Wednesday, January 26, 2011

အေတြးအေခၚႏွင့္ အေတြ႔အၾကံဳ

တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး၊ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရုပ္ခ်င္းတူဖို႔လည္းမလြယ္၊ တူတယ္ဆိုတာမ်ိဳးကလည္း အလြန္ရွားပါတယ္။ စိတ္ခ်င္းတူဖို႔ ဆိုတာက ပိုၿပီးေတာ့မလြယ္ဘူး။ မျဖစ္ႏိုင္ၾကပါဘူး။ လူတူမရွားနာမည့္တူမရွား ဆိုတာကလည္း ေခတ္အ ဆက္ဆက္ကို ေျပာတာပါပဲ။ အားလံုးမတူႏိုင္ပါဘူး။ နာမည္ဆိုရင္လည္း အေခၚအေ၀ၚအသံုးအႏႈန္းသာ တူရင္တူမယ္။ စိတ္ခ်င္းေတာ့ ဘယ္လိုမွမတူႏိုင္ပါဘူး။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တူဖို႔ေနေနသာသာ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ တစ္စိတ္န႔ဲတစ္စိတ္မတူပါပဲ။ တစ္ရက္နဲ႔တစ္ရက္ မတူပါဘူး။ တစ္ခ်ိန္န႔ဲ တစ္ခ်ိန္မတူပါဘူး။ အျမဲေျပာင္းလဲေနတာပါပဲ။စိတ္ကေတာ့ ခုတစ္မ်ိဳး ခုတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းေနတာပါပဲ။ လူေျပာင္းတာက မသိသာေပမယ့္ ေျပာင္းလဲတာကေတာ့ အမွန္ပါပဲ။
စိတ္ေျပာင္းတာကေတာ့ မေကာင္းတာကေန ေကာင္းတာကို ေျပာင္းႏိုင္တယ္။ ေကာင္းတာကေန မေကာင္းတာကို ေျပာင္း ႏိုင္တယ္။ မေကာင္းတာေတြလည္း ဆက္ကာဆက္ကာ ေျပာင္းေနႏိုင္တယ္။ ေကာင္းတာေတြခ်ည္းပဲလည္း ဆက္ကာ ဆက္ကာ ေျပာင္းေနႏိုင္တာပဲ။ ဒါ သဘာ၀ဓမၼ သေဘာတရားအမွန္ပါပဲ။ တစ္ခ်ိဳ႕ ဒီေျပာင္းလဲမႈသေဘာတရားကို သေဘာ မေပါက္ၾကဘူး။ နားမလည္ၾကဘူး။ မသိၾကဘူး။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီေျပာင္းလဲမႈ သေဘာတရားကို သိရွိနားလည္သေဘာ ေပါက္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေပလယ်ကန္ မသိက်ိဳးကၽြန္ျပဳေနၾကတယ္။ ေကာင္းေနတဲ့ စိတ္ဓာတ္ကို ေကာင္းသထက္ ေကာင္းေအာင္၊ ဒါမွမဟုတ္ မေကာင္းတဲ့ဘက္ကို ျမားဦးလွည့္မသြားေအာင္ အသိရွိရွိ သတိရွိရွိန႔ဲ ႀကိဳးစားေနၾကတဲ့ တခ်ိဳ႕ တခ်ိဳ႕ေတြလည္း ရွိေနၾကပါေသးတယ္။

အခုလိုေျပာေပးရတာက ဒီေျပာင္းလဲမႈသေဘာတရား ရွိတယ္ဆိုတာကို မသိတဲ့သူေတြသိဖို႔၊ လက္ခံလာဖို႔၊ မသိက်ိဳးကၽြန္ ျပဳေနသူေတြကို သတိေပးဖို႔၊ သိရွိနားလည္ သေဘာေပါက္ၿပီးသူေတြကို ဆက္လက္ႀကိဳးစားအားေပးခ်င္လုိ႔လို႔ ထင္ၾကပါ လိမ့္မယ္။ မဟုတ္ပါဘူး။ သူသိသလို ကိုယ္မသိတာေတြလည္း ရွိေနသလို၊ ကုိယ္သိသလို သူမသိတာေတြလည္း ရွိေနေလ ေတာ့ ကိုယ္သိသေလာက္၊ သိႏိုင္သေလာက္ကိုယ္သိၿပီး၊ သူကလည္း သူသိသေလာက္၊ သူသိႏိုင္သေလာက္ သူလည္းသိ မွာပါပဲ။ ဒါကလည္း သဘာ၀ပါ။ အ႐ြယ္ ခ်င္းမတူရင္ အသိခ်င္းမတူဘူးေလ။ အ႐ြယ္မတူေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္လည္း မတူ ဘူး။ အသိတရားဆိုတာ အသက္အ႐ြယ္နဲ႔လည္းဆိုင္တယ္၊ ပတ္၀န္းက်င္နဲ႔လည္းဆိုင္တယ္။ တစ္ျခားအေၾကာင္းအရာေတြ အမ်ားႀကီးနဲ႔လည္း ဆိုင္ပါတယ္။ ဒီသေဘာကိုေတာ့ မိဘေတြဘက္က အမ်ားႀကီးနားလည္းေစခ်င္ပါတယ္။

မိဘေတြဆိုတာ သားသမီးေတြကုိ ကုိယ့္လုိျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ ကိုယ္အဆင္ေျပေနရင္ေပါ့ေလ။ ဒါမွမဟုတ္ ကိုယ့္ထက္သာ ေစခ်င္တယ္။ ဒါကမိဘတိုင္းရဲ႕ေစတနာလို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕မိဘေတြက အ႐ြယ္ခ်င္းမတူ၊ အ႐ြယ္မေရာက္ ေသးတာကိုေမ့ၿပီး၊ ေမြးကင္းစနီတာရဲေလးကို လမ္းထေလွ်ာက္ေစခ်င္ေနတတ္တယ္။လမ္းေလွ်ာက္တတ္ခါစကေလးကို အထုပ္ထမ္းခိုင္းခ်င္ေနၾကတယ္။ အရြယ္ကိုထည္ၿပီး စဥ္းစားေနမႈေတြ အားနည္းေနေသးလို႔ပါပဲ။ မိဘေတြရဲ႕အားနည္းခ်က္ ေတြေၾကာင့္ မိဘရဲ႕ေစတနာ၊ မိဘရဲ႕ေမတၱာကို နားမလည္တတ္ေသးတဲ့ သားသမီးေတြအတြက္ကေတာ့ မိဘစကားကို လက္မခံႏိုင္တဲ့ အဆင့္ကိုေရာက္ကုန္တာေပ့ါ။ မိဘစကား၊ မိဘရဲ႕ညႊန္ျပခ်က္၊ မိဘရဲ႕အျပဳအမႈေတြကို အ႐ြဲ႕တိုက္ခ်င္တာ ေတြ ေပါက္ဖြားလာၾကာေတာ့တာေပါ့။

ဒါေတြကို မိဘေတြကႀကိဳတင္သိထားရင္ အလြဲေစတနာ၊ အခ်ိန္မတန္ေသးတဲ့ ေမတၱာမ်ိဳးေတြ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့သလို၊ အရြဲ႕တိုက္တဲ့ သားသမီးဆိုတာမ်ဳိးလည္း ဘယ္ေတာ့မွ မေပၚေပါက္လာႏိုင္ပါဘူး။ သားသမီးေတြကလည္း ကိုယ့္ရဲ႕နား လည္မႈရွိသေလာက္ အသိဉာဏ္နဲ႔ မိဘေတြရဲ႕ လြဲေနတဲ့ေစတနာကို အခ်ိန္မတန္ေသးေပမဲ့ ေပၚထြက္လာျမဲျဖစ္တဲ့ ေမတၱာ ဓာတ္ေတြကို နားလည္မႈေပးႏိုင္ရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲ။

အသက္( ၂၀ ) အရြယ္ေရာက္ခဲ့ရင္ ေျမမႈန္႔ေတြထဲမွာ အိုးပုတ္ခ်ိဳးရုပ္ေတြနဲ႔ မကစားေတာ့တာဟာ အရြယ္ေျပာင္းလာလို႔ အသိေျပာင္းလာတဲ့ နိယာမသေဘာတရားပါပဲ။ အသက္(၄၀) (၅၀) အ႐ြယ္ေရာက္ရင္ အသက္(၂၀) အရြယ္ကလို မေျပာ ေတာ့တာ မလုပ္ေတာ့တာ၊ မေတြးေတာ့တာေတြဟာလည္း အရြယ္ေျပာင္းလို႔ အသိေျပာင္းလာတဲ့သေဘာေတြပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ အသက္(၈၀) သာရွိေနၿပီ လူငယ္ေလးေတြလိုပဲေနခ်င္ၿပီး၊ ကေလးစိတ္မကုန္ေသးတာေတြ႔ရေတာ့ အသိဉာဏ္မရင့္က်က္ေသး၊ မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးတဲ့ အားနည္းခ်က္ကို စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိတာေပါ့။ ဒါလည္း သူ႔အသိနဲ႔ သူေပါ့ေလ။

တစ္ခ်ိဳ႕ဆိုရင္ လူအရြယ္ငယ္ေသးေပမယ့္ အသိဉာဏ္အရြယ္မငယ္ေတာ့ဘဲ ရင့္က်က္ေနတာေတြကို ေတြ႔တတ္ေသး တယ္။ ရွားပါးပစၥည္းလို႔ပဲေျပာရမလား။ တန္ဖိုးအလြန္ႀကီးမားပါတယ္။ အဲ့ဒိလိုသားသမီးေတြရဲ႕ မိဘမ်ိဳးျဖစ္ရတာ ဘယ္ ေလာက္မ်ားစိတ္ခ်မ္းသာလိုက္မလဲ၊ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအ၀ိုင္းပရိတ္သတ္ ဘယ္ေလာက္မ်ား ၀မ္းသာလိုက္မလဲ။ ဟုတ္တယ္ ေလ ... အဲ့ဒိရွားပါးပစၥည္းသဖြယ္ သားေတြသမီးေတြ ျဖစ္လာဖို႔ကိုလည္း ရြယ္ေျပာင္းလဲလိုက္တဲ့ လူအရြယ္ထက္ စိတ္ ေကာင္းေျပာင္းလာႏိုင္ဖို႔၊ အသိဉာဏ္အရြယ္ရင့္သန္ေစဖို႔၊ စိတ္ေျပာင္းရမယ္ဆိုတဲ့အသိကရွိဖို႔က အေရးႀကီးတာကိုး။ ဒီအ ရြယ္ေရာက္မွ ဒီအသိရတယ္ဆိုတာထက္၊ ဒီအရြယ္မေရာက္ခင္ကတည္းမ်ား အဲ့ဒိအသိမ်ိဳးေတြ ရွိထားရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းလိုက္မလဲ။

အျမင္လည္းရွင္း၊ စိတ္လည္းရွင္း၊ ႏွလံုးသြင္းမွန္ပါေစ။

ဓမၼဒူတ အရွင္ေဆကိႏၵ

ဓမၼဒါန စိရံတိ႒တုသဒၶေမၼာ သဒၶေမၼာ- ေမြးေသလြတ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းတရားသည္၊ စိရံ-ၾကာျမင့္စြာေသာကာလပတ္ လံုး၊ တိ႒တု- တည္ပါေစသတည္း။