရားမ်ား ကို ေကာင္းစြာ သိရွိနားလည္ ထားျခင္းျဖင့္ သာသနာေတာ္ႏွင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားကို ပိုမိုေကာင္းမြန္ ရိုေသစြာ ေစာင့္ေရွာက္၊ ၾကည္ညိဳ ႏိုင္မည္ ျဖစ္ေပသည္။

သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုး ယခုထက္ပို၍ အမ်ဳိး၊ ဘာသာ၊ သာသနာေတာ္ အက်ဳိးကို ဆထက္ ထမ္းပိုး တိုးတက္ သယ္ပိုးႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစဗ်ာ ... ။

http://sharingtofrds.blogspot.com