Friday, January 28, 2011

အမွတ္တမဲ့မွ အမွတ္တရသို႔





အမွတ္တမဲ့မွ အမွတ္တရသို႔


(က)
ေလာကျခင္းရာေတြဟာ ၾကံ႐ြယ္ေပမယ့္ ပ်က္သြားတတ္ပါတယ္။ ေလာကမွာ စီစဥ္
မထားတာေတြဟာလည္း ျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ႀကဳံရတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေလး
ေတြဟာလည္း ႀကီးက်ယ္တဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြကို သယ္ေဆာင္လာတတ္ပါတယ္။ မေတာ္တဆ
ႀကဳံခဲ့ရတာေလးက ေပါ့ေပါ့ပါးပါးေပမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲ ျဖစ္ေပၚေျပာင္းလဲမႈေတြက ဘဝမွာ
မွတ္တမ္းတင္ေလာက္ေအာင္ ႀကီးက်ယ္ခမ္းနား လာႏိုင္ပါတယ္။ အေရးမထားမိတဲ့ အေသးအဖဲြ
ကိစၥငယ္ ေလးေတြဟာ သံသရာ ဘဝအဆက္ဆက္အထိ လုိက္ပါလႊမ္းမိုး ႏိုင္ပါတယ္။
ဒီေတာ့ ကံကိုလက္ခံထားၾကတဲ့ ကမၼဝါဒီဗုဒၶဘာသာေတြဟာ ကံမ်ဳိးစုံကို ကိုယ္ႏႈတ္စိတ္နဲ႔
ပုံေဖာ္ရာမွာ ေစတနာေကာင္းေလးေတြ ထည့္သြင္းႏိုင္ဖို႔ လိုပါတယ္။ သာမန္ အျပဳအမူေလးေတြ
ကေတာင္ အေရးတႀကီး ထင္ရွားတဲ့ ဘဝမွတ္တမ္းေတြ ဖန္းတီးႏိုင္တာဆိုေတာ့ သက္ဝင္
လႈပ္ရွားမႈ မွန္သမွ်မွာ ေစတနာေကာင္းေလးေတြ ပါႏိုင္သမွ်ပါေအာင္ သတိထားထည့္သြင္း
ေပးႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ ေစတနာေကာင္းမွ ကံေကာင္းမယ္၊ ကံေကာင္းမွ ဘဝလွမယ္
မဟုတ္ပါလား။ ဘဝမွာ အမွတ္တမဲ့ ႀကဳံခဲ့ရ တာေလးက သံသရာမွာ ဘယ္လိုအမွတ္တရ
ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္ဆုိတာ ျမင္သာတဲ့ သာဓက တစ္ခု ရွိပါတယ္။
(ခ)
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ ေ႐ႊလက္ထက္ေတာ္ အခါက ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီတုန္းက
စူဠပႏၳက၊ မဟာပႏၳကဆိုတဲ့ ညီအစ္ကိုႏွစ္ေယာက္ဟာ သာသနာေတာ္မွာ ရဟန္းျပဳၾကပါတယ္။
အစ္ကိုႀကီး မဟာပန္ရဟန္းဟာ ပရိယတ္စာေပ တတ္ကြၽမ္းေပမယ့္ ညီငယ္စူဠပန္ရဟန္းကေတာ့
စာေပပရိယတ္မွာ အားနည္းပါတယ္။ အားနည္းတယ္ဆိုတာထက္ Óဏ္ေလးတယ္လို႔ေျပာမွ
ပိုတိက် ပါလိမ့္မယ္။ သူဟာပဒုမံ
ယထာ ေကာကနဒံ သုဂႏၶံ၊ ပါေတာ သိယာ ဖုလႅမဝီတဂႏၶံ။
အဂႌရႆံ ပႆ ဝိေရာစမာနံ၊ တပႏၲမာဒိစၥမိဝႏၲလိေကၡ-ဆိုတဲ့ ပါဠိဂါထာေလးကို
ေလးလ က်က္မွတ္တာေတာင္ အလြတ္မရႏိုင္ပါဘူး။ ဘဝအက်ဳိးေပးပဲ ဆိုပါေတာ့။ ဒီလုိ
Óဏ္ေလးတဲ့ ညီရဟန္းကို အစ္ကိုရဟန္းက သာသနာနဲ႔မထိုက္တန္သူဆိုၿပီး လူထြက္ခိုင္း
ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညီငယ္ဟာ သာသနာေတာ္ကို ျမတ္ႏုိးတဲ့စိတ္ ရွိေနေတာ့ လူမထြက္ခ်င္ဘူး။
ဒီလုိနဲ႔ တစ္ေန႔ေတာ့ ဆရာဇီဝက ေက်ာင္းေတာ္ကုိ ေရာက္လာၿပီး သံဃာငါးရာ ဆြမ္းစား
ပင့္တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မဟာပန္ရဟန္းက ဆြမ္းၫႊန္ရဟန္းအျဖစ္ တာဝန္ယူေနတယ္။ ဒီေတာ့
Óဏ္ေလးတဲ့ ညီငယ္ရဟန္းကို ဆြမ္းဘုဥ္းေပးၾ<ြကရမယ့္ သံဃာစာရင္းကေန ပယ္လုိက္တယ္။
ဒီေတာ့မွ ညီငယ္ဟာ သူ႔ဘဝကို စိတ္ပ်က္ၿပီး လူဝတ္လဲဖို႔ ဆုံးျဖတ္လုိက္ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ စူဠပန္ရဟန္းဟာ ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ ေက်းဇူးေတာ္ေၾကာင့္ လူဝတ္မလဲျဖစ္ခဲ့
ပါဘူး။ ဘုရားရွင္က အားငယ္ေနတဲ့ စူဠပန္ရဟန္းကို အားေပး ခ်ီးေျမႇာက္ေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားရွင္ဟာ စူဠပန္ရဟန္းကို တန္ခုိးနဲ႔ဖန္ဆင္းထားတဲ့ အဝတ္ပိုင္းသန္႔သန္႔တစ္ထည္ ေပးပါ
တယ္။ အေရွ႕အရပ္ကို မ်က္ႏွာမူထုိင္ရင္း အဝတ္စကုိ လက္နဲ႔ပြတ္ၿပီး ''ရေဇာဟရဏံ''
(ျမဴအညစ္အေၾကး ကိုေဆာင္တယ္)လုိ႔ ရြတ္ဆိုပြားမ်ားဖုိ႔လည္း ၫႊန္ၾကားေတာ္မူပါတယ္။
ဘုရားရွင္ရဲ့ ၫႊန္ၾကားခ်က္အတုိင္း ေဆာင္ရြက္တဲ့ စူဠပန္ရဟန္းဟာ လက္နဲ႔ပြတ္ဖန္မ်ားလို႔
စင္ၾကယ္တဲ့အဝတ္စ ညစ္ႏြမ္းသြားတာကို သတိထားမိလာတယ္။ စင္ၾကယ္တဲ့အဝတ္စဟာ
ငါ့ခႏၶာအတၱေဘာေၾကာင့္ ညစ္ႏြမ္းသြားရပါလားလုိ႔ ဆင္ျခင္မိပါတယ္။ သခၤါရတရားေတြဟာ
အနိစၥပါလားလုိ႔ ႏွလုံးသြင္း မိတယ္။ သခၤါရတရားေတြရဲ့ ကုန္ခမ္းပ်က္စီးတတ္တဲ့ သဘာဝကို
အနိစၥလကၡဏာအျဖစ္ ႐ႈျမင္သုံးသပ္ ဝိပႆနာ ပြားလုိက္ႏုိင္တယ္။
ဒါ့ျပင္ ခႏၶာမွာမီွေနတဲ့ ရာဂစတဲ့ အညစ္အေၾကးေတြကုိလည္း ပညာသတိနဲ႔ၾကည့္ၿပီး
ပယ္ရွားပစ္ရမယ္လုိ႔ ဘုရားရွင္ကပါ ျဖည့္စြက္ေဟာၾကား ေပးေတာ္မူလိုက္ေတာ့
ဝိပႆနာÓဏ္စဥ္ေတြ အဆင့္ဆင့္ျမင့္တက္ၿပီး ပဋိသမၻိဒါပတၱရဟႏၲာ ျဖစ္သြားပါတယ္။
အဲဒီအခါမွာေတာ့ အရင္က ထုံခဲ့ထုိင္းခဲ့တဲ့ အရွင္ဟာ ပိဋကသုံးပုံကုိပါ တပါတည္း
တတ္ေျမာက္သြားေတာ့တယ္။
(ဂ)
စူဠပန္ရဟန္းရဲ့ဘဝကိုၾကည့္ရင္ ဂါထာတုိေလးတစ္ပုဒ္ကို ေလးလက်က္တာေတာင္မွ
အလြတ္မရႏိုင္တာ၊ ပရိယတ္ဘက္မွာ မေအာင္ျမင္ေပမယ့္ ရဟန္းဘဝကို မစြန္႔လြတ္ခ်င္တာ၊
လူဝတ္လဲမယ္ လုိ႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ၿပီးခါမွ ဘုရားရွင္ေၾကာင့္ လူဝတ္မလဲျဖစ္တာ၊ စင္ၾကယ္တဲ့အဝတ္
ပုိင္းကို လက္နဲ႔ပြတ္ရင္း အဝတ္စျဖဴစင္ရာက ညစ္ႏြမ္းသြားတာကို ဆင္ျခင္ၿပီး တရားထူး ရသြား
တာ၊ တရားထူးရတာနဲ႔ ေလးလံထုိင္းမႈိင္းမႈေတြေပ်ာက္ၿပီး ပိဋကတ္ကို ကြၽမ္းက်င္သြားတာ
ေတြဟာ အထင္ကရရွိလွတဲ့ အခ်က္ေတြပါပဲ။ သူ႔ရဲ့ထင္ရွားတဲ့ ဘဝမွတ္တမ္းပဲ ဆုိပါေတာ့။
ဒီလိုမ်ဳိး မွတ္သားေလာက္တဲ့ ဘဝအေတြ႕အႀကဳံကို ဖန္တီးေပးတဲ့ အတိတ္အေၾကာင္းက
ဘယ္လုိလဲ¿
(ဃ)
စူဠပန္ရဟန္းဟာ ကႆပဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္ အခါက သာသနာမွာ ရဟန္း
ျပဳခဲ့ဖူးပါတယ္။ က်မ္းဂန္တတ္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္က ေလးစားေလာက္တဲ့ရဟန္း၊ ပညာတတ္
ရဟန္းပါ။ အဲဒီရဟန္းေတာ္ဟာ Óဏ္ေလးတဲ့ ရဟန္းတစ္ပါး အထစ္ထစ္ အေငါ့ေငါ့နဲ႔
စာေပက်က္မွတ္ ႐ြတ္ဖတ္ ေနတာကို ပ်က္ရယ္ ေျပာင္ေလွာင္ မိခဲ့ပါတယ္။ Óဏ္ေလးတဲ့
ရဟန္းလည္း ေလွာင္ေျပာင္ခံရေတာ့ ရွက္စိတ္ဝင္ၿပီး ရြတ္ဖတ္ သရဇၩာယ္တာေတြ ရပ္တန္႔
သြားပါေတာ့တယ္။
(င)
ဒီေနရာမွာ ပညာတတ္ရဟန္းေတာ္တစ္ပါးအေနနဲ႔ ကိုယ့္ေအာက္နိမ့္က်တဲ့ အတူေန
ရဟန္းကို ဖိႏွိပ္လုိစိတ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ ႏွိမ့္ခ်တာေတြ၊ ယွဥ္ၿပဳိင္တာေတြကို ဂုဏ္ရည္တူတူခ်င္း၊
ဒါမွမဟုတ္ ဂုဏ္ရည္သိပ္မကြာသူခ်င္းသာ ျပဳေလ့ရွိတာ မဟုတ္လား။ လူ႔သဘာဝဟာလည္း
ကုိယ့္ထက္သာသူကုိ ဝမ္းမေျမာက္ႏုိင္ေတာင္မွ ကိုယ့္ေအာက္ နိမ့္က်သူကိုေတာ့ သနားတတ္ၾက
ပါတယ္။ မုဒိတာထက္ က႐ုဏာျဖစ္လြယ္ပါတယ္။ ဒါမို႔ ပညာတတ္ရဟန္းေတာ္ဟာ Óဏ္
ေလးတဲ့ရဟန္းကို ပကတိ သေဘာအားျဖင့္ သနားမွာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အမွတ္တမဲ့ ေလွာင္ေျပာင္
လိုက္တာဟာ ဓမၼလမ္းေၾကာင္းေပၚ ေလွ်ာက္ေနသူကို ေျခလွမ္းပ်က္ သြားေစခဲ့ပါတယ္။ ဒီလုိ
အမွတ္တမဲ့ကိစၥေလးေၾကာင့္ပဲ စူဠပန္ရဟန္းဟာ ေနာက္ဆုံး ကြၽတ္တမ္းဝင္မယ့္ဘဝမွာေတာင္
Óဏ္ေလးရပါတယ္။ သူရဲ့Óဏ္ေလးမႈဟာ ဘဝမွာ ျမင္သာတဲ့ အမဲစက္ႀကီး ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
(စ)
ေနာက္ၿပီး စူဠပန္ရဟန္းဟာ ဘဝတစ္ခုမွာ ဘုရင္ျဖစ္ခဲ့ပါေသးတယ္။ အဲဒီဘဝမွာ ဘုရင္
မင္းျမတ္ဟာ တုိင္းခန္းလွည့္လည္ရင္း နဖူးကက်လာတဲ့ေခြၽးကို စင္ၾကယ္တဲ့အဝတ္နဲ႔ သုတ္ခ်
လုိက္တယ္။ အမွတ္တမဲ့ ခဏေလးပါပဲ။ ေခြၽးစက္ေၾကာင့္ အဝတ္စညစ္ႏြမ္းသြားတာကုိ သတိ
ထားမိ လုိက္တယ္။ သခၤါရတရားေပၚမွာ အနိစၥသညာ ထင္လုိက္တယ္။ ဒီလုိအမွတ္သညာ ျဖစ္ခဲ့
တဲ့အတြက္ ေနာက္ဆုံးဘဝမွာလည္း ျဖဴစင္တဲ့အဝတ္စ ညစ္ႏြမ္းသြားပုံကုိ အေၾကာင္းျပဳၿပီး
ရဟႏၲာျဖစ္ရတာပါ။
(ဆ)
အဝတ္စ ညစ္ႏြမ္းသြားတာကို အနိစၥသညာ ျပဳခဲ့ဖူးတဲ့စူဠပန္ရဟန္းရဲ့ ပါရမီဓာတ္ခံကို
လႈံ႔ေဆာ္ေပးတဲ့အေနနဲ႔ အဝတ္စသန္႔သန္႔ ဖန္ဆင္းေပးၿပီး အကြၽတ္တရားရေအာင္ စီစဥ္
ေဆာင္ရြက္ ေပးႏုိင္တဲ့ ဘုရားရွင္ရဲ့ ေရႊÓဏ္ေတာ္ဟာလည္း ေလးစားၾကည္ၫုိစရာ ေကာင္းလွ
ပါတယ္။ ဒီÓဏ္ ရေအာင္ ေလးသေခၤ်နဲ႔ကမၻာတစ္သိန္း အေလးအနက္ ႀကဳိးစားခဲ့ရပါတယ္။
အမွတ္တမဲ့ ကိစၥေလးေတြက အမွတ္တရ ျဖစ္ေစတတ္သလို အေလးအနက္ ေဆာင္ရြက္မႈေတြ
ဟာလည္း ႀကီးက်ယ္ခမ္းနားမႈကို ျဖစ္ေစႏိုင္တယ္လုိ႔ ေျပာခ်င္တာပါ။
(ဇ)
စူဠပန္ရဟန္းရဲ့ ဘဝသုံးခုကုိ ေပါင္းစပ္ၾကည့္ရင္ ဘဝမွာ အမွတ္တမဲ့ ႀကဳံရတာေလးေတြ
ဟာ ေနာင္သံသရာမွာ ဘယ္လုိအမွတ္တရ ျဖစ္ေစတယ္ဆုိတာ ျမင္သာပါတယ္။ သူဟာ
အမွတ္တမဲ့ သေရာ္ခဲ့မိလို႔ Óဏ္ေလးရသလို အမွတ္တမဲ့ အနိစၥသညာရခဲ့လုိ႔ အရဟတၱဖုိလ္
ေပါက္တဲ့အထိ အက်ဳိးရခဲ့ပါတယ္။ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္မွာ ယုံၾကည္ခ်က္နဲ႔ ရဟန္း
ျပဳခဲ့ၿပီး ေလးနက္တဲ့ ရဟန္းဘဝ အထုံပါခဲ့ဖူးတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ စူဠပန္ရဟန္းဟာ ရဟန္းဘဝကို
ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးစြာ ဖက္တြယ္ထားပါတယ္။ အစ္ကိုရဟန္းက သာသနာေတာ္က ႏွင္ထုတ္တာကို
လြယ္လြယ္နဲ႔ လက္မခံပါဘူး။ ဝဋ္ေၾ<ြကးကို မပယ္ႏုိင္သလုိ ပါရမီ သမၻာရဟာလည္း ဖ်က္ဆီးပစ္လုိ႔
မရေကာင္းတဲ့ အရာမ်ဳိးပါ။ ပါရမီရင့္က်က္သူေတြဟာ ဘုရားရွင္နဲ႔၊ ဘုရားရွင္ရဲ့ သာသနာေတာ္နဲ႔
ေတြ႕ၿပီး မုခ် ကြၽတ္တမ္းဝင္ရပါတယ္။ စူဠပန္ရဟန္းဟာ ကႆပဘုရားလက္ထက္က ရဟန္းဘဝ
နဲ႔ စာေပသင္ယူခဲ့၊ တရားအားထုတ္ခဲ့တဲ့ ပါရမီေၾကာင့္ ရဟႏၲာျဖစ္တဲ့အခါမွာ ပဋိသမၻိဒါ ရခဲ့ပါ
တယ္။ မသင္ရဘဲ စာတတ္ရပါတယ္။
(စ်)
စားစားသြားသြားနဲ႔ ဘဝမွာ ေပါ့ေပါ့ဆဆ ေနခဲ့မိရင္ ခုခ်ိန္ကစၿပီး ကိုယ့္ဘဝကိုယ္
ျပန္ၾကည့္ သင့္ပါတယ္။ ဘယ္လုိ အမွတ္တမဲ့ေတြ ႀကဳံခဲ့ဖူးသလဲ စဥ္းစားၾကည့္သင့္ပါတယ္။
ေနာင္ ႀကဳံလာမယ့္ အမွတ္တမဲ့ေလးေတြကို ဘယ္လုိရင္ဆုိင္မလဲ ျပင္ဆင္ထားသင့္ပါတယ္။ ဒါမွ
သာ အမွတ္ တမဲ့ေကာင္းေလးေတြနဲ႔ေတြ႕ၿပီး ေအာင္ျမင္ထင္ရွားတဲ့ ဘဝေမာ္ကြန္းကို အပီအျပင္
ေရးထုိးႏုိင္ပါ လိမ့္မယ္။ ေလွ်ာက္လွမ္းေနတဲ့ ဘဝလမ္းမွာ ေနာက္ကိုလည္း ျပန္ငဲ့ၾကည့္ပါ။
ေရွ႕ကိုလည္း ေမွ်ာ္ ေခၚၾကည့္ပါ။
တစ္ပါးသူေတြရဲ့ အဆီအေငၚမတည့္တဲ့ ဘဝကို ဘယ္လုိ ဆက္ဆံခဲ့သလဲ၊
ဘယ္လုိ ဆက္ဆံမလဲ။
ပုဝါျဖဴကို ေခြၽးစြန္းတဲ့အခါ ဘယ္လုိျမင္ခဲ့သလဲ၊
ဘယ္လုိျမင္မလဲ။
အမွတ္တမဲ့ ေကာင္းေလးမ်ား ေတြ႔ႀကဳံႏိုင္ၾကပါေစ။
ရွင္အာစာရ
ဖိတ္ေခၚခ်က္
ဗုဒၶဓမၼကို စိတ္ဝင္စားသူတိုင္း စိတ္ဝင္စားေသာ ဓမၼအခ်က္အလက္ကို
စာတိုက္မွျဖစ္ေစ၊ ႏ-ာေငူ ျဖင့္ျဖစ္ေစ
(အဂၤလိပ္ဘာသာျဖင့္ျဖစ္ေစ၊ ျမန္မာဘာသာျဖင့္ျဖစ္ေစ)
ေအာက္ပါ လိပ္စာသို႔ ေပးပို႔ၿပီး
ေဆြးေႏြးျခင္း၊ ေမးျမန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ၾကပါရန္
ေလးစားစြာ ဖိတ္ေခၚပါသည္
အရွင္အာစာရ